Stewia – Amerykanka z Ameryki Południowej, która kocha ciepło
Dzikie złoża stewii znajdują się na płaskowyżach Paragwaju, Argentyny i Brazylii. Panuje tu klimat półwilgotny, charakteryzujący się dużą ilością opadów. Łagodne temperatury rzadko spadają poniżej dwudziestu stopni Celsjusza. Gleby w tym rejonie są lekko kwaśne, gliniaste, piaszczyste, a więc dobrze zdrenowane. Ze względu na niską zawartość składników odżywczych są uważane za prawie sterylne. Stewia optymalnie przystosowała się do tych warunków i w swojej naturalnej formie rozwija krzaczaste pędy o wysokości do jednego metra.
też przeczytaj
- Stewia: naturalna słodycz czy niebezpieczny szum?
- Zimowanie rośliny stewii
- Właściwa pielęgnacja rośliny stewii
Oszczędna bylina
Ponieważ gałęzie stewii rosną prawie nierozgałęzione, roślina potrzebuje dużo światła, aby rozwinąć swoje liście, ale prawie żadnych składników odżywczych. W zależności od klimatu miodowy liść rozwija się w swoim naturalnym środowisku jako wiecznie zielona roślina lub zrzuca liście w niższych temperaturach. Stewia następnie czerpie swoją siłę życiową z powrotem do ekstensywnego podkładu iw wyższych temperaturach kiełkuje świeża i zielona. Główny czas kwitnienia miodowego liścia przypada na późną jesień. Zapłodnienie odbywa się przez wiatr, który prawie zawsze dominuje na płaskowyżach i przenosi pyłek z jednego kwiatu na drugi.
Ponowne odkrycie przez Europejczyków
Szwajcarski przyrodnik Moisés Giacomo „Santiago” Bertoni był pierwszym Europejczykiem, który natknął się na liść miodu na pograniczu z Brazylią. Początkowo podejrzewał, że słodki liść będzie nieznanym dotąd gatunkiem Eupatorium ze względu na podobieństwo do występującego w Europie pąka wodnego. Dopiero na początku XX W połowie XIX wieku stewia została prawidłowo sklasyfikowana i otrzymała łacińską nazwę roślinną na cześć Bertoniego.
Miejscowi cenili stewię od niepamiętnych czasów
Stewia jest bardzo ceniona przez rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej. Mieszkańcy Ameryki Południowej nadal stosują tę roślinę jako wysoce skuteczny lek naturalny oraz do słodzenia herbaty yerba mate. Podczas II wojny światowej, kiedy brakowało cukru, słodkie zioło zostało po raz pierwszy wypróbowane jako substytut cukru w Anglii. Od 11. Listopad 2011 stewia jest również w UE dozwolone jako dodatek do żywności i jest stosowany w żywności o niskiej zawartości cukru.
Porady & Triki
Aby osłodzić jedzenie i napoje, możesz użyć świeżych liści stewii, ekstraktu stewii lub proszku stewii. Wszystkie te słodziki możesz dostać od siebie Robienie liści rośliny.
