De passiebloemen en hun vruchten
De meeste van de meer dan 530 ondersoorten uit het geslacht van passiebloemen (Passiflora) groeien met klimranken, die zich in verschillende mate verhouten tot struiken en bomen. De meeste soorten passievruchten zijn afkomstig van Zuid- en Noord-Amerika, er zijn echter ook enkele soorten met voorouders uit Australië en uit afgelegen plaatsen zoals Madagaskar. De planten met hun karakteristieke bloemen hebben hun naam gekregen die doet denken aan de Passies van Christus ten tijde van Zendingswerk in Zuid-Amerika, als missionarissen om symbolen voor de Passie van Christus te herkennen in de verschillende delen van de bloemen geloofde. Terwijl de vruchten van vanwege hun bloesems populair cultivars Net zoals die van het ondergeslacht Decaloba oneetbaar of giftig kunnen zijn, genieten de meeste passievruchtrassen grote populariteit als vers fruit en vruchtensap.
lees ook
- De bloesem van de passievrucht
- Zo kun je zien wanneer een passievrucht rijp is
- De oorsprong van de passievrucht
De passievrucht met een paarse schil
De vruchten, die in dit land veelal onder de naam passievrucht worden verkocht, zijn meestal de vruchten van het plantengeslacht de zogenaamde paarse granadilla. Dit lijkt qua vorm en grootte op een ei, maar heeft een gladde en glanzende paarse schaal. Botanisch gezien zijn het bessen, maar eigenlijk wordt alleen de inhoud van de gesneden vrucht, bestaande uit zaden en aanhangend vruchtvlees, gegeten. Er wordt vaak gezegd dat een zeer gerimpelde huid het beste is voor paars gekleurde passievruchten Volwassenheidsniveau zou laten zien. Maar je kunt ook zonder problemen een passievrucht met een gladde schil consumeren, dit wordt alleen maar wat hebben een meer zure smaak dan gerimpelde en zijn daarom geavanceerder op het gebied van rijping Fruit.
De passievrucht of granadilla
Op veel sapflessen staat naast de naam Maracuja al tientallen jaren een gesneden passievrucht met een paarse schil op het etiket. Eigenlijk is dit niet helemaal correct, aangezien passievrucht, die geel tot oranje gekleurd is, meestal passievrucht wordt genoemd. Deze komen ook voor in de geavanceerde staat van de rijping hebben een relatief drukbestendige schaal, maar verder zijn ze niet ongelijk in vorm en grootte aan de paarskleurige vertegenwoordigers van de soort. De gele granadilla is soms wat groter en de smaak is vaak niet helemaal te vergelijken met de paars gekleurde vruchten van de Passiflora edulis. Daarom worden deze zelden als vers fruit in de winkel aangeboden en veel vaker in de sapcentrifuge.
Het verschil in smaak tussen passievrucht en maracuja
Kortom, het verschil in smaak tussen de vruchten van beide ondersoorten van passiebloemen is niet erg groot, ook al zijn ze niet precies hetzelfde. Het principe dat de zaden en het vruchtvlees samen en meestal met een lepel worden gegeten, is voor beide soorten hetzelfde. Andere mogelijke toepassingen zijn:
- als fruitgarnituur voor ijscoupe
- als vrucht voor taarten zoals Pavlova
- als gepureerd ingrediënt voor smoothies
tips & trucs
In de handel worden passievruchten en maracuja vaak afwisselend onder beide namen aangeboden. Beide soorten zijn in principe even geschikt voor directe consumptie en verwerking in de keuken.
WK
