Tulpenboom ∗ De 10 beste verzorgingstips en hoe je ze op de juiste manier snoeit

Oorsprong en distributie

Verwar in geen geval de Tulpenboom met de soms ook wel aangeduide tulpmagnolia (Magnolia soulangeana). Hoewel beide soorten tot de magnoliafamilie (Magnoliaceae) behoren en dus nauw aan elkaar verwant zijn, lijken ze maar weinig op elkaar.

De tulpenboom (bl. Liriodendron tulipifera) in het oosten van Noord-Amerika, waar het wijdverbreid is tussen de Grote Meren op de grens met Canada over de Appalachen tot het noorden van Florida. De grootste loofboom van Noord-Amerika gedijt hier vooral op vochtige of soms overstroomde bodems in uiterwaarden en valleien.

Naast de Amerikaanse ondersoort is de Chinese tulpenboom (Liriodendron chinense) een andere vertegenwoordiger van de tulpenbomen (Liriodendron) in China en Vietnam. Overigens kunnen tulpen- en nauw verwante magnoliabomen worden gekweekt voor een periode van minimaal 100 Miljoenen jaren geleden, met beide soorten in eerdere geologische tijdperken ook op andere delen van de wereld - bijvoorbeeld in Europa - bloeide.

De tulpenboom kwam al heel vroeg vanuit Noord-Amerika naar Europa: al in de 17e eeuw. In de 19e eeuw werden de eerste exemplaren geplant in Duitse en andere Centraal-Europese parken, waarvan er nu nog enkele te bewonderen zijn.

gebruik maken van

Aangezien de wilde soort van de tulpenboom enorme hoogten bereikt, mag deze alleen in grote tuinen of parken worden geplant. Hier is hij bijzonder geschikt voor een stand-alone positie, maar staat hij ook interessant en imposant in parken als groeps- of laanbeplanting. Inmiddels zijn er een paar van dat soort cultivars die beduidend kleiner blijven voor de moestuin twee soorten 'Fastigiatum' (15 tot 18 meter hoog) en 'Aureomarginata' (12 tot 15 meter Hoogte). Omdat ook deze varianten zijn verfijnd, bloeien ze een paar jaar eerder dan de wilde vorm - deze ontwikkelt vaak pas zijn fascinerende bloesems op de leeftijd van 20 jaar en ouder.

In de VS en Canada is de tulpenboom een ​​van de belangrijkste nuttige bomen, zijn lichtgekleurde, fijnkorrelige hout - dat niet voor niets ook wel "without" wordt genoemd wordt - wordt gebruikt in de meubelproductie en wordt deuren en raamkozijnen, fineer en bekleding, maar ook speelgoed, muziekinstrumenten en doodskisten verwerkt. Ook bij de pulp- en papierproductie is de tulpenboom een ​​waardevolle grondstof.

In de tuin dient de bloeiende tulpenboom als een waardevolle, uiterst nectarrijke Bijenweide.

Uiterlijk en gestalte

Met een hoogte van 41 meter staat een van de grootste (en met ongeveer 450 jaar waarschijnlijk ook de oudste) tulpenboom van Amerika in New York City in de wijk Queens. Hij heeft de bijnaam "Queens Giant", hoewel er enkele andere indrukwekkende vertegenwoordigers van zijn geslacht over de hele wereld zijn. Een ervan bevindt zich in de botanische tuin van de stad Marburg en is ook bijna 40 meter hoog.

Tulpenbomen groeien zeer snel met zo'n 30 tot 70 centimeter per jaar, waarbij ook de piramidale kroon elk jaar met zo'n 20 centimeter toeneemt. Hoewel dit vrij smal blijft, kan het toch tussen de 15 en 20 meter breed zijn voor 25 tot 35 meter hoge exemplaren. De hoofdtakken vertonen een steile opwaartse groei. De stam groeit zeer recht omhoog, met een maximale diameter van 150 centimeter lijkt hij vrij slank en dicht bij de grond sterk indikt, waardoor de soort, die vaak in uiterwaarden groeit, stabieler is ontvangt. Kenmerkend is ook de in lengterichting gebarsten, lichtgrijze bast.

bladeren

De tulpenboom is een bladverliezende, bladverliezende boom waarvan de frisgroene, afwisselende bladeren in de herfst helder goudgeel kleuren. De vorm van de bladeren is onmiskenbaar, daarom kunnen de tulpenbomen gemakkelijk worden geïdentificeerd door de kenner: ze zijn verdeeld in vier puntige, uitstekende zijlobben. Bovendien zijn de bladeren vrij groot: het eigenlijke blad is tot 15 centimeter lang en tot 20 centimeter breed, waarbij de vorm bijna rechthoekig is. Er is ook een bladsteel van ongeveer tien centimeter lang.

Bloei en bloeiperiode

Afhankelijk van de locatie en het weer openen tulpenbomen hun unieke bloemen tussen april en mei of mei en juni. De tweeslachtige geeloranje bloemen doen qua vorm denken aan tulpenbloesems, zijn aanvankelijk komvormig, later klokvormig. Tot vijf centimeter lange, dikke en vlezige meeldraden steken uit het midden van de bloem. De bloemen van de tulpenboom zijn zeer rijk aan nectar en daarom populair bij bijen, hommels en andere insecten.

Tenzij het een tulpenboom is die door enten is vermeerderd, moet je lang wachten op de eerste Wacht op de bloei: Vooral exemplaren die uit zaden zijn gekweekt, wachten minstens 15 tot 20 jaar voor de eerste Bloemen.

fruit

Na bestuiving ontwikkelt de tulpenboom tot zeven centimeter lange, spoelachtige vruchten die vaag doen denken aan naaldkegels. Ze zijn gevleugeld en bevatten ca. een of twee zaden.

Toxiciteit

Alle delen van de tulpenboom worden beschouwd als licht giftig voor mens en dier. Zowel bladeren als bloemen zijn daarom ongeschikt voor consumptie. Schors en hout, waarin het alkaloïde glaucine voorkomt, hebben een bijzonder hoog gehalte aan toxines. Het sap kan op zijn beurt allergische reacties veroorzaken bij contact, bijvoorbeeld door snoeien.

Welke locatie is geschikt?

De tulpenboom voelt zich het prettigst op een plek die volledig zonnig is en beschut tegen de wind. Dit is vooral belangrijk omdat met name oudere exemplaren de neiging hebben tot windbreuk. Ook in Halfschaduw de boom groeit, maar daar veel langzamer. Daarnaast zal de tulpenboom op een donkere plek in de tuin niet zo groot worden.
Lees verder

vloer

Het optimale substraat voor de tulpenboom is:

• voedzaam en humus
• los en doorlatend
• zo leemachtig mogelijk
• vers tot vochtig
• zuur tot licht alkalisch

In principe gedijt de soort ook op zanderige, droge gronden, maar dan groeit hij veel langzamer. Anderzijds moet de vloer zeker kalkvrij zijn.

Potcultuur

Een permanente potcultuur wordt niet aanbevolen vanwege de snelle groei en de verwachte grootte. De soort is ook niet geschikt als bonsai.

Plant de tulpenboom correct

Plant de tulpenboom als volgt op de beoogde locatie:

• Zet het jonge boompje in een emmer water zodat de wortels zich kunnen opzuigen.
• Graaf een plantgat dat ongeveer twee keer zo groot en zo breed is als het wortelstelsel.
• Maak de grond op de zijwanden en de geperforeerde bodem iets los.
• Smeer het plantgat goed in.
• Meng het uitgegraven materiaal met compost en Hoornkrullen,(€ 32,93 bij Amazon *) indien te mager/zanderig.
• Plant de boom, maar niet te diep.
• Vul de grond in, trap hem voorzichtig naar beneden.
• Geef de boom water.
• Verspreid een laag bastmulch of bladcompost.

In de volgende weken moet u de vers verplante boom intensiever water geven.

Wat is de beste tijd om te planten?

In principe kunt u de tulpenboom tussen oktober en maart op elk moment in de tuin planten, mits het weer mild is en de grond vorstvrij is. Omdat de soort echter zeer gevoelige wortels heeft die door aanplant in de herfst of winter kunnen worden beschadigd de lente wordt aanbevolen als de ideale planttijd - zo laat mogelijk en in ieder geval na de IJs Heiligen.

De juiste plantafstand

Ideaal is om op één plek te planten. Houd minimaal vijf meter (beter meer) afstand tot andere bomen.

onderplanten

Als hartwortel kunt u de tulpenboom zowel met bodembedekker als met kleine sierheesters of heesters veilig planten. - vaste planten planten, mits ze bestand zijn tegen sterke worteldruk en van nature weinig water en voeding nodig hebben. Anderzijds heeft de onderbeplanting het voordeel dat deze praktisch als een waterreservoir fungeert en voorkomt dat de grond uitdroogt. Met het ouder worden vormt Liriodendron tulipifera een halfronde wortelfundering, die oprijst en de boom uit de aarde en zo voor meer stabiliteit zorgt. Op dit moment is onderbeplanting natuurlijk niet meer mogelijk, maar tot die tijd zal het enkele decennia tot eeuwen duren.

Voorjaarsmonumenten (Omphalodes verna) zijn bijvoorbeeld zeer geschikt voor onderbeplanting. Heilig kruid (Santolina chamaecyparissus), Japans bosgras (Hakonechloa macra), Koningssnavel (Geranium magnificum), Goldfelberich (Lysimachia punctata) of vrouwenmantel (Alchemilla mollis). Omdat tulpenbomen een vrij slanke groei hebben en een smalle kroon ontwikkelen, is de ruimte onder het hout vaak erg licht.

De tulpenboom water geven

Vers geplante tulpenbomen moeten regelmatig worden bewaterd om ze gemakkelijker te laten groeien. Maar ook bij oudere exemplaren is tijdig water geven belangrijk als de droogte aanhoudt, aangezien de bomen bij gebrek aan water snel hun bladeren laten vallen. De tulpenboom kan echter meestal wel omgaan met een kortstondig gebrek aan water. De prachtige herfstkleur komt overigens alleen tot stand bij voldoende watervoorziening, daarom kunt u de gieter indien nodig ook in de nazomer gebruiken. De tulpenboom heeft een hoge waterbehoefte, maar verdraagt ​​- zoals de meeste planten - geen wateroverlast. Permanent natte vloeren dienen daarom zoveel mogelijk te worden vermeden.

Bemest de tulpenboom op de juiste manier

In het voorjaar en opnieuw in de vroege zomer moet je de tulpenboom planten met veel rijpe compost en een flinke handvol Hoornkrullen(€ 32,93 bij Amazon *) levering. De soort krijgt ook heel goed bemesting Rhododendron-meststofdie de bodem verzuurt en twee vliegen in één klap slaat: de sterk drainerende De tulpenboom krijgt de voedingsstoffen die hij nodig heeft en zorgt tegelijkertijd voor een zure feelgood-omgeving zullen. De bemesting vindt in principe alleen plaats tussen april en juli, waarna de nutriëntengift moet worden gestaakt. De reden hiervoor is dat de nieuwe scheuten ruim voor de winter moeten rijpen en niet meer worden meer gestimuleerd om te groeien - deze blijven te zacht en zouden bij ijzige temperaturen weg bevriezen.
Lees verder

Snijd de tulpenboom correct

Net als de magnolia's verdraagt ​​de tulpenboom niet regelmatig snoeien, daarom is het beter om geen schaar te gebruiken om hem aan te vallen. Bovendien zijn er geen africht- of correctie-incisies nodig, de soort ontwikkelt vanzelf een mooie kroonstructuur. Alleen jonge bomen kunnen nog in hun groei worden gecorrigeerd door snoeien, terwijl oudere bomen niet meer kunnen worden gecorrigeerd. Het is ook zinvol om dood of ziek materiaal te verwijderen, wat u indien mogelijk in het vroege voorjaar moet doen.
Lees verder

Tulpenboom propageren

Typisch worden tulpenbomen vermeerderd door zaden of, in het geval van gecultiveerde vormen, door enten op de wilde vorm. Maar dat kan ook in het voorjaar Snijd stekken en gebruik ze om nieuwe bomen te laten groeien. Dit is hoe stekken zich voortplanten:

• Snijd hoofdstekken rond de vier tot zes centimeter in april of mei.
• Verwijder indien nodig bladeren behalve twee bladeren.
• Snijd grote bladeren doormidden.
• Licht gesneden oppervlak schuine kant, in Wortelpoeder duiken.
• Stekken nu in een klein potje met Groeiend substraat(€ 12,99 bij Amazon *) leggen.
• Goed overgieten met kalkvrij water.
• Bedek de pot met een afgesneden PET-fles of folie.
• Plaats licht en verwarm op 20 tot 26°C, geef regelmatig water en ventileer.

Wees geduldig met je jonge stekken: ze doen er meestal lang over om hun eigen wortels te ontwikkelen. Zolang de stek er gezond uitziet en de aarde niet gaat schimmelen, is alles goed en hoef je het pistool nog niet in de korrel te gooien.
Lees verder

Hoe transplanteer ik op de juiste manier?

Als tulpenbomen al een aantal jaren op hun locatie staan ​​en daar goed ingeburgerd zijn, mogen ze indien mogelijk niet worden verplaatst. De bomen verdragen het verplanten niet zo goed omdat hun uitgebreide en gevoelige wortelnetwerk daarbij onvermijdelijk wordt beschadigd. In ieder geval kunnen grote exemplaren alleen met zwaar materieel worden verwijderd, wat gepaard gaat met veel moeite en hoge kosten.

Aan de andere kant kun je relatief ongecompliceerde jonge tulpenbomen die maximaal drie of vier jaar staan ​​en nog niet te hoog zijn gegroeid, verplanten. Maar ook hier moet deze maatregel goed voorbereid worden door in het najaar een schopdiepe greppel rond de boom te graven en deze te vullen met compost. Hierdoor ontwikkelen de wortels zich tot het volgende voorjaar compacter, zodat het verlies niet te ingrijpend is. Verplaats de boom in het late voorjaar en snoei hem zeker terug zodat de balans tussen boven- en ondergronds plantaardig materiaal behouden blijft.
Lees verder

Ziekten en plagen

Zoals bij alle magnoliaplanten komen ziekten en plagen zelden voor in de tulpenboom. Het enige probleem dat problematisch kan zijn, is het te nat houden, wat zich na een tijdje manifesteert als rot. Let om dit te voorkomen op een soortgeschikte standplaats, een losse en goede standplaats Doorlatende ondergrond, waarin u eventueel drainage kunt aanleggen, maar ook een adequate Plantafstand.

Soms krijgt de tulpenboom bruine bladvlekken, die verschillende oorzaken kunnen hebben. Ze duiden vaak op een gebrek aan water, maar zijn ook terug te voeren op een te zoute grond - bijvoorbeeld als gevolg van overbemesting. Een zeldzame maar niet onmogelijke reden is er een Bladvlekkenziektedie meestal gemakkelijk met een kopersulfaatoplossing kan worden aangepakt.

Overwinteren

Omdat de tulpenboom hier voldoende winterhard en ook vorstbestendig is, zijn speciale overwinteringsmaatregelen niet nodig. Alleen jonge bomen kunnen een lichte bescherming krijgen als het erg koud wordt.

Soorten en variëteiten

Het geslacht van de tulpenbomen (Liriodendron) omvat slechts twee soorten, die beide als sierbomen in de eigen tuin kunnen worden gekweekt. Terwijl de Amerikaanse tulpenboom in zijn oorspronkelijke vorm (Liriodendron tulipifera) door zijn formaat alleen geschikt is voor zeer grote tuinen of parken, de Chinese tulpenboom blijft met een maximale hoogte van 17 tot 20 meter in het Midden-Europese klimaat kleiner. Ook de Aziatische variant is hier winterhard, maar takken en twijgen kunnen bij strenge vorst terugvriezen.

Daarnaast zijn er twee cultivars van de Amerikaanse tulpenboom die beduidend kleiner blijven dan de wilde vorm:

• Zuiltulpenboom 'Fastigiatum': Groeihoogte tot ca. 15 meter, zeer smalle groei
• 'Aureomarginata': frisgroen blad met geelgroene rand, circa 12 tot 15 meter hoog