Muchołówka na Wenus: podstawy pielęgnacji, podlewania i karmienia

Jak Wenus ubiera się na czerwono, wydziela atrakcyjny zapach i rozpościera ramiona liści. Wszystkie owady są na nim mile widziane. A potem żyje do drugiej części imienia. Pułapka się zamyka, mucha jest zdana na łaskę i zostaje zjedzona wraz ze skrzydłami. Czy Ty też chciałbyś przeżyć ten dramat z bliska? Ale jakiej oprawy potrzebuje ta diva?

początek

Zaproponowano muchołówkę Wenus. Dionaea muscipula, jest pierwotnie południową pięknością z Północnej i Południowej Karoliny. Rozwija się na wolności, na jałowych bagnach. Ze względu na fascynujący głód owadów może teraz demonstrować swoje umiejętności łowieckie w salonach na całym świecie.

Mechanizm wzrostu i połowu

Muchołówka Wenus jest mała i rośnie wolno i zielnie. Kwitnienie trwa kilka lat. Wiosną wyrasta łodyga o długości około 30 cm, na której rozwija się kilka białych kwiatów. Ale nie zwabiają ofiar zapachem kwiatów. Twój ok. Liście o długości 4 cm wyglądają jak uwięzione żelazka i tak właśnie działają. Gdy tylko poczują kontakt na swojej powierzchni, zamykają się w ułamku sekundy. Czerwony kolor powierzchni liścia i wyrafinowana mieszanka zapachów przyciągają ofiarę. Trawienie zajmuje dużo czasu przez kilka dni, aż prawie nic z niego nie zostanie. Każde skrzydło zatrzaskowe może uruchomić ten mechanizm zatrzaskowy tylko kilka razy. Ale ciągle budzą się nowe pułapki.

Lokalizacja

Mucha na Wenus jest źródłem światła i słońca. Dopiero gdy dostanie go dość, jej liście łowne staną się czerwone. Czerwony kolor symuluje kwiat i przyciąga owady bogate w składniki odżywcze. Roślina rosłaby w półcieniu, ale jej liście pozostałyby zielone. Idealna lokalizacja ma następujące cechy:

• bardzo słonecznie
• zalany światłem
• Okno południowe jest idealne
• o wilgotności powyżej 50%
• bez przeciągów
• Temperatura od 22 stopni Celsjusza
• brak dużych wahań temperatury

Muchołówka Wenus jest mile widziana na długie letnie wakacje na świeżym powietrzu. Świetnie znosi świeże powietrze i palące słońce. Jednak najpierw trzeba przyzwyczaić się do nowej lokalizacji etapami. Można ją sadzić również na łagodniejszych obszarach. Terrarium oferuje dobre środowisko życia dla muchołówki. Każdemu, kto może jej to umożliwić, dziękuje dobrym rozwojem.

Podłoże

Zwykła ziemia doniczkowa i rodzima gleba tych drapieżników nie mają ze sobą wiele wspólnego. Dlatego oszczędź muchołówce z tą jednolitą mieszanką i daj jej specjalne, pozbawione wapna podłoże ze specjalistycznych sklepów. Alternatywnie możesz sam zrobić mieszankę torfu i piasku. Nie wolno w nim gubić nawozu, próchnicy i innych składników odżywczych.

podlewać

Jako łowca bagien muchołówka musi naturalnie również mieć swoje korzenie w mokrej glebie jako roślina doniczkowa. Ponieważ ziemia doniczkowa nie jest z natury wilgotna w zamkniętych ścianach, właściciel musi regularnie działać jako dostarczyciel wody. To zadanie jest nie lada wyzwaniem, bo muchołówka może reagować jak mimoza w przypadku popełnienia błędów. Zdecydowanie nie powinieneś tego robić:

• daj jej wapienną wodę, która zabije ją w mgnieniu oka
• nalewać z góry, ponieważ istnieje ryzyko zgnilizny
• niech ziemia wyschnie

Podczas podlewania przestrzegaj następujących zasad:

• podłoże powinno być zawsze wilgotne
• Woda deszczowa jest idealna
• alternatywnie użyj wody odwapnionej
• Wlać bezpośrednio do podstawki
• latem w spodeczku zawsze powinna być woda, ok. 1 godz. 2 cm
• w zimie podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne
• zimą wystarczy podlewać raz w miesiącu

wilgotność

Nie tylko ich stopy chcą stać mokre, ale także liście lubią wystawać w wilgotne powietrze. Zdaniem ekspertów powinno to być co najmniej 50%. Z wyjątkiem deszczowych dni muchołówka nie odnajdzie tak dużej wilgotności w naszym klimacie, chyba że jej właściciel ma litość i pomaga.

• Fontanny wewnętrzne zapewniają lepszy klimat w pomieszczeniach
• Umieść w pobliżu szklane miski z wodą
• Uprawa w szklanych pojemnikach
• Zawieś nawilżacz na grzejniku
• latem spryskaj wodą, ale bez wapna!

Wskazówka: Mierniki wilgotności można kupić tanio, więc nie musisz zgadywać wilgotności, po prostu graj bezpiecznie.

Użyźniać

Muchołówka Wenus jest pierwotnie używana na jałowych glebach. A ponieważ ich korzenie nie znajdują tam prawie żadnych składników odżywczych w glebie, ewolucja znalazła bardzo pomysłowe rozwiązanie. Muchołówka Wenus pobiera potrzebne składniki odżywcze z powietrza, wabiąc i trawiąc latające w pobliżu owady. Ponieważ jest tak zwanym słabym zjadaczem, te składniki odżywcze pochodzenia zwierzęcego są jej wystarczające. Nie trzeba go dodatkowo nawozić.

Karmić

W przypadku tej osobliwej rośliny nasuwa się pytanie nietypowe dla roślin. Czy muchołówkę należy karmić? A jeśli tak, to czym? Jakie jest Twoje ulubione jedzenie? Czy potrzebuje zmiany w menu? Zanim pojawią się jakiekolwiek dalsze pytania w tym zakresie, należy jasno stwierdzić: muchołówka jest absolutnie zdolna do schwytania wystarczającej ilości zdobyczy, a tym samym zadbania o siebie.
Podczas polowania na owady zielona łowczyni może zamknąć swoje uwięzione liście w ułamku sekundy. To fascynujące przedstawienie i jeden z głównych powodów, dla których odbywa się ten mięsożerca. Niestety nikt nie może czekać obok niej przez całą dobę, żeby nie przegapić tej chwili. Dokarmianie jest zatem kuszące dla każdego właściciela. Nie ma nic przeciwko temu, jeśli zaobserwujesz poniższe.

• karmić je od czasu do czasu, a nie regularnie
• tylko z żywymi zwierzętami
• Zdobycz nie większą niż jedna trzecia liścia połowu
• karmić pająki, muchy, chrząszcze, osy lub mrówki

Notatka: Martwe zwierzęta nie są trawione, ponieważ zwierzęta nie poruszają się, co powoduje trawienie. Mechanizm macek wyczerpuje się po kilku próbach łapania, tak że trzeba uformować nowe listki chwytne. Nie marnuj bezsensownie energii muchołówki Wenus!

Kwiaty cięte

Formowanie kwiatów wiąże dużo energii. Jeśli nie jest to dla Ciebie szczególnie ważne, możesz odciąć pędy kwiatowe, gdy tylko się pojawią. Wtedy pozostaje więcej energii na formowanie się liści, które i tak są o wiele bardziej interesujące dla większości ludzi. Jeśli jednak chcesz rozmnażać muchołówkę z nasion, musisz pozostawić kilka kwiatów, aby nasiona mogły dojrzeć.

Rozmnażanie przez sadzonki

Potrzebujesz ładniejszych muchołówek? Nie ma problemu, rozmnażanie przez sadzonki liściowe jest łatwe, a szanse powodzenia są doskonałe.

1. Wybierz zdrowy, mocny liść.

2. Użyj ostrego, czystego noża, aby przeciąć arkusz blisko podstawy. Powinno być na nim kilka korzeni.

3. Napełnij doniczkę odpowiednim podłożem.

4. Dobrze zwilż podłoże.

5. Włóż cięcie liści do podłoża.

6. Utrzymuj podłoże wilgotne.

Zanim rozwinie się nowa roślina, musisz uzbroić się w cierpliwość. Ponieważ dotarcie tam zajmuje miesiące.

Mnożenie przez dzielenie

Przesadzanie po przerwie zimowej jest dobrą okazją do utrzymania potomstwa.

1. Wyciągnij muchołówkę z doniczki.

2. Usuń podłoże z bryły korzeniowej.

3. Kłącze podzielić ostrym i czystym nożem. Korzenie i liście powinny pozostać na każdej sekcji.

4. Posadź nowe kawałki w osobnych doniczkach.

5. Utrzymuj podłoże dobrze wilgotne, aby korzenie szybko rosły.

Wskazówka: Dopóki korzenie nie rozwiną się dobrze, młodą muchołówkę należy chronić przed nadmiernym nasłonecznieniem.

Rozmnażanie przez nasiona

Ostatni wariant rozmnażania ze względu na dobrze funkcjonujące rozmnażanie sadzonek i rozmnażanie przez podział to raczej coś dla eksperymentatorów z dodatkowym zapasem cierpliwości. Wiele lat może upłynąć, zanim wyklute muchołówka zakwitnie i złapie muchy. Nasiona to zimne zarazki, co wymaga długiej procedury siewu.

1. Umieść nasiona w zamkniętym pojemniku, który ochroni nasiona przed pleśnią.

2. Pojemnik z nasionami wstawiamy do lodówki na około miesiąc.

3. Wybierz płytką doniczkę, która jest równomiernie perforowana od spodu.

4. Dodaj torf i piasek i umieść garnek w misce wypełnionej wodą.

5. Gdy mieszanina zostanie namoczona, spuść nadmiar wody.

6. Rozłóż nasiona na podłożu w odstępach kilku centymetrów. Nie przykrywaj nasion!

7. Naciągnij folię spożywczą na garnek i zrób w niej kilka otworów.

8. Garnek postaw w jasnym miejscu.

9. Pierwsze sadzonki pojawią się za około 2-4 tygodnie. Teraz zdejmij folię.

10. Jeśli rośliny są zbyt ciasne, daj każdej osobną doniczkę.

Wskazówka: Posiekaj duże kawałki torfu, aby nie tworzyły przeszkód nie do pokonania dla wciąż delikatnych korzeni.

Repot

Muchołówka potrzebuje około roku, aby wypełnić doniczkę korzeniami i zacząć rosnąć ponad krawędzią. Potem nadszedł czas, aby dać jej nową doniczkę.

• Doniczka może być płaska, ponieważ korzenie rosną płasko
• użyj odpowiedniego podłoża
• idealny czas to luty/marzec po hibernacji
• bezpośrednio przed przeniesieniem się do cieplejszego miejsca
• martwe części korzenia muszą zostać usunięte
• użyj czystego noża lub nożyczek
• nie wbijaj piłki zbyt głęboko
• studnia

Zima

W zimie muchołówka potrzebuje odpoczynku. Jesienią, we właściwym czasie, wyczuwa potrzebę odpoczynku, tworząc mniejsze liście. Liście chwytające również nie otwierają się i nie zmieniają koloru na czerwony. Teraz poszukaj dla nich odpowiedniego zakwaterowania. Powinna być bardzo jasna, z temperaturami od 5 do 10 stopni. W miarę możliwości należy unikać przeciągów i silnych wahań temperatury. Pod uwagę brane są nieogrzewane klatki schodowe, jasne strychy czy pomieszczenia piwniczne ze światłem dziennym.
Przerwa ogranicza nakłady na konserwację do minimum:

• bez nawozu lub Podszewka
• mało wody, tylko około 1-2 razy w miesiącu
• bez podlewania

Notatka: Młode rośliny nie zapadają w stan hibernacji i dlatego zimą powinny utrzymywać swoje zwykłe ciepłe miejsce.

Zima w lodówce

Nieco dziwnym rozwiązaniem na brakujące kwatery zimowe jest własna lodówka. Ale nie martw się, pułapka Wenus może sobie z tym poradzić, a twoje jedzenie też nie zostanie uszkodzone. Ze względu na szczelność w lodówce muchołówka może się tam poruszać bez doniczki i podłoża.

1. Całkowicie uwolnij roślinę od podłoża

2. Odetnij wszystkie części wyrastające nad ziemią.

3. Opłucz bryłę korzeniową letnią wodą.

4. Owiń bryłę korzeniową kilkoma wilgotnymi warstwami papieru kuchennego.

5. Umieść ten „paczkę” w przezroczystej torbie i szczelnie zamknij.

6. Przechowuj torbę w lodówce do kwietnia.

7. Usuń wszelkie zgniłe korzenie.

8. Podłóż z powrotem muchołówkę Wenus.

Wskazówka: Powoli przyzwyczajaj roślinę do palącego słońca.

Zima na świeżym powietrzu

Muchołówka Wenus jest częściowo odporna i może przetrwać zimę na zewnątrz w łagodniejszych obszarach. Nacisk kładziony jest na „może”. Nie może być żadnego zabezpieczenia, dlatego należy dokładnie rozważyć tę możliwość zimowania. Największe szanse przeżycia mają osobniki starsze, dobrze rozwinięte. Ale potrzebują również chronionej przestrzeni i dodatkowej osłony.

Choroby i szkodniki

Przy dobrej opiece muchołówka nie jest bardzo podatna na choroby. W rzadkich przypadkach stają przed pewnymi wyzwaniami. Kiedy powietrze jest suche i ciepłe w pomieszczeniach zimowych, muchołówka może się przemieszczać z przędziorków być zaatakowanym. Na spodniej stronie liścia widoczne są pajęczyny, na górze srebrne kropki. Należy zwiększyć wilgotność, co bardzo pomaga.
Plaga mszyc podąża za niewielkim światłem, tj. głównie w wolno rosnącej zimie. Regularnie sprawdzaj mięsożerców pod kątem mszyc. Można je łatwo spłukać, co zwykle wystarcza jako pierwszy środek.
Szara powłoka wyglądająca jak pleśń to tzw. Szara pleśń. Usuń wszystkie zainfekowane części rośliny. Jeśli to nie wystarczy, być może będziesz musiał pomóc z fungicydem lub porzucić roślinę.
Wskazówka: Jeśli żywotność muchołówki ucierpiała, jej naturalne mechanizmy obronne można odbudować za pomocą toniku roślinnego.