Sadź, pielęgnuj i rozmnażaj szczaw

Jako jadalne dzikie zioło, szczaw zachwyca nie tylko kwaśnym, świeżym smakiem, ale jest również popularny wśród gąsienic.

Szczaw pochodzi z Europy Środkowej i może być stosowany jako zioło lecznicze. Tutaj dowiesz się, jak dbać o tę wszechstronną roślinę i jak używać szczawiu. Przedstawiamy również najważniejsze gatunki i odmiany oraz pokazujemy, jak można rozmnażać szczaw.

Rozpoznaj szczaw: liście, kwiaty i właściwości

Szczaw należy do rodzaju doków (Rumex) z rodziny rdestowatych (Polygonaceae). Kiedy mówi się o szczawiu, to zwykle jest to szczaw łąkowy (

Rumex acetosa) Oznaczało. Istnieją jednak inne gatunki szczawiu, które przedstawiamy w kolejnym rozdziale. Roślina zielna znana jest również jako Sauerlump lub Suurampfere i może osiągać do 100 cm wysokości. Typowe są liście w kształcie strzały, które również można jeść. Jak sama nazwa wskazuje, mają lekko kwaśny smak. Liście, które znajdują się głębiej w łodydze, są mniej strzałkowate i bardziej wydłużone. Szczaw kwitnie od maja do sierpnia i prezentuje raczej niepozorne, drobne, czerwone kwiaty. Krzew wieloletni co roku ponownie zakwita, dlatego szczaw nazywany jest byliną. Szczaw występuje na całym świecie, choć został naturalizowany w Ameryce jako neofita.

Zamieszanie szczawiu: Istnieje kilka roślin, z którymi szczaw można pomylić. Należą do nich przede wszystkim inne gatunki doków, co nie jest tragiczne. Ponadto liście szczawiu przypominają liście szczawiu plamistego (Arum maculatum) podobny. Tuż przed kwitnieniem, kiedy są tylko liście, należy przyjrzeć się roślinie. Jeśli jednak przyjrzysz się uważnie, trujący aron ma zaokrąglone końce strzałek na dolnym końcu liścia. Szczaw można rozpoznać po tym, że liście są w tym miejscu ostro zakończone. Ponadto aron kwitnie wcześniej i już w kwietniu i maju ma tłokowaty kwiatostan.

Najpiękniejsze gatunki i odmiany szczawiu

Oprócz szczawiu łąkowego, zwanego też szczawiem pospolitym, istnieje kilka innych gatunków szczawiu, które mają kwaśny smak i nadają się do spożycia.

• Mały szczaw (Rumex acetosella): Jak sama nazwa wskazuje, szczawik ten nie jest tak wysoki jak szczawik łąkowy: ma tylko około 40 cm wysokości. Liście są również mniejsze i mają na dole widoczne szpikulce.

• Zbieracz warzyw (pacjentka rumeksowa): Zbieracz warzyw smakuje mniej kwaśno i ma podobny smak do szpinaku. Pochodzi z Azji i Europy Wschodniej.

• Naczynie krwionośne (Rumex sanguineus): Z czerwonymi, żyłkowanymi liśćmi jest Naczynie krwionośne, który jest również nazywany szczawem czerwonym, przyciąga wzrok w ogrodzie. Jej liście są łagodniejsze w smaku niż szczaw łąkowy.

• szczaw zwyczajny (Rumex rugosus): Gatunek dorasta do 120 cm i jest rośliną uprawną. Liście są nieco grubsze i większe niż at Rumex acetosa.

Szczaw do sadzenia: lokalizacja i siew

Podczas sadzenia szczawiu miejsce powinno spełniać pewne warunki. Szczaw preferuje stanowiska słoneczne i zakorzenia się w wilgotnej, głębokiej, kwaśnej i bogatej w składniki odżywcze glebie.

Od kwietnia można wysiewać szczaw bezpośrednio w ogrodzie. Opcjonalnie można go przenieść w domu od marca. Ponieważ jest to Lekkie zarazki nasiona należy tylko lekko dociskać i nie przykrywać ich ziemią. Temperatury około 15°C są idealne do kiełkowania. Do siewu najlepiej użyć ziemi doniczkowej, później małe rośliny należy sadzić w glebie zasobnej w składniki odżywcze o niskim pH. Na przykład nasz nadaje się do tego Plantura Bio-kwasowa glebaktóry oferuje szczawowi o wartości pH od 4 do 6 optymalnych warunków. Nasza ziemia organiczna jest również produkowana z torfu zredukowanego i może być stosowana zarówno w grządce, jak iw doniczce.
Zalecamy sadzenie w wannie lub podniesionej grządce. Szczaw może rozprzestrzeniać się przez rozłogi i trudno go usunąć ze względu na głębokie korzenie. Jeśli chcesz zasiać go w grządce, zachowaj odległość około 40 cm między roślinami, ponieważ szczaw rośnie dość krzaczasto.

Szczaw ma duże zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Ponieważ jest również używany do spożycia, najlepiej stosować nawóz organiczny, taki jak nasz Uniwersalny nawóz organiczny Plantura, być użytym. Zawiera wszystkie ważne składniki odżywcze, których rośliny potrzebują do wzrostu i dostarcza szczawiowi składników odżywczych przez długi czas. Są one stopniowo uwalniane do gleby, dzięki czemu nie ma nadmiaru składników odżywczych. Szczególnie w podniesionych grządkach lub w doniczkach składniki odżywcze muszą być regularnie uzupełniane poprzez nawożenie.

Wskazówka: Szczaw można również posadzić w półcieniu, wtedy roślina pozostanie trochę mniejsza, a liście będą łagodniejsze.

Czy można posadzić szczaw w doniczce?

Przechowywanie szczawiu w doniczce jest nie tylko możliwe, ale wręcz wskazane - np. posadzenie go na balkonie. Ponieważ wykształca korzenie do 150 cm długości, doniczka musi być dość duża. Również większa skrzynka na rośliny lub jedna Podniesione łóżko oferują się. Sadzarka najlepiej radzi sobie na glebie kwaśnej i bogatej w składniki odżywcze, takiej jak nasza Plantura Bio-kwasowa gleba wypełniony, aby zaspokoić potrzeby szczawiu.

Właściwa pielęgnacja szczawiu

Oprócz regularnego używania wody i nawozu szczaw nie wymaga prawie żadnej pielęgnacji. Pokrótce pokażemy, co jest ważne.

Podlewaj, tnij i nawozisz

Ponieważ preferuje wilgotną glebę, ważne jest, aby podlewać szczaw, gdy nie pada regularnie. Szczególnie latem potrzebuje wystarczającej ilości wody, aby dobrze rosnąć. Woda deszczowa jest idealna ze względu na niską zawartość wapna.

Aby uzyskać bogatsze zbiory, możesz usunąć podstawę kwiatową. To pozostawia więcej energii do tworzenia świeżych liści. Jednak pszczoły i inne owady również czerpią korzyści z kwiatów szczawiu. Odetnij dok około trzy razy w roku, aby ponownie wykiełkował. Młode liście zostaw na środku.

Szczaw ma duże zapotrzebowanie na składniki odżywcze i dlatego powinien być regularnie nawożony. Nawóz o powolnym uwalnianiu, taki jak nasz, może być używany do tego raz w roku Uniwersalny nawóz organiczny Plantura być użytym. Jest po prostu lekko wbijany w ziemię, a następnie utrzymuje się przez długi czas. Jeśli wolisz używać płynnego nawozu, powinieneś raz w miesiącu dodać trochę nawozu do wody do nawadniania. Tutaj na przykład jest nasz Organiczny nawóz kwiatowy Plantura który zawiera wiele ważnych składników odżywczych dla obfitych zbiorów.

Szkodniki pospolite na szczawiu

Chociaż w rzeczywistości jest to wytrzymała roślina, może się zdarzyć, że szczaw zostanie zaatakowany przez szkodniki. Oto najczęstsze choroby i szkodniki:

• Choroba plamistości liści (Cercospora beticola): Tę chorobę wywołaną przez grzyby można rozpoznać po brązowych i czarnych plamach na liściach. Porażone liście należy odciąć, a roślinę przesadzić w inne miejsce. Ponieważ narządy wieloletnie mogą pozostawać w ziemi przez rok, nie ma szczawiu ani buraków (Beta vulgaris) i bez boćwiny (Beta vulgaris sbsp. wulgarny) są sadzone.
• Chrząszcz zielony szczaw (Gastrophysa viridula): Ten chrząszcz zjada dziury w liściach szczawiu. Chrząszcze należy zbierać regularnie. Pomarańczowe jajka na spodniej stronie liścia również są usuwane.

Mnożenie

Przede wszystkim szczaw potrafi bardzo dobrze się rozmnażać. Może szybko rozprzestrzeniać się w ogrodzie poprzez rozmnażanie wegetatywne, a także przez samosiew. Możesz również sam zbierać owoce i siać nasiona szczawiu, jak opisano powyżej. Owoce dojrzewają między czerwcem a sierpniem i należy je zebrać, zanim same się otworzą. Możesz także użyć odgałęzień do rozmnażania szczawiu. Szczaw rozprzestrzenia się silnie wegetatywnie, dzięki czemu można po prostu wykopać, wyciąć i przesadzić rośliny potomne. Nie zawsze jest to łatwe, ponieważ szczaw ma głębokie korzenie. Jeśli korzenie są uszkodzone, zwykle powstaje jeszcze więcej odrostów.

Czy szczaw jest odporny?

Szczaw jest wytrzymały i nie wymaga specjalnej ochrony. Jako wieloletnia roślina wieloletnia co roku kiełkuje z mocnych korzeni.

Zwalczanie szczawiu: jak się go pozbyć

Szczaw jest rodzimą dziką rośliną i ma smaczne liście. Służy również jako roślina pastewna dla gąsienic niektórych motyli. Jeśli nadal chcesz usunąć go z ogrodu, pamiętaj, że może to być trudne przedsięwzięcie ze względu na korzenie. Regularnie usuwaj kwiatostany, aby szczawa nie mogła się dalej rozrastać. Ponadto wykop wszystkie niepokojące rośliny wraz z ich korzeniami.

Czy szczaw jest trujący czy jadalny?

Szczaw jest dziką rośliną jadalną i może być używany w podobny sposób jak szpinak. Jest nawet stosowany jako zioło lecznicze na problemy żołądkowe. Zawiera jednak kwas szczawiowy, którego zawartość wzrasta wraz z wiekiem liści. Liście, które stają się czerwone, mają już wysoką zawartość kwasu szczawiowego i nie należy ich już zbierać. Szczaw jest toksyczny dla dzieci w dużych ilościach i może powodować wymioty i biegunkę. Nadmierne ilości kwasu szczawiowego obciążają nerki. Zwłaszcza kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny zatem uważać, aby nie spożywać zbyt dużych ilości szczawiu, aby chronić swoje dziecko. Osoby z problemami z nerkami powinny raczej powstrzymać się od jego spożywania. Szczaw nie stanowi problemu dla zwierząt, o ile nie jest spożywany w dużych ilościach.

Zbieranie i używanie szczawiu

Zbiór szczawiu należy przeprowadzić przed końcem czerwca, w przeciwnym razie w liściach będzie za dużo kwasu szczawiowego. Młode i świeże liście są zwykle najłagodniejsze i najlepiej strawne i można je zbierać w sposób ciągły. Możesz przygotować liście surowe lub gotowane na parze, szczaw zachowuje się podobnie do szpinaku i nadaje potrawie kwaśną, gorzką nutę. Szczaw jest również integralną częścią słynnego frankfurckiego zielonego sosu. Jednak świetnie smakuje również w sałatce z dzikich ziół, w maśle ziołowym lub twarogu, czy jako główny aktor rosyjskiej zupy szczawiowej z ziemniakami i jajkami.

Czy szczaw jest zdrowy?

Ponieważ zawiera dużo witaminy C oprócz kwasu szczawiowego, szczaw jest uważany za zdrowy i strawny. Mówi się nawet, że leczy dolegliwości żołądkowe. Zawarte gorzkie substancje pobudzają trawienie. Ponadto uważa się, że oczyszcza krew i ogólnie powinien promować witalność. W szczawiu zawarte są również witaminy B1, B2, B6 i witamina E.

Jest też lekko kwaśny w smaku i bardzo zdrowy Werbena cytrynowa. Pokazujemy, jak je sadzić, pielęgnować i wykorzystywać.