Schors, hout, bloemen, bladeren en zaden zijn giftig
De gewone vogelkers is gedeeltelijk giftig. Vooral de bast en zaden bevatten hoge doses cyanogene glycosiden. Deze omvatten onder andere amygdaline en purasin. Deze vallen uiteen in bittere amandelolie en waterstofcyanide. Beide stoffen worden als giftig voor mens en dier beschouwd.
lees ook
- Vogelkersenhout - kenmerken en toepassingen
- Zo herken je het blad van de gewone vogelkers
- Wat doet de webmot op de gewone vogelkers?
Ze zijn net zo giftig hout, De bladeren en bloemen van de gewone vogelkers. Alleen deze Webmot is er niet van onder de indruk...
Maar de gewone vogelkers is eerlijk: de giftige plantendelen ruiken sterk en onaangenaam rot en wijnstokachtig. Ze zijn minder verleidelijk om te eten. Om deze reden is vergiftiging met deze delen van de plant vrij onwaarschijnlijk. Bovendien smaken ze extreem bitter, wat de smaakzin een waarschuwingssignaal zou moeten geven.
Het vruchtvlees is eetbaar
Het vruchtvlees van de gewone vogelkers is daarentegen eetbaar. Het is de moeite waard om de pulp een keer te proberen. Niet per se rauw, want rauw is het geen lekkere delicatesse. Maar in verwerkte staat kan het lekker zijn. De vruchten zijn geschikt voor. B. voor:
- sappen
- likeur
- jam
- gelei
- voor het verven van wol
De vruchten rijpen vanaf juli en kunnen tot september worden geoogst. Ze zijn klein, bolvormig, glanzend en zwart van kleur. Het giftige zaad dat erin zit is groot en de kans dat je het per ongeluk doorslikt is klein.
tips & trucs
Het vruchtvlees van de vogelkers smaakt door zijn hoge bittergehalte minder lekker. Maar het heeft als voordeel dat het koorts vermindert en helpt tegen reuma.
KKF