Pokrzywa indyjska, balsam do złota, Monarda didyma

Odporni pokrzywa indyjska, który znany jest również pod nazwami złotej melisy, końskiej mięty, melisy czy dzikiej bergamotki, prezentuje się znakomicie w każdym letnim ogródku. Już Indianie w Ameryce Północnej rozpoznali lecznicze właściwości rodziny miętowej. Dziś wdzięczna bylina jest używana głównie jako roślina ozdobna, a ze względu na jej urzekający, aromatyczny W lokalnych ogrodach i doskonale nadaje się również jako ogród naturalny Pastwisko pszczół.

Charakterystyka

• Nazwa łacińska: Monarda didyma
• Pochodzenie: Ameryka Północna
• wytrzymała bylina
• Wysokość: 80 - 150 cm
• różne kolory kwiatów: biały, czerwony, różowy, fioletowy
• Okres kwitnienia: od czerwca do września
• Liście wydzielają aromatyczny zapach
• Liście wyglądają jak pokrzywa
• przyciąga pszczoły i inne owady
• dobrze nadaje się do prawie naturalnych ogrodów przydomowych

Charakterystyczne dla pokrzywy indyjskiej są przypominające pokrzywę, bardzo aromatyczne liście i ozdobne kwiaty. W szczególności zapach przyciąga również wiele owadów, a przede wszystkim pszczół, dzięki czemu jest to idealne pastwisko dla pszczół w niemal naturalnym ogrodzie rolniczym. Indianie w Ameryce Północnej już rozpoznali jego właściwości lecznicze, stąd też ma swoją niemiecką nazwę.

Monarda didyma znana jest również jako złoty balsam, mięta końska, balsam pszczeli lub dzika bergamotka. Ze względu na ich popularność pojawia się coraz więcej odmian uprawnych, dzięki czemu miłośnicy ogrodów mogą wybierać spośród szerokiej gamy kolorów kwiatów.

opieka

Pełna wdzięku pokrzywa indyjska jest dość łatwa w pielęgnacji, zwłaszcza ze względu na jej oryginalne pochodzenie Ameryka Północna, tutaj preferuje lokalizacje na obrzeżach lasów lub w oświetleniu Las. Jeśli przestrzegane są instrukcje dotyczące pielęgnacji, ogrodnik hobbysta może cieszyć się swoją pokrzywą indyjską przez wiele lat.

Lokalizacja

Miejsce, którego chce pokrzywa indyjska, powinno być jak najbardziej zbliżone do tego na wolności. Złoty balsam preferuje miejsca częściowo zacienione, jasne, w których należy unikać bezpośredniego południowego słońca. Dlatego ta pełna wdzięku bylina jest również idealnym towarzyszem w pobliżu żywopłotów lub pod drzewem, które wciąż przepuszcza trochę światła. Nie zaleca się tutaj słonecznego łóżka bez cienia.

Stan gleby

Pokrzywa indyjska chce w swoim położeniu gleby podobnej do tej, którą znajduje na wolności w miejscu swojego pochodzenia. Dlatego oferują wdzięczną bylinę o następujących właściwościach idealną glebę do rozwoju.

• przepuszczalny
• lekko wilgotne
• pożywny

Aby zapewnić ten stan gleby, należy wciągnąć kompost i torf pod istniejącą glebę ogrodową.

Podłoże

Złoty balsam można uprawiać również w wiadrze, jeśli nie ma ogrodu lub nie ma odpowiedniego miejsca w ogrodzie. Latem oferuje również piękny obraz na tarasie lub balkonie i może wydzielać aromatyczny zapach.

Powinieneś wybrać podłoże używane do wiadra w następujący sposób:

• Ziemia doniczkowa dla roślin kwitnących
• zwracaj uwagę na składniki odżywcze
• musi być dobrze przepuszczalny

Czas sadzenia

Idealnym okresem sadzenia pokrzywy indyjskiej jest zwykle wiosna. Tutaj należy poczekać na lodowych świętych i dopiero pod koniec maja rozpocząć sadzenie. Sadzenie jesienią nie jest wskazane, ponieważ byliny mają zbyt mało czasu na prawidłowy wzrost do pierwszych przymrozków i nie mogą przetrwać zimy.

Ponieważ byliny można pomnożyć przez podział, niekoniecznie trzeba je kupować nowe. Zwłaszcza jeśli istniejące sadzenie Monarda didyma w łóżku lub wannie stanie się zbyt gęste, należy je podzielić i przesadzić.

Rośliny w łóżku

Jeśli w grządce zostanie znalezione odpowiednie miejsce, można je zasadzić. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na odległość do poszczególnych roślin, ponieważ byliny lubią rozszerzać się na szerokość.

• Kopać dziury oddalone od siebie o czterdzieści centymetrów
• Przygotuj usuniętą ziemię z kompostem i torfem
• Stwórz drenaż zapobiegający zalaniu
• umieść kamienie lub skorupy w dołku
• Włóż złoty balsam
• Wypełnij glebę
• Lekko naciśnij i dobrze podlewaj

Jeśli podczas sadzenia dasz pokrzywie indyjskiej za mało miejsca, nie będzie się ona rozwijać tak szybko i może nie wytworzyć kwiatów. Dlatego też istniejące starsze byliny również powinny być dzielone, a tym samym odmładzane w regularnych odstępach czasu.

Rośliny w wannie

Jeśli w ogrodzie nie ma odpowiedniego miejsca na pokrzywę indyjską, nie musisz się bez niej rezygnować. Ponieważ bylina ładnie wypada również w wiadrze na tarasie lub na balkonie.

Podczas sadzenia w donicy należy jednak zwrócić uwagę na następujące wskazówki:

• Woda może gromadzić się w wiadrze
• Podlewanie w ogóle nie jest tolerowane
• dlatego na otwór drenażowy połóż kamienie, żwir lub skorupy
• połóż na to runo roślinne
• następnie wejdź do części ziemi doniczkowej
• włóż pokrzywę indyjską
• Wypełnij resztę ziemi doniczkowej i naciśnij
• nalej dobrze
• Po pół godzinie wylej pozostałą wodę z talerza

Ponieważ byliny mogą osiągnąć wysokość do 1,50 metra, duży pojemnik jest idealny, zwłaszcza jeśli chcesz umieścić kilka roślin razem. Abyś nie miał trudności z przenoszeniem i zmianą położenia dużego wiadra i Aby dostosować się do okoliczności, przed sadzeniem należy postawić go na mobilnym stojaku miejsce.

podlewać

Gleba, na której znajduje się Monarda didyma, powinna być zawsze lekko wilgotna i lepiej jej nie wysuszać. Należy jednak zadbać o to, aby nie doszło do nasiąkania wodą, co może się łatwiej zdarzyć w wiadrze.

Jak optymalnie podlewać pokrzywę indyjską:

• regularnie w bardzo gorące i suche letnie dni
• we wczesnych godzinach rannych lub późnych godzinach wieczornych
• normalne deszczowe dni wystarczą jesienią, zimą i wiosną
• Rośliny doniczkowe należy częściej podlewać
• zwłaszcza gdy są chronione przed deszczem

Użyźniać

Zanim pokrzywa indyjska ponownie wykiełkuje na wiosnę, należy ją zafundować pełnym nawozem. Jeśli gleba ogrodowa jest już bardzo bogata w składniki odżywcze, należy podawać tylko niewielkie ilości. Często wystarczy wiosną dodać kompost do byliny. Rośliny w doniczce są regularnie nawożone płynnym nawozem dla roślin kwitnących. Tutaj również zaczynasz przed pierwszym pączkowaniem.

Skaleczenie

Ponieważ jest to roślina wieloletnia, nie jest ścinana przez cały rok. Regularnie usuwać tylko wysuszone kwiaty, liście i łodygi, aby mogły pojawić się nowe pędy i mogły powstać nowe kwiaty. Jesienią roślina wieloletnia wykazuje pierwsze żółte przebarwienia, aż zimą całkowicie żółknie. To właściwy moment, aby całkowicie ściąć pokrzywę indyjską na szerokość dłoni nad ziemią. Dzięki temu może ponownie bez przeszkód wykiełkować następnej wiosny.

Zima

Złoty balsam jest mrozoodporny, co oznacza, że ​​jego kłącze pozostaje w ziemi przez zimę. Jak już wyjaśniono w punkcie „Cięcie”, górna część jest całkowicie usuwana przed zimą.

W przeciwnym razie możesz chronić swoje pokrzywy indyjskie przed zimnem w następujący sposób:

• Przykryj młode rośliny patyczkami lub ściółką
• starsze byliny nie wymagają ochrony
• W każdym przypadku chroń rośliny doniczkowe
• W wiadrze korzenie szybciej niszczą się na mrozie
• Owiń wiadro kijami lub runem roślinnym
• miejsce na styropian

Jeśli masz wolne, ciemne pomieszczenie, na przykład piwnicę, możesz tu przeznaczyć wiadro na zimowanie.

Zwielokrotniać

Pokrzywę indyjską można rozmnażać na trzy różne sposoby. Z jednej strony jest siew, który jednak często nie jest łatwy, podział roślin, który zwykle jest w każdym razie co dwa do trzech lat ma sens odmładzanie byliny, a jako trzecia możliwość rozmnażania Sadzonki.

siew

Do siewu wyblakłe kwiaty, w których znajdują się nasiona, zbiera się latem. Są one gromadzone w ciepłym i suchym miejscu, takim jak kotłownia, do następnej wiosny.

Nie możesz się pomylić z siewem, jeśli będziesz przestrzegać kilku zasad:

• najlepszy czas na siew przedsiewny to luty lub marzec
• Wypełnij ziemię doniczkową do małych doniczek
• Włóż nasiona tylko lekko do gleby
• są lekkie zarazki
• Utrzymuj lekko wilgotne, ale nie za mokre
• Przykryj naczynia przezroczystą folią
• Unikaj rozwoju pleśni
• wietrzyć codziennie w tym celu
• miejsce w jasnym i ciepłym miejscu
• Posadź małe rośliny w grządce po lodowych świętych

Jeśli chcesz zaoszczędzić sobie siewu w małych doniczkach, możesz również sadzić nasiona zaraz po lodowych świętych w maju siać w grządce przewidzianej dla roślin, ale wtedy wzrost i uformowanie kwiatów zajmie trochę czasu dłużej.

podział

Pełne wdzięku byliny należy dzielić co dwa do trzech lat, aby rośliny były odmłodzone. Więc będą dalej kwitnąć. Ale najpóźniej, gdy nie ma już miejsca dla sów indyjskich w ich łóżku lub wiadrze, nie można ich już dzielić.

Ale w ten sposób można jednocześnie pozyskać wiele nowych roślin i przesadzić kolejną wannę lub łóżko na aromatyczne piękności.

Oto jak zrobić to poprawnie z podziałem:

• odpowiednia pora to wiosna przed pączkowaniem
• Ostrożnie wykopuj byliny
• pokrój kłącza na dwie lub więcej części
• usuń wysuszone korzenie w tym samym czasie
• przesadzić część starej lokalizacji
• wcześniej włożyć kompost i torf pod ziemię
• przenieś pozostałe części w nowe miejsce

Jeśli w momencie podziału nadal należy spodziewać się mrozu, nowo uzyskane rośliny można również najpierw umieścić w doniczce z ziemią w cieplejszym miejscu. Gdy tylko święci z lodu skończą się w maju, rośliny te są również sadzone w grządce.

Sadzonki

Rozmnażanie przez sadzonki zwykle też działa dobrze, ale odbywa się tylko latem. Dlatego nowo powstałe rośliny są gotowe do sadzenia w grządce dopiero na wiosnę przyszłego roku.

Jak idealnie wyhodujesz nowe, piękne byliny pokrzywy indyjskiej, wyjaśniono ci w następujący sposób:

• Pędy cięte bez kwiatów na długości 10-15 cm
• usuń wszelkie kwiaty
• usuń wszystkie dolne liście
• Wypełnij doniczki ziemią doniczkową
• Włóż sadzonki
• Utrzymuj glebę dobrze wilgotną
• Unikaj zalegania wody
• miejsce w ciepłym, jasnym miejscu

Doniczki z sadzonkami mogą stać na zewnątrz w osłoniętym miejscu do pierwszych przymrozków. Jednak jak tylko nadejdą pierwsze nocne przymrozki, trzeba je wnieść do środka. W zależności od tego, jak daleko rozwinęła się sadzonka i jak daleko uformowały się korzenie, doniczkę można również zimować w suchej piwnicy.

Choroby

Jedną z chorób, na które często zapada pokrzywa indyjska, jest mączniak prawdziwy. Rdza może również częściej zatykać rośliny wieloletnie.

Mączniak

Niestety mączniak prawdziwy może być bardzo szkodliwy dla bylin ozdobnych. Jest to choroba grzybicza, która nieleczona może również prowadzić do śmierci rośliny. W takim przypadku lepsza jest profilaktyka niż konieczność leczenia, jeśli choroba już wystąpiła.

Dobra pielęgnacja jest zatem najlepszą profilaktyką:

• odpowiednia lokalizacja
• wystarczająca odległość sadzenia
• odpowiednie i regularne podlewanie
• bo mączniak lubi wysychać
• Usuń suszone kwiaty

Jeśli roślina została dotknięta, co widać po zmywalnym, białym nalotem na liściach, to z czasem Brązowo-brudny wygląd, wtedy zwykle pomaga tylko szybkie zastosowanie środka grzybobójczego z dobrze zaopatrzonego Handel specjalistyczny.

rdza

Liście zielne złotej melisy są często atakowane przez rdzę. Ta choroba również należy do grzybów. Porażenie jest wskazywane przez żółte lub brązowe plamki na górnej stronie liścia. Z drugiej strony na dolnej stronie liścia tworzą się małe krostki z zarodnikami grzybów. Powinieneś również natychmiast przeciwdziałać temu odpowiednim fungicydem z handlu. Ponieważ grzyb rośnie wewnątrz rośliny i w przeciwnym razie może ją uszkodzić aż do śmierci.

Szkodniki

Niestety nie tylko pszczoły i inne owady lubią zapach liści ostrygi indyjskiej, ale także ślimaki lubią przejadać się przez grządkę.

ślimaki

Ta skądinąd bardzo wdzięczna roślina może niestety stać się bardzo nieestetyczna z powodu inwazji ślimaków. Dlatego przy pierwszych oznakach przebijających się przez dziury w liściach należy podjąć działania przeciwko nieznośnym szkodnikom.

• odbierać wcześnie rano lub późnym wieczorem
• Stwórz barierę wokół grządki lub poszczególnych roślin
• Ogrodzenie ślimakowe z handlu
• Rozsyp wapno palone lub trociny wokół roślin

Zdecydowanie należy unikać peletów na ślimaki, jeśli w ogrodzie korzystają dzieci lub zwierzęta, ponieważ jest to trucizna, która szkodzi małym dzieciom lub ciekawskim zwierzętom mógł.