Het is een klein, grijsbruin bolletje pels, 15 centimeter lang en is tot kattenkwaad in de aarde. De watermuis veroorzaakt aanzienlijke schade aan de sier- en nuttige planten van de tuin. De plaag richt zich op bloembollen, groenten, bessenstruiken, rozen en jonge bomen. Er wordt genadeloos aan de tere wortels geknabbeld, zodat de planten niet of slecht gedijen. Om van het vraatzuchtige knaagdier af te komen, is een uitgekiende strategie vereist. Lees hier hoe je met succes de watermuis in de tuin kunt bestrijden.
Vervallen voor identificatie
In de aanloop naar de bestrijding moet ervoor gezorgd worden dat het daadwerkelijk een watermuis is en niet de beschermde mol. De aard van de stapels aarde geeft de eerste informatie. De heuvels van een woelmuis zijn kleiner en vermengd met plantenresten. De tunnels van een watermuis daarentegen zijn aanzienlijk hoger dan die van de mol. Voor de zekerheid voeren voorzichtige hobbytuiniers ook de klautertest uit. Hoe je dat doet:
- Scan naast een gronduitworp ook de grond in een cirkel met een stok
- Als de staaf plotseling in de grond zakt, is er een doorgang geraakt
- Gebruik een schop om de doorgang over een lengte van 30 centimeter bloot te leggen
- Plaats een wortel in elk van de twee schoongemaakte openingen
Een woelmuis verwoest binnen korte tijd de open gang en knaagt aan de wortelen. Een mol daarentegen graaft onder de open doorgang en raakt de wortels niet aan.
vallen
Omdat de woelmuis niet overwintert, kan hij het hele jaar door in de tuin worden bestreden. De ervaring heeft geleerd dat de late herfst en het vroege voorjaar de meest effectieve tijdvensters zijn, vooral voor
- Beierse draadval
- Klassieke tangval
- Kantelstangvergrendeling
- Buisval
- Gepatenteerde SuperCat kistenval
Omdat woelmuizen een extreem gevoelig reukvermogen hebben, mogen de vallen niet met blote handen worden aangeraakt. In het ideale geval raakt u de constructie aan met oude handschoenen die eerder met aarde zijn ingewreven. Metalen vallen worden grondig gereinigd met geurloze wrongelzeep om de oliefilm te verwijderen. Daarna stop je de veiligheidsuitrusting een week in een emmer gevuld met tuinaarde. Hoe een val opzetten:
- Gebruik stukjes appel of bleekselderij, aardappelen of wortelen als lokaas
- Ontdek de verwoeste gang opnieuw
- Plaats de val bij de ingang
- Sluit lichtdicht af met een omgekeerde zwarte emmer of een houten plank
Als u besluit een kistval te gebruiken met slechts één ingang, plaats dan twee exemplaren in het gangpad met de ingangen van elkaar af gericht. Omdat de woelmuis en zijn nakomelingen een uitgebreid systeem van kanalen creëren, worden alle actieve buizen die worden ontdekt in fasen opgesloten. Voor een oppervlakte van 500 vierkante meter zijn gemiddeld 20 vallen nodig om een waterrattenplaag te stoppen.
Tip: Aangezien de watermuis niet beperkt is tot infiltratie van een enkel stuk land, is gezamenlijke actie met buren effectiever in de bestrijding ervan.
Fumigatie
De verschillende methoden van fumigatie zijn bedoeld om de woelmuis op de lange termijn af te schrikken. De volgende voorbereidingen hebben zich bewezen in de moestuin:
DELU woelmuis gas
Als brokken calciumcarbide reageren met het vocht in de grond, stroomt er een geur die ondraaglijk is voor de woelmuis door de doorgang. De knaagdieren pakken meteen hun koffers en vertrekken. Wat overblijft is een kunstmestkalk die onschadelijk is voor zowel de bodem als de planten.
Neudorff woelgas
Met behulp van een rookpatroon verspreidt zich een gas op basis van ricinusolie in de gangen. Er is een scheiding tussen het ongedierte en hun voedselbronnen, met als gevolg dat ze het terrein verlaten. De rook is vooral effectief in zandgrond, omdat hij langer in de aarde blijft hangen dan puur gas.
Norax woelmuis schok
Het preparaat is gebaseerd op de combinatie van actieve ingrediënten van kruidnagel, knoflook en patchouli-olie met alcohol. Allereerst moeten de tunnels worden gevonden om het granulaat met behulp van boorgaten in te brengen. Dit is waar de walgelijke geur ontstaat nadat de gaten zijn gesloten. Deze afschrikmiddelen komen pas optimaal tot hun recht als de gangpaden direct worden afgesloten.
Tip: Voor milieubewuste hobbytuiniers komen dodelijke voedselgifstoffen niet door het tuinhek. Het risico op schade aan kinderen, huisdieren en nuttige insecten is te groot. Bovendien nemen watermuizen, door de grote hoeveelheid voedsel die voorhanden is, sowieso te weinig van het gifaas op.
Natuurlijke vijanden
De watermuis staat tegenover een grote gemeenschap van natuurlijke vijanden die je als geweerhulp de tuin in lokt. Zelfs een gemotiveerde kat kan de woelmuis onder controle houden. Honden blijken daarentegen minder behulpzaam te zijn, omdat de viervoeters er niet voor terugdeinzen om in het heetst van de strijd van de tuin een kraterlandschap te maken. In landelijke gebieden nodigt een natuurlijke tuin de volgende dierenseconden uit om de watermuis te bestrijden:
- Voor wezels stapelen zich stapels stenen op als een toevluchtsoord
- Zitstokken aanbieden aan een buizerd als uitkijk
- Uilen boren een ingangsgat in de schuurmuur
Waar vierbenige of gevleugelde bondgenoten van de getroffen tuinman rondspringen, hebben waterrattenkolonies op de lange termijn geen kans. In dit geval zijn ook complexe vallen en andere controlemethoden overbodig.
Planten met draadmanden
- Graaf het plantgat volgens de afmetingen van de mand
- Plaats de mand en vul een derde met het uitgegraven materiaal
- Verspreid een laag zand als drainage tussen de draadmand en de potgrond op de vochtige plaats
- Spreid de aarde conisch uit voor wortelplanten en horizontaal voor bollen en bollen
- De plant met waaiervormige spreidende wortels resp. Plaats de lampen op de juiste afstand
- Vul de rest van de grond in en druk op
Als de plantenmand een deksel heeft, buig deze dan naar beneden op het substraat tot hij dicht bij de stengel van de plant is. Bolbloemen zullen later door het draadgaas groeien. Zodat het gaas het uiterlijk niet bederft, een laatste laag substraat of mulch erover verdelen. Indien de te beschermen plant een struik of boom is, is ook na jaren geen schadelijke vernauwing van de kluit te vrezen. Het dunne draadgaas groeit aanvankelijk in en wordt later mechanisch verstoord door de druk die door de wortels wordt uitgeoefend. Op dit moment durft geen enkele woelmuis eraan te knabbelen.
Conclusie
Overal waar de woelmuis een tuin dreigt te veroveren, is direct actie nodig. Hoe eerder u de oorlog verklaart aan het ongedierte, hoe minder schade aan de sier- en nuttige planten wordt aangericht. Als er kleine hoopjes aarde in het bed en gazon verschijnen, geeft de bewortelingstest ultieme zekerheid of het daadwerkelijk een woelmuis is. De systematische opstelling van vallen of de walgelijke begassing hebben de beste ervaring in de volkstuin. Zodat u in de eerste plaats niet hoeft na te denken over dergelijke controlemethoden, zorgt een bijna natuurlijke voor aangelegde tuin voor de vestiging van een zo dicht mogelijke populatie natuurlijke vijanden woelmuizen. Als je aan de veilige kant wilt blijven, moet je altijd planten met draadmanden, de praktische overal waterrattenstop.