Żurawina: sadzenie, pielęgnacja, zbiór i nie tylko - Plantura

Żurawina jest modna nie tylko ze względu na zdrowe owoce. Przyciągają również wzrok jako roślina okrywowa. Pokazujemy najlepszy sposób ich sadzenia.

Chociaż od jakiegoś czasu jest uprawiana komercyjnie w USA i Kanadzie, żurawina (Makrokarpon Vaccinium) dopiero niedawno zyskała na znaczeniu w Europie. Nic dziwnego – w końcu smakuje jak lokalna borówka (Vaccinium vitis-idaea) bardzo podobny. Warunki uprawy też są podobne, wszak żurawina należy do tego samego rodzaju roślin co borówka uprawna (Vaccinium corymbosum) i borówki brusznicy. Podpowiemy Ci, jak możesz naśladować warunki panujące w lesie w swoim ogrodzie i samodzielnie sadzić żurawinę.

Żurawina: pochodzenie i opis

Żurawiny, które pochodzą z północno-wschodniej Ameryki Północnej, swoją nazwę zawdzięczają żurawiowi (pol.

dźwig) przypominający kształtem kwiat. Żurawiny tworzą wąsy i mają tylko około 25 cm wysokości. Z tego powodu są często wykorzystywane jako roślina okrywowa. Dzięki temu świetnie prezentują się z pięknymi kwiatami i czerwonymi, bardzo zdrowymi jagodami. Żurawina tworzy gęste korzenie, płytko pod ziemią. Liście żurawiny są wiecznie zielone, wydają się nieco skórzaste i woskowate i odnawiają się tylko co kilka lat. Jesienią na pędach bocznych rozwijają się pąki liściowe i kwiatowe na kolejny rok.

Odmiany żurawiny: przegląd

W specjalistycznych sklepach ogrodniczych i w internetowych szkółkach leśnych dostępnych jest wiele rodzajów żurawiny. Mamy dobre doświadczenia z następującymi trzema typami i dlatego z przyjemnością je polecamy:

‚Wczesna czerń‘: Wcześnie dojrzewająca odmiana o jagodach ciemnoczerwonych do lekko czarniawych; owoce bardzo aromatyczne, średniej wielkości; bardzo mrozoodporna

‚Stevens‘: Odmiana szybko rosnąca i bardzo bogato owocująca; polecany na suche gleby i surowsze klimaty

‚Bergman‘: Wysoko plenna odmiana o średniej wielkości, ciemnoczerwonych owocach; rośnie płasko i tworzy dużo liści - dlatego idealna jako roślina okrywowa

Sadzenie żurawiny: warunki terenowe

Jako ich przynależność do rodziny wrzosów (Ericaceae) sugeruje, że żurawina preferuje naturalne wrzosowiska. Gleby piaszczyste i bagienne należą do pierwotnych siedlisk żurawiny, chociaż nie tolerują długotrwałego zalegania wody ani suszy.

Żurawina lubi stanowiska słoneczne do lekko zacienionych o pH gleby 5. Tak niską wartość pH mają zwykle tylko gleby leśne. Istnieje jednak kilka sztuczek, które można zastosować, aby nieco zakwasić glebę ogrodową, co oznacza obniżenie pH z zazwyczaj 6 do 7 do 5. Jednak w przypadku gleby bardzo bogatej w wapno o pH 8 lub wyższym te sztuczki nie będą działać na dłuższą metę. Po pewnym czasie gleba kompensuje zakwaszenie i w takich warunkach nie nadaje się już dla żurawiny. W glebach ogrodniczych o wartości pH 7,5 lub wyższej, bardziej efektywne może być sadzenie żurawiny w donicach lub doniczkach z kwaśną glebą rododendronów.

Wskazówka: Aby stworzyć dobre warunki lokalizacyjne dla swojej żurawiny, możesz użyć wysokiej jakości gleby organicznej, takiej jak nasza Plantura Organiczna gleba uniwersalna Wymieszać z piaskiem i próchnicą z kory, igłami sosnowymi, wytłokami z winogron lub podobnym materiałem.

Jak poznajesz pH swojej gleby?

• W sklepach ogrodniczych można kupić tak zwane mierniki pH zawierające określoną substancję. Substancja ta miesza się z odrobiną gleby i powoduje reakcję chemiczną. Następnie można odczytać wartość pH badanej gleby za pomocą karty kolorów.
• Alternatywnie można kupić w aptekach niewielkie ilości dziesięcioprocentowego kwasu solnego. Jeśli kropla zostanie nakroplona na kawałek ziemi za pomocą pipety, zachodzi również reakcja chemiczna. Im wyższa zawartość wapna w glebie, czyli również wartość pH, tym więcej bąbelków. Jeśli tworzy się wiele bąbelków, gleba nie nadaje się do żurawiny. Jeśli jednak nie powstają żadne, jest to bardzo odpowiednie. Lekkie pienienie świadczy o tym, że żurawinę można sadzić przy odpowiednim przygotowaniu gleby.

W celu uzyskania miarodajnego wyniku i wykluczenia błędów aplikacji, zalecamy wykonanie obu testów w dwóch do trzech miejscach na obszarze przewidzianym dla żurawiny.

Stosunkowo odporne żurawiny zwykle nie są zagrożone mrozem. Rośliny są wrażliwe tylko na wczesne przymrozki jesienią lub późne przymrozki podczas kiełkowania, dlatego chętnie otrzymują ciepłą osłonę z włókniny, spękanego materiału lub podobnych materiałów.

Sadzenie żurawiny: instrukcje

Żurawinę sadzi się wiosną od marca do maja lub jesienią od września do połowy października. Przed sadzeniem jednak pierwszą rzeczą do zrobienia jest przygotowanie podłoża. Glebę na całym obszarze, który ma zostać obsadzony, wykopuje się na głębokość około 15 do 20 cm. Ta gleba może być następnie wykorzystana na inne grządki, takie jak podniesione grządki. Należy go wymienić, ponieważ nie jest wystarczająco kwaśny. Ta warstwa gleby o głębokości od 15 do 20 cm jest teraz pokryta mieszaniną piasku i zgniłej kory mulczowej lub próchnica z kory, zgniły kompost, ściółka igłowa i kwaśna gleba rododendronowa wypełniony. Piasek jest dodawany w proporcji około 10 procent. Teraz czas na sadzenie. W przypadku szybkiego pokrycia gruntu, które tłumi chwasty, sprawdziła się odległość sadzenia od 20 do 30 cm. Żurawina tworzy dużo rozłogów i dobrze się rozprowadza. To kolejny powód, dla którego dobrze nadają się jako roślina okrywowa.

Po posadzeniu należy obficie podlać młode sadzonki żurawiny. Następnie przykryj ziemię ściółką z kory. Rozkład kory powoduje również zakwaszenie gleby. Nie należy jednak nadużywać ściółki z kory, ponieważ bakterie rozkładające ściółkę z kory wiążą azot. W najgorszym przypadku może to prowadzić do braku optymalnego zaopatrzenia żurawiny w azot.

Zbieraj i przechowuj żurawinę

Wiśniowo-czerwone jagody o wielkości od 1 do 2,5 cm zbierane są od początku września do końca października. Jeśli nie zbierzesz żurawiny, będą one zdobić roślinę do wiosny. Ale szkoda, bo przecież żurawina zawiera dużo jodu i wiele witamin. Jagody są świeże i można je przechowywać w lodówce do dwóch miesięcy, ale nie nadają się do spożycia w dużych ilościach. Jednak dzięki naturalnym konserwantom (np. kwas benzoesowy) żurawina może być bardzo dobrze przetwarzana bez cukru na soki, kompoty, dżemy i tym podobne.