Sadzenie, pielęgnacja i rozmnażanie wrzosu lawendowego

Lawendowy wrzos szybko przyciąga uwagę czerwonymi liśćmi i dzwonkowatymi kwiatami. To także doskonałe pastwisko dla pszczół.

Dzwon cienia, jak lawendowy wrzos (Pieris) jest również nazywany, przekonuje indywidualnie lub jako żywopłot. Wiecznie zielone krzewy są łatwe w pielęgnacji i wytrzymują nawet mrozy. Dowiedz się, jak wygląda odpowiednia pielęgnacja i jak posadzić lawendowy wrzos tutaj.

Wrzos lawendowy: kwitnienie, pochodzenie i cechy

Na lawendowym wrzosie (Pieris) to rodzaj roślin składający się z siedmiu różnych gatunków z rodziny wrzosowatych (Ericacea). Pochodzą z Karaibów, Azji Wschodniej i Ameryki Północnej. Dwa rodzaje, a mianowicie

Pieris floribunda oraz Pieris japonica, może rosnąć również w naszych środkowoeuropejskich szerokościach geograficznych. Przy wzroście około dziesięciu centymetrów rocznie, dzwony cienia rosną dość powoli. Lawendowy wrzos to wiecznie zielone, wieloletnie krzewy, które mogą osiągać rozmiary od dwóch do czterech metrów. Nie mają nic wspólnego z lawendą. Jedynie spiralne ułożenie liści przypomina lawendę. Liście skórzaste, całe, lancetowate. Jesienią liście zmieniają kolor na czerwonobrązowy, w zależności od gatunku. Lawendowy wrzos kwitnie wiosną. Kwiaty w kształcie dzwonu są w gronach lub wiechach i mogą być białe lub różowe. Ze względu na swój kształt lawendowy wrzos nazywany jest również dzwonkami cienia. Ale lawendowy wrzos przekonuje nie tylko optycznie.

Czy lawendowy wrzos jest przyjazny dla pszczół? Tak, owady również cieszą się rośliną ozdobną, która wiosną oferuje obfitość nektaru. Jest często wykorzystywany jako pastwisko pszczele przez miejscowe owady.

Najpiękniejsze odmiany lawendowego wrzosu

W naszych szerokościach geograficznych mogą rosnąć dwa rodzaje lawendowego wrzosu. Poprzez hodowlę powstały również niektóre odmiany wrzosu lawendowego, które głównie mają różne rozmiary. Najpiękniejsze prezentujemy tutaj.

• Pieris japonica: Japoński lawendowy wrzos ma luźny pokrój i tworzy białe kwiaty. Z tego gatunku wyhodowano wiele odmian wrzosu lawendowego. Jeśli zostanie posadzony w doniczce, jego wzrost będzie nieco ograniczony i pozostanie mniejszy. W łóżku osiąga około 2 - 3 metry wysokości i jest tak samo szeroki.
• Pieris floribunda: Lawendowy wrzos amerykański lub wielokwiatowy wrzos lawendowy pozostaje nieco mniejszy niż japoński lawendowy wrzos o maksymalnej wysokości 2 metrów. Kwitnie również na biało, jest gęsto rozgałęziony i można go trzymać w wiadrze.
• Pieris japonica „Karnawał”: Odmiana rozwija białe kwiaty i zielone liście, kremowobiałe na brzegach. Wysokość: 80 - 100 cm.

• Pieris japonica „Mały wrzos”: Tutaj również liście są zielone i mają białą obwódkę. Nowo pojawiające się liście są czerwonawe i nadają roślinie ciekawy wygląd. Kolor kwiatów jest biały. Wysokość: 50 - 60 cm.
• Pieris japonica „Dolina Walentynki”: Kwiaty tej odmiany są czerwone i pojawiają się nieco wcześniej niż u pozostałych odmian od połowy marca. Wysokość: 80 - 150 cm.
• Pieris japonica „Leśny płomień”: Tu nazwa mówi sama za siebie. Liście wyrastają jaskrawoczerwone iz wiekiem stają się jaśniejsze, najpierw różowe, później jasnozielone. Ponieważ odmiana ta nie jest bardzo mrozoodporna, nadaje się tylko na łagodne stanowiska. Wysokość: 70 - 80 cm.
• Pieris japonica „Górski ogień”: Ta odmiana widzi Pieris japonica Całkiem podobny do „Forest Flame”, ale nieco bardziej odporny na mróz. Jednak starsze liście stają się ciemnozielone zamiast jasnozielone. Wysokość: 120 - 160 cm.

Sadzenie Pieris: miejsce, czas i procedura

Lawendowy wrzos to roślina bagienna, która do zdrowego wzrostu potrzebuje wilgotnych, zacienionych miejsc i kwaśnej gleby. Do roślin bagiennych należą również np. rododendrony, azalie (rododendron spec.), Skimmia (Skimmia spec.), Borówka brusznica (Vaccinium vitis-ideaea) lub jagoda (Vaccinium myrtillus, V. corymbosum). Lawendowy wrzos preferuje miejsca w półcieniu. Zbyt dużo słońca lub cienia wpływa na wzrost i rozwój kwiatów.

Lawendowy wrzos możesz posadzić w klombie lub w wannie. Najlepszą porą na to jest jesień. W ten sposób można jeszcze tworzyć pąki i cieszyć się kwiatami już następnej wiosny. Najpierw wykop dołek, zwracając uwagę na przestrzeń, jaką zajmie rosnący lawendowy wrzos. To może mieć 2 metry szerokości. Przygotuj wiadro wody bez wapna i namocz kulę korzeniową dzwonka cienia. Roślina preferuje raczej kwaśne środowisko i nie radzi sobie z wapnem. Lawendowy wrzos umieszcza się w dołku, a wszystkie luki wypełnia kwaśna gleba. Na przykład po to jest nasz Plantura Bio-kwasowa gleba zalecane, co ma bardzo niską wartość pH. Jest zredukowany w torfie i został specjalnie opracowany dla wymagań roślin bagiennych.

Wskazówka: Ze względu na gęsty wzrost wiecznie zielony wrzos lawendowy doskonale sprawdza się jako żywopłot. Odległość sadzenia powinna wtedy wynosić 20 - 50 cm, w zależności od odmiany. Żywopłot również powinien znajdować się w miejscu częściowo zacienionym.

Pielęgnacja lawendowego wrzosu

Pielęgnacja lawendowego wrzosu jest dość bezproblemowa. Przede wszystkim ważne jest posiadanie odpowiedniego zaopatrzenia w wodę. Ponieważ lawendowy wrzos jest trujący, najlepiej nosić rękawiczki podczas cięcia lub przesadzania.

Wytnij, podlej i nawozisz lawendowy wrzos

Cięcie w lawendowym wrzosie pozwala na dłuższe kwitnienie i krzaczasty wzrost. Zawsze usuwaj zwiędłe kwiaty nad następną parą liści, aby nowe kwiaty mogły się tu ponownie uformować. Po okresie kwitnienia należy również odciąć martwe lub nieestetyczne gałęzie. Jeśli pęd jest zbyt długi, można go odciąć powyżej zgrubienia zwanego okiem. Daje to jednolity wygląd.

Jeśli chodzi o podlewanie, najważniejsza jest woda. Powinno to być wolne od wapna, więc najlepiej używać wody deszczowej lub stęchłej wody z kranu. Powinieneś to regularnie podlewać, ale tylko na tyle, aby zapobiec zalaniu. Jeśli trzymasz w doniczce lawendowy wrzos, możesz usunąć nadmiar wody i stworzyć warstwę drenażową na dnie doniczki.

Wiele składników odżywczych nie potrzebuje dzwonków cienia. Niemniej jednak należy od czasu do czasu nawozić zwłaszcza rośliny doniczkowe, aby kwiaty i liście nadal rosły bujnie. Na przykład do lawendowego wrzosu w doniczce nadaje się nasz Organiczny nawóz do hortensji Plantura, który zawiera wszystkie ważne składniki odżywcze, a także ma działanie kwasowe. Najlepiej stosować nawóz podczas sadzenia, przesadzania i nawożenia, aby lawendowy wrzos był zawsze wygodny. W przypadku lawendowego wrzosu na grządce wystarczy rozłożyć trochę liści lub ściółki na ziemi wokół rośliny. Ta warstwa ściółki przywraca glebie składniki odżywcze, a także pomaga w niskich temperaturach.

Łysy wrzos lawendowy: co robić?

To całkiem normalne, że lawendowy wrzos staje się łysy wraz z wiekiem i rozmiarami. Wewnątrz krzewu tworzy się mniej liści i kwiatów, a lawendowy wrzos wydaje się nagi. Wtedy może pomóc przycinanie. Najlepiej ciąć po kwitnieniu wczesnym latem. Odetnij gołe gałęzie u nasady i skróć pozostałe pędy 1 do 2 cm nad następnym kwiatem. Dzwon cienia znów wykiełkuje.

Żółte liście na lawendowym wrzosie: co robić?

Lawendowy wrzos może również przyciągać szkodniki i choroby. Często objawia się to przebarwieniami liści. Jeśli lawendowy wrzos ma żółte liście, może to być spowodowane jednym z następujących powodów:

• Zgnilizna korzeni: spowodowane głównie przez zalanie wodą. Dzieje się tak, gdy nadmiar wody nie może spłynąć. Zmniejsz ilość używanej wody i, zwłaszcza w przypadku roślin doniczkowych, upewnij się, że jest odpływ wody, np. w przypadku roślin doniczkowych. B. przez warstwę drenażową.
• Błąd sieci (Stephanitis): porażenie objawia się przede wszystkim punktowym przebarwieniem liści. Tutaj robaki ssą liście. Później całkowicie żółkną. Larwy i jaja znajdują się głównie na spodniej stronie liścia. Jeśli odkryjesz infestację, natychmiast usuń wszystkie zainfekowane liście, najlepiej do kwietnia. Również nasze Plantura bez szkodników neem pomaga w walce z błędami sieciowymi. Jest pozyskiwany z nasion drzewa neem i można go po prostu spryskać zaatakowaną rośliną.

• Chloroza wapniowa: Żółte liście są często oznaką chlorozy wapniowej, ponieważ lawendowy wrzos jest na nią bardzo wrażliwy. Upewnij się, że lawendowy wrzos znajduje się w kwaśnej glebie i że do nawozu nie dodaje się wapna.
• Niedobór żywieniowy: Brak żelaza, magnezu lub azotu może również przebarwiać liście. Niedobór żelaza jest również spowodowany osadzaniem się kamienia lub zbyt wysokim pH gleby spowodowane, ponieważ hamuje wchłanianie żelaza. Tutaj również kluczowy jest odpowiedni substrat i odpowiedni nawóz. W razie potrzeby przesadź wrzos lawendowy i posadź go w doniczce z kwaśną glebą.

Mnożenie

Jeśli chcesz rozmnażać lawendowy wrzos, możesz użyć zarówno sadzonek, jak i ciężarków.

Najlepszy czas na rozmnażanie przez sadzonki to okres po okresie kwitnienia. To także najlepszy czas na ograniczenie. Wycięty materiał można następnie wykorzystać do rozmnażania sadzonek.

• Użyj pędów, które nie są jeszcze całkowicie zdrewniałe, ale już zaczynają brązowieć
• Tnij te pędy po przekątnej ostrym narzędziem tnącym lub po prostu je odłamuj. Więcej korzeni można uformować na większym obszarze cięcia lub złamania. Cięcie powinno mieć około trzech cali długości.
• Usuń końcówkę i pokrój większe liście na pół. Podstawa jest uszkodzona nacięciem o długości 1 - 2 cm, aby stymulować tworzenie się korzeni.
• Ponieważ sadzonki lawendowego wrzosu są trudne do ukorzenienia, powinieneś również użyć hormonów ukorzeniających: roluj w nich podstawę sadzonek.
• Napełnij naczynie luźną ziemią doniczkową, taką jak nasze Plantura organiczne zioło i ziemia do siewu. Aby młode rośliny utworzyły wystarczającą ilość korzeni, nasza organiczna gleba jest specjalnie wyposażona w mniejszą ilość składników odżywczych. To stymuluje rośliny do energicznego rozwoju korzeni. Wymieszaj podłoże z jeszcze większą ilością piasku lub perlitu, ponieważ gleba pod lawendowy wrzos musi być szczególnie dobrze osuszona.
• Włóż pędy do połowy w podłoże, a następnie zwilż je do nasycenia.
• Aby ukorzenienie miało miejsce, temperatura powinna wynosić od 12 do 15 ° C.
• Utrzymuj glebę wilgotną, nie podlewając, aż wyrosną nowe liście. Może to zająć od 6 do 8 tygodni.
• Teraz możesz przesadzać rośliny w kwaśnej glebie.

Najlepszy czas na rozmnażanie przez podłoże to wiosna. Aby to zrobić, wykop małe zagłębienie w ziemi obok rośliny matecznej. Powinien mieć około sześciu cali głębokości. Jeśli w tym momencie podłoże nie jest już kwaśne, dodaj trochę kwaśnej gleby do dołka, aby poprawić warunki do osiadania. Znajdź jedno- lub dwuletnie pędy na macierzystej roślinie lawendowego wrzosu. Ten pęd jest wyginany przez roślinę mateczną i utrwalany ziemią w sąsiednim zagłębieniu. Koniec pędu powinien wystawać około 30 cm nad ziemię. Następnie ważysz całość kamieniami lub drutem, aby pęd pozostał pewnie w ziemi. Podłoże musi być zawsze wilgotne do jesieni, aby pędy utworzyły korzenie i można je było oddzielić. Lawendowy wrzos powstały w wyniku obniżenia można teraz przesadzić.

Czy lawendowy wrzos jest odporny?

Z wyjątkiem odmiany „Forest Flame” wrzos lawendowy jest bardzo wytrzymały i nie wymaga ochrony przed mrozem. Jednak problemy z mrozową suszą mogą czasami pojawić się, gdy płytko zakorzeniony wrzos lawendowy nie może już wchłaniać wody z zamarzniętej ziemi. Jeśli lawendowy wrzos i tak nie znajduje się w miejscu częściowo zacienionym, możesz zacienić roślinę zimą, aby mniej wody było uwalniane przez transpirację. Jednak większe podlewanie nie pomaga roślinie, ponieważ woda w glebie ponownie zamarzłaby.
Rośliny doniczkowe należy chronić w obszarze korzeniowym workiem jutowym, ponieważ podłoże w doniczce szybciej przemarza.

Czy dzwonki cienia są trujące?

Ponieważ lawendowy wrzos jest trujący, nie należy go w żadnym wypadku spożywać. W przeciwnym razie mogą wystąpić dolegliwości żołądkowo-jelitowe lub w przypadku większych ilości nawet duszność. Kontakt soku ze skórą może również powodować podrażnienie. Dlatego, aby być po bezpiecznej stronie, noś rękawiczki podczas obsługi dzwonka cienia. Dzwonek cienia jest również trujący dla zwierząt domowych.

Inną rośliną bagienną, która dobrze komponuje się z lawendowym wrzosem, jest azalia. Pokażemy Ci, jak to zrobić Sadzenie i hibernowanie azalii.