Utrzymuj, rozmnażaj i zimuj różę pustyni

Nazwa róży pustyni (Adium) niekoniecznie sugeruje, ale roślina kochająca suszęrozpieszcza cię licznymi kwiatami.

W zależności od odmiany róża pustynna może kwitnąć na czerwono, różowo lub biało, a także ma najbardziej nietypowe formy łodyg. Pokazujemy, jak pielęgnować niewymagające sukulenty i przedstawiamy najpiękniejsze odmiany.

Róża pustyni: pochodzenie i charakterystyka

Róża pustynna to rodzaj roślin, które można znaleźć w niektórych częściach Afryki, a także na Półwyspie Arabskim. Należy do rodziny trucizn dla psów (Apocynaceae) i zawiera mleczny sok typowy dla tej rodziny roślin. Ulatnia się, gdy rośliny są zranione i może podrażniać skórę, a nawet powodować zatrucie. Róża pustynna bez problemu znosi porę suchą w swojej ojczyźnie. Jest soczystą łodygą, co oznacza, że ​​może magazynować wodę w tzw. ogonku. Jest to termin używany do opisania organu magazynującego rośliny między korzeniem a pniem. Caudex może być kształtowany i wymawiany na różne sposoby i może wyglądać bardzo dekoracyjnie.

Dlatego wiecznie zielony krzew czasami przypomina drzewo i w naturze może osiągnąć wysokość do pięciu metrów. Ale jak duża jest róża pustynna w kulturze domowej? To zależy od odmiany i może wynosić od 30 cm do 3 metrów. Liście są owalne, pogrubione, ciemnozielone. Adium zachwyca nie tylko ciekawym kształtem pnia i wiecznie zielonymi liśćmi, ale także pięknymi kwiatami. Kwiaty róży pustynnej pojawiają się od kwietnia i pozostają do lipca. Róża pustynna może kwitnąć we wszystkich odcieniach koloru od białego do fioletowego. Z hodowli dostępne są nawet kwiaty podwójne.

Najpiękniejsze odmiany i gatunki róż pustynnych

Nadal istnieje spór dotyczący rodzajów i odmian róż pustynnych. Czasami przyjmuje się, że istnieje tylko jeden rodzaj róży pustynnej, a mianowicie pospolita róża pustynna (Adenium obesum). Wszyscy pozostali przedstawiciele byliby zatem podgatunkami. Jednak możliwe jest również, że istnieje kilka różnych typów. Niezależnie od tego, czy są to odrębne gatunki, czy podgatunki, wszystkie poniższe róże pustynne nadają się do uprawy w pomieszczeniach i są piękne dla oka.

• Adenium obesum: Zwykła róża pustynna jest uważana za prawdziwą różę pustynną. Twoje kwiaty mogą mieć różne kolory, zwykle kwiatek w środku jest jaśniejszy niż na zewnątrz, co powoduje ładne przejście kolorów.

• Adium arabicum: Ta somalijska róża pustynna widzi Adenium obesum bardzo podobny. Jeśli chcesz uprawiać różę pustynną jako bonsai, najlepiej to zrobić Adium arabicum ponieważ najlepiej nadaje się do tych celów.

• Adenium wielokwiatowy: Jak sama nazwa wskazuje, ta róża pustyni wyróżnia się przede wszystkim imponującym pokazem kwiatów. Jednak w naturze gatunek ten nie osiąga tak dużych rozmiarów i zwykle przebywa na wysokości około trzech metrów.

• Róża pustyni ‘śnieżnobiała’: Ta odmiana róży pustynnej ma białe kwiaty i pełne kwiaty. Wygląda więc wyjątkowo znakomicie.

• Róża pustyni „Złoty Smok”: Odmiana ‘Golden Dragon’, która rozwija żółte kwiaty, jest raczej niezwykła wśród róż pustynnych.

Uprawa, lokalizacja i gleba

Adium to bardzo oszczędna roślina doniczkowa, która nie sprawia żadnych problemów w utrzymaniu. Aby dołączyć do Adium Aby móc się podobać, nie musisz kupować gotowej rośliny, możesz też wyhodować różę pustynną z nasion. Przy stosowaniu nasion ogonek małych roślin jest zwykle lepiej rozwinięty niż w przypadku potomstwa uzyskanego z sadzonek. Wiosną rozprowadź nasiona na podłożu uprawowym i przykryj je ziemią. Warstwa powinna mieć grubość maksymalnie jednego centymetra. Utrzymuj glebę wilgotną i umieść pojemnik w ciepłym i jasnym miejscu w temperaturze około 20 do 25°C. Pierwsze sadzonki mogą pojawić się już po tygodniu. Kiedy pojawią się pierwsze pary liści, możesz przesadzić małe różyczki pustynne. Podczas sadzenia część ogonka, w której znajduje się większość korzeni, powinna być przykryta ziemią. Możesz także zostawić nieco większą część ogoniastego na powierzchni i po prostu odciąć górne drobne korzenie. Płytka doniczka sprawia, że ​​ogon nie jest długi i ma kształt słupa.

Róża pustyni potrzebuje miejsca, które jest ciepłe i bardzo słoneczne. Można go więc bez problemu umieścić bezpośrednio przy oknie południowym, o ile nie ma tam stałego przeciągu. Zalecane są temperatury około 20°C, ale może być też cieplej. Suche powietrze również nie stanowi problemu. Gdy w lecie temperatury osiągną dwucyfrowe wartości, można również wystawić różę pustyni na zewnątrz. Tam radość ze światła jest zwykle większa niż przy oknie i Adium otrzymuje najlepsze warunki do energicznego, aczkolwiek powolnego wzrostu.

Aby warunki były odpowiednie w obszarze korzeni, podłoże musi być przepuszczalne, a doniczka musi mieć otwór drenażowy. Podobnie jak w przypadku większości roślin, zalecana jest warstwa drenażowa wykonana z grubego materiału, takiego jak kamyki na dnie doniczki. Następnie posadź różę pustynną w mieszance dwóch trzecich ziemi doniczkowej i co najmniej jednej trzeciej piasku kwarcowego, co zwiększa przepuszczalność. Możesz skorzystać z naszego Plantura organiczna uniwersalna gleba którego wartość pH jest w zakresie optymalnym dla róży pustynnej i jest wytwarzana głównie z przetworzonych surowców roślinnych.

Utrzymanie pustynnej róży

Jeśli szukasz niewymagającej rośliny doniczkowej, z różą pustynną trafiłeś we właściwe miejsce. Suchość i ciepło to dwa podstawowe wymagania skutecznej pielęgnacji róż pustynnych.

Cięcie, podlewanie i nawożenie róży pustynnej

Najważniejszą rzeczą podczas podlewania róży pustynnej jest unikanie zalegania wody. Usuń wodę, która spływa do podstawki po jej wlaniu. Nalewa się go tylko wtedy, gdy podłoże jest suche w dotyku. W każdym razie róża pustynna lepiej znosi suszę niż wilgoć. Zimą dopływ wody można prawie całkowicie zatrzymać. Kiedy robi się zbyt zimno i mało jest podlewania, róża pustynna przechodzi w fazę spoczynku i zrzuca liście. Następnie ponownie wykiełkuje następnej wiosny.

Róża pustynna jest nawożona dopiero w fazie wzrostu. W spoczynku zimowym nie jest potrzebny nawóz. Okres wegetacyjny trwa od marca do października, w tym czasie można nawozić mniej więcej co cztery tygodnie. Jeśli to możliwe, użyj nawozu kaktusowego lub użyj nawozu do roślin zielonych w połowie dawki. Nasz jest tego przykładem Plantura organiczny nawóz do roślin wewnętrznych i zielonych który jest odpowiedni dla prawie wszystkich roślin domowych. Oprócz ważnych składników odżywczych, azotu i potasu, zawiera również mikroorganizmy wspierające wzrost korzeni.

Nie trzeba ścinać róży pustynnej, ponieważ i tak rośnie bardzo wolno. Jeśli jednak chcesz ingerować w kształt, możliwe jest cięcie, ponieważ w tym momencie róża pustyni ponownie wykiełkuje. Najlepszy czas to okres po okresie kwitnienia. W przeciwnym razie utworzone pąki kwiatowe również mogą zostać odcięte.

W tym czasie można również przesadzić różę pustyni. Jest to jednak wystarczające co kilka lat, jeśli korzenie wyrastają z dna doniczki, ponieważ wzrost postępuje bardzo wolno.

Żółte liście i utrata liści na pustyni wzrosła: co robić?

Czy twoja róża pustyni traci liście, czy żółknie? Nie ma się czym martwić.

• Żółte liście: Jeśli celowo wprowadzisz różę pustynną w stan hibernacji zimą, przerywając podlewanie, liście żółkną i opadną. Innym razem jednak zbyt dużo lub zbyt mało składników odżywczych lub zgnilizna korzeni z powodu nasiąkania wodą może być wyzwalaczem zmiany liści.
• Brak kwiatów: Róża pustyni nie kwitnie? Dla obfitego kwitnienia wiosną kluczowa jest faza spoczynku w zimie. Jeśli nie ma odpowiedniego zimowania, mogą wystąpić uszkodzenia kwiatów, a także liści.
• Utrata liści: To całkiem normalne, że róża pustynna jako roślina doniczkowa traci liście zimą, jeśli nie jest już podlewana. W zimnych porach roku robi się też za mało światła. Jeśli jednak liście opadną wiosną lub latem, może wystąpić błąd w pielęgnacji.
• Szkodniki: Róża pustynna rzadko jest dotknięta chorobami lub szkodnikami. przędziorków lub wełnowiec szczególnie lubią suche powietrze zimą. W przypadku porażenia roślinę należy ostrożnie, ale dokładnie zmyć.

Rozmnażanie róży pustynnej: nasiona, sadzonki i spółka

Zarówno sadzonki, jak i nasiona nadają się do rozmnażania róży pustynnej. Decydującą zaletą nasion jest bardziej wyraźny ogonek.

Róża pustynna jest rozmnażana przez sadzonki latem lub wiosną. Stosuje się pędy bez kwiatów, ale z co najmniej dwiema parami liści. Odetnij pęd ostrym narzędziem i pozostaw do wyschnięcia na dzień lub dwa. Następnie można przykleić sadzonkę do ziemi doniczkowej i utrzymać ją w cieple i lekko wilgotnym.

Obiecujące jest również wykorzystanie własnych nasion. Nasiona dojrzewają między lipcem a sierpniem i znajdują się w podłużnych, brązowych torebkach. Dojrzałe kapsułki są zbierane, a nasiona usuwane. Wtedy można od razu rozpocząć siew, ponieważ zdolność kiełkowania jest najwyższa w przypadku świeżych nasion. Możesz dowiedzieć się, jak to zrobić, w powyższym akapicie dotyczącym uprawy, gleby i lokalizacji.

Hibernująca róża pustyni

Hibernacja róży pustynnej ma kluczowe znaczenie dla formowania się kwiatów w przyszłym roku. W zimnych porach roku, kochająca słońce, soczysta roślina i tak nie otrzymuje wystarczającej ilości światła do wzrostu i dlatego przechodzi w fazę spoczynku.

Ważne jest, aby temperatura nawet zimą nie spadła poniżej 15°C. W zimnych porach roku nie ma nawożenia, a podlewanie jest bardzo ograniczone. Podczas zimowego spoczynku - nazywanego w przypadku róży pustynnej także suszą - wyrzucane są liście roślin faktycznie wiecznie zielonych. Jednak po pomyślnym zimowaniu kwiaty i liście ponownie obficie wypuszczają pędy od wiosny, gdy tylko zostanie wznowione podlewanie. Co kilka lat, jeśli doniczka stanie się zbyt mała, różę pustynną można przesadzać po hibernacji, ale przed nowymi pędami.

Czy róża pustyni jest trująca?

Róża pustyni jest trująca ze względu na swój mleczny sok. Nie powinien dotykać skóry ani być spożywany, ponieważ może powodować podrażnienie i zatrucie skóry. Rękawiczki można nosić podczas pracy, aby chronić przed sokiem. Róży pustynnej nie należy umieszczać w zasięgu dzieci lub zwierząt domowych.

Jest ich znacznie więcej kwitnące sukulentyniektóre z nich są nawet odporne. Przygotowaliśmy dla Ciebie mały przegląd.