Rumianek: uprawa zioła leczniczego we własnym ogrodzie

Rumianek znany jest ze swoich antybakteryjnych właściwości leczniczych. Pokażemy Ci, jak w prosty sposób samodzielnie wyhodować to zioło we własnym ogrodzie.

Dzięki swoim składnikom kwiaty rumianek korzystny przy problemach żołądkowych i jelitowych. Działają antybakteryjnie i przeciwzapalnie na wszystkie rodzaje stanów zapalnych. Stosowane są głównie jako maść na dyskomfort na skórze lub w jamie ustnej i na dziąsłach. Jeśli jesteś przeziębiony, wdychanie kąpieli parowej z rumianku pomoże Ci znów swobodnie oddychać. Nic więc dziwnego, że zioło, które pochodzi z południowej i wschodniej Europy, zostało już nazwane Rośliną Leczniczą (1987) i Rośliną Leczniczą (2002) roku. Mając taki cudowny lek, warto go również uprawiać w przydomowym ogródku. Pokażemy Ci, co musisz wziąć pod uwagę.

Rosnący rumianek - krok po kroku

1. Lokalizacja: Rumianek cieszy się jasnym położeniem, także w pełnym słońcu. Ale zadowoliłaby się odrobiną mniejszej ilości światła. Ważniejsze jest uwzględnienie natury gleby: przy wartości pH około 7 gleba powinna być bogata w składniki odżywcze i próchnicę. Jeśli gleba nie ma tej właściwości, można w tym pomóc, dodając głównie nawozy organiczne. Należy to zrobić przed siewem lub sadzeniem rumianku na wiosnę. Nasz
   Uniwersalny nawóz organiczny Plantura z długotrwałym efektem jest idealny do rumianku. Do sadzenia nadają się szczególnie gleby gliniaste lub gliniaste lekko piaszczyste.
2. Siew: Zwykle siew odbywa się bezpośrednio na zewnątrz. Kiełkowanie odbywa się w ciągu czterech do pięciu dni. Sadzonki są jednak bardzo wrażliwe na mróz, dlatego nie należy ich wysiewać przed początkiem maja. Od początku marca można również wysiewać w jasnym miejscu w pomieszczeniu. Wtedy młode rośliny można sadzić również na zewnątrz od początku maja. Przywry w pomieszczeniach lub na zewnątrz: Podczas siewu nasion nie wolno przykrywać podłożem. Byłoby to niekorzystne w przypadku rumianku, ponieważ jest to lekki zarazek. Jeśli rumianek zakwitnie w swoim miejscu, rumianek ponownie wyrośnie w tym samym miejscu przez samosiew. Alternatywnie rumianek można również wysiewać jesienią na zewnątrz. Wtedy wykiełkuje przed zimą.
3. Podlewanie i nawożenie: Oczywiście zawsze należy przestrzegać wystarczającego podlewania. Jednak zakres ponownego nawadniania zależy w dużej mierze od charakteru gleby. Gleby gliniaste i gliniaste mogą bardzo dobrze magazynować wodę. Im wyższy udział piasku w wybranym miejscu, tym większa musi być dodatkowa woda. Nie ma potrzeby nawożenia rumianku oprócz przygotowania gleby. Wskazane jest nawet, aby nie zachowywać dodatkowej ostrożności, ponieważ za bardzo sprzyjałoby to niepożądanym chwastom.
4. Zimowanie: Jeśli siew nie zostanie przeprowadzony do wiosny, kwestia ochrony rośliny jednorocznej przed zimnem jest zbędna. W przypadku siewu jesiennego najlepiej jednak przykryć małe i wrażliwe na mróz sadzonki, aby przeciwdziałać uszkodzeniom mrozowym.
5. Zbiór: W zależności od etapu rozwoju kwiatów rumianku można zbierać. Kiedy zakwitnie około dwóch trzecich żółtych kwiatów rurkowatych na kopulastej podstawie kwiatowej, można je zebrać. Zwykle następuje to od trzech do pięciu dni po otwarciu pąka kwiatowego. Cały kwiat kielichowy jest przycinany na łodydze tuż poniżej kwiatostanu. Do uprawy na dużą skalę istnieją specjalnie zaprojektowane kombajny jako alternatywa dla pracochłonnego zbioru ręcznego. Wskazane jest, aby podczas zbiorów obchodzić się z wrażliwymi kwiatami jak najdelikatniej. W ten sposób należy ich jak najmniej dotykać i nigdy później nie myć.
6. Składowanie: Aby zachować cenne składniki kwiatów rumianku, bezpośrednio po zbiorach należy je suszyć w łagodnej temperaturze. Suche pomieszczenia (np. B. Do tego najlepiej nadaje się kotłownia lub sala kominkowa). Po hermetycznym zamknięciu, lecznicze kwiaty rumianku zachowują swoją skuteczność przez około rok.

Więcej informacji na ten temat Zbierz i przechowuj rumianek zobacz ten artykuł.

Poprzednie posty