Bestrijding van de rode vogelmijt

Dit komt vooral voor waar kippenhokken, volières, Vogelnesten en nestkasten te dicht bij menselijke bewoning.
Bij mensen veroorzaken de beten van de rode pluimveemijt jeukende, rode plekken en ontstekingen. In principe is dat geen probleem. Deze parasieten zijn gevaarlijk omdat ze talrijke ziekten overbrengen, waarvan vele virale infecties zijn.

preventie

Reinheid is essentieel om de mijtenplaag te voorkomen

voorkomen. Daarnaast mogen kippenhokken, volières, vogelnesten, vogelhuisjes en dergelijke niet in de directe omgeving van het huis staan. Vogelnesten moeten in het najaar worden verwijderd en nestkasten worden schoongemaakt.
Diatomeeënaarde wordt gebruikt in kippenhokken voor preventie. Dit middel nestelt zich in de schelpen van de mijten en droogt ze uit. Het poeder moet echter in elke spleet komen, nauwelijks mogelijk in huis. Het poeder is een natuurproduct en kan veilig gebruikt worden. Het is echter niet geschikt voor het bestrijden van ernstige plagen.

Detectie van de mijten

De rode pluimveemijt komt voor in kieren en spleten. Als je kippen in huis hebt, moet je ze zoeken in het strooisel van het huis of in de buurt van de nesten.

Als je de mijten in huis wilt detecteren, helpt dubbelzijdig plakband. Deze wordt geplaatst op inbraakplekken zoals op de vensterbank, de rolluikkast, op het raamkozijn en soortgelijke plekken.

gevechten

Er zijn nogal wat bestrijdingsmiddelen beschikbaar. CBM 8 met de werkzame stof Propoxur, een carbamaat, is bewezen effectief. Dit middel is ook het enige dat momenteel in Duitsland is goedgekeurd voor de bestrijding van ectoparasieten in bezette stallen. Dit betekent dat als er vogelmijten worden gedetecteerd in het kippenhok of in de volière, je kunt vechten zonder de dieren te hoeven verwijderen.

Vloeibare en stoffige contactvergiften zijn ideaal en moeten indien mogelijk rechtstreeks op de schuilplaatsen van de mijten worden aangebracht. Met name geschikt zijn middelen die de werkzame stoffen Phoxim, Propoxur of Bendiocarb bevatten. De meeste middelen die tegen mieren kunnen worden gebruikt, helpen ook tegen de bloedluis. De meeste behandelingen worden aanbevolen om na 3 tot 6 maanden te herhalen.
Iedereen die een sterke besmetting met bloedluis heeft en deze niet alleen onder controle krijgt, moet een ongediertebestrijder aanvragen. Ze zijn goed bekend met het ongedierte en de bijbehorende tegenmaatregelen en lossen het probleem meestal zeer snel op.
Er moet nogmaals op worden gewezen dat reinheid absoluut belangrijk is, in de particuliere sector en vooral in de pluimveehouderij.