Odmiany kopru włoskiego: nowe, wypróbowane i przetestowane i odporne

Koper włoski może być uprawiany jako koper bulwiasty, koper dziki i koper przyprawiony na kwiaty i nasiona. Przedstawiamy odmiany i przedstawiamy przegląd najlepszych odmian kopru włoskiego.

Z Koper ogrodowy (Foeniculum vulgare sp. wulgarny) występuje w trzech różnych odmianach: dziki koper włoski lub gorzki koper (Foenicum vulgare zm. wulgarny), słodki koper włoski, zwany także koprem rzymskim lub Przyprawiony koperek (Foeniculum vulgare zm. dulce) jest znany i Koper Warzywny (Foeniculum vulgare zm. azoricum). W kuchni koper warzywny, który ze względu na swoją strukturę jest również nazywany koprem cebulowym lub koprem bulwiastym, jest zwykle używany jako całość. Dziki koper włoski i koper pikantny są używane jako przyprawa do chleba, w deserach, herbatach oraz jako lekarstwo np. na problemy trawienne. W tym artykule podsumowaliśmy dla Ciebie najlepsze rodzaje kopru włoskiego i ich właściwości.

Porównanie kopru roślinnego, dzikiego kopru włoskiego i przyprawionego kopru włoskiego

Koper Warzywny	Przyprawiony koperek	Dziki koper
Foeniculum vulgare zm. azoricum	Foeniculum vulgare zm. dulce	Foeniculum vulgare zm. wulgarny
Wykorzystanie bulwy	Wykorzystanie nasion	Wykorzystanie całej rośliny
Jako warzywo, gotowane lub na surowo	Przyprawa, herbata, środki zaradcze	Przyprawa, herbata, środki zaradcze

Odmiany kopru włoskiego: Dziki koper włoski

Wieloletni dziki koper włoski jest nie tylko bliskim krewnym Anyż (Pimpinella anisum), kminek (Carum carvi) oraz koperek (Anethum graveolens), ale także oryginalną formę dzisiejszych odmian kopru ogrodowego. Pochodzi z regionu śródziemnomorskiego na Bliski Wschód i od czasów starożytnych był ceniony jako przyprawa i środek leczniczy. W tamtych czasach używano go głównie do przyprawiania chleba i wina oraz przy problemach trawiennych. Jest również znany jako gorzki koper włoski i tworzy tylko bardzo małą bulwę. Rośliny o wysokości do 150 cm są wieloletnie i ponownie kiełkują każdej wiosny. Obecnie dziki koper jest uprawiany dla nasion, które są bardziej aromatyczne i mają prawie ostry smak w porównaniu z koprem uprawnym, podobnym do lukrecji. Nazwa kopru gorzkiego to kamforowy i gorzki w smaku fenchon zawarty w nasionach, który ma działanie antybakteryjne i pobudzające. Suszone, żółte, słodko-pikantne kwiaty kopru włoskiego mogą być również używane jako aromatyczne zioła. Są one znane jako „pyłek kopru włoskiego”.

Przyprawiony koperek

Na Przyprawiony koperek to forma uprawna z nastawieniem na produkcję licznych, dużych i aromatyczno-słodkich nasion. Koper z przyprawami to koper włoski bez tworzenia się guzków, ponieważ roślina wpada prosto w kwiat. Ze względu na smak nasion i liści, przyprawiany fenkuł nazywany jest również słodkim koprem. Stosowany jest w herbatach, jako przyprawa do mięs, ryb i sałatek oraz jako środek leczniczy np. na dolegliwości żołądkowe. Dziś jest uprawiana głównie we Francji, ponieważ do dojrzewania nasion potrzebne są długie, ciepłe lata. Uprawa kopru z przyprawami jest szczególnie atrakcyjna dla ogrodników hobbystów, ponieważ roślina jest solidna i łatwa w pielęgnacji. Dzięki swojej odporności na mróz dobrze znosi zimę u nas. Kwiatostany wydzielają również intensywny zapach i przyciągają liczne owady do zapylania. Przedstawiamy najlepsze przyprawione odmiany kopru włoskiego do uprawy we własnym ogrodzie:

• „Dulce”: Słodki koper włoski z mocnymi łodygami i filigranowymi, pierzastymi, zielonymi liśćmi. Dwuletnie rośliny o wysokości do 200 cm wytwarzają liczne aromatyczne nasiona kopru włoskiego, oprócz słodkich liści.
• „Finokio”: Dwuletnia, zielona przyprawa kopru włoskiego o aromatycznych, słodkich liściach i nasionach. Odmiana lubi się rozmnażać wysiewając w grządce.
• „Magnafena”: Mocna odmiana kopru włoskiego o błyszczących, turkusowozielonych liściach i bardzo dużych nasionach. Rośliny osiągają wysokość 80 cm, dzięki czemu pozostają raczej małe i zwarte.

• „Purpure”: Brązowy fenkuł z brązowymi lub miedzianymi liśćmi. Ten dwuletni koper może dorastać do 200 cm wysokości i rozprzestrzeniać się samosiewem, jeśli nie zebrano licznych nasion.
• „Rubrum”: Koper brązowy o wysokości 150 - 200 cm i zielonych liściach z delikatnym brązowym odcieniem. Odmiana tworzy duże, pachnące baldachy, które często tworzą tylko kilka nasion.
• „Dymny”: Brązowy koper włoski o szczególnie słodkich liściach. Koper miedziany o wysokości do 150 cm jest niezawodnie wytrzymały i wieloletni.
• „Kamienny skryba”: Słodki koper włoski, który zasiany wczesną wiosną daje w pierwszym roku nasiona nadające się do zbioru. Rośliny o wysokości do 200 cm przez wiele tygodni służą jako bogate pastwisko dla pszczół.

Odmiany kopru warzywnego

Najbardziej znanym jest prawdopodobnie koper warzywny. Charakteryzuje się mocno pogrubionymi, biało-zielonymi bulwami pędów. Historycznie najmłodszy jest koper warzywny. Powstał przez skrzyżowanie różnych odmian dzikiego kopru włoskiego. Dziś jest uprawiana w dużej części świata i może być spożywana na surowo w sałatkach, ale także gotowana na parze, pieczona lub gotowana.

Wiele rodzajów kopru włoskiego różni się głównie czasem zbioru oraz kategoriami „kuloodporny” lub „niekuloodporny”. Ze względu na klimat w Niemczech zalecamy stosowanie wyłącznie odmian kuloodpornych. Te nie mają tendencji do kwitnienia w pierwszym roku zamiast grubej bulwy. Obecnie do uprawy dostępnych jest wiele kuloodpornych odmian kopru roślinnego:

• „Di Firenze”: Ta stara, włoska odmiana tworzy duże, aromatyczne pędy, ale jest niestety mniej odporna na kwitnienie niż dzisiejsze odmiany. Dlatego nadaje się tylko do uprawy jesiennej.
• 'Finał': Odmiana kuloodporna doskonale nadaje się do wczesnej uprawy. Bulwy są zaokrąglone, jędrne i gęste, o dobrej wielkości, obfitych plonach i aromatycznym smaku.
• ‘Fino‘: Ta wyjątkowo odporna na śruby odmiana zachwyca bujnymi, jasnobiałymi bulwami. Może być uprawiana na początku roku i ma dobry smak.
• „Montebianco”: Ta wczesna do średnio dojrzałej, szeroko zaokrąglona odmiana kopru włoskiego na zbiory jesienne. Od siewu do zbioru mija 90-110 dni.

• „Orazio F1”: Odmiana mieszańcowa o jednolicie dużych, grubych, zaokrąglonych bulwach. Prawie nigdy się nie zdrewniają i można je zbierać jako mini koper lub w pełni wyrośnięty koper warzywny.
• 'Doskonałość': Pięknie ukształtowane, białe, płasko-okrągłe bulwy są wynikiem tej dość odpornej na śruby odmiany kopru włoskiego. Polecana do wczesnej uprawy i jesiennych zbiorów.
• „Preludio F1”: Hybrydowa odmiana z Włoch o średniej wielkości, okrągłych, białych bulwach. Odmiana kuloodporna nadaje się do sadzenia od maja do sierpnia.

• „Romanesco”: Wczesna dojrzewająca odmiana kopru włoskiego z okolic Rzymu o dużych, grubych cebulach o masie do 400 g. Rośliny osiągają wysokość około 60 cm.
• „Rondo F1”: Odmiana mieszańcowa odporna na rygle na zbiór letni i jesienny charakteryzuje się wysokim plonowaniem i intensywnym smakiem bulw.
• ‘Selma‘: Odmiana odporna na śruby, szybko rośnie z dużymi bulwami. Ponadto charakteryzuje się wysokim plonowaniem przez całe lato oraz wyśmienitym smakiem.

Po wybraniu odpowiednich odmian kopru włoskiego, nadchodzi czas na sianie i sadzenie. Więcej o Uprawa kopru włoskiego we własnym ogrodzie przeczytaj nasz specjalny artykuł.