Szalotka to odmiana cebuli kuchennej i łatwa w uprawie we własnym ogrodzie. Pokażemy wszystko, co musisz wiedzieć o zbiorach i przechowywaniu.
Zbierz szalotki: po prostu je wyciągnij
Aby cebula szalotki (Allium cepa zm. agregacja) trafiają do kuchni, muszą wydostać się z ziemi. Dziewięćdziesiąt do 120 dni po umieszczeniu na wiosnę małych cebulek szalotki w ziemi można je wyrywać ponownie od sierpnia. To, kiedy dokładnie nadejdzie czas zbiorów, zależy od odmiany i pogody. Kiedy żniwa mogą się rozpocząć, można rozpoznać po więdnięciu liści. Cebulę można wtedy łatwo wyciągnąć z ziemi bez większego wysiłku. Mała cebula zasadzona na wiosnę znacznie się powiększyła. Ponadto może uformować się około pięciu do siedmiu małych cebulek potomnych, które można posadzić ponownie w następnym roku.
Oto wyraźna przewaga szalotki nad blisko spokrewnioną cebulą kuchenną (Allium cepa): Podczas gdy w przypadku tych ostatnich rozwój cebulek potomnych jest inicjowany przez kwitnienie, szalotka może rozwinąć małe potomstwo bez kwitnienia. Jest to niezwykle przydatne, ponieważ w naszym klimacie umiarkowanym szalotka z Azji Środkowej zwykle nie kwitnie. Suchy dzień jest idealny do zbioru – to ułatwia przechowywanie cebuli.
Przechowuj szalotki: suche i plecione
Po zbiorach szalotki rozkłada się na kilka dni i suszy. Liście powinny pozostać na cebuli lub być odcięte maksymalnie do pięciu centymetrów nad cebulą. Może to zmniejszyć ryzyko zgnilizny cebuli. Zbiory należy następnie przechowywać w chłodnym miejscu od 10 do 15°C z dobrą wentylacją. Dzięki wyschniętym liściom szalotki można zapleść w ozdobny warkocz lub po prostu w pęczki. Oznacza to, że szalotki można spożywać w wielu potrawach w kuchni przez kilka miesięcy.
Więcej informacji na temat Szalotka można znaleźć w naszym specjalnym artykule - uprawa, odmiany i zbiór szalotki.