Seler to nie tylko popularna zupa warzywna. On też jest zdrowy. Jeszcze zdrowsze jest samodzielne uprawianie warzyw. Tutaj dowiesz się, jak to zrobić.
Charakterystyka
- Pochodzenie: Europa, Ameryka, Azja i Afryka
- Rodzina roślin: baldaszkowate
- Rodzaj warzyw: warzywa łodygowe, warzywa bulwiaste
- Warianty: seler, korzeń selera, seler pikantny
- Pokrój: roślina zielna
- Wymagania żywieniowe: konsumenci ciężcy
- Kwiat: baldachy
- Rozmnażanie: nasiona
- Zastosowanie: przyprawa do zup lub sosów, warzywa
- Cechy szczególne: aromatyczny zapach jest typowy, seler może powodować silne alergie
warianty
korzeń selera(Apium graveolens var. rapaceum)
Ten seler ma pogrubioną bulwę, która może ważyć do kilograma. Stosowany jest głównie jako warzywna zupa. Dodatkowo plastry bulwy można smażyć jako sznycel selerowy.
Seler(Apium graveolens var. uczennica)
Łodygi liści są używane do selera. Gdy są wystarczająco długie, można je stosować pojedynczo lub w grupach, świeże lub gotowane.
Seler(Apium graveolens var. secalinum)
Seler naciowy (także seler cięty lub liściasty) jest używany wyłącznie jako przyprawa. Razem z solą np. jako sól selerowa. Służą do tego tylko liście.
Lokalizacja
Wszystkie odmiany selera lubią ciepłe, słoneczne, nieco osłonięte miejsce. Miejsce powinno być przewiewne, ale nie wietrzne. Im szybciej rośliny wysychają po deszczu, tym mniej muszą zmagać się z chorobami grzybiczymi.
piętro
Ponieważ są ciężkimi konsumentami, lepiej można je uprawiać na glebach ciężkich niż lekkich. Dobry
to humusowe, gliniaste gleby uszlachetniane kompostem. W glebach piaszczystych łodygi lub bulwy pozostają mniejsze, dlatego należy zachęcać glebę piaszczystą do tworzenia próchnicy z większą ilością kompostu.Siew / sadzenie
- Czas: od połowy do końca marca
- Siew: wolę pod szkłem
- Siej bezpośrednio seler
- tylko cienko przykryć ziemią (lekkie zarazki)
- Sadzenie: tylko od połowy do końca maja
- Wymagana przestrzeń: co najmniej 40x40 cm
- Nie przykrywaj cebul selera ziemią podczas sadzenia
Notatka: Jeśli jest zbyt zimno, aby wysadzać, seler ma tendencję do kwitnienia.
opieka
Regularnie siekaj i mulczuj między sadzonkami selera, co zapobiega chwastom i ogranicza parowanie. Są to jednak płytkie korzenie, dlatego należy zachować ostrożność podczas siekania.
Cecha szczególna selera
W przypadku łodyg selera, łodygi selera należy wybielić poprzez ułożenie ziemi wokół rośliny. Innym wariantem jest związanie łodyg i przykrycie ich grubym, ciemnym papierem lub tekturą. Wybielanie łagodzi smak. Uprawa odmian samobielających oszczędza dodatkową pracę.
Podlewanie i nawożenie
Seler potrzebuje dużo wody, aby wytworzyć duże cebulki i mięsiste łodygi. Musi być regularnie regularnie podlewany. W przypadku wysuszenia podawana jest dodatkowa woda.
Seler nawozić w szczególności raz lub dwa razy. Użyj do tego kompostu lub innego materiału organicznego. Dobrze nadają się mączka z rogów lub wióry z rogów. Ściółkowanie przyczynia się również do ciągłego nawożenia.
Zbiór i przechowywanie
korzeń selera
Zbiory rozpoczynają się w październiku, gdy tylko zewnętrzne liście żółkną. Wyjmij bulwy z ziemi, użyj ich bezpośrednio lub przechowuj. Aby to zrobić, odetnij zewnętrzne liście, a
Ubij bulwę w wilgotnym piasku w chłodnym miejscu. Seler toleruje lekki mróz.Seler zwyczajny
Zbiory odbywają się od około lipca do pierwszych przymrozków, po których łodygi nie są już jadalne. Roślina utworzy nowe łodygi po usunięciu zewnętrznych. Jasny seler zbiera się w całości, odcinając roślinę bezpośrednio nad ziemią. Seler można jeść na surowo. Nadaje się również do gotowania i duszenia. Pałeczki można przechowywać przez kilka dni w zwilżonym ręczniku kuchennym. Powinny być przechowywane w lodówce.
Seler
Zioło jest bardzo wszechstronne. Zbiera się go, gdy tylko liście są wystarczająco duże. Mogą być używane na surowo, suszone lub gotowane. Nadają się również do dłuższego przechowywania.
Notatka: Do zamrożenia nadają się również seler naciowy i seler naciowy.
sortuje
Korzeń selera:
- „Monarch” (duża, dobrze przechowywana bulwa)
- „Ibis” (białe mięso, kuloodporny)
- „Prinz” (łatwy w pielęgnacji, wytrzymały)
Seler:
- 'Darklet' (wysiewać wcześnie, w lutym, zbiory od lipca)
- „Tall Utah” (bardzo produktywny, łagodny smak)
- „Spartacus” (zwłaszcza długie łodygi)
- „Golden Spartan” (żółto-zielony, szybko rosnący)
- „Pascal” (samo wybielający)
Choroby
Choroba plamistości liści
Choroba ta jest wywoływana przez grzyby i można ją rozpoznać po żółtawych plamach na liściach. Jest traktowany odpowiednimi pestycydami. Lepiej temu zapobiec, utrzymując rośliny tak suche, jak to możliwe i zapewniając przewiewne miejsce.
Parch selera
Na cebulkach selera tworzą się spękane plamy, przez które grzyby powodujące zgniliznę mogą przedostać się do magazynu. Seler jest więc mniej trwały. Gdy choroba wybuchnie, nie można jej zwalczyć. Dlatego upewnij się, że sadzisz młode rośliny tylko wtedy, gdy gleba wystarczająco się nagrzeje. Ponadto zwróć uwagę na płodozmian i zrób kilkuletnią przerwę w sadzeniu.
Szkodniki
Mszyce
Mszyce lubią osiedlać się w wąskich przestrzeniach między łodygami selera, aby wysysać soki roślinne. Dopóki zwierząt jest niewiele, pożyteczne owady opiekują się szkodnikami. Łagodny roztwór mydła, który jest używany do spłukiwania roślin, pomaga w przypadku wielu wszy.
ślimaki
Szczególnie problemem dla młodych roślin są ślimaki. Są one chronione tzw. kołnierzami ślimakowymi dla poszczególnych roślin lub grządka jest ogrodzona płotem ślimakowym.
Mucha selerowa
Podobnie jak mucha marchewkowa czy cebulowa, owad ten jest również przyciągany zapachem roślin i składa jaja na łodygach. Larwy zjadają przejścia do wnętrza rośliny i czynią je częściowo niejadalnymi. Ponadto bulwy mogą pozostać znacznie mniejsze lub kaleczyć. Najskuteczniejsze przeciwko wszelkiego rodzaju muchom roślinnym są gęste siatki chroniące rośliny, które są rozłożone na uprawie. Muszą mieć dobry kontakt z ziemią, aby żadne muchy nie mogły się tam dostać.
Nicienie
Maleńkie glisty, niewidoczne gołym okiem, stanowią problem gleby. Mogą atakować wiele rodzajów warzyw i uszkadzać ich wzrost. Walka z glistą jest niezwykle trudna. Z jednej strony wszystkie porażone rośliny należy wyrzucić, a z drugiej pomaga w uporczywych przypadkach po prostu zostaw teren odłogiem na dłuższy czas, co oznacza, że nie wolno tam chwastów rosnąć. Nicienie głodują od miesięcy.
Notatka: Uprawa niektórych roślin, takich jak nagietki, poprawia jakość gleby i może odeprzeć nicienie.
Voles
Norniki wyrządzają również wiele szkód w ogródku warzywnym. Lubią jeść warzywa bulwiaste, w tym seler. Bardzo trudno im temu zapobiec. Jedną z możliwości jest całkowite pokrycie łóżek głęboko zakopaną siatką drucianą. Urządzenia ultradźwiękowe obiecują lekarstwo, ale nie działają zbyt dobrze. Bardziej pomocne są kryjówki dla większych pożytecznych owadów, takich jak łasice. Pomóc mogą również ptaki drapieżne dla ptaków drapieżnych. Istnieją specjalne pułapki na przejścia norników.
Kultura mieszana
Mieszane uprawy warzyw wspierają się nawzajem, np. swoimi zapachami odpędzają niektóre szkodniki. Seler nadaje się do uprawy mieszanej z kapustą, warzywami owocowymi i porem. Seler dobrze komponuje się z czosnkiem w ziółce. Mniej odpowiednie są pietruszka, ziemniaki lub kukurydza.
Notatka: Ponieważ seler jest rośliną baldaszkowatą, żaden z wariantów tej rośliny nie powinien być uprawiany po innych roślinach baldaszkowatych. Należą do nich marchew i koper włoski.
Ekstrakcja nasienia
Oczywiście nasiona selera można kupić wszędzie. Jednak posiadanie produkcji nasion ma swoje zalety. Do tego nadają się tylko odmiany nienasienne, tj. brak ras mieszańcowych. Seler zakwitnie, jeśli zostanie posadzony zbyt zimno. W przypadku produkcji nasiennej oznacza to, że niektóre rośliny sadzi się już na początku maja lub pod koniec kwietnia. Na roślinie baldachy dojrzewają, ale są odcinane przed wypadnięciem nasion. Nasiona przez chwilę dojrzewają w suchym miejscu. Gdy są całkowicie suche, można je wytrząsnąć z szyszek. Nasiona przechowuje się w szczelnie zamkniętym pojemniku przynajmniej do następnego siewu.
