Sadź i pielęgnuj len w ogrodzie

Len to starożytna uprawa. Uprawia się go jako len, len oleisty lub na nasiona lnu. Przedstawiamy roślinę lnu i udzielamy wskazówek dotyczących doboru odmiany, siewu i pielęgnacji.

Len zwyczajny (Linum usitatissimum) jest od tysięcy lat uprawiana jako roślina lecznicza, błonnikowa i spożywcza. W tym artykule dowiesz się, jak sadzić i skutecznie uprawiać nasiona lnu we własnym ogrodzie.

Len: pochodzenie i charakterystyka

Len należy do rodziny linaceae, która obejmuje około 90 różnych gatunków. Są one szeroko rozpowszechnione na całym świecie, ale szczególnie występują w regionie Morza Śródziemnego i południowo-zachodniej części USA. Len pospolity pochodzi z Iraku, gdzie został znaleziony około 5000 lat p.n.e. Chr. był używany jako roślina lecznicza na choroby układu oddechowego. Włókna lniane również pokrywały mumie, a skamieniałe siemię lniane znaleziono w różnych egipskich piramidach.

Len lniany wyrasta na jednoroczną, wysoką na 50 - 120 cm, pełną wdzięku roślinę o lancetowatych liściach. Promienisty, pięciokrotny zakwit nasion lnu pojawia się między końcem maja a sierpniem. Może być w kolorze niebieskim, białym lub rzadziej różowym. Len jest w przeważającej mierze samopylny. Jest rzadko odwiedzany przez owady, ponieważ nie ma w nim pyłków i nektaru. Z zapylanych kwiatów lnu rozwijają się okrągłe i zwężające się strąki nasion, które składają się z pięciu przegródek, każda z dwoma lśniącymi, jajowatymi nasionami w kolorze brązowym lub złotym. Dojrzewają one od końca lipca do września, podczas gdy cała roślina coraz bardziej brązowieje i obumiera. Czas zbiorów zaczyna się, gdy nasiona zaczynają szeleścić w kapsułkach.

Czy len i len to to samo? Len i len to ten sam rodzaj rośliny, tylko różne zastosowania. Do uprawy lnu len włóknisty (Linum usitatissimum konw. elongatum) wykorzystane. Skupiamy się tutaj na wysokich, wydłużonych, nierozgałęzionych roślinach. Tymczasem dla siemienia lnianego (Linumusitatissimum konw. śródziemnomorska) powstaje przede wszystkim wiele strąków nasiennych o wysokiej zawartości oleju.

Najlepsze rodzaje i odmiany lnu

Oprócz lnu użytkowego w ogrodzie można sadzić również inne rodzaje lnu. Przedstawiamy najpiękniejsze rodzaje i odmiany lnu.

Złoty len (Linum flavum)

Len złoty jest rodzimym, wieloletnim lnem o kwiatach od jasnożółtego do złocistożółtego. Rośliny osiągają wysokość około 30 cm i jesienią zamierają nad ziemią. Len złoty jest bardzo wytrzymały, ale powinien być przykryty patykami lub liśćmi w bardzo zimnych miejscach. Przy 20 cm, odmiana „Compactum” to niewielki wybór złotego lnu.

Len zwyczajny (Linum usitatissimum)

Przy wyborze odmiany na len pospolity, odmiany różnią się w zależności od rodzaju użytkowania. Rośliny lnu zwykle rosną znacznie wyżej i wytwarzają niewiele nasion. Odmiany lnu oleistego rozwijają nasiona o barwie od brązowej do złotej, dają dobry plon siemienia lnianego i często mają wysoką zawartość cennych kwasów tłuszczowych omega-3.

Odmiany lnu na nasiona lnu i do produkcji oleju:

• 'Wlewek': Odmiana lnu o raczej mniejszych, złocistych nasionach i dość wysokich roślinach, które pozostają stabilne pomimo wysokości wzrostu. Dojrzewanie odbywa się na początku sierpnia.
• „Lirina”: Olej lniany i plenna odmiana o niebieskich kwiatach i średnio wczesnej dojrzałości. Ma niewielką skłonność do mączniaka prawdziwego i nie jest tak stabilna na cięższych glebach jak inne odmiany.
• „LS Koral”: Odmiana Goldlein z jasnożółtymi nasionami i dużą zawartością oleju. Dojrzewanie odbywa się pod koniec sierpnia od sierpnia do września.
• 'Serenada': Odmiana siemienia lnianego o białym kwitnieniu o wysokim potencjale plonowania nasion, ale o mniejszej zawartości oleju. Rośliny osiągają tylko średnią wysokość i dlatego są bardzo stabilne.

Odmiany lnu na błonnik:

• „Ptasia”: Len o bardzo dobrej jakości włókna i wysokim plonie. Wczesny rozwój jest raczej niepewny, a rośliny mają tendencję do łatwiejszego skręcania się pod wpływem wiatru i pogody niż inne odmiany.
• „Felicja”: Odmiana o bardzo wysokim plonie włókna i dobrej odporności na choroby. Młode rośliny odmiany „Felice” rosną powoli. Dojrzewają w średnio późnym stadium.
• „Lisette”: Odmiana lnu o szybkim rozwoju młodych roślin i średnio późnej dojrzałości. Jest stabilna, niewrażliwa na większość chorób i przynosi wysokie plony błonnika.

Len purgierski (Linum catharticum)

Len Purgier lub łąkowy to dzika roślina, która stała się dla nas rodzima i lubi rosnąć na ubogich łąkach i płaskich wrzosowiskach. Delikatne rośliny o wysokości 5 - 25 cm tworzą delikatne, białe kwiaty i złote nasiona.

Czerwony len (Linum grandiflorum)

Wielkokwiatowe, jednoroczne gatunki lnu o atrakcyjnych, dużych kwiatach 3-4 cm i wysokości wzrostu do 40 cm. Len czerwony pochodzi z Afryki Północnej i można go sadzić jako pastwisko dla pszczół. Przy siewie wiosennym okres kwitnienia rozpoczyna się już w czerwcu i trwa do października.

• 'Jasne oczy': Niezwykle atrakcyjna, biało kwitnąca odmiana z czerwonym okiem. Okres kwitnienia trwa od czerwca do października.
• „Rubrum”: Klasyczna odmiana lnu czerwonego o dużych, krwistoczerwonych kwiatach.
• „Błyszczące Oczy Łososia”: Odmiana długo kwitnąca o wysokości 40 - 50 cm i łososiowym kolorze z ciemnopomarańczowym środkiem.

hiszpański len (Linum narbonense)

Jako roślina wieloletnia len hiszpański tworzy wyprostowane gniazdo o wysokości do 40 cm i szerokości 30 cm z jasnoniebieskimi kwiatami. Roślina dobrze znosząca mróz, kwitnie od czerwca do sierpnia.

Len wieloletni (Linum perenne)

Len wieloletni na stanowiska słoneczne, suche na glebach próchnicznych piaszczystych i kamienistych. Dość krótkowieczny len wieloletni tworzy latem liczne kwiaty i rozmnaża się w odpowiednich miejscach przez samosiew.

• 'Firmament': Wieloletni len niebieski o wysokości do 50 cm. Niebieska odmiana lnu kwitnie między czerwcem a sierpniem i rozmnaża się przez samosiew.
• „Szafir Nanum”: Kompaktowa odmiana lnu z licznymi błękitnymi kwiatami na wysokości 25 cm, silnie rozgałęzionych, wieloletnich roślinach lnu.
• „Diament Nanum”: Len biały o zwartym wzroście do 25 cm i licznych kwiatach.

Sadzenie nasion lnu

Idealne miejsce dla lnu jest słoneczne i ciepłe na głębokich, przepuszczalnych glebach z dobrym magazynowaniem wody. Wartość pH powinna w najlepszym przypadku wynosić od 6,2 do 7. Gleby piaszczysto-gliniaste są idealne do uprawy lnu. Nasiona lnu można uprawiać na rabatach oraz jako roślina ozdobna w doniczkach na balkonie lub tarasie. Nasiona lnu wysiewa się bezpośrednio do gruntu najpóźniej od połowy kwietnia do końca maja. Głębokość siewu wynosi od 1 do 2 cm. Len nie powinien wnikać głębiej w glebę, aby mogło nastąpić kiełkowanie. W temperaturach tak niskich jak 3°C kiełkowanie następuje w ciągu 7-14 dni. Młode rośliny wytrzymują krótkie późne przymrozki do -4°C bez uszkodzeń. Rozstaw roślin 5 - 10 cm, rozstaw rzędów 20 - 30 cm. Na metr kwadratowy potrzeba około 14-20 g nasion. Podczas kiełkowania iw fazie młodych roślin młode rośliny lnu powinny być zawsze dobrze zaopatrzone w wodę.

Sadzenie nasion lnu na pierwszy rzut oka

• Optymalna lokalizacja dla lnu: Słonecznie i ciepło na glebach piaszczysto-gliniastych z dobrym magazynowaniem wody.
• Siew bezpośredni od połowy marca do początku kwietnia na glebę drobnoziarnistą; Głębokość siewu: 1 - 2 cm.
• rozstaw nasion 5 - 10 cm, rozstaw rzędów 20 - 30 cm; ok. 14 - 20 g nasion lnu na metr kwadratowy.
• Kiełkowanie odbywa się w temperaturze 3°C, tolerancja późnego mrozu do -4°C.
• Regularnie podlewaj nasiona i młode rośliny oraz utrzymuj wilgotność gleby.

Ziemia doniczkowa bogata w składniki odżywcze, taka jak nasza Plantura organiczna uniwersalna gleba Może być używany nie tylko do uprawy siemienia lnianego w doniczkach, ale może również pomóc poprawić glebę mocno piaszczystą lub ciężką. Wysoka zawartość kompostu wspomaga tworzenie korzeni, magazynuje nadmiar wilgoci i w razie potrzeby uwalnia ją do rośliny.

Nasiona lnu mają bardzo krótki okres wegetacyjny. Od siewu do zbioru mija średnio od 100 do 120 dni. Dlatego przed i po zasadzeniu lnu, różne rodzaje warzyw, takie jak szpinak (Spinacia oleracea), Roszponka (Valerianella locusta) oraz rzodkiewka (Raphanus sativus) są uprawiane jako uprawy wstępne i późniejsze. Len nie jest samowystarczalny i powinien być uprawiany na tym samym podłożu co sześć lat, w przeciwnym razie wystąpi zahamowanie wzrostu i słabe plony, znane jako „zmęczenie lnu”. Choroby grzybicze atakujące korzeń lub pęd, takie jak sklerotynia, Fusarium lub Fitium, może przetrwać w glebie lub zostać przeniesiony z prekultur. Dlatego nie zasiej ponownie siemienia lnianego słoneczniki (Helianthus annuus) lub rośliny strączkowe (Leguminosae), takie jak groszek (Pisum sativum), fasolki (Phaseolus vulgaris) lub soczewki (Obiektyw kulinarny) w.

Wskazówka: Nasiona lnu mogą być podobne do rzeżucha (Lepidium sativum), również uprawiać i konsumować na kiełki. W tym celu nasiona moczy się przez kilka godzin w zimnej wodzie, a następnie kiełkuje na papierze kuchennym lub w szklance do kiełków lub wieży.

Porządna opieka

Pielęgnacja siemienia lnianego okazuje się dość prosta, ponieważ rośliny są mało wymagające i zwykle rozwijają się bez szczególnej uwagi. Jednak młode rośliny lnu wciąż nie są zbyt konkurencyjne i mogą szybko zostać zarośnięte niechcianymi chwastami. Regularne pielenie i pielenie rzędów jest zatem jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych, dopóki rośliny nie osiągną wysokości 10-20 cm. Słabo żywiący się len zwykle nie wymaga nawożenia na normalnie zaopatrywanych glebach ogrodowych lub w glebie doniczkowej bogatej w składniki odżywcze. Dodatek azotu może nawet spowodować, że delikatne rośliny wykształcą pędy, które są zbyt miękkie i wyginają się pod wpływem wiatru i pogody. Przy nadmiernym zapłodnieniu pogarsza się również jakość nasienia i jego zdolność do przechowywania.

Po zasianiu i odpowiedniej pielęgnacji nasion lnu, dojrzałe nasiona zbiera się późnym latem. Ważne wskazówki na ten temat znajdziesz w naszym artykule Zbieraj i używaj siemienia lnianego.