Nazwa ziele dziurawca obejmuje szeroką gamę gatunków, w tym odmiany łatwe do sadzenia w ogrodzie. Przedstawiamy najważniejsze rodzaje dziurawca, ich właściwości i wymagania.
Na naszych szerokościach geograficznych można uprawiać wiele rodzajów dziurawca. Pomiędzy roślinami podobnymi do poduszkowych lub pionowymi można znaleźć odpowiedni gatunek lub odmianę dla każdego obszaru sadzenia. Więcej o Zioła Johannisa, jej uprawę oraz pielęgnację i użytkowanie można znaleźć w naszym specjalnym artykule. Zioła dziurawca to rośliny zielne, wieloletnie. Zwykle mają owalne, okrągłe liście z efektownymi, przezroczystymi i ciemnymi gruczołami. Kwiaty dziurawca mają żółty kolor i w miesiącach letnich przyciągają liczne zapylacze.
"Zawartość"
- Rodzaje dziurawca: ile jest rodzajów?
-
Najważniejsze gatunki i odmiany dziurawca zwyczajnego
- Owłosione ziele dziurawca
- ziele dziurawca górskiego
- ziele dziurawca zwyczajnego
- Prawdziwe ziele dziurawca
- Nakrapiane ziele dziurawca
- skrzydlate ziele dziurawca zwyczajnego
- Dziurawiec wielkokwiatowy
- Dziurawiec wysoki
- ziele dziurawca kanadyjskiego
- Kielich ziele dziurawca
- Poduszka z dziurawca
- Niezłe ziele dziurawca?
- Ziele dziurawca cytrynowego
- karzeł ziele dziurawca
Rodzaje dziurawca: ile jest rodzajów?
Zróżnicowany rodzaj ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum) składa się z około 500 gatunków, które są rozprowadzane na całym świecie. Następujące gatunki są dla nas rodzime lub mogą być sadzone jako byliny ozdobne.
Najważniejsze gatunki i odmiany dziurawca zwyczajnego
Poszczególne rodzaje dziurawca różnią się głównie wysokością oraz wielkością kwiatów i liści. Niektóre gatunki wytwarzają owoce w jasnych kolorach lub są wiecznie zielone, podczas gdy inne są nagie zimą i nie mają ozdobnych ozdób owocowych.
Owłosione ziele dziurawca
Owłosione ziele dziurawca (Hypericum hirsutum), jak sama nazwa wskazuje, ma owłosioną łodygę. Ponadto liście nie mają na brzegach czarnych kropek. Bylina może osiągnąć wysokość do 100 cm. Liście owalne do lancetowatych są również owłosione po obu stronach. Od czerwca pojawiają się jasnożółte kwiaty, które osiadają razem w kilku częściowych kwiatostanach. Owłosione ziele dziurawca najlepiej rozwija się na glebach bogatych w wapno, składniki odżywcze, świeże, ale nigdy wilgotne.
ziele dziurawca górskiego
ziele dziurawca (Hypericum montanum) jest również znane jako twarde siano górskie i jest szeroko rozpowszechnione w Europie aż po Syberię. Wielopędowa bylina ma wysokość od 30 do 80 cm, w zależności od miejsca. Preferuje miejsca suche i ciepłe, bogate w wapno i składniki odżywcze o pH od neutralnego do zasadowego i występuje w Alpach do wysokości 1300 metrów. Złotożółte kwiaty są zgrupowane na końcu i pojawiają się między czerwcem a sierpniem. Owoce torebkowe pojawiają się jesienią i długo utrzymują się na krzaku.
ziele dziurawca zwyczajnego
ziele dziurawca (Hypericum androsaemum), zwana także krwią człowieka, jest szeroko rozpowszechniona od Europy po Azję Mniejszą. Rośnie sztywno wyprostowany, ma delikatne, niebiesko-zielone liście i osiąga wysokość od 50 do 90 cm. Krew mężczyzny kwitnie na słoneczno-żółty kolor w okresie od czerwca do października, a jesienią tworzy czerwonobrązowe owoce otoczkowe. Odmiana „Orange Flair” wytwarza efektowne pomarańczowo-czerwone jagody, które doskonale nadają się na bukiety. Ziele dziurawca zwyczajnego, w większości letnie, może utrzymywać liście w łagodne zimy aż do wiosny. Idealna lokalizacja jest nasłoneczniona lub częściowo zacieniona na dobrze zdrenowanych, bogatych w próchnicę glebach.
Prawdziwe ziele dziurawca
Ziele dziurawca zwyczajnego lub zwyczajnego (Hypericum perforatum) jest rodzimą dziką rośliną i jest również znana jako cętkowane ziele dziurawca lub cętkowane twarde siano. Nazwa ta nawiązuje do wyraźnie widocznych, przezroczystych gruczołów łojowych na spodzie liścia. Prawdziwe ziele dziurawca dorasta do wysokości 70 cm i kwitnie od czerwca do sierpnia na słoneczno-żółty kolor. Preferuje umiarkowanie suche do umiarkowanie świeże, próchniczne gleby ogrodowe o odczynie obojętnym do lekko zasadowego. Ten typ stosowany jest w ziołolecznictwie i farmacji przeciwko nastrojom depresyjnym, ale także ze względu na właściwości pielęgnacyjne. Wśród odmian znajduje się na przykład „Miracle Blossom”, który po jesiennym kwitnieniu tworzy liczne bladoróżowe do czerwonych owoce.
Nakrapiane ziele dziurawca
ziele dziurawca (Hypericum maculatum) lub dziurawe ziele dziurawca zwyczajnego jest rodzimą dziką rośliną i rośnie najlepiej w kwaśnych miejscach. Preferuje stanowiska słoneczne na glebach umiarkowanie suchych do wilgotnych. Sztywno wyprostowany, wieloletni krzew osiąga wysokość od 30 do 60 cm. Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i trwa do sierpnia. Małe, jasnożółte płatki wydają się być mocno perforowane – są to gruczoły łojowe. W przeciwieństwie do innych ziół dziurawca, łodyga dziurawca plamistego ma kwadratowy kształt.
skrzydlate ziele dziurawca zwyczajnego
Skrzydlate ziele dziurawca (Hypericum tetrapterum) znane jest również potocznie jako skrzydlate ziele dziurawca zwyczajnego lub skrzydlate twarde siano. Ta kochająca wodę roślina wieloletnia preferuje stanowiska słoneczne do częściowo zacienionych na glebach wilgotnych lub bagiennych o odczynie kwaśnym do obojętnego. Dzięki temu można ją również dobrze sadzić na brzegu stawu w strefie brzegowej. Czerwonawa łodyga jest uskrzydlona z czterech stron, skąd pochodzi nazwa. Skrzydlate ziele dziurawca ma ok. 50 cm wysokości i 40 cm szerokości i tworzy rozłogi.
Dziurawiec wielkokwiatowy
Ziele dziurawca wielkokwiatowego lub wielkokwiatowego (Hypericum x patulum) jest jednym z najwyższych gatunków dziurawca zwyczajnego. Osiąga wysokość od 100 do 120 cm i szerokość do 150 cm. Gatunek pierwotnie pochodzi z Chin i wytrzymuje temperatury do -15 ° C. Rośnie zwisające i półkuliste. Kwiaty o wielkości od 3 do 4 cm, złotożółte, kwitną między czerwcem a wrześniem. Ziele dziurawca „Hidcote” to odmiana kwitnąca, która jest jednak trochę wrażliwa na mróz. Dlatego nie należy go przycinać jesienią, aby ani woda, ani zimno nie miały wpływu na roślinę. Przycinanie nadziemnych części rośliny odbywa się dopiero na wiosnę.
Dziurawiec wysoki
ziele dziurawca (Hypericum moserianum) preferuje świeżą lub wilgotną glebę ogrodową na stanowiskach słonecznych do częściowo zacienionych. Osiąga wysokość wzrostu od 40 do 80 cm iw konsekwencji kwitnie między czerwcem a październikiem. Kwiaty w kształcie miseczek prawie nigdy nie dają owoców. Wysokie ziele dziurawca jest zwykle wintergreen i dlatego jest również ozdobą zimą. Odmiana ‘Tricolor’ ma atrakcyjne, rzucające się w oczy białe i różowo obrzeżone liście. Staje się około 80 cm wysokości i często tak samo szeroki.
ziele dziurawca kanadyjskiego
Kanadyjskie ziele dziurawca (Hypericum kalmianum) jest również znany jako brzeczka wydmowa. Pochodzi z Kanady i północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych jako dzika roślina. Prawie zimozielony krzew osiąga wysokość od 60 do 100 cm i często jest szerszy niż wysoki. Dość małe, miskowate, bladożółte kwiaty pojawiają się obficie między lipcem a wrześniem. Uderzają wąskie, lancetowate do liniowych liście i ozdobne torebki owocowe od jesieni. Odmiana „Gemo” początkowo rośnie sztywno, wyprostowana, ale gdy jest starsza, staje się szeroko krzaczasta. Niewymagający mały krzew rośnie na wszystkich glebach świeżych do wilgotnych, przepuszczalnych, bogatych w próchnicę, o odczynie od lekko kwaśnego do kwaśnego.
Kielich ziele dziurawca
Kielich lub Dywan Dziurawiec (Hypericum calycinum) pochodzi z południowo-wschodniej Europy i występuje dziko aż po Turcję. Półkrzew o wysokości od 20 do 25 cm, który przedziera się przez przyziemne pędy, tworzy owalne, naprzeciwległe i wiecznie zielone liście. Sadzone w grupach, to ziele dziurawca nadaje się jako roślina okrywowa. Kwiaty o wielkości około 7 cm, złotożółte, pojawiają się między lipcem a wrześniem. Idealne miejsce dla tego wiecznie zielonego dziurawca jest częściowo zacienione do słonecznego na suchych lub świeżych, bogatych w próchnicę glebach pod drzewami lub na skraju lasu.
Poduszka z dziurawca
ziele dziurawca (Wielolistek Hypericum) rozprzestrzenia się grudkowato i przypomina poduszkę. Osiąga wysokość od 15 do 20 cm i ma niebieskozielone, drobne listki. Końcowe, miskowate, jasnożółte kwiaty pojawiają się między czerwcem a sierpniem. Kilka roślin tego typu można posadzić razem, aby przykryć ziemię. Ziele dziurawca preferuje suche, dobrze osuszone i słoneczne stanowiska. Szczególnie wielkokwiatowym wyborem jest odmiana dziurawca zwyczajnego „Grandiflorum”.
Niezłe ziele dziurawca?
Piękne ziele dziurawca (Hypericum pulchrum) lub wrzos Dziurawiec jest rodzimą dziką rośliną, która jest szeroko rozpowszechniona w górach Europy Środkowej aż po południowe Włochy i może osiągnąć wysokość od około 30 do 80 cm. Tworzy kilka pędów z rozłożystymi, prawie trójkątnymi, grubymi liśćmi, od spodu szarozielonymi. Małe, złotożółte kwiaty pojawiają się między czerwcem a lipcem. Piękne ziele dziurawca ucieka wapnem i dlatego preferuje kwaśne gleby na wrzosowiskach lub na obrzeżach lasów. Jest całkowicie odporny i występuje na wysokościach do ponad 1000 metrów.
Ziele dziurawca cytrynowego
brzeczka cytrynowa (Hypericum hircinum) nadaje się jako roślina herbaciana, ponieważ młode liście i kwiaty mają przyjemny zapach cytrusów i kamfory. Inna nazwa dla Hypericum hircinum to ziele jelonka. Gatunek pierwotnie pochodzi z obszaru Morza Śródziemnego, ale jest całkowicie odporny na zimę do temperatury poniżej -23°C. Przeciętna bylina o wysokości od 50 do 80 cm z czerwonymi pędami rośnie kępami i kwitnie w kolorze jasnożółtym między lipcem a wrześniem. Wyraźne, kuliste, czerwonawe owoce tworzą jesienią. Idealnym miejscem dla pachnącej rośliny jest dobrze przepuszczalna, świeża lub wilgotna gleba w miejscu słonecznym lub częściowo zacienionym. Odmiana „Loke”, o wysokości do 100 cm, jest szczególnie zauważalna ze względu na czerwonawe łodygi, pąki i kolor liści. Jesienią uwagę wszystkich przyciągają przyciągające wzrok czerwonobrązowe owoce.
karzeł ziele dziurawca
Ziele dziurawca karłowatego (Hypericum olympicum) zamieszkuje ogród skalny i dobrze rośnie na suchej, jałowej glebie w pełnym słońcu. Roślina wieloletnia istnieje od 18. Od stulecia znany i rośnie półkulisty i przypomina poduszkę. Osiąga wysokość od 20 do 30 cm, ma zielone, lancetowate liście i kwiaty od czerwca do lipca. Małe, złotożółte kwiaty ułożone są jak baldach i po zapyleniu tworzą niepozorne, przypominające torebki owoce. Zimą roślina wieloletnia zapuszcza się w korzenie, a następnej wiosny świeże pędy.
Wiele roślin leczniczych można również sadzić i uprawiać na naszych szerokościach geograficznych. Dajemy Ci 10 najlepszych Rośliny lecznicze z własnego ogrodu i podaj wskazówki, jak to działa i jak z niego korzystać.