Tyle zwierząt przeżywa mroźne zimy

podstawowe informacje w skrócie

• Hibernacja to faza spoczynku zimowego, podczas której obniżają się funkcje życiowe, takie jak temperatura ciała, częstość oddechów i metabolizm
• brak snu w prawdziwym tego słowa znaczeniu, ponieważ narządy zmysłów i mózg nie przechodzą w stan uśpienia, ale pozostają aktywne
• brak ciągłych faz snu, hibernujące zwierzęta budzą się co jakiś czas
• jednak nie powinieneś budzić się zbyt często, ponieważ to wyczerpuje twoje ograniczone zapasy tłuszczu
• Rozróżnienie hibernacji, hibernacji i rygoru zimowego

Co to jest hibernacja?

Zgodnie z naukową definicją hibernacja to nie sen – Zwierzęta nie śpią, ponieważ typowe dla tej fazy tryby spoczynkowe dla mózgu i ciała tęsknić. Paradoksalnie, niektóre zwierzęta mają nawet deficyt snu po hibernacji, właśnie dlatego, że mózg nie odpoczywa. Zamiast tego jest to ograniczona czasowo faza życia, w której wszystkie funkcje życiowe są znacznie ograniczone – hibernujące zwierzę jest zasadniczo bliżej śmierci niż życia.

Dlaczego niektóre zwierzęta zapadają w stan hibernacji?

Ponieważ zimą nie ma wystarczająco dużo jedzenia, wiele zwierząt w zimie wyłącza swoje funkcje organizmu

Hibernacja to strategia, dzięki której zarówno rośliny, jak i zwierzęta mogą przetrwać zimowe miesiące przy niewielkiej ilości światła i pożywienia. Dla wielu zwierząt - takich jak owady, a tym samym także dla polujących na owady nietoperzy czy popielic, które najczęściej jedzą pąki i owoce - zima oznacza czas bez lub z małą ilością jedzenia.

Nie tworzysz ani nie są w stanie tego zrobić, dlatego zużywają więcej energii niż bez wyłączania funkcji organizmu mogą się przyswoić - rezerwy erodowane latem i jesienią będą w niedługim czasie zużyte. Hibernacja zapobiega głodowaniu zwierząt i zapewnia im dłuższe życie.

Procedura i charakterystyka

Naukowcy nazywają hibernację hibernacją. Zjawisko to jest intensywnie badane m.in. z powodu odkrycia odłogu „genu hibernacji” również u ludzi. Może się to przydać w przyszłych podróżach kosmicznych, takich jak wyprawa na Marsa. Jednak do dziś nie udało się uzyskać odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące hibernacji.

Skąd zwierzęta wiedzą, kiedy hibernować?

Zwierzęta wiedzą, kiedy jest czas na odwrót w stan hibernacji

Obejmuje to również pytanie, w jaki sposób zwierzęta faktycznie wiedzą, kiedy przejść w stan hibernacji. Pewne jest, że to nie rozpoczynający się brak pożywienia i coraz chłodniejsze jesienne temperatury sprzyjają gotowości do snu, ale coraz krótsze dni. Długość dnia wpływa na apetyt, a tym samym na tworzenie się złogów tłuszczu. Do tego dochodzi zmiana hormonalna, która stopniowo obniża temperaturę ciała i tempo oddychania – zwierzę stopniowo przechodzi w stan hibernacji.

To się dzieje podczas hibernacji

Ponieważ energia musi być oszczędzana podczas hibernacji, hibernatory redukują do minimum wszystkie funkcje życiowe i zużywające energię. Wpływa to na takie elementarne funkcje organizmu, jak:

• Ruszaj się
• temperatura
• Bicie serca
• oddechowy
• metabolizm

Hibernujące zwierzęta wydają się martwe i często trudno je odróżnić: są nieruchomy, sztywny, twój oddech i bicie serca są drastycznie obniżone i pedałuj tylko kilka razy na Minuta na. Jak ekstremalne zmiany te ilustrują poniższe ryciny na przykładzie świstaka:

• Temperatura ciała: spada z 39°C do zaledwie siedmiu do dziewięciu stopni Celsjusza
• Bicie serca: zmniejsza się od około 100 Ciosy na minutę do zaledwie dwóch lub trzech
• Oddechy: tylko jeden lub dwa oddechy na minutę zamiast 50

Hibernujące nietoperze mają wyjątkowo długie przerwy w oddychaniu: pomiędzy dwoma oddechami może upłynąć nawet 90 minut.

W ten sposób zwierzęta zapewniają sobie przetrwanie podczas hibernacji

Podczas hibernacji zwierzęta tracą do 50% masy ciała

Ponieważ metabolizm jest mocno obniżony w zimie, ale nie dochodzi do całkowitego zatrzymania, hibernujące zwierzę musi mieć grubą warstwę tłuszczu w miesiącach letnich i jesiennych zjadać. Następnie żywi się tym podczas fazy hibernacji, w której tracą od 30 do 50 procent swojej masy ciała.

Ta warstwa tłuszczu służy również w razie potrzeby do podniesienia temperatury ciała - na przykład, gdy opada na głębokość zagrażającą życiu i hibernującemu zwierzęciu grozi zamarznięcie na śmierć. Nigdy nie przeszkadzaj zwierzętom w stanie hibernacji, ponieważ narządy zmysłów i organy życiowe nadal znajdują się w tym stanie praca - a zwierzę przedwcześnie wybudzone z hibernacji nie może znaleźć wystarczającej ilości pożywienia i musi umrzeć z głodu.

Czas trwania hibernacji

Po pierwsze: prawie żadne zwierzę nie zimuje nieprzerwanie od jesieni do wiosny, zamiast tego fazy spoczynku przeplatają się z krótkimi fazami czuwania. Okresy snu prawdziwych śpiących zimą trwają od kilku dni do kilku tygodni, pomiędzy przebudzeniem się zwierząt, oddawaniem kału lub moczu lub czasami nawet zmienić miejsce do spania.

Jednak czas trwania tych faz, a także długość hibernacji różnią się między różnymi gatunkami, a także w zależności od regionu, w którym żyją. Na przykład niedźwiedzie brunatne żyjące na dalekiej północy śpią do siedmiu miesięcy w roku bez budzenia się. Natomiast w Europie Środkowej o łagodniejszym klimacie brązowe matki rodzą młode w styczniu – i to w cieplejszych miejscach lub rejonach. W ogrodach zoologicznych z ogrzewanymi wybiegami dla niedźwiedzi i całorocznym zaopatrzeniem w żywność nie ma nawet hibernacji.

W Niemczech hibernujące gatunki spędzają te miesiące w stanie hibernacji:

• Jeż: zwykle między listopadem a kwietniem
• Koszatka: od września do maja z fazami snu od 20 do 29 dni
• Świstaki: spać do 6 miesięcy w roku w grupach do 20 zwierząt
• chomik europejski: spanie między wrześniem/październikiem a kwietniem, dość krótkie fazy snu, pomiędzy którymi zwierzęta budzą się i jedzą ze swoich zapasów.
• Dormice: spać między październikiem a kwietniem

Kto najdłużej hibernuje?

Najdłużej w stanie hibernacji śpią świstaki i popielice – oba gatunki śpią około sześciu do siedmiu miesięcy w roku. Z drugiej strony jeż trwa „tylko” od trzech do czterech miesięcy. Nawiasem mówiąc, popielica zawdzięcza swoją niemiecką nazwę długiej hibernacji.

Budzenie się z hibernacji

Kiedy nadejdzie czas, aby się obudzić, zwierzęta prawdopodobnie mają we krwi

Mechanizmy, które prowadzą do wybudzenia się z hibernacji wiosną, są tak samo zagadkowe, jak te, które sprzyjają zasypianiu jesienią. Jedną z istotnych przyczyn mogą być rosnące temperatury otoczenia. Jeśli na zewnątrz stopniowo robi się cieplej, organizm w końcu uwalnia również hormony. Te z kolei zapewniają powolny wzrost temperatury ciała poprzez tkankę tłuszczową - ponieważ wybudzenie z hibernacji oznacza przede wszystkim rozgrzanie.

Gdy temperatura głęboka ciała w końcu osiągnie co najmniej 15 stopni Celsjusza, drżenie mięśni dodaje się jako kolejny środek w celu zwiększenia temperatury. Ciało nie jest nagrzewane równomiernie, zamiast tego skupiamy się na głowie i tułowiu. To tutaj znajdują się ważne narządy, których funkcjonalność musi najpierw zostać przywrócona. Brzuch i kończyny rozgrzewają się jako ostatnie. U wielu gatunków proces ten trwa tylko kilka godzin – na przykład jeże nagrzewają się do temperatury ciała ponad 30 stopni Celsjusza w mniej niż jeden dzień.

Dygresja

Kryjówki w ogrodzie

Jaka jest różnica między hibernacją, hibernacją a rygorem zimowym?

Naukowcy rozróżniają hibernację, hibernację i Drętwienie. Wszystkie te trzy formy oznaczają fazę zimowego spokoju – ale o różnych cechach i efektach:

• Hibernacja: jest typowa dla ssaków, charakteryzuje się spadkiem temperatury ciała, częstości oddechów i metabolizmu
• Hibernacja: Temperatura ciała pozostaje niezmieniona, fazy snu przerywane są licznymi fazami czuwania, w których zwierzęta również jedzą, także tylko u ssaków
• Drętwienie: zwany także zimnym rygorem, typowym dla zwierząt zimnokrwistych takich jak gady, płazy a także dla ślimaków i owadów, tu też temperatura ciała spada - odpowiada temperaturze zewnętrznej, ruchy i przyjmowanie pokarmu nie są możliwe, a automatyczne ponowne podgrzewanie ciała, gdy temperatura zewnętrzna jest zbyt niska nie jest możliwe możliwy

Ponadto rośliny nazywane są również hibernacją.

Jakie zwierzęta hibernują w Niemczech - lista

Ta tabela wyraźnie pokazuje, które zwierzęta prawidłowo hibernują, które wpadają w zimną sztywność, a które po prostu odpoczywają w zimie.

Kto zimuje gdzie w ogrodzie?

Możesz odpowiednio zaprojektować ogród, aby zapewnić hibernację różnym dzikim zwierzętom. Żywopłoty, łąki i oczko wodne nie tylko służą jako zimowiska, ale także umożliwiają śpiącym zimą zjedzenie warstwy tłuszczu. Na tej liście podsumowaliśmy dla Ciebie, gdzie ukrywają się zwierzęta zimą:

• Kompostownik: ropucha szara
• Sterty liści i chrustu, sterty martwego drewna: Jeże i owady
• Pieńki drzew: Owady
• Stosy kamieni i mury z suchego kamienia: Owady, gady, płazy
• piętro: Owady (pszczoły samotnice, mrówki), płazy, niektóre ssaki (popielice)
• staw ogrodowy: Płazy (żaby), ważki (na łodygach roślin)

Z drugiej strony ptaki nie zapadają w sen zimowy, ale potrzebują pożywienia również w zimnych porach roku. Oprócz karmnika zapewniasz zwierzętom drzewa i krzewy owocowe (np. B. Dzikie jabłka i jabłka ozdobne, Wiśnia dereńowata, Wiciokrzew, jarzębina, tarniny itp.).

Dygresja

Rośliny w stanie hibernacji

Często Zadawane Pytania

Czy są też ptaki, które hibernują?

Nie, nie ma gatunków ptaków, które zimują. Zamiast tego wiele ptaków przenosi się jesienią w cieplejsze klimaty, choć niekoniecznie muszą znajdować się na „południu”. Gatunki te powracają dopiero na wiosnę. Z drugiej strony inne, takie jak sikorki, kowaliki czy wrony, pozostają tu w miesiącach zimowych, ale pozostają czujne i zwinne.

Czy owady też hibernują? Jakie typy to robią i jak?

Zimą motyle pozostają zamrożone

Niektóre owady, takie jak malowana dama, jak ptaki przemieszczają się zimą tam, gdzie jest ciepło. Wiele innych gatunków - motyle a także chrząszcze, pszczoły, TrzmieleOsy, ważki i mrówki – w rzeczywistości zapadają w stan hibernacji, choć jest to nieco inne niż u ssaków. Na przykład w przypadku trzmieli zimują tylko młode królowe, a w następnym roku królowe dostają nowe Załóż dwór, w którym inne gatunki przetrwają tylko jaja, larwy i poczwarki Pora roku.

Przy okazji: jeśli zimą znajdziesz w swoim mieszkaniu pozornie martwe biedronki, nie są one martwe. Jesteś w stanie hibernacji i zdecydowanie powinieneś zostać sam.

Czy moje żółwie też potrzebują hibernacji?

Ściśle mówiąc, żółwie nie zapadają w stan hibernacji, a raczej zapadają w stan zamrożenia. W zależności od rodzaju i pochodzenia zwierząt musi to trwać co najmniej osiem tygodni lub potrwa do pięciu miesięcy. Zdrowe zwierzęta same przechodzą w mroźne warunki, a żółwie zwykle je kopią. Stopniowo budzą się ponownie od początku marca.

Czy to prawda, że ​​żółwie można hibernować w lodówce?

W rzeczywistości możesz trzymać swojego żółwia w jednym - osobno! - Zimuj lodówkę. To, co brzmi dziwnie, ma zalety dla zwierząt: tutaj temperatura jest zawsze stała cztery do czterech sześć stopni, które idealnie nadają się do zimowania, a sztywne zimowe żółwie są bezpieczne od wrogów chroniony. Najlepiej zapakować zwierzę do odpowiednio dużego pudełka wypełnionego ziemią, mchem i liśćmi buku, które następnie umieszcza się w dolnej części lodówki.

Znalazłem jeża. Skąd mam wiedzieć, czy jest w stanie hibernacji, czy nie żyje?

Na pierwszy rzut oka nie da się odróżnić martwego jeża od hibernującego jeża. Jeż w stanie hibernacji ma temperaturę ciała tylko około pięciu stopni Celsjusza i oddycha tylko trzy do czterech razy na minutę. Martwe jeże można jednak odróżnić po tych znakach:

• hibernujące jeże są całkowicie zwinięte, nie widać nosa i łap
• w przypadku martwych jeży widać jednak miękkie części ciała
• Ostrożnie pogładź kolce: jeśli potem znów się wyprostują, jeż po prostu śpi
• w martwych jeżach kolce pozostają opuszczone
• Zapach gnicia wskazuje na martwe zwierzę