Pochodzenie i wykorzystanie
Pies wstał (bot. Rosa canina) nosi jej imię – co oznacza coś w rodzaju „bardzo pospolitej” róży – ze względu na jej rozpowszechnienie w całej Europie, a nawet w północno-zachodniej Afryce. Zasadniczo ta popularna róża dla psów rośnie prawie wszędzie i jest praktycznie niemożliwa do złamania. W rzeczywistości gatunek ten może się bardzo zestarzeć, o czym świadczy słynny tysiącletni krzew róży - symbol miasta Hildesheim. Zasadzono ją, gdy diecezja została założona we wczesnym średniowieczu, a nawet przejechała po jednym ponownie spowodował pożar bombowy po kilku tygodniach podczas II wojny światowej koniec.
też przeczytaj
- Prawidłowe sadzenie róż dla psów
- Goździk: sadzenie i pielęgnacja
- Oktoberle: jak sadzić i pielęgnować jesienną skalnicę
Wygląd i postura
Nawet jeśli słynny tysiącletni krzew różany ma teraz ponad dziesięć metrów wysokości i dzięki pomocy wspinaczkowej wspina się po ścianie chóru Hildesheim Mariendom, co nie odpowiada naturalnemu wzrostowi Sztuka. Normalne osobniki osiągają wysokość wzrostu od dwóch do trzech metrów i są mniej więcej tak samo szerokie. Bardzo szybko rosnący gatunek rośnie luźno pionowo i z wiekiem rozwija zwisające gałęzie. Pień niezwykle wytrzymałej róży psiej pokryty jest również licznymi dużymi kolcami.
Kwitnie i okres kwitnienia
Małe i proste, ale bardzo liczne kwiaty różyczki pojawiają się przez około 14 dni między końcem maja a początkiem/połową czerwca. Mają do dwóch cali średnicy, mają delikatny zapach i są zazwyczaj różowe. Jak wszystkie dzikie róże, dzika róża jest ważną rośliną odżywczą dla owadów, ponieważ - z wyjątkiem motyli - wszystkie owady żywią się ich pyłkiem.
owoc
Natomiast jesienią zarówno ptaki, jak i ludzie cieszą się jadalną różą, która jest bardzo bogata w witaminę C. Są to tak zwane zbiorowe owoce orzechowe, które dojrzewają bardzo późno w październiku i listopadzie. Często pozostają na krzakach do wiosny i są cennym zimowym źródłem pożywienia dla ptaków. Po dojrzeniu ludzie mogą przetwarzać mocne pomarańczowo-czerwone dzikie owoce na dżemy, galaretki i likiery, a także suszoną herbatę.
Toksyczność
Ten tutaj jako Róże dla psów Opisane dzikie róże są nietoksyczne i dlatego można je bezpiecznie sadzić w ogrodzie.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
W naturze róża dzika jest często w miejscach częściowo zacienionych lub zacienionych, ale wciąż jasnych, takich jak ścieżki i zalesione krawędzie, w rzadkich lasach i na NasypyZnaleźć łąki i pastwiska. Zasadniczo gatunek kwitnie w pełnym słońcu, a także w jasnych i zacienionych miejscach, ale często rośnie w ciemniejszych miejscach.
piętro
Zasadniczo róża dla psa czuje się dobrze na każdej glebie, o ile nie jest zbyt mokra. Czy to piaszczyste, próchnicowe czy gliniaste - róże dla psów są bardzo elastyczne. Jednak gatunek ten najlepiej rozwija się na świeżych lub lekko suchych podłożach o neutralnym pH. Roślina zwykle bardzo dobrze znosi sporadyczne wahania w zakresie zasadowym lub kwaśnym.
Prawidłowe sadzenie róż dla psów
Ta róża dla psa rośnie na kilka metrów i w krótkim czasie jest równie szeroka, dlatego masz jedno i drugie żywopłot, grupa lub samotne nasadzenia muszą zwracać uwagę na odpowiednie odległości. Zaplanuj około dwóch do trzech roślin na metr kwadratowy i upewnij się, że masz głęboką przed sadzeniem Spulchnianie gleby – dzika róża jest jedną z głęboko zakorzenionych i potrzebuje takiej, która jest dobrze ukorzeniona Pod ziemią. Dodaj dużo kompostu do wykopu, dobrze podlej dziką różę po posadzeniu i ułóż ją delikatnie wokół głównej łodygi.
Kontynuuj czytanie
Podlewanie i nawożenie
Zasadniczo nie musisz ani podlewać psiej róży, ani nie musisz użyźniać, ponieważ niewymagająca roślina sama dostaje to, czego potrzebuje.
Prawidłowo pokrój róże dla psów
Nie są również konieczne zabiegi cięcia. Należy to kontrolować nożyczkami tylko wtedy, gdy zarośnięty krzew stanie się zbyt duży. Ponadto sporadyczne cięcie odmładzające może sprzyjać kwitnieniu. W tym celu wiosną należy skrócić starsze pędy, a także regularnie usuwać suche i zwiędłe gałązki. Nigdy nie przycinaj zeszłorocznych pędów, ponieważ na nich uformują się kwiaty.
Propaguj róże dla psów
Róże dla psów są łatwe do rozmnażania z nasion lub sadzonek. Wskazane jest również w razie potrzeby wkopanie się w przegrody korzeniowe – gatunek tworzy liczne rozłogi korzeniowe, które również przyczyniają się do rozmnażania.
Zima
Ponieważ ta róża dla psa jest wyjątkowo odporna, nie są potrzebne żadne specjalne środki ochronne do zimowania.
Choroby i szkodniki
Przeciwko skądinąd powszechnemu Choroby róż Rosa canina jest w dużej mierze odporna. Tylko niektóre szkodniki, takie jak osa galasowata, chrząszcz pospolity czy lśniący chrząszcz złocisty, mogą stać się problematyczne.
Porady
Dzika róża jest również rzadko spotykana w naturze jako czysty gatunek, ponieważ łatwo krzyżuje się z innymi gatunkami róż - zwłaszcza z Rosa tomentosa lub Rosa gallica). W handlu występuje więc wiele odmian i sekcji gatunku, które jednak różnią się tylko nieznacznie.
Gatunki i odmiany
Oprócz opisywanej tutaj róży, która jest prawdopodobnie najbardziej rozpowszechnioną różą dla psów, są jeszcze inne Gatunki dzikiej różyktóre pochodzą z różnych regionów Niemiec. Krytycznie przez niektórych ogrodników oceniana jest natomiast popularna Rosa rugosa – róża ziemniaczana lub róża jabłkowa – bardzo liczna pod względem odmian. Gatunek pochodzący z Azji Wschodniej uważany jest za neofitę, który wypiera rodzime dzikie róże. Jednak większość roślin uprawianych w naszych ogrodach również należy do tej kategorii.
Najpiękniejsze gatunki dzikiej róży do ogrodu:
Büschelrose / Vielblütige Rose (bot. różowa multiflora)
Ta dzika róża charakteryzuje się licznymi małymi, białymi kwiatami ułożonymi w baldaszkowaty kształt i pojawiającymi się między czerwcem a lipcem. Delikatne kwiaty wydzielają silny miodowy zapach, który jest bardzo atrakcyjny dla pszczół. Szybko rosnące gatunki (tempo wzrostu do 75 centymetrów rocznie) mogą mieć do trzech metrów wysokości i równie szerokie. W przypadku sadzenia żywopłotu należy posadzić od trzech do czterech roślin na metr kwadratowy.
Róża winna / Szkocka róża płotowa (bot. Róża rubiginosa)
Silnie kłująca róża winna tworzy gęste, nieprzeniknione żywopłoty. Szybko rosnący krzew (tempo wzrostu do 60 centymetrów rocznie) ma do 350 centymetrów wysokości i 250 centymetrów szerokości. Początkowo rośnie pionowo, później rozwija silnie zwisające pędy. Małe, różowe kwiaty w kształcie miseczek pojawiają się między czerwcem a lipcem. Cenna roślina pokarmowa dla pszczół jest również cennym drewnem ochronnym dla ptaków. Posadź maksymalnie dwa okazy na metr kwadratowy na żywopłot.
Szczupak róża / Rotblättrige Rose (bot. róża glauca)
Wyprostowana i dość krzaczasta róża szczupakowa ma do 250 centymetrów wysokości i 130 centymetrów szerokości. Jasnoróżowe, drobne kwiaty muszlowe kwitną obficie między czerwcem a lipcem, a jesienią rozwijają liczne owoce róży.
Róża dla psa alpejskiego (bot. róża wahadłowa)
Ten charakterystyczny gatunek dzikiej róży, pochodzący z regionów alpejskich, ma liczne misy kwiatowe o wielkości do dziesięciu centymetrów, o jasnofioletowo-różowym kolorze. Pojawiają się one od maja i trwają do czerwca. Gatunek osiąga do półtora metra wysokości i jest równie szeroki.
Róża pnąca / róża polna (bot. Rosa polna)
Jak sama nazwa wskazuje, jest to gatunek pełzający lub, jeśli nadarzy się okazja, pnący. Jako roślina okrywowa pnąca róża może osiągnąć wysokość do 50 centymetrów, a jako roślina pnąca może osiągnąć wysokość do dwóch metrów. Małe, białe kwiaty pojawiają się w lipcu.
Róża cynamonowa (bot. Rosa majalis)
Ten bardzo wytrzymały i niewymagający gatunek - rośnie na prawie każdej glebie i może wytrzymać nawet krótkie powodzie - dorasta do 160 centymetrów wysoka, bardzo szybko rozprzestrzenia się w ogrodzie przez rozłogi i inspiruje swoim ciemnym do fioletoworóżowego, który można podziwiać od maja do czerwca Kwiaty.
Chińska złota róża (bot. Rosa hugonis)
Jest to gatunek dzikiej róży z Azji, który jest uprawiany głównie ze względu na delikatny żółty kolor jej kwiatów, które pojawiają się na początku kwietnia. Krzew dorasta do dwóch metrów wysokości i można go sadzić zarówno jako roślina pojedyncza, jak i w formie żywopłotu. Złota róża jest dość wytrzymała, ale wymaga lekkiej ochrony przed mrozem.
Róża o liściach błyszczących (bot. Rosa nitida)
Rosa nitida ma tylko około 70 centymetrów wysokości, ale dzięki błyszczącym, ciemnozielonym liściom i jasnoróżowym kwiatom natychmiast wpada w światło reflektorów oko. Ten mało wymagający gatunek kwitnie prawie wszędzie – nawet na glebach wilgotnych i kwaśnych – ale najlepiej nadaje się do mocowania nasypów i skarp ze względu na mocne płozy.
Róża ziemniaczana / róża jabłkowa (bot. Rosa rugosa)
Gatunek ten, pochodzący z Azji Wschodniej, zwany też czasem różą japońską, cieszy się coraz większą popularnością w ogrodach niemieckich. Rosa rugosa dorasta do 150 cm wysokości, 100 cm szerokości i w przeciwieństwie do większości dzikich gatunków róż, które kwitną tylko raz, kwitnie nieprzerwanie od czerwca do października. Gatunek jest bardzo wytrzymały i występuje też kilka ciekawych odmian.
Róża wydmowa / róża z komórek bobra (bot. Rosa pimpinellifolia)
Gatunek, czasami określany również jako róża przybrzeżna, jest szeroko rozpowszechniony na północnym wybrzeżu Niemiec. Krzew o wysokości do półtora metra i szerokości dwóch metrów potrzebuje jałowego, wapiennego Lokalizacja, jest bardzo niewrażliwa na suszę i mnoży się licznymi Pogórze. Niewielkie, żółtawobiałe kwiaty kubkowe pojawiają się między majem a czerwcem.