Humus: definicja, efekt i wszystko, co ważne

Czym dokładnie jest humus i jak wpływa na rośliny? Te i inne odpowiedzi na temat humusu znajdziesz tutaj.

Nawet wielu doświadczonych entuzjastów ogrodnictwa zastanawia się, czym właściwie jest humus. Odpowiedź na to pytanie jest w rzeczywistości dość prosta: humus to martwa materia organiczna w naszych glebach. Ze względu na pozytywny wpływ na wzrost roślin, przez wielu ogrodników nazywany jest również „czarnym złotem ogrodu”. W tym artykule przyjrzymy się bardziej szczegółowo i wyjaśnimy, czym jest humus i jak powstaje.

Co to jest humus?

Humus to część gleby, która powstaje z martwej materii organicznej. Mówiąc prościej, materiał, który kiedyś żył w lub na ziemi, a potem umarł. Na tę organiczną substancję w glebie składają się nie tylko części roślin, takie jak liście czy korzenie, ale także szczątki zwierząt, martwe owady czy grzyby i bakterie.

Jak humus wpływa na rośliny?

Humus w glebie to prawdziwe cudowne lekarstwo. Dzięki stabilnej, gruzełkowatej strukturze spulchnia ciężką glebę, aby rośliny lepiej się w niej zakorzeniły. Ponadto korzenie są lepiej wentylowane. Gleby lekkie, piaszczyste zwykle gromadzą mało wody. Z drugiej strony cząsteczki humusu pochłaniają dużo wody - dosłownie pęcznieją. W rezultacie, na przykład, gleba piaszczysta o wysokiej zawartości próchnicy może zmagazynować znacznie więcej wody niż równie piaszczysta gleba o niskiej zawartości próchnicy. Dla hobbystycznego ogrodnika oznacza to: potrzeba mniej podlewania. Ponadto humus może magazynować składniki odżywcze i udostępniać je roślinom. Po rozbiciu uwalnia się jeszcze więcej składników odżywczych, dzięki czemu gleba ogrodowa może nawet zrekompensować zapomniane nawozy.

Wraz z gliną, która również występuje w wielu glebach, próchnica tworzy stabilne, trójwymiarowe Mieszanki, które zapobiegają zbyt szybkiemu zagęszczaniu gleby podczas chodzenia lub ruchy. Oczywiście jest to również korzystne dla twoich roślin, które często w ogóle nie lubią, gdy cierpią z powodu nasiąkania wodą lub braku tlenu w korzeniach z powodu ubitej gleby.

Ciemnobrązowa do czarnej barwa próchnicy w glebie również na wiosnę szybciej ją nagrzewa, dzięki czemu rośliny szybciej kiełkują i zaczynają rosnąć.

Wreszcie wystarczająca zawartość próchnicy jest niezbędna dla zdrowego życia w glebie. Organizmy glebowe, które często współistnieją z naszymi roślinami dla obopólnych korzyści, potrzebują humusu jako podstawy do życia, aw zamian dostarczają składników odżywczych do ogrodu.

Tworzenie humusu: humifikacja

Humus składa się z tak zwanych „substancji humusowych”. W zależności od warunków, w jakich powstał, różnie komponuje się. Proces humifikacji jest tak złożony, a składniki próchnicy tak różne i zmienna, że ​​nie udało się jeszcze całkowicie zamknąć procesu bazowego badać. Jednak niektóre okoliczności są uważane za pewne:

W powstawanie substancji humusowych bierze udział nie tylko wiele procesów chemicznych i biologicznych, ale także mieszkańcy naszych gleb udział: dżdżownice, bakterie, grzyby, najmniejsze owady, a czasem nawet domniemane szkodniki, takie jak krety lub Norniki.

Robią pierwszy krok do tworzenia próchnicy: siekają, jedzą, trawią i transportują martwy materiał, który znajdują w ziemi jako rodzaj „wyrzucania śmieci”. Po tym wstępnym rozdrabnianiu wiele etapów humifikacji odbywa się bez udziału mikroorganizmów glebowych.

Niektóre materiały rozkładają się wolniej niż inne: cukier lub skrobia, które znajdują się również w ściółce lub Resztki korzeni można znaleźć, łatwo się rozkładają i rozkładają się szybciej niż na przykład Białka. Rozkład pektyn, „kleju” między komórkami roślinnymi, trwa nieco dłużej. Celuloza, która tworzy ściany komórkowe, rozkłada się jeszcze wolniej. W końcu rozbicie ligniny, tak zwanej „miazgi drzewnej” mikroorganizmów, zajęło dużo czasu. Widać to po tym, że w lesie, w grubej, na wpół zgniłej warstwie liści, wciąż znajdują się „szkielety liści” i małe gałązki, które zawierają dużo ligniny.

Podczas rozpadu fragmenty cząsteczek są wielokrotnie odłączane od rozkładającego się materiału. Te duże cząsteczki mogą się zmieniać, części można oddzielić lub dodać inne części. Zachodzi więc wiele procesów chemicznych. Wreszcie mogą się ponownie składać i tworzyć tak zwane „makrocząsteczki”, które następnie nazywane są „substancjami humusowymi”.

Nie da się stworzyć ogólnego wzoru chemicznego ani animacji takiej substancji humusowej, ponieważ jej skład jest zawsze inny. Ze względu na właściwości można je podzielić tylko na trzy grupy:

• „Kwasy fulwowe” zawierają mniejsze, silnie kwasowe cząsteczki o zabarwieniu od żółtego do czerwonobrązowego, które powstają głównie w kwaśnych glebach ubogich w składniki odżywcze, takich jak lasy iglaste.
• „Kwasy humusowe” tworzą większe cząsteczki, są koloru brązowo-czarnego i lekko kwaśne. Powstają głównie na glebach słabo kwaśnych lub obojętnych, w których aktywne są organizmy glebowe, na przykład w glebie ogrodowej.
• „Huminy” są największymi cząsteczkami substancji humusowej, mają głęboki czarny kolor i bardzo małą kwasowość. Występują we wszystkich glebach.

Poprzez różne procesy, w tym łączenie powstałych cząsteczek humusu z naładowanymi Jony wapnia lub inne minerały glebowe tworzą duże, widoczne płatki humusu, które można znaleźć na pryzmie kompostu Może być znaleziony.

Substancje humusowe są same w sobie bardzo trudne do ponownego rozłożenia. Jednak możliwa jest również zasadnicza zmiana warunków środowiskowych.

Tworzenie i mineralizacja próchnicy

Kiedy materia organiczna w glebie zamienia się w próchnicę, nazywa się to „humifikacją”. Jednak cały martwy materiał można również przekształcić w inny sposób, a mianowicie poprzez jego „mineralizację”.

Mówiąc prościej, termin „zmineralizowany” oznacza, że ​​wszystkie te liście, kawałki korzeni i martwe zwierzęta glebowe są rozbijane na poszczególne atomowe lub molekularne części. Każdy składnik odżywczy, który żywa istota przyjęła raz w życiu i z którego się składał, jest ponownie uwalniany, dostaje się do gleby i może być ponownie wykorzystany przez inne żywe istoty.

Mineralizacja materii organicznej w glebie jest dokonywana w całości przez mikroorganizmy żyjące w glebie. Rozkładają materię organiczną i częściowo wykorzystują ją jako pożywienie. Duże organiczne cegiełki praktycznie „znikają” – węgiel ucieka jako CO₂ do powietrza minerały trafiają do roztworu glebowego.

Ten rodzaj „recyklingu” ma zawsze charakter cykliczny i ratuje wszystkich Hobbystyczni ogrodnicy oczywiście stosują dużo nawozu, ponieważ uwolnione minerały mogą być wykorzystane przez rośliny jako Podawanie składników odżywczych. Oczywiście przy mineralizacji materiału organicznego nie tworzy się użyteczna próchnica, a sam humus może być również rozłożony przez mineralizację.

Istnieją dwie możliwości dla nierozłożonego materiału organicznego w glebie: całkowita mineralizacja lub częściowy rozkład z późniejszą humifikacją.

Gospodarka humusowa

Mineralizacja jest przydatna, ponieważ dostarcza roślinom składników odżywczych. Równie ważna jest humifikacja, ponieważ powstająca próchnica poprawia właściwości gleby, o czym można przeczytać w powyższym rozdziale.

Nie powinniśmy chcieć ani jednego, ani drugiego dla naszej gleby, naszym celem jest - przy wystarczającej zawartości próchnicy - zrównoważony stosunek. Wpływ na tę zależność nazywamy „gospodarką humusową”.

Poprzez ilość i rodzaj materiału dodawanego do gleby można wpływać na zależność między humifikacją a mineralizacją. Ponadto może ulec zmianie aktywność organizmów żyjących w glebie. W zależności od rodzaju gleby i rodzaju uprawy, jako „właściciel ziemi” masz wiele możliwości prowadzenia „gospodarki humusowej”, która utrzymuje lub nawet zwiększa zawartość próchnicy w glebie. Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje i praktyczne wskazówki, jak z niego korzystać, przeczytaj Gospodarka humusowa kontynuuj tutaj.

Kup humus: zwróć na to uwagę

Powstawanie próchnicy to długi, naturalny proces, który wymaga dużo cierpliwości. Jeśli chcesz trochę szybciej, możesz kupić humus i rozprowadzić go tam, gdzie go potrzebujesz. W ten sposób możesz pozyskać humus:

• Jako kompost z centrum recyklingu
• Jak ziemia doniczkowa w workach
• Ze sterty kompostu przyjaciela właściciela ogrodu

Pamiętaj, że humus to produkt naturalny. W szczególności właściwości kompostu są bardzo zmienne, w zależności od surowców i warunków gnicia. Kompost z centrum recyklingu musi przemieszczać się w określonych granicach prawnych, a ziemia doniczkowa również spełnia normy producenta. Tutaj mamy wszystkie szczegółowe informacje na temat Kupowanie humusu podsumowane w naszym specjalnym artykule.

Chcąc zachować zakupiony właśnie humus, należy go chronić przed degradacją i dodatkowo zachęcać do odkładania się nowego humusu. W tym celu możesz skorzystać ze wskazówek zawartych w artykule Gospodarka humusowa używać.