Bessen eetbaar of giftig?

Welke delen van de zwarte nachtschade zijn eetbaar?

In sommige gebieden worden de rijpe bessen van de zwarte nachtschade zelfs gegeten, ze zouden zelfs erg lekker zijn. De kernen die het bevat, worden echter beschouwd alsgiftig. Consumptie wordt daarom over het algemeen niet aanbevolen.

Welke stoffen bevat de zwarte nachtschade?

De zwarte nachtschade bevat verschillende alkaloïden die ook in andere voorkomen Nachtschade familie voorkomen. Een daarvan is de relatief bekende solanine. Naast de alkaloïden zijn er ook tannines te vinden. Het kruid, d.w.z. bladeren en stengels, evenals de pitten en de onrijpe bessen worden als giftig beschouwd. Consumptie wordt sterk afgeraden.

Wat zijn de symptomen van vergiftiging?

Wanneer zwarte nachtschade wordt vergiftigd, zijn er verschillende symptomen die het spijsverterings- en cardiovasculaire systeem kunnen beïnvloeden. Naast slaperigheid en angst kunnen misselijkheid, braken en diarree optreden, maar ook hartfalen en kortademigheid. In het ergste geval dreigt de dood door verlamming van de luchtwegen. De zwarte nachtschade is ook erg giftig voor dieren, daarom wordt hij ook wel "kippendood" genoemd.

Waar groeit zwarte nachtschade?

De zwarte nachtschade groeit letterlijk als onkruid, d.w.z. overal waar de zaden in de aarde komen, of het nu in het wild is, aan de randen van wegen en velden, of in de tuin. De zaden kunnen heel lang ontkiemen. Er wordt gesproken over 40 jaar. Eenmaal gevestigd, is de zwarte nachtschade moeilijk te krijgen gevecht.

De essentie in het kort:

• Ingrediënten: alkaloïden (solanine en andere), tannines
• Rijpe bessen zonder zaden kunnen eetbaar zijn
• Kruiden (stengels en bladeren), zaden en onrijpe bessen zijn min of meer giftig
• Symptomen van vergiftiging: speekselvloed, slaperigheid, braken, diarree, angst, rood hoofd, kortademigheid, bewusteloosheid, ademhalingsverlamming
• extreem giftig voor dieren