Uwaga: te 3 paprocie są trujące

Paprocie są pod wieloma względami bezproblemowymi współczesnymi. Są łatwe w sadzeniu, cicho się rozprowadzają bez większego wysiłku i rozwijają piękne liście liści. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ niektóre paprocie są bardzo trujące. Tutaj możesz dowiedzieć się, czy Twój jest jednym z nich.

Gatunki paproci w Niemczech

Paprocie na ogół lubią miejsca zacienione i wilgotne, dlatego często można je spotkać w lasach lub wzdłuż strumieni. Ze swoimi szczególnie pięknymi liśćmi paproć jest również popularna jako roślina ozdobna w ogrodzie lub w domu. Na całym świecie występuje 12 000 gatunków paproci, z czego około 170 w Europie. Najczęstsze paprocie to 

• Paproć język jelenia (Phyllitis scolopendrium)
• Paproć pręgowana brązowo-szypułkowa (Asplenium trichomanes)
• Paproć leśna (Athyrium filix-femina) 
• Paproć pospolita (Dryopteris filix-mas)

Paprocie stają się również coraz bardziej popularne jako roślina ozdobna do domu. Jednak w przeciwieństwie do paproci domowych paprocie domowe potrzebują ciepła i dużo światła. Popularne paprocie domowe to:

• Paproć mieczowa (Nefrolepis)
• miłorząb paproci (Adiantum capillus-veneris)
• Paproć poroża (Platycerium bifurcatum)
• Paproć doniczkowa (Polypodium vulgare)
• Paproć gniazdowa (Asplenium nidus)

Klasyfikacja toksyczności

Większość roślin paproci jest klasyfikowana jako średnio trująca. Żaden gatunek nie jest całkowicie nietoksyczny. Jednak w większości przypadków, aby doznać zatrucia, trzeba zjeść tak dużą ilość, że wydaje się to prawie niemożliwe. Objawy łagodnego zatrucia paprocią to biegunka i wymioty. Istnieją również rośliny paproci, które zawierają wysokie stężenie toksyn i dlatego są bardzo niebezpieczne dla ludzi. W niektórych przypadkach wdychanie zarodników wystarczy, aby spowodować zatrucie. Dlatego właściciele ogrodów powinni dobrze znać swoje paprocie i mądrze je sadzić.

Przede wszystkim właściciele zwierząt powinni zadbać o to, aby roślina o wspaniałym ulistnieniu nie była zjadana przez zwierzęta. Zarówno zwierzęta wypasane, jak i domowe mogą zachorować po spożyciu trującej paproci. Objawy choroby, które mogą prowadzić do śmierci, obejmują:

• (krwawe) wymioty
• (krwawa) biegunka
• ból brzucha
• Oznaki paraliżu
• Zwiększona produkcja śliny
• Trząść się
• skurcze
• Trudności w oddychaniu

Spożywanie trujących paproci zagraża również dzieciom z objawami zagrażającymi życiu. Następnie pojawiają się objawy podobne do tych u zwierząt.

Trzy wysoce trujące gatunki paproci

Orlica (Pteridium aquilinum)

Cała orlica jest silnie toksyczna. W związku z tym paproć jest uważana za najbardziej trującą paproć w Niemczech. Zawiera toksyny, takie jak glikozydy cyjanowodorowe, tiaminaza i pterydyna. Substancje te nie rozkładają się nawet po wysuszeniu. Enzym tiaminaza podczas wchłaniania niszczy witaminę B1 w organizmie i może powodować zaburzenia ruchu. Ponadto zatrucie paprociami sprzyja rozwojowi guzów oraz raków przełyku i żołądka. Nawet kontakt skóry z zarodnikami lub liśćmi może spowodować zatrucie. Dlatego podczas sadzenia i pielęgnacji należy nosić rękawiczki.

• Lokalizacja: częściowo zacieniony lub zacieniony
• Gleba: świeża do umiarkowanie wilgotnej, żwirowa do piaszczystej
• Czas sadzenia: wiosna
• Wysokość: 1,5 do 2 metrów
• Występowanie: Lasy, łąki, pastwiska
• Liście: zielone, długoszypułkowe, trójkątne liście, 3-4 pierzaste, lekko owłosione
• Zimotrwalosc: mrozoodporna
• trująca: cała roślina silnie trująca dla ludzi, zwierząt domowych i pasących się zwierząt

Notatka: Uprawiaj paprocie z odpowiednimi środkami ochronnymi. Jeśli jesteś właścicielem zwierząt domowych lub masz ze sobą dzieci, powinieneś ogrodzić roślinę ogrodzeniem ochronnym.

Paproć pospolita (Dryopteris filix-mas)

Prawdziwa paproć dżdżownica jest również znana jako paproć pospolita lub pospolita lub samiec. Swoją nazwę zawdzięcza wcześniejszemu stosowaniu jako środek przeciw robakom u ludzi. Jego składniki, takie jak acylofloroglucynole i garbniki, powodowały skutki uboczne nawet wtedy, które prowadziły do ​​śmierci. Objawy zatrucia do tej pory to:

• mdłości
• biegunka
• Zaburzenia widzenia
• Ślepota
• bół głowy
• Uszkodzenie wątroby
• Zaklęcia omdlenia
• Niewydolność serca
• Uszkodzenie dróg oddechowych

Zewnętrzne użycie paproci dżdżownicy jest również dziś zrezygnowane.

Ten gatunek paproci jest równie niebezpieczny dla zwierząt domowych i hodowlanych. W przeszłości był używany jako środek odrobaczający dla zwierząt, ale niebezpieczeństwo, które może prowadzić do śmierci zwierząt, jest obecnie znane.

• Lokalizacja: częściowo zacieniony lub zacieniony
• Gleba: umiarkowanie sucha do świeżej, piaszczysta do gliniastej
• Czas sadzenia: wiosna
• Wysokość: od 60 do 100 centymetrów
• Liście: krótkie, spiczaste i dwupierzaste na liściach dużych do 120 cm, strona górna ciemnozielona, ​​strona spodnia jasnozielona
• Zimotrwalosc: mrozoodporna
• toksyczna: cała roślina jest toksyczna dla ludzi, zwierząt domowych i pasących się zwierząt

Sagowiec japoński (Cycas revoluta)

Japoński sagowiec znany jest również jako Sago Palm Paproć. Nasiona i korzenie zawierają cykasynę glikozydową, która może prowadzić do uszkodzenia wątroby, krwawej biegunki i efektów neurogennych u ludzi. Roślinę paproci należy również sadzić poza zasięgiem zwierząt. Paproć jest dla nich tak samo trująca jak dla ludzi. Paproć powoduje zaburzenia w przewodzie pokarmowym i wątrobie. Doświadczenia na zwierzętach na gryzoniach wykazały nawet działanie rakotwórcze.

• Lokalizacja: zacieniona do częściowo zacienionej
• Gleba: świeża do umiarkowanie wilgotnej, piaszczysta do gliniastej
• Wysokość: od 2 do 3 metrów
• Liście: ciemnozielone, skórzaste i po prostu pierzaste liście o długości do dwóch metrów
• Zimotrwalosc: nie - wrażliwy na mróz

Często Zadawane Pytania