Voor- en nadelen van hagen

Er zijn veel verschillende manieren om een ​​tuin of pand visueel af te bakenen, op te delen of ruimtelijk in te richten. Bomen zijn een manier om hekken en muren te maken. Heggen zijn populaire ontwerpelementen en hebben vaak praktische toepassingen, maar ze hebben ook nadelen.
Heggen hebben verzorging nodig en zijn niet voor elke locatie geschikt
De meeste haagplanten willen humusrijke, vochtige grond, hebben zon tot halfschaduw nodig en kunnen niet zo goed op dorre terreinen. Het is dus allereerst een kwestie van de locatie, of een haag geplant kan worden of niet. Zoals alle planten hebben haagvormende struiken en bomen verzorging nodig, ze moeten droog worden gehouden Zomerweken worden bewaterd, willen af ​​en toe bemest worden, moeten één of twee keer per jaar teruggesnoeid worden. Als u een elegante en verzorgde haag wilt, zult u waarschijnlijk vaker een schaar gebruiken. Hagen zijn natuurlijke habitats. Ze trekken dieren aan: insecten leven in en van de bladeren en bloemen, vogels voeden zich met de vruchten van de haag en de insecten die erin leven. Maden, wormen, kevers en andere kleine dieren bevolken takken, stammen en wortels. Ze trekken op hun beurt roofdieren aan - vleermuizen en vogels, maar ook woelmuizen, egels, marters, bunzingen, ratten en andere dieren voeden zich ermee.

Als de haag dicht bij een raam of deur staat, is de kans groot dat het ene of het andere dier in huis verdwaalt, omdat het actiebereik van de dieren soms vrij groot is. Een ander nadeel van hagen is dat ze, in tegenstelling tot hekken en muren, ongedierte kunnen aantrekken dat ook naburige planten kan aanvallen. Schimmelinfecties en bladluizen, maar ook wespen die hun eitjes in de bladeren leggen, horen daar bij. Het vergt veel zorg om de hagen gezond te houden en bij een besmetting de verspreiding van infecties in te dammen.

Zomergroen of wintergroen - zelfs in de winter vegende bladeren of privacyschermen?
Heggen zijn een natuurlijk privacyscherm dat relatief duurzaam en goedkoop is - dit is precies waar de voordelen van de haag liggen. Sommige hagen zijn echter meer werk dan andere: groenblijvende hagen zien er in zomer en winter prachtig uit, maar zijn soms vorstgevoelig en nemen in elk seizoen veel licht weg. In de zomer kan het nog fijn zijn om af te sluiten in de schaduw van een groene (hopelijk niet te stekelige) haag zitten - in de winter kan het vervelend zijn als het laatste beetje daglicht uit de dikke heg is gehaald zullen.
Zomergroene heggen kunnen dik genoeg worden om zelfs in de winter door de takken een marginaal privacyscherm te bieden. Rode beuk en haagbeuk komen in het geding. In de herfst verliezen de bomen echter hun bladeren: de bladeren moeten worden geveegd, anders worden ze al snel behoorlijk hoog en vormen ze zelfs een gevaar op trottoirs en straten. Eén keer bladeren vegen is niet genoeg, omdat het blad in meerdere weken valt. Dieren die in de heggen leven, zorgen voor verdere besmetting. Vogelpoep en de overblijfselen van insecten vervuilen nabijgelegen geparkeerde auto's, huismuren en mogelijk alles wat zich naast de heg bevindt. Dat kan behoorlijk vervelend zijn. Dit probleem treft echter ook groenblijvende hagen.
Taxus, cipres en hulst: sommige planten zijn giftig
Er zijn ongelooflijk veel bomen en struiken die dicht genoeg groeien om als haag te dienen. Ze zijn niet allemaal inheems in Duitsland en ze zijn niet allemaal niet-toxisch. Iedereen die kinderen heeft of in de buurt van een school, kleuterschool of buitenschoolse opvang woont, moet goed nadenken welke planten nu echt geschikt zijn als haag op de erfgrens. Omdat giftige planten gevaarlijk kunnen zijn, veroorzaken ze niet allemaal onschuldige hoofdpijn. Sommige planten zijn dodelijk als ze worden vervormd. Onder de inheemse haagplanten bevinden zich onder meer taxus en buxus, onder de geïntroduceerde en wijdverbreide soorten van de arborvitae, de hulst, de valse cipres, de Laurierkers. Liguster en rode beuk zijn daarentegen niet giftig. In de herfst levert de gewone beuk beukennootjes, die eetbaar zijn maar kleine hoeveelheden blauwzuur bevatten. Een handvol beukennootjes kan ongemak veroorzaken. De bladeren van de gewone beuk zijn ook eetbaar. De haagbeuk, die eigenlijk tot de berkenboom behoort, is ook volledig niet giftig en inheems - dit geldt ook voor de veldesdoorn.
Het is beter om inheemse gewassen te planten
Natuurlijk zijn er enkele exotische planten die enerzijds zeer veerkrachtig zijn en anderzijds mooi als haag. Als deze soorten niet inheems zijn in Duitsland, is het een nadeel om ze als haag in de tuin te planten, omdat er altijd het risico bestaat dat de planten zich ongecontroleerd verspreiden. Vooral bij een groot aantal hagen is het onmogelijk om te controleren of zaden door de wind worden weggeblazen, door dieren worden meegevoerd, waar ze ontkiemen en of ze inheemse soorten kunnen bedreigen. Dat klinkt in eerste instantie erg vergezocht, maar planten zijn eigenlijk in de handel verkrijgbaar en nu al geïntroduceerd, die vanwege de Duitse natuurbeschermingsvoorschriften eigenlijk niet zo gemakkelijk in de open lucht wordt gehouden misschien.
Levensbomen en valse cipressen, bijvoorbeeld hulst, laurierkers en vuurdoorn zijn niet inheems. De vuurdoorn is nu geplant als leefgebied voor vogels, dankzij de doornen en de dichte begroeiing zorgt voor veilige nestplaatsen waar katten, marters en andere roofdieren niet bij kunnen kan. De vuurdoornbessen zijn eetbaar voor inheemse vogels, dus de haag is in de winter een waardevolle voederplaats. Verschillende soorten berberis (een winterharde, maar alleen bladverliezende struik) zijn in Duitsland thuis en zijn ook een leefgebied voor vogels en insecten.
Tips voor snelle lezers:

• De meeste haagplanten hebben een humusrijke, licht vochtige grond nodig en deels schaduwrijke tot zonnige standplaatsen.
• Heggen moeten 1 à 2 keer per jaar (afhankelijk van de groei) gesnoeid worden, eventueel vaker.
• In droge zomerweken moeten de planten worden bewaterd, van tijd tot tijd worden ze bemest.
• Heggen trekken dieren aan, die enerzijds wenselijk zijn (milieubescherming), maar anderzijds ook voor vervuiling zorgen. Vooral insecten kunnen vervelend worden.
• Bladverliezende hagen nemen niet te veel licht weg, maar bladeren moeten in de herfst worden geveegd. Wintergroene hagen nemen zelfs in de donkere winter ruimte in beslag en geven schaduw aan de achterliggende ramen.
• Giftige haagplanten zijn een bron van gevaar in tuinen met kinderen en kunnen dodelijk zijn.
• Niet-inheemse haagplanten kunnen zich ongewenst verspreiden en een ecologisch probleem worden.
• Voordelen: Hagen zijn goedkoop en duurzaam, bieden inheemse dieren een leefgebied, helpen het klimaat te beschermen en bieden in sommige gevallen voedsel.

Verder

Voor- en nadelen van hagen
Voordeel: bescherming tegen privacy en geluid
Edelherten, damherten en klein wild zoeken steeds vaker beschutting achter hagen in een structureel arm agrarisch landschap. Dit privacyscherm wordt door mensen ook als positief ervaren, bijvoorbeeld in woongebieden en in "bufferzones". Rijk gestructureerde haaglandschappen krijgen vaak positieve waarden zoals "mooi", "idyllisch" etc. beschreven, gezien als een ideaal en vaak gebruikt voor recreatie. Verschillende hagen die achter elkaar op wegen staan, bieden ook een goede geluidswering. Aan de andere kant moet kritisch worden bekeken dat wild van dekking naar dekking scharrelt en daardoor vaak het slachtoffer wordt op met hagen begroeide wegen.
Nadeel: moet bezuinigen
Heggen worden tegenwoordig niet meer gebruikt voor brandhout. Hierdoor zijn de bezuinigingen die nodig zijn voor verjonging niet meer nodig. Het onderhoud van hagen moet tegenwoordig dus bewust gebeuren, omdat overjarige hagen in de zin van het biotoopnetwerk slechts een thuis bieden aan een aanzienlijk kleiner aantal soorten. Als de haag, en vooral de border, niet regelmatig en vakkundig wordt verzorgd, zal deze uitgroeien tot een reeks grote bomen. De soortenrijke borderstruiken zonder zorg; Er groeien grotere bomen, die vanwege aangrenzend gebruik vaak worden gekapt: de border valt weg.
Voordeel: verbetering van de bodemvruchtbaarheid
Door bladval en afstervende vaste planten in de border wordt de grond rond de haag in het najaar verrijkt met rauwe humus. De verhouding van de twee elementen koolstof en stikstof wordt verbeterd ten gunste van de eerste en leidt zo tot een verbeterde stikstofbinding. Boeren zijn echter vaak bang op graslandlocaties dat het vallen van bladeren in de herfst de voedergrassen zou kunnen onderdrukken en een verandering in plantengemeenschappen naar meer kruiden zou bevorderen. Op de lange termijn zorgden de kapotte gronden, locaties van voormalige hagen, voor een hogere bodemvruchtbaarheid dan op aangrenzend bouwland.

Nadeel: er vallen schaduwen
Het werpen van schaduwen leidt tot een onderscheid tussen de aan de zon blootgestelde en de schaduwzijde. Minder opwarming aan de schaduwzijde wordt ook vaak als negatief beoordeeld, omdat daar bijvoorbeeld graan langzamer rijpt dan op zonnige ondergronden. Dit probleem kan worden vermeden in een bijna natuurlijke landbouw door voor het onkruid te zorgen en stroken akkerranden aan te leggen.
Voor- en nadelen: verhoogde verdamping
Bossen verdampen in de zomer meer water (botanisch: transpiratie) dan kruidachtige vegetatie Temperatuurmaxima overdag verlaagd en temperatuurminima door verminderde straling en latente warmte verhoogd; tegelijkertijd zorgt de hogere zuigspanning ervoor dat de heg (Bos) een watertekort voor aangrenzende vegetatie. Akkerbouwgewassen worden aangetast als er geen grens is. De ontwikkeling van een droge zoom heeft de voorkeur.