De ontwikkelingsstadia van een wespenstaat
Over het algemeen duurt een wespenkolonie niet erg lang. In de paar maanden van hun bestaan zijn de dieren eigenlijk constant bezig om het voortbestaan van hun soort voor het volgende jaar te verzekeren. Hiervoor worden de volgende fasen doorlopen:
- Oprichting van de staat door de koningin
- Toename van het leger van vrouwelijke arbeiders
- Opfok van de seksdieren
- Met uitzondering van nieuwe jonge koninginnen sterven de dieren af
lees ook
- Hoe wespen de winter doorkomen
- Hoe wespen de lente doorbrengen
- Kunnen wespen worden uitgehongerd om ze weg te jagen?
Lente ontwaken - de oprichting van de staat
De wespenkoningin neemt de eerste fase alleen. In het voorjaar zoekt ze een geschikte schuilplaats en creëert ze de eerste broedkamers voor het nest, waarin ze de eerste ronde eieren legt. Ze brengt de uitgekomen larven zelf groot.
Een leger van arbeiders op de been brengen
In de loop van het latere voorjaar en de vroege zomer worden nog enkele generaties arbeiders grootgebracht - nu met de hulp van de eerste ontwikkelde dieren.
Nazomer - de tijd van hebzuchtige wespenwerkers
Ten slotte worden in de nazomer ook mannetjes en jonge koninginnen gekweekt. Op dat moment zoemt de wespenstaat in de ware zin van het woord. Er is nu veel te doen - want zowel de belangrijke seksdieren als de vele hardwerkende werkers moeten van enorme hoeveelheden voedsel worden voorzien.
Herfst hoogtepunt
In de herfst vindt de belangrijkste fase van de hele wespencyclus plaats. Drones en jonge koninginnen verlaten het wespennest om van staat tot staat te paren. Deze paringshandeling buiten de nesten wordt een huwelijksvlucht genoemd.
Wanneer de nieuwe jonge koninginnen bevrucht zijn, is het doel van alle voorgaande inspanningen bereikt. De vele duizenden vrouwelijke werknemers en ook de mannen hebben nu aan hun eisen voldaan en zijn niet langer nodig. Dat betekent: ze sterven in de eerste koude dagen in de herfst. Dus hebben ze hun hele bestaan gewijd aan het behoud van de soort voor het komende jaar.
De soortinstandhouding moet nu worden uitgevoerd door de nieuwe jonge koninginnen, d.w.z. de bevruchte vrouwtjes. Jullie zijn de enigen die niet sterven in de herfst. Ze blijven bevroren in de winter waarin ze nauwelijks energie verbruiken. Als de lente aanbreekt, begint het hele proces opnieuw.
