De pijpwinde is giftig in alle delen van de plant
Alle delen van de plant Fluitje lier bevatten toxines:
- wortel
- bladeren
- bloesems
- zaden
- fruit
lees ook
- De juiste locatie voor de fluitlier
- Pijpbinders planten - belangrijke tips voor het planten
- Pijpwinde is winterhard en heeft geen winterbescherming nodig
De gifstoffen die voornamelijk in de wortels, bloemen en zaden aanwezig zijn, zijn aristolochiazuren. Ze werden in het verleden gebruikt voor de productie van voornamelijk Chinese medicijnen zoals afslankproducten en vrouwengoud. Vanwege hun toxiciteit is het gebruik ervan nu verboden.
Welke symptomen van vergiftiging kunnen optreden?
Vergiftiging door windsurfers zou zich uiten in misselijkheid, braken, maag- en darmproblemen, lage bloeddruk en een verhoging van de polsslag.
Er is nauwelijks vergiftiging door fluitwinden
Dat vergiftiging door pijpleidingen bijna nooit voorkomt, is te wijten aan het feit dat de bladeren slechts weinig gifstoffen bevatten. Zelfs als een kind een blad in de mond steekt, is er weinig gevaar om zichzelf ermee te vergiftigen.
De bloemen worden door veel tuinders beschreven als stinkend, waardoor ze niet per se uitnodigend zijn om te eten.
In de zorg als klimplant bloeit de pijpworm niet zo vaak. Zaden, die het grootste deel van het gif bevatten, ontwikkelen zich op onze breedtegraden nauwelijks en dus ook niet fruitzodat ook hier geen vergiftigingsgevaar bestaat.
Tips
de winterharde pijpwinden zijn zeer robuust en worden zelden aangevallen door ongedierte. De rupsen uit de riddervlinderfamilie vormen hierop een uitzondering. Ze hebben immuniteit ontwikkeld voor aristolochiazuur en worden giftig door de plant zelf te consumeren.
