Zarządzanie humusem: instrukcje i porady ekspertów

Humus zapewnia dobry wzrost roślin. Jak zadbać o obfite plony próchnicy w swoim ogrodzie, dowiesz się z naszego artykułu.

Surowcem do produkcji próchnicy jest martwa materia organiczna. Może to jednak zostać przekształcone w próchnicę lub rozłożone na składniki odżywcze. Powstawanie próchnicy nazywa się humifikacją, a rozpad i uwalnianie składników odżywczych nazywa się mineralizacją. Te dwa procesy powinny pozostawać w zrównoważonej relacji do siebie, aby była wystarczająca ilość próchnicy i uwalniana jest wystarczająca ilość składników odżywczych, aby były dostępne dla roślin rosnących w glebie Móc.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o procesach mineralizacji i humifikacji, to możesz więcej informacji tutaj Odnaleźć.

Gospodarka humusowa zajmuje się obecnie równoważeniem zależności między powstawaniem próchnicy a uwalnianiem składników odżywczych. Na ten stosunek ma wpływ wiele czynników, które szczegółowo wyjaśnimy poniżej. Organizmy glebowe są zawsze zaangażowane, czy humifikacja czy mineralizacja zależy w dużej mierze od ich aktywności.

Zarządzanie humusem: instrukcje

Obserwując wymienione i szczegółowo opisane poniżej czynniki, możesz aktywnie wpływać i zwiększać tworzenie się próchnicy w glebie.

1. pH gleby

Większość mieszkańców gleby lubi neutralną wartość pH, więc stosowanie wapna, który nieznacznie podnosi wartość pH, może zwiększyć aktywność organizmów glebowych. Może to następnie prowadzić do zwiększonej mineralizacji, a być może nawet do degradacji próchnicy. Z drugiej strony, niska wartość pH obniża aktywność mikroorganizmów, czasami nawet tak bardzo, że materiał organiczny jest rozkładany tylko przez kilka grzybów. Gleby bardzo kwaśne są więc często bogate w próchnicę, ale ubogie w składniki odżywcze, ponieważ materiału organicznego nie można zmineralizować. Fakt ten można zaobserwować np. w tropikach lub na kwaśnych glebach leśnych, gdzie występują grube warstwy tylko nieznacznie rozłożonego materiału organicznego i tzw. surowej próchnicy.

Jeśli chcesz wpłynąć na wartość pH, warto wcześniej ustalić, jaką wartość pH ma twoja własna gleba. Aby to zrobić, możesz wysłać próbki gleby do laboratorium (na przykład do serwisu laboratoryjnego Raiffeisen) lub samodzielnie przetestować glebę (na przykład za pomocą wskaźnika pH lub miernika pH) lub możesz znaleźć rośliny wskaźnikowe we własnym ogrodzie, które pokazują w przybliżeniu, jak kwaśna jest gleba jest.

Ponieważ prawie nie można wpłynąć na wartość pH całej gleby, informacje należy traktować w następujący sposób:

Gleby, które są już zasadowe, w żadnym wypadku nie powinny być wybielane. Mikroorganizmy są już wspierane przez wysoką wartość pH. Jeśli wapń jest stosowany jako odżywka dla roślin, powinien być stosowany w postaci wolno rozkładającej się, takiej jak wapno chałupnicze. Jeśli gleba jest kwaśna (pH poniżej 7), można bez wahania wykonać wapnowanie, aby nawozić wapń jako składnik odżywczy roślin lub stymulować mineralizację.

Niemniej jednak i w tym przypadku należy powstrzymać się od stosowania go bezpośrednio po nawożeniu organicznym (np. z kompost lub końskie odchody), w przeciwnym razie życie glebowe ulega mineralizacji tak szybko, że traci się dużo próchnicy wchodzi. Lepiej odczekać przynajmniej rok przed wapnowaniem po nawożeniu organicznym w dużych ilościach.

Niektóre nawozy wpływają również na pH gleby: azot w postaci amonu powoduje, że gleba jest bardziej kwaśna, a azot w postaci azotanów bardziej zasadowy. Stosując więc tego typu nawozy azotowe należy pomyśleć o zmianie formy aplikacji azotu, jeśli pH gleby ma się nie zmieniać.

2. Wentylacja podłogowa

Większość organizmów, które zajmują się materią organiczną w glebie, to organizmy tlenowe (z greckiego „aer” = powietrze), co oznacza, że ​​do przeżycia potrzebują tlenu. Im więcej tlenu jest w glebie, tym są bardziej aktywne. Zbita lub wilgotna gleba zawiera bardzo mało tlenu, co powoduje śmierć dużej liczby mikroorganizmów i przekształcanie mniejszej ilości materiału organicznego. Aby to zrozumieć, wystarczy wyobrazić sobie torfowisko: to jedyny powód, dla którego torf może być tak gęsty Warstwy powstają, ponieważ rozkład przez mikroorganizmy jest hamowany przez brak tlenu jest.

Istnieje wiele badań, które pokazują, że zawartość próchnicy w glebach zmniejsza się, gdy są uprawiane. Wynika to między innymi z intensywnej obróbki. Ciągłe obracanie, uprawa, orka i kopanie oznaczają, że do gleby dostaje się znacznie więcej tlenu, dzięki czemu życie glebowe jest najlepsze i ulega przemianie dużo próchnicy. Chociaż uwalnia to również wiele składników odżywczych, zmniejsza się zawartość próchnicy. Niektórzy rolnicy stosują teraz łagodniejszą metodę zamiast „odwracania uprawy gleby”, w której gleba jest przewracana Obróbka, w której mniej skręcania pługiem lub glebogryzarką i bardziej powierzchownie poluzowana, tzw. „konserwacja” Uprawa ".

Chcąc zachować próchnicę nie trzeba wykonywać zbyt częstego frezowania lub innych prac, w których Gleba jest zbyt dobrze przewietrzona i lepiej jest przekopać grządkę tylko raz w roku widłami do kopania w celu zamknięcia gleby poluzować. Powierzchowne spulchnianie przed siewem, podczas pracy z nawozem lub pielenia przeciw chwastom i utracie wody jest oczywiście dozwolone w każdej chwili.

3. Zawartość składników odżywczych w glebie i podłożu

Przestrzeń życiowa i jednocześnie pokarm organizmów nazywana jest „podłożem”. Rozkładany materiał organiczny składa się nie tylko z substancji odżywczych, największą część stanowi węgiel. Stosunek węgla (C) do azotu (N) nazywany jest stosunkiem C/N. Azot jest podstawą żywieniową wielu organizmów glebowych, natomiast węgiel jest „szkieletem”, z którego zbudowane jest wszystko, co organiczne, na przykład cukier, skrobia czy celuloza w komórkach roślinnych.
Jeśli stosunek C/N podłoża jest bardzo wysoki (tj. dużo węgla, mało azotu), mają Organizmy glebowe mają dużo pracy wdrożeniowej - ale niewiele azotu jako źródła energii musi sobie poradzić ta praca. Dzięki temu materiał ten nie ulega tak szybkiej mineralizacji, przez co w tym przypadku istnieje większe prawdopodobieństwo powstania próchnicy.
Ale jeśli stosunek C/N podłoża jest mały (tj. dużo azotu, mało węgla), mają Organizmy glebowe mają wystarczającą ilość pokarmu w postaci azotu, aby natychmiast zmineralizować dużo materiału - tak powstaje mniej próchnicy. Zamiast tego uwalnianych jest wiele składników odżywczych. Struktura węgla przetworzonego materiału nazywana jest dwutlenkiem węgla (CO₂) odrzucić i opuścić głos. Ogólnie można powiedzieć, że materiał roślinny drzewiasty ma zwykle wysoki stosunek C/N, podczas gdy zielony, miękki materiał roślinny ma niski stosunek C/N.

Wskazówka: Od stosunku C/N powyżej 25:1 degradacja jest zahamowana, dzięki czemu istnieje większe prawdopodobieństwo powstania próchnicy. Przy stosunkach C/N poniżej 20:1, organicznie związany azot jest szybko uwalniany.

Więc kiedy nawozisz glebę, powinieneś zwrócić uwagę na stosunek C/N: jeśli dodasz dużo azotu, zwiększysz aktywność organizmów glebowych. Aby zapobiec degradacji przez nie próchnicy, bardzo ważne jest zaoferowanie im nowego węgla w postaci trudnego do degradacji materiału organicznego. Na przykład możliwa byłaby jednoczesna praca z drobno posiekanymi odpadami ogrodowymi, zrębkami, ściółką z kory lub słomą. Możesz również poddać te odpady ogrodowe gniciu: Poprzez proces gnicia (na przykład na pryzmie kompostu) staje się to Stosunek C/N przesunięty nieco w kierunku N, dzięki bardziej miękkiej strukturze może być lepiej rozprowadzony w glebie i staje się szybszy Wdrożony humus.

Materiał organiczny o bardzo małym stosunku C/N szybko ulega mineralizacji ze względu na wysoką zawartość azotu, należy go traktować bardziej jak rodzaj nawozu. Materiały o niskim stosunku C/N to np. odpady roślinne z kuchni, gnojowica czy obornik oraz świeżo skoszone trawniki.

Jeśli to możliwe, należy nawozić organicznie – kompost, obornik koński ze słomą, a także komercyjne nawozy organiczne mają stosunek C/N, który sprzyja powstawaniu próchnicy.

4. Temperatura gleby

Organizmy glebowe lubią to dość ciepłe. Aktywność gleby wzrasta wraz z temperaturą, pod warunkiem, że gleba jest wystarczająco wilgotna. Właściwie to bardzo pozytywne, gdy podłoga lekko się nagrzewa. Rośliny rosną wtedy wcześniej w ciągu roku i szybciej, a organizmy glebowe dostarczają im składników odżywczych. Problemem jest jednak, gdy gleba bez roślinności nagrzewa się, a organizmy glebowe są zajęte dostarczaniem składników odżywczych, których żadna roślina nie jest w stanie wchłonąć.

W takim przypadku może się zdarzyć, że składniki odżywcze zostaną spłukane deszczem lub wodą do nawadniania gdzie rośliny nie mogą już z nich korzystać, a w najgorszym przypadku wody gruntowe wpłynąć. Jednocześnie humus w glebie ulatnia się do powietrza w postaci dwutlenku węgla. Jeśli żadna część rośliny nie dotrze do ziemi, która mogłaby zastąpić zniknął węgiel, zawartość próchnicy w glebie naturalnie spada. Z tego powodu należy unikać pozostawiania gleby całkowicie gołej, w razie wątpliwości można zasiać zielony nawóz. Z jednej strony rośliny pobierają składniki odżywcze, z drugiej zaś gromadzą węgiel z powietrza, dzięki czemu wraca on z powrotem do gleby, gdy później zostanie wprowadzony zielony nawóz. Ich liście ocieniają również ziemię, aby pozostała chłodniejsza. Jeśli nie możesz lub nie chcesz zastosować zielonego nawozu, powinieneś pomyśleć o pokryciu obszaru warstwą ściółki.

5. woda

Jak wszystkie żywe stworzenia, mieszkańcy gleby również potrzebują wody, nie tylko dlatego, że jest ona częścią ich ciała, ale także dlatego, że mogą lepiej poruszać się w wilgotnej glebie. Ponadto wiele ważnych procesów chemicznych może zachodzić tylko wtedy, gdy jest wystarczająco wilgotne. W glebach zbyt suchych przetwarzana jest niewielka ilość materiału organicznego lub wcale. Z drugiej strony, zbyt duża ilość wody powoduje, że mieszkańcom gleby zabraknie tlenu, co również prowadzi do zahamowania konwersji. To, ile wody zaaplikujemy do gleby, zależy oczywiście przede wszystkim od roślin, które na niej rosną. Zorientowanie się na organizmy glebowe dla tego czynnika nie byłoby optymalne. Więc zawsze możesz nalewać w razie potrzeby.

Zarządzanie humusem: nasz wniosek

Chcąc gromadzić próchnicę, należy oszczędnie wapnować, aby zbytnio nie podnosić pH gleby. Aby uniknąć nadmiernej wentylacji, obracanie i mieszanie jak najmniej należy wykonywać tylko luźno. Bardzo ważne jest, aby przy każdym nawożeniu zapewnić równomierną podaż trudnego do zerwania materiału organicznego. Ponadto ziemia nigdy nie powinna leżeć odłogiem i być w miarę możliwości niezacieniona.

Wskazówka: Jeśli chcesz stymulować życie w glebie, możesz również użyć tak zwanego aktywatora gleby. Nasz Plantura Organiczny aktywator gleby zawiera żywe grzyby mikoryzowe, które stymulują aktywność w glebie, zapewniając w ten sposób zdrowe i żyzne podłoże przez długi czas.

Kupuj i odbieraj humus

Promowanie tworzenia próchnicy w Twoim ogrodzie w sposób opisany powyżej jest dla Ciebie zbyt czasochłonne, żmudne i skomplikowane? Wtedy oczywiście możesz po prostu kupić humus. Mamy to, co należy wziąć pod uwagę w osobnym artykule podsumowane dla Ciebie.