Lenterozen ∗ De 10 beste verzorgings- en planttips (nieskruid)

Oorsprong en distributie

Het wild Lente roos of oosterse nieskruid (bot. Helleborus orientalis) heeft zijn natuurlijke verspreidingsgebied in West-Azië tussen Turkije en de Kaukasus. Hier groeien de mooie vroege bloeiers vooral aan de bosranden en op open plekken. De soort is nauw verwant aan andere Helleborus-geslachten zoals de kerstroos verwanten, met wie ze ook kruisen. De resulterende (en nog steeds opkomende) hybriden, de zogenaamde Helleborus orientalis-hybriden, zijn populaire sierplanten in veel tuinen.

gebruik maken van

Komt als een zeer vroeg bloeiende soort Lente rozen het beste als je verschillende gekleurde bloeiende soorten met elkaar of Helleborus samen combineert met net zo vroeg bloeiende heesters, vroege heesters (zoals longkruid) of bolbloemen socialiseren. Bovenal worden aanbevolen Bosanemoon (anemoon nemorosa), sneeuwklokje (Galanthus), Elvenblümchen (Epimedium) of dat Geurige viooltjes (Altviool). Verder zijn latere hiaten in de Meerjarig bed Vermijd wanneer u de lenterozen samen met varens en siergrassen plant, evenals later bloeiende vaste planten - bijvoorbeeld de ooievaarsbek (geranium).

Helleborus is ook niet alleen geschikt voor de teelt in het tuinbed, maar kan ook in een emmer op het balkon of terras worden verzorgd.

Uiterlijk en gestalte

Lenterozen zijn, in tegenstelling tot de verwante kerstroos, veel duurzamer: op een geschikte plaats kunnen ze slechts ca. Vaste planten die 50 centimeter hoog worden, kunnen wel 40 jaar oud worden. De groenblijvende planten groeien heel langzaam en vormen geleidelijk bossige, losse bosjes. De soort groeit heel gemakkelijk in het wild, waarbij de verschillende soorten met elkaar vermengen en zo nieuwe combinaties ontstaan. Zoals alle Helleborus-soorten behoren de lenterozen tot de boterbloemfamilie (Ranunculaceae).

bladeren

De langgesteelde, opvallend leerachtige bladeren staan ​​basaal op de wortelstokken van de sterke wortels. Het robuuste, donkergroene blad zit het hele jaar aan de plant, waarbij de oude bladeren afsterven nadat de nieuwe zijn uitgelopen.

Bloesems en bloeiperiode

De meestal eenvoudige kombloemen van de lenteroos hebben een breed scala aan kleuren: er zijn variëteiten met effen witte, crèmekleurige, gele, roze tot donkerrode bloemen, evenals gespikkelde, gestippelde of gestreepte variëteiten beschikbaar. Verder zijn er nu rassen met dubbele bloemen. De bloemschalen, met een diameter tot tien centimeter, zitten op losse, vertakte scheuten en hangen meestal iets naar beneden. Afhankelijk van het weer verschijnen ze al in februari en kunnen ze vaak tot eind april hun pracht laten zien. Als Hortensia's de vijf bloembladen worden vaak groen als ze vervagen.

fruit

Na de bloei ontwikkelen zich de voor de boterbloemfamilie typische follikels, die in de vroege zomer rijpe zaden bevatten. Snijd indien mogelijk geen dode scheuten af, want lenterozen zaaien zichzelf op geschikte locaties. Door hun langzame groei komen de planten niet in proliferatie, maar komen ze, eenmaal in de tuin geplant, vaak tientallen jaren terug. De zaailingen zijn echter niet rasecht, zodat de resulterende planten verschillende bloemkleuren vertonen.

Toxiciteit

Zoals alle helleborusplanten zijn de mooie lenterozen helaas zeer giftig. Zelfs de consumptie van kleine hoeveelheden van de plant kan ernstige vergiftigingsverschijnselen veroorzaken, daarom moet in zo'n geval onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. De saponine die erin zit en de glycosiden Helleborein en Hellebrin, die typisch zijn voor de soort, zijn bijzonder giftig. Lekkend plantensap werkt irriterend op de huid bij gevoelige mensen. Draag daarom altijd handschoenen en oogbescherming bij bijvoorbeeld het snoeien.

De plant dankt zijn Duitse naam "nieskruid" aan de oude gewoonte om de wortelstokken te drogen, te verpulveren en als snuiftabak te gebruiken. Overigens waren Helleborus-soorten zoals de lenterozen in de Middeleeuwen ook in trek als medicinale plant, wat tegenwoordig vanwege hun giftigheid wordt afgeraden.

Welke locatie is geschikt?

Op de juiste standplaats komen voorjaarsrozen vanzelf terug, ook zonder verdere verzorging. De planten voelen zich het prettigst op plaatsen die lijken op hun natuurlijke leefomgeving. Zet ze daarom indien mogelijk in de heldere Halfschaduw onder grotere loofbomen of struiken of tot aan de rand van houtige beplanting. Het mag daar echter niet te donker zijn, anders komt de kenmerkende bloem niet tevoorschijn. In principe voelt Helleborus zich ook goed in de volle zon, mits de grond voldoende vochtig is.

vloer

Zet lenterozen in een goed doorlatende, frisse en humusrijke Kleigrond. Dit kan kalkachtig zijn, want net als de verwante kerstrozen zijn Helleborus-hybriden zeer kalktolerant. Ook de robuuste late winterbloeiers verdragen een zure pH-waarde doorgaans goed. Verder is het belangrijk om aandacht te besteden aan de ruimtebehoefte van de planten, die toenemen met de leeftijd, omdat deze in de loop van de tijd steeds groter worden.

Plant lenterozen op de juiste manier

Lenterozen kunnen het beste na de bloei in het voorjaar worden geplant. Ga als volgt verder:

• Graaf een voldoende groot plantgat.
• Dit moet twee keer zo groot zijn als de kluit.
• Houd een plantafstand van minimaal 15 centimeter aan.
• Maak de grond goed los.
• Voeg volwassen tuincompost en bladverliezende humus toe aan de uitgraving.
• Plant de lenterozen.
• Druk de grond goed aan en geef de planten water.
• Verwijder de bloemstelen van vers geplante lenterozen.
• Zo groeien de vaste planten sneller.
• Mulchen Het wortelgebied om de grond vochtig te houden.

Lees verder

Geef de lenterozen water

Lenterozen houden van grond die altijd licht vochtig is en hebben die ook nodig om komend voorjaar weer uitbundig te bloeien. De voorbodes van het voorjaar kunnen kort tegen droogte, maar daarna vaak minder bloemen. Zorg dus voor voldoende watervoorziening, zeker tijdens droge periodes in de zomermaanden. Overdrijf het echter niet, want overmatig vocht of zelfs wateroverlast erkent de lenteroos met wortelrot. Daarom moet de grond goed doorlatend zijn, zodat regen- en gietwater snel kan wegsijpelen.

Lenterozen goed bemesten

Lenterozen hebben geen bemesting nodig op humusrijke gronden, daarom is het toevoegen van compost in het voorjaar volledig voldoende.
Lees verder

Snijd lenterozen op de juiste manier

Snoeien is in principe niet nodig, maar u dient wel het oude blad in de late herfst te verwijderen. Dit komt door schimmelziekten zoals zwarte vlekziekte, die in het koude seizoen de bladeren van de lenteroos aantast. Om zelfzaaien tegen te gaan, kan het ook nuttig zijn om de uitgebloeide scheuten terug te knippen.

Vermeerder lenterozen

Lenterozen kunnen gemakkelijk door beide worden gevoerd zaaien evenals door deling, waarbij de nakomelingen niet rasecht zijn. Laat je dus verrassen welke bloemkleuren de volgende generaties zullen ontwikkelen.

Doe de verdeling in de late zomer of vroege herfst en kies voor dit doel een grotere plant die al goed op zijn locatie staat. Graaf deze op en zorg ervoor dat elke sectie minstens twee scheuten heeft. Het dragen van handschoenen is essentieel om contact met het plantensap te voorkomen.

De zaden moeten vóór ontkieming worden gestratificeerd - d.w.z. H. een koude periode doormaken - en bij het zaaien niet met aarde bedekt zijn. Lenterozen behoren tot de lichtkiemen.
Lees verder

Overwinteren

Lenterozen zijn absoluut winterhard en hebben - met uitzondering van de in potten gekweekte exemplaren - geen speciale winterbescherming nodig. In de herfst kunt u de planten alleen opnieuw mulchen en zo voor een extra bron van voedingsstoffen zorgen. In regenachtige winters beschermen geborstelde stokken de planten tegen overmatig vocht. Bij temperaturen van min 15 graden Celsius sterven de bladeren vaak af, maar komen in het voorjaar weer uit.

Ziekten en plagen

De lenteroos is vrij ongevoelig voor ziekten en plagen. Het enige probleem dat in de herfst of winter problematisch kan zijn, is de zogenaamde zwarte vlekziekte, die zich uit in bruinachtige tot zwarte vlekken op de bladeren. Knip daarom het blad preventief af. Verder eten bladluizen graag de winterbloeier, maar deze kunnen verwijderd worden met een gerichte douche of af en toe sproeien met brandnetelbouillon snel weer wegrijden.

Soorten en variëteiten

Kortom, de commercieel verkrijgbare hybriden van voorjaarsrozen zijn dat niet meer, maar zijn kruisingen van verschillende Helleborus-soorten. Bijna het ene ras is het andere niet en er komen voortdurend nieuwe soorten bij - bijvoorbeeld door zelf de planten in de eigen tuin te zaaien. De mooiste soorten zijn bijvoorbeeld de volgende:

• 'Blue Metallic Lady': Groeihoogte tot 40 centimeter, indrukwekkende groeibreedte tot 60 centimeter, glanzend metallic, paarsrode bloemen
• 'Double Aubergine': Groeihoogte tot 60 centimeter, dubbele, donkerpaarse bloemen
• 'Favoriet': zeer robuust, bloeiend ras pas vanaf maart, tot 30 centimeter hoog
• 'Lentedans': tot 60 centimeter hoog, veelkleurige roze en gele bloemen met patronen
• 'Gele vlinder': tot 60 centimeter hoog, gele bloemen met rode nerf
• 'Party Dress Ewelina': Groeihoogte tot 40 centimeter, dubbele, witte bloemen met een opvallende rode stip nerf binnenin
• 'Pink Lady': tot 40 centimeter hoog, eenvoudige, felroze bloemen
• 'Red Lady': tot 40 centimeter hoog, eenvoudige, donkerrode bloemen
• 'Rock'n'Roll: Groeihoogte tot 60 centimeter, dubbele bloemen met opvallend gestippelde rozerode bloemblaadjes
• 'Tango': Groeihoogte tot 60 centimeter, dubbele bloemen met roze-wit gestippelde bloembladen en een geel centrum
• 'White Lady': Groeihoogte tot 40 centimeter, witgroene bloemen
• 'White Spotted Lady': Groeihoogte tot 40 centimeter, witte, sterk rood gestippelde bloemen