Beplantingsplan voor de moestuin

Als u uw groenten zo biologisch mogelijk in uw eigen tuin wilt telen, moet u van tevoren een concept bedenken hoe het project over meerdere jaren kan worden uitgevoerd. Als je slechts een heel kleine moestuin plant, is er geen ruimte om de verschillende soorten groenten steeds opnieuw te plaatsen. Dit betekent ook dat de bodem geen tijd heeft om zich regelmatig te regenereren. Een nauwkeurige planning is in deze gevallen dan ook noodzakelijk, zodat grote hoeveelheden kunstmest en bestrijdingsmiddelen na korte tijd niet nodig zijn.

Locatie en bodemgesteldheid

Salades, groenten en kruiden hebben een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek in de tuin nodig. Sommige soorten kunnen de brandende middagzon verdragen, maar de meeste geven de voorkeur aan een paar uur zon in de ochtend en de late namiddag. Gemiddeld is zo'n zes uur zonlicht per dag optimaal.
Grondbewerking
Normale tuingrond die goed gedraineerd is en humus is, is het beste om te kweken. Bij een hoog zand- of kleigehalte moet de grond dienovereenkomstig worden voorbereid. Het is gunstig om de tuingrond al in de herfst van het voorgaande jaar te analyseren en indien nodig te herwaarderen. Zo is hij optimaal voorbereid op het planten in het voorjaar.

Tip: Nooit kort voor het planten mest op de tuingrond leggen. De ingrediënten moeten eerst worden omgezet in humus en voedingsstoffen en de jonge planten verbranden als ze vers zijn.

Gemengde cultuur

Niet alleen de standplaats en bodemgesteldheid zijn van invloed op de groei van de groenteplanten. Ook de buurtrelaties moeten kloppen. Er zijn niet alleen neutrale planten die goed met anderen te combineren zijn, maar ook planten die elkaar aanmoedigen om te groeien of andere die elkaar belemmeren. Dat past bij elkaar:

• Bloemkool: sperziebonen, erwten, selderij
• Chinese kool: bonen, erwten, spinazie, sla
• Aardbeien: knoflook, sla, prei, radijs, spinazie
• Aardappelen: sperziebonen, koolrabi, maïs, karwijzaad, mierikswortel
• Komkommers: bonen, erwten, venkel, kool, sla, rode biet, selderij, uien
• Wortelen: erwten, knoflook, snijbiet, radijs, schorseneren, tomaten, uien
• Courgette: basilicum, snijbonen, uien

Beplantingsplan: driejarige vruchtwisseling

Gewasrotatie speelt een beslissende rol in de moestuin. Door een paar belangrijke spelregels in acht te nemen, kunnen de voedingsstoffen in de tuingrond optimaal worden benut door de individuele planten. Jarenlange teelt van dezelfde plant op een bed leidt niet alleen tot uitputting van bepaalde voedingsstoffen, maar ook de vatbaarheid voor ziekten neemt aanzienlijk toe. Daarom is het logisch om planten in een bepaalde volgorde te laten groeien.

1. Jaar: Nu bevat de bodem een ​​optimale hoeveelheid voedingsstoffen. De eerste gewassen die gebruikt worden zijn sterk consumerende groenteplanten.
2. Jaar: Dit jaar is het de beurt aan medium consumerende planten.
3. Jaar: In het vierde jaar zijn er alleen lage nutriënten in de bodem. Het is nu gunstig om planten te kweken die zwak draineren.

Voordat je weer aan de slag gaat met de sterk doorlatende planten kun je het beste in het najaar of het vroege voorjaar bemesten met rijpe compost uit eigen tuin. Om ook elk jaar een gevarieerde oogst mogelijk te maken, verdeelt u het areaal het best in drie afzonderlijke bedden, die vervolgens afwisselend geplant worden volgens de driejarige vruchtwisseling.

Beplantingsplan: vierveldslandbouw - vierjarige vruchtwisseling

Als je niet alleen een klein slabed wilt maken, maar een groter deel van de tuin wilt herinrichten als bruikbare oppervlakte, is een vierveldseconomie aan te raden. Elke vier jaar wordt er een vruchtwisselingsmodel opgesteld dat altijd moet worden nageleefd. Deze methode is met name geschikt voor bodems die niet zo optimaal zijn.

• 1. Jaar: Eerst is er een groenbemester. Dit optimaliseert de groeiomstandigheden voor de later opgekweekte planten, beschermt tegen bodemerosie en onderdrukt onkruid. Tegelijkertijd is het zinvol om een ​​composthoop aan te leggen als deze nog niet in de tuin is aangelegd.
• 2.-4. Jaar: zoals bij de driejarige vruchtwisseling

Terwijl het ene veld braak ligt en kan regenereren, verbouwt het tweede veel groenten, het derde met medium en zwak consumerende groenten op het vierde. De omschakeling naar minder consumerende rassen vindt jaarlijks plaats.

Indeling van groenten op basis van nutriëntenconsumptie

Salade en groenten verbruiken verschillende voedingsstoffen in verschillende hoeveelheden, afhankelijk van het type.
1. Zware eter

• aubergine
• Aardbeien
• Soorten kool
• aardappelen
• Wortels
• Biet
• spinazie

2. Centrale Eter

• Zacht fruit
• Bonen en erwten
• venkel
• Komkommer
• Koolraap
• snijbiet
• paprika
• prei
• Radijs en radijs
• tomaten
• Schorseneer
• uien

3. Zwakke eters

• Tuinkers
• Kruiden
• peterselie
• sommige soorten sla

Uitzonderingen op vruchtwisseling

Er is nog een factor die de planning wat moeilijker maakt: planten die tot dezelfde familie behoren, mogen het volgende jaar niet worden gekweekt! Deze regel geldt in het bijzonder voor de volgende plantenfamilies:

• Kruisbloemige groenten (Brassicaceae): alle soorten kool, mierikswortel, radijs, olieradijs, mosterd, raap, raap
• Ganzenvoetfamilie (Chenopodiaceae): snijbiet, rode biet, spinazie

De planten worden geplaagd door een aantal hardnekkige plagen (zoals brassica hernia). De enige redelijke manier om een ​​besmetting te voorkomen is brede vruchtwisseling. In deze gevallen heeft vruchtwisseling in de vierveldslandbouw de voorkeur boven nutriëntenconsumptie als criterium.
Langdurig gebruik mogelijk met:

• Aardbeien: tot drie jaar, daarna worden de planten ingeruild voor nieuwe
• Rabarber: kan jarenlang op dezelfde plek staan
• Tomaten: zolang er geen ziekte is, kunnen ze meerdere jaren op dezelfde plek staan
• Asperges (groene asperges): acht tot tien jaar op een veld zijn probleemloos

Passende voor- en nagewassen

De meeste planten gebruiken niet het hele groeiseizoen om te rijpen. Daardoor is het mogelijk om binnen een jaar verschillende soorten groenten achter elkaar op één perceel te telen.

• Bloemkool: pre-cultuur spinazie, post-cultuur veldsla
• Bush bonen: pre-cultuur sla, radijs, post-cultuur veldsla of boerenkool
• Komkommers: pre-cultuur tuinbonen, post-cultuur spinazie
• Aardappelen: boerenkool of spruitjes
• Kool: precultuur erwten, radijs, spinazie
• Wortelen: late sperziebonen of andijvie na de oogst
• Tomaten: pre-cultuur spinazie, post-cultuur mosterd
• Uien: post-cultuur andijvie

Voorbeeld van een aanplant van drie jaar

Het blijkt voordelig te zijn om gebieden een jaar lang braak te laten liggen en om te vormen tot weiland voor nuttige insecten. Dit helpt niet alleen de bodem te regenereren, maar trekt ook insecten aan, die essentieel zijn voor de bestuiving van de fruitbomen

zijn.
1. Jaar in de moestuin

• Bed 1: courgette
• Bed 2: prei
• Bed 3: bleekselderij en tomaten
• Bed 4: wortelen en uien
• Bed 5: augurken om te beitsen
• Bed 6: sla en erwten
• Bed 7: bloemkool en broccoli
• Bed 8: Koolrabi en savooiekool

2. Jaar in de moestuin

• Bed 1: radijs en prei
• Bed 2: komkommer en dille
• Bed 3: courgette
• Bed 4: radijs, doperwten en radijs
• Bed 5: erwten en wortelen
• Bed 6: sla en wortel
• Bed 7: aardbeien
• Bed 8: Chinese kool en andijvie

3. Jaar in de moestuin

• Bed 1: sla
• Bed 2: radijs
• Bed 3: erwten
• Bed 4: Gunstige weide of groenbemester
• Bed 5: bleekselderij
• Bed 6: komkommers
• Bed 7: aardbeien
• Bed 8: eenjarige kruiden

Gezond fruit uit eigen tuin

Een ander deel van de moestuin is het gebied waar fruit wordt verbouwd. Zet hem op een zo zonnig mogelijke plaats zodat de vruchten voldoende zoet worden. Bij fruit moet onderscheid worden gemaakt tussen rassen als appels, peren en pruimen, die aan bomen groeien, en de struiken waarvan bijvoorbeeld krenten of frambozen worden geoogst. De eerste vruchten kunnen vaak pas na een paar jaar van bomen worden geplukt, dus bij hen is langetermijnplanning noodzakelijk. Bij de struiken daarentegen vindt de eerste oogst vaak plaats in het jaar na aanplant. Kolomfruit wordt gebruikt om veel verschillende soorten fruit te kweken, zelfs in een relatief kleine tuin met zijn slanke groei, en de meer leivormige vrucht die op een latwerk of aan de muur van het huis wordt gekweekt zullen. Beiden redden het met een relatief kleine footprint.

Culinaire en geneeskrachtige kruiden

Een kruidentuin mag in geen enkele moestuin ontbreken. Kruiden zoals peterselie, bieslook en mediterrane kruiden zoals tijm, rozemarijn en oregano worden er verbouwd. De meeste kruiden worden zeker vooral in de keuken gebruikt om gerechten te verfijnen. Daarnaast worden er ook veel kruiden gekweekt voor medicinale doeleinden om ze te gebruiken voor een thee-infusie, een bad of een kompres bij ziekte. In dit opzicht zijn bijvoorbeeld kamille, pepermunt en salie erg populair. Een kruidenbed kan je het beste dicht bij de keuken plaatsen, zodat je daar op elk moment snel een paar blaadjes of twijgen kunt oogsten. Vrijwel alle kruiden kunnen ook heel goed in potten gekweekt worden. In dit geval kunnen de potten op het terras of een overkapping geplaatst worden zodat je er ook bij slecht weer van kunt oogsten. Een andere variant is het verhoogde bed, waar ook het oogsten heel eenvoudig is.

Conclusie
Een moestuin goed beheren is niet zo eenvoudig. Om op lange termijn goede opbrengsten te behalen, is vruchtwisseling erg belangrijk. Het is het beste om de beschikbare ruimte in individuele bedden te verdelen en vervolgens de groenten afwisselend in een strikte volgorde op de percelen te laten groeien. Dit zorgt ervoor dat de grond niet aan één kant uitspoelt en dat ziektes geen kans krijgen. Na de oogst kan groenbemester ook de grond opwaarderen.