Wybór 5 najpiękniejszych

Najpiękniejsze wolno rosnące drzewa do ogrodu

Jednak jako właściciel ogrodu nie powinieneś popełniać błędu „powolnego wzrostu” wraz z nim „Pozostać mały” zawieść. Często jest odwrotnie: tylko dlatego, że drzewo rośnie tylko kilka centymetrów rocznie, może z wiekiem stać się bardzo duże. Ta zasada obowiązuje również w drugą stronę: Bardzo szybko rosnący Na przykład Paulownie ma tylko około dziesięciu metrów wysokości.

Słodka guma (Liquidambar styraciflua)

Bardzo wolno rosnąca, liściasta Drzewo gumy cukrowej osiąga z nami od dziesięciu do 20 metrów wysokości. Ze względu na wąską, stożkową koronę, w ogrodach średniej wielkości jest jeszcze wystarczająco dużo miejsca. To może mieć do dziesięciu metrów szerokości z wiekiem. Wczesną jesienią liście przybierają jasne, jaskrawe kolory, od fioletowobrązowego przez ciemnoczerwony do pomarańczowego i żółtego. Młode drzewo jest dość wrażliwe na mróz.

klon japoński (acer palmatum)

Popularny klon japoński, pochodzący z Azji Wschodniej, jest często używany jako pasjans w pobliżu stawu, in Wewnętrzne dziedzińce lub posadzone w dużych donicach lub z paprociami, trawami, bambusami i małymi drzewami łączny. Bardzo różnorodny gatunek potrzebuje stanowiska słonecznego lub zacienionego, osłoniętego od wiatru.

Klon pospolity (Acer platanoides)

Pochodzący z nas klon pospolity rośnie powoli, ale nieustannie w dostojne drzewo o wysokości do 30 metrów z okazałą koroną. Drzewo wymaga stanowiska słonecznego lub częściowo zacienionego i nadaje się również do klimatu miejskiego.

Cis pospolity (Taxus baccata)

Cis pospolity jest prawdopodobnie jednym z najbardziej znanych i najstarszych drzew iglastych w Niemczech. Wolno rosnące, niezwykle długowieczne drzewo można wykorzystać na wiele sposobów w ogrodzie, na przykład jako cięty żywopłot i topiary, dla prywatności lub ochrony przed wiatrem, w grupach lub jako pasjans.

Dąb (Quercus)

Istnieje wiele gatunków dębów, z których niektóre doskonale nadają się również do małych ogrodów. W przeciwieństwie do wielu innych dębów o dużych koronach, np. dąb ormiański (Quercus pontica) osiąga wysokość maksymalnie sześciu metrów. Dąb szkarłatny (Quercus coccinea) i dąb bagienny (Quercus palustris) rosną znacznie wyżej, osiągając wysokość do 20 metrów. Za słaby uważany jest również dąb złocisty (Quercus robur), który dorasta tylko do 15 metrów wysokości.