Określ rodzaje gleby: gleba gliniasta, gleba gliniasta i spółka

Czasami ważne jest, aby wiedzieć, jaki rodzaj lub rodzaj gleby masz we własnym ogrodzie. Ale jakie są rodzaje gleby? Glebę można zbadać i określić za pomocą testu palcowego.

Czy masz „dobrą glebę”? Wielu - zwłaszcza świeżo upieczonych - właścicieli ogrodów z trudem potrafi odpowiedzieć na to pytanie lub z wielką niepewnością. Ze słyszenia wiesz, jaka gleba znajduje się w okolicy. Ale co, jeśli czyjaś ziemia została kiedyś rozdzielona na twojej własnej nieruchomości? A czy to, co mówią sąsiedzi, jest prawdą?
Możesz dowiedzieć się, jaki masz rodzaj gleby, korzystając z naszego krótkiego przewodnika po sprawdzaniu rodzaju gleby. Dzięki temu możesz zobaczyć, jak komfortowo czują się niektóre rośliny, a nawet trawnik.

Jakie są rodzaje gleby?

Gleby zbudowane są z bardzo różnych surowców, tj. skał, i kształtowane są przez tysiące lat. Pogoda, temperatury, ruch wody oraz wnikanie pyłu skalnego i materiałów organicznych pozostawiły swoje ślady. Każde piętro jest wyjątkowe ze względu na swoją indywidualną historię. Niemniej jednak dla porównywalności gleb ważny jest ich podział – na typy gleb.

Rodzaje gleby są oparte na różnych rozmiarach ziaren występujących w glebie. Odzwierciedlają więc, ile bardzo małych, średnich lub bardzo dużych cząstek tworzy glebę. Cząsteczki gleby mogą mieć rozmiar znacznie mniejszy niż mikrometr lub ponad 20 cm.
Wiele różnych rozmiarów ziaren jest podsumowanych we frakcjach, tj. grupach o podobnej wielkości ziaren i nazywanych piaskiem, mułem i gliną. Piasek ma najgrubszą ziarnistość, muł jest średniej wielkości, a glina ma najdrobniejsze ziarno. Rodzaj gleby zależy od proporcji mieszania tych trzech składników gleby. Trójkąt rodzaju gleby jest przydatnym narzędziem do wizualizacji tego.

Wskazówka: Glina nie jest oddzielną frakcją wielkości ziarna. Gleby nazywane są iłami, które łączą wszystkie trzy wielkości ziaren w podobnych proporcjach. Tak więc glina składa się – z grubsza rzecz biorąc – z piasku, mułu i gliny w podobnych proporcjach. Są uważane za gleby szczególnie żyzne. Natomiast gleby, które składają się głównie z jednego rozmiaru ziarna, są oceniane jako niekorzystne dla wzrostu roślin.

piaszczysta gleba

Piaski można znaleźć w trójkącie rodzaju gleby w lewym dolnym rogu. Gleby z dużą zawartością piasku są bardzo przepuszczalne dla wody ze względu na ich głównie gruboziarniste uziarnienie, więc prawie nie mogą gromadzić wody. Jednak zalanie prawie nigdy nie występuje na takich podłogach.

Gleby piaszczyste są bardzo dobrze wentylowane, a tlen może dobrze wnikać między gruboziarniste ziarna piasku. Korzenie roślin mogą bardzo łatwo zakorzenić się w glebach piaszczystych, a mikroorganizmy oddychające powietrzem również czują się tu niezwykle komfortowo. Ze względu na bardzo aktywne mikroorganizmy pozostałości organiczne w glebie są szybko rozkładane, niestety próchnicy prawie nie ma. Z drugiej strony, ze względu na przeważnie niską zawartość próchnicy, gleby piaszczyste z trudem przechowują składniki odżywcze i są ogólnie uważane za ubogie w składniki odżywcze.
Gleby piaszczyste są łatwe w obróbce, ponieważ piasek nie skleja się ani ze sobą, ani z narzędziami ogrodniczymi. Ponadto nie staje się ciężki podczas deszczu, ponieważ prawie nie wchłania wody. Mówiąc o glebach lekkich, zawsze mamy na myśli gleby piaszczyste.

Gleby piaszczyste mają niestabilną wartość pH i łatwo na nie wpływają wapno i kwasy.
Piaski obejmują piaski czyste, piaski gliniaste i piaski pylaste. Bardzo piaszczyste gleby można znaleźć w Niemczech, na przykład w Pustaci Lüneburskiej i całym Heidekreis, gdzie wyłoniły się z moreny czołowej lodowców ostatniego zlodowacenia.

Przy okazji: Gleby piaszczyste ze względu na niską zdolność magazynowania muszą być regularnie nawożone i podlewane, ale w małych dawkach.

Gleba mułowa

Namuły są wciągane w górnej części trójkąta rodzaju gleby. Ze względu na średnią wielkość ziarna muł pod względem właściwości znajduje się pomiędzy gliną a piaskiem. Wielkość porów mułu jest szczególnie korzystna dla wzrostu roślin: przestrzenie między poszczególnymi cząsteczkami gleby mają wielkość, która dobrze wchłania wodę, podobnie jak gąbka. Ale ponieważ pory nie są zbyt małe, uwalniają wodę bez większych oporów, na przykład gdy korzenie roślin wytwarzają podciśnienie, aby wchłonąć wodę. Z tego powodu gleby pylaste są często szczególnie dobrym miejscem dla roślin i przekształcają się w najbardziej urodzajne pola, łąki i naturalne krajobrazy. Podobnie jak gleby gliniaste, gleby pylaste zapewniają zadowalające siedlisko dla mikroorganizmów, a także mają tendencję do tworzenia dużej ilości próchnicy. W rezultacie gleby pylaste są dobrymi magazynami składników odżywczych i wody, które są bardzo sypkie i łatwe w obróbce.

Namuły obejmują namuły piaskowe, namuły gliniaste i namuły gliniaste.
Żyzne namuły gliniaste można znaleźć na przykład u podnóża Alp wokół Memmingen w Bawarii.

Przy okazji: Niestety, muł jest narażony na wywiewanie w czasie suszy ze względu na niski poziom przyczepności. Dlatego zawsze należy sadzić glebę mulistą i nigdy nie leżeć odłogiem.

Glina gliniana

Gliny można znaleźć w trójkącie rodzaju gleby w prawym dolnym rogu. Cząsteczki gliny to najmniejsza frakcja ziarnowa występująca w glebie. Wszystko mniejsze niż 0,002 mm jest uważane za glinę. Ze względu na mały rozmiar ziarna glina ma tylko małe pory między cząsteczkami, które wiążą dużo wody. Jednak woda trzyma się go tak mocno, że większość roślin z trudem może z niego korzystać. Minerały ilaste mogą się kurczyć i pęcznieć. Kiedy nasiąkną wodą, w gliniastej glebie prawie nie ma już powietrza. Tak więc na glebach gliniastych prawie nie ma wentylacji gleby, której wiele roślin i mikroorganizmów nie może dobrze tolerować.
Oprócz wody minerały ilaste mogą również bardzo dobrze magazynować niektóre składniki odżywcze i dlatego są często bogate w składniki odżywcze. Ponieważ glina nasiąknie tak dużą ilością wody, następnie skleja się ze sobą, a po wyschnięciu staje się niezwykle twarda z powodu skurczu, trudno z nią pracować. Kiedy mówimy o glebach ciężkich, mamy na myśli glebę bogatą w glinę.
Gleby zbyt gliniaste hamują powstawanie próchnicy, ponieważ czysta gleba gliniasta jest zbyt nieprzyjazna dla życia dla mikroorganizmów i innych organizmów glebowych. Dobra proporcja gliny w glebie może również stabilizować próchnicę, ponieważ tworzą się również minerały ilaste Cząsteczki humusu tzw. „kompleksy glinowo-próchnicze”, które są bardzo trudne do rozbicia, a gleba niezwykle urodzaj.

Gleby gliniaste mają bardzo stabilną wartość pH i bardzo powoli ulegają wpływowi wapna lub kwasów. Gleby gliniaste obejmują gliny pylaste i gliny ilaste.
Na przykład gliny pylaste można znaleźć na dużym obszarze po obu stronach Łaby aż od Morze Północne do Hamburga - nic dziwnego, że kwitnie tam sadownictwo, bo wiele drzew owocowych uwielbia te gliniaste Podłogi.

Przy okazji: Glina może magazynować dużo wody, ale rośliny niekoniecznie muszą z niej korzystać. Aby móc uprawiać różne rośliny, często trzeba wymieszać ciężką glebę gliniastą z piaskiem. Jeśli rośliny mają być uprawiane w glinie, szczególnie ważne jest zapewnienie odbudowy próchnicy lub użycie wysokiej jakości ziemi doniczkowej i kompostu.

Glina gliniana

Iły znajdują się w środku trójkąta rodzaju gleby. Stanowią dobrą mieszankę mułu, piasku i gliny. Ich właściwości uważa się za szczególnie korzystne dla wielu roślin, ponieważ mają wszystko „im Przeciętne „: przechowują umiarkowaną ilość wody, której duża część jest również dobra dla roślin jest. Oferują z pomocą prawidłowe zarządzanie humusem wysoki potencjał do budowania dużej ilości żyznej próchnicy. Gleby ilaste mogą magazynować dużo składników odżywczych i dużo wilgoci, w swojej zawartości gliny, a także w próchnicy, i dlatego są zazwyczaj bogate w składniki odżywcze. Dobre napowietrzanie podłogi gwarantuje również zawartość piasku co najmniej 30%.
Jednak gleby gliniaste mogą być trudne w obróbce ze względu na ich zdolność do trwałego gromadzenia dużej ilości wody i cementu.

Glina gliniasta obejmuje glinę piaskową, glinę normalną i glinę gliniastą.
Zwykłe iły można znaleźć na przykład w szwabsko-bawarskim starym krajobrazie morenowym wokół Monachium i umożliwiają rozkwit rolnictwa.

Wskazówka:Różnica między typami gleb a typami gleb
Terminy rodzaj gleby i rodzaj gleby są często używane jako synonimy. Typ gleby opisuje tylko wierzchnią warstwę gleby, tj. część gleby z największą liczbą korzeni. Z kolei typ gleby zawiera dużą ilość dodatkowych informacji, w szczególności dotyczących „genezy gleby”, czyli powstawania gleby. Obco brzmiące nazwy, takie jak Rigosol, Gley, Anmoorgley, Pseudogley, Parabraunerde, Reduktosol, Ranker czy czarna ziemia są dla gleboznawców podstawowym materiałem glebowym. Dostarczają również informacji o jego stanie rozwoju, a tym samym o jego wieku i zawartych w nim poziomach glebowych.

Określ rodzaj gleby: test palca na glebie

Test palcowy to prosty i niezwykle niezawodny sposób na określenie rodzaju gleby. Im więcej różnych podłóg masz w swoich rękach, tym bardziej wiarygodna będzie ocena. Aby móc zinterpretować test palcowy, należy zdawać sobie sprawę z właściwości 3 wielkości ziaren:

• piasek jest ziarnisty, szorstki i szorstki. Nie klei się w rowkach palców.
• Muł jest aksamitnie mączysty i mało spójny. Jeśli posmarujesz muł, zamazana powierzchnia nie będzie świecić. Muł mocno przylega do rowków palców.
• Tom jest lepki i mocno spójny. Dlatego łatwo go kształtować. Jeśli posmarujesz glinę, uzyskasz błyszczącą posmarowaną powierzchnię.

Przeprowadź test palca: instrukcje krok po kroku

• Pobierz próbkę gleby: W tym celu należy pobrać próbki rozmieszczone na całym badanym obszarze. Na próbkę odpowiednia jest gleba z głębokości od 5 do 20 cm. W przypadku każdej próbki odrzuć górne 5 cm, ponieważ może być zbyt mocno zanieczyszczona materiałem organicznym i pozostałościami roślin. Wszystkie próbki dobrze wymieszać w wiadrze.

• Ustaw wilgotność: Wymieszana próbka powinna mieć średnią zawartość wilgoci, tj. ani mokrą, ani suchą. Mówi się o „wilgotności hodowli”, ponieważ zawartość wody wygląda tak, jakby była odpowiednia dla roślin. Rozsyp zbyt mokrą ziemię i pozwól jej trochę wyschnąć, lekko zwilż ją spryskiwaczem, jeśli jest sucha.

• Próbka 1 - próbka rolki: W tym celu najpierw mocno zagniata się w dłoni część próbki wielkości orzecha włoskiego. Następnie rozwałkowuje się go na dłoni jak kit w wałek o grubości ołówka.

obserwacja	interpretacja
Próbki w ogóle nie można wdrożyć	Podstawą gleby jest piasek
Próbkę można rozwinąć tylko raz; kruszy się, gdy jest wielokrotnie rozwijana	Podstawą gleby jest muł
Próbkę można wielokrotnie rozwałkować i ugniatać	Podstawą gleby jest glina

• Próbka 2 - próbka pocierania: W tym celu badana jest garstka próbki.

test	obserwacja	interpretacja
Potrzyj próbkę między palcami	Przede wszystkim podłoga jest szorstka / drapana	Wysoka zawartość piasku
Przede wszystkim podłoga jest aksamitna	Wysoki udział mułu
Przede wszystkim podłoga wydaje się tłusta	Treść wysokich tonów
Podłoga jest nieokreślona w dotyku zarówno ziarnista, jak i tłusta i aksamitna	Gleba mieszana / gleba gliniasta

• Próbka 3 - porównanie wizualne i test przyczepności: W tym celu badana jest garstka próbki.

test	obserwacja	interpretacja
Spójrz na próbkę, przenieś ją w dłoni	Widoczne pojedyncze ziarna	Zawierają piasek
Drobny kurz wbija się w rowki na palce	Zawierają muł
Ziemia jest bardzo ciemna	Zawiera stosunkowo dużą ilość próchnicy

Test palca jest podatny na błędy w niektórych przypadkach:

• Próbki zbyt suche szacuje się, że są bardziej ziarniste / piaszczyste
• Zbyt wilgotne próbki szacuje się, że są bardziej spójne / gliniaste
• Gleby bardzo próchnicze są błędnie oceniane, ponieważ próchnica „pośredniczy” zarówno w glebach lekkich, jak i ciężkich: zawartość gliny i piasku jest wówczas oceniana jako zbyt niska, a zawartość mułu oceniana wyżej.

Jeśli nie ufasz sobie w ocenie rodzaju gleby lub potrzebujesz więcej informacji na temat własnej gleby ogrodowej, Wyspecjalizowane laboratoria, takie jak Raiffeisen Laboratory Service, oferują dobrą, ale oczywiście nie darmową Alternatywny. Oprócz rodzaju gleby analiza gleby określa również wartość pH i zawartość niektórych składników odżywczych.

Humus może trochę przeszkadzać w analizie gleby, ale służy jako magazyn składników odżywczych i wody w glebie i rozluźnia strukturę, dzięki czemu korzenie roślin lepiej rosną. Jest pokarmem dla organizmów glebowych i ważnym składnikiem żyznych gleb. Każdy rodzaj gleby jest ulepszany poprzez zwiększanie ilości próchnicy - to wystarczający powód, nasz Instrukcja prawidłowego gospodarowania humusem do wykorzystania w celu zwiększenia zawartości próchnicy we własnej ziemi ogrodowej!