Możesz to rozpoznać po tych cechach

Prawdziwa kurka (Cantharellus cibarius) - jak ją rozpoznać

Kurek występuje zarówno w lasach iglastych, jak i liściastych. Jednak szczególnie często rośnie w rzadkich lasach ze starymi drzewami i dużą ilością martwego drewna. Zwykle można go znaleźć na omszałym podłożu w ciepłych miejscach, chociaż ten grzyb również uwielbia wilgoć. Dlatego można go znaleźć głównie w regionach, które naturalnie mają dużo deszcz odbierać. Dogodnie kurki często rosną w grupach.

czapka

Kapelusze młodych kurek są zazwyczaj zwinięte, podczas gdy starsze są pofalowane i lejkowate. Prawdziwe kurki mają kolor od jasnego do mocnego żółtka jaja (dlatego popularnie nazywa się je „kurkami”), ale nigdy pomarańczowe!

Ostatni i uchwyt

Prawdziwa kurka nie ma lameli, ale grzbiety. Spływają one w dół uchwytu i często są połączone w sieć. Kopyto i nóżka są tego samego koloru co kapelusz. To jest krótkie i często zakrzywione. Łodyga nie jest pusta w środku.

mięso

Miąższ od białego do jasnożółtego jest zwarty, ale dość kruchy, a łodyga może być włóknista do twardej.

Występowanie

Prawdziwa kurka rośnie między czerwcem a listopadem omszony Lasy liściaste i iglaste. Zawsze pojawia się w grupach.

Jak rozpoznać fałszywą kurkę (Hygrophoropsis aurantiaca)

Ze względu na swoje zwodnicze podobieństwo na pierwszy rzut oka, fałszywy kurek jest często mylony z jadalnym prawdziwym kurkiem. Ale ten ma półki zamiast lameli oraz twarde, chrupiące i nieelastyczne mięso. Fałszywe kurki można dodatkowo odróżnić od prawdziwych kurek dzięki następującym cechom:

• Fałszywa kurka często świeci w odcieniach pomarańczy, rzadko zaś w kolorze żółtym.
• W szczególności lamele są często jasnopomarańczowe.
• Miąższ jest również żółtawy do pomarańczowożółtego.
• Kapelusz ma często (mocno) lejkowaty kształt i nawet u starszych okazów jest mocno podwinięty - ale nie pofalowany.
• W przeciwieństwie do prawdziwej kurki, podróbka nie posiada własnego charakterystycznego zapachu.

Ponadto fałszywą kurkę można znaleźć tylko od września do października. Rośnie głównie na gruncie lub na bardzo spróchniałym drewnie iglastym. Nie jest toksyczny, ale może powodować biegunkę u osób wrażliwych.