Tymianek: uprawiaj, zbieraj i przechowuj

Tymianek jest bardzo przydatny jako roślina lecznicza i aromatyczna. Pokażemy Ci, co musisz wziąć pod uwagę, aby prawidłowo uprawiać we własnym ogrodzie.

Prawdziwy tymianek (Grasica pospolita) to ciepłolubny półkrzew pochodzący z europejskiego wybrzeża Morza Śródziemnego. Oprócz niego do rodzaju tymianku należy ponad 200 innych gatunków (grasica). Różnorodność jest odpowiednio duża. Od pełzających maleńkich stworzeń, które pozostają mniejsze niż 10 cm, po egzotyczne zapachy i smaki, które są włączone kminek, Cytryna lub imbir przypomnienie sobie czegoś. Prawdziwy tymianek jest szczególnie znany ze swojego leczniczego olejku eterycznego – olejku tymiankowego. Jednak, abyś mógł z tego skorzystać, należy zwrócić uwagę na kilka drobiazgów, aby udana uprawa prawdziwego tymianku we własnym ogrodzie.

Uprawa tymianku - krok po kroku

• Lokalizacja: Z prawdziwym tymiankiem kluczem do sukcesu jest już na starcie. Lokalizacja jest najważniejsza, aby z powodzeniem ukoronować uprawę wiecznie zielonego krzewu. Rodzina mięty śródziemnomorskiej preferuje suchą i dobrze przepuszczalną glebę. Może to być również bardzo kamieniste i wapienne. Jednak w glebach wapiennych nie wszystkie składniki pokarmowe są swobodnie dostępne dla rośliny ze względu na wysoką wartość pH. W przypadku tymianku może to szybko doprowadzić do objawów niedoboru żelaza. Następnie najmłodsze liście najpierw żółkną, a nerwy liści pozostają wyraźnie zielone. Prostymi metodami obniżenia pH gleby i przywrócenia dostępności żelaza są np. dodawanie fusów kawowych lub próchnicy na bazie drzew iglastych.
  
  Jeśli dostępna jest tylko ziemia gliniasta, lepiej unikać uprawy tymianku w grządce. Jednak przy odrobinie wysiłku te ciężkie, wodniste gleby można również przygotować na zioło lecznicze. Głębokie włączenie kompostu każdej wiosny i siew głęboko zakorzenionych roślin, które nadają się na zielony nawóz, w sposób trwały rozluźnia strukturę gleby.
  Oczywiście możliwa jest także hodowla tymianku w doniczce. Jednak ważne jest, aby wybrane podłoże zawierało około 30% piasku. Tutaj również przepuszczalność jest najwyższym priorytetem.

Propagacja: W przypadku prawdziwego tymianku z jednej strony następuje rozmnażanie przez siew, a z drugiej strony Rozmnażanie sadzonek w pytaniu. Jeśli mięta ma być rozmnażana przy użyciu sadzonek, pierwsze młode pędy można usunąć i ukorzenić wiosną. Sadzonki należy początkowo przechowywać w środowisku o dużej wilgotności. Jeśli powietrze jest bardzo suche, cięcie musiałoby wchłonąć więcej wody przez korzenie, które nie są jeszcze dostępne. Gdy tylko uformują się wystarczające korzenie, ważne jest odsadzenie sadzonek ze strefy komfortu o wysokiej wilgotności. Dzieje się tak, ponieważ sprzyja tworzeniu się patogenów grzybiczych na skrawku. Rozmnażanie tymianku przez siew lepiej odbywa się w osłoniętym miejscu w domu. Na wolnym powietrzu bardzo drobne nasiona mogą być łatwo zdmuchnięte przez wiatr. Ponieważ tymianek jest również lekkim środkiem kiełkującym, nasion nie należy przykrywać ochronną warstwą podłoża, aby zapewnić optymalne kiełkowanie. Nasiona można rozsiewać w pomieszczeniach już w marcu. W temperaturze 15°C nasiona tymianku wykiełkują w ciągu około 15 dni. W połowie maja tymianek można następnie sadzić jako młodą roślinę z przewagą wzrostu na polu wolnym od mrozów.

Podlewanie i nawożenie: Dla tych, którzy są leniwi w podlewaniu i nawożeniu, prawdziwy tymianek jest właśnie odpowiednią rośliną. Nie przeszkadza mu nawet przedłużająca się susza. W międzyczasie jednak przestaje rosnąć. Zarówno ogólne nawożenie, ale przede wszystkim dodatkowe nawożenie azotem, powinno być bardzo ostrożne. Jeśli za dużo nawozisz, tymianek szybko przebije. Co sześć do ośmiu tygodni wystarczy nawożenie uzupełniające w doniczce. Od sierpnia należy całkowicie zaprzestać nawożenia. To spowalnia wzrost, a młoda tkanka ma wystarczająco dużo czasu, aby dojrzeć i rozwinąć wystarczającą zimotrwałość przed zimą.

Zimowanie: Miłośnik śródziemnomorskiego słońca nie jest całkowicie odporny na mróz. Dlatego osłonę ochronną należy wykonać przed zimą. Możliwe jest również ochronne miejsce na ścianie domu lub żywopłocie. W ten sposób zimowe mrozy są nieco buforowane, a tymianek cieszy się nieco łagodniejszymi temperaturami niż na otwartym polu.

Skaleczenie: Aby nie dopuścić do zbytniego zdrewnienia półkrzewu, przycinanie należy przeprowadzać wiosną. Zaleca się przycięcie roślin z powrotem do części zdrewniałej. Ale bądź ostrożny: musisz zwracać uwagę na właściwy czas. Cięcie należy wykonać przed nowymi pędami, ale też nie za wcześnie, jeśli nadal istnieje ryzyko ostrych późnych przymrozków. Wtedy mróz może przenikać przez otwarte interfejsy i niszczyć tkankę.

Zbiór: Tymianek można zbierać w sposób ciągły. Młode pędy o długości około 10 cm odcina się nożyczkami. Jeśli dużą wagę przywiązuje się do wyraźnego aromatu, zbiory należy zakończyć przed pojawieniem się kwiatów (od czerwca do października). Podczas kwitnienia zioło wkłada całą swoją siłę w rozwój kwiatostanu. Dzieje się to zasadniczo kosztem intensywności charakterystycznego aromatu. Stężenie olejków aromatycznych jest najwyższe, gdy są zbierane rano. Wraz ze wzrostem temperatury w ciągu dnia, logicznie rzecz biorąc, każda roślina ma większe zapotrzebowanie na wodę. Zapewnia to rozcieńczenie olejków eterycznych, które są również wydalane przez wzmożone oddychanie rośliny. Widać to po intensywniejszym zapachu, gdy liście wciera się w południe lub po południu.

Składowanie: Przedstawiono możliwości trwałość przedłużyć:

• Suszenie: pędy o długości od 10 do 15 cm są odcinane, wiązane w wiązki i zawieszane do góry nogami. Idealne do tego jest ciemne i suche pomieszczenie, aby olejki eteryczne zostały zachowane w jak największym stopniu podczas procesu suszenia.
• Zamrażanie: małe listki są ostrożnie zrywane z pędów tymianku, następnie zmywane i gotowe do zamrożenia. Można je teraz usunąć w razie potrzeby.
• Marynowanie: Świeże lub suszone pędy można namoczyć w oleju lub occie. W tym samym czasie produkujesz olej lub ocet z korzenną nutą tymianku. Ważne jest, aby pędy były całkowicie otoczone płynem. Tworzenie się pleśni następuje w kontakcie z powietrzem.

Poprzednie posty