Hiacynt gwiaździsty: rośliny, pielęgnacja i odmiany

Piękne, śnieżnobiałe kwiaty rozwijają swój blask już w lutym. Przedstawiamy roślinę cebulową i udzielamy wskazówek dotyczących wyboru odmiany i sadzenia hiacyntów gwiaździstych.

Hiacynt gwiaździsty (Scilla, Syn. Chionodoxa) jest płodną, ​​wdzięcznie kwitnącą rośliną bulwiastą. Należy do wczesnych kwitnących. Tutaj możesz dowiedzieć się wszystkiego o gatunkach Schneeglanz, sadzeniu i pielęgnacji.

Snow Gloss: czas kwitnienia i właściwości

Hiacynty gwiaździste były własnego gatunku Chionodoxa w ramach podrodziny Scilloideae z rodziny szparagów (Asparagaceae). Teraz będą wiewiórki (Scilla), ale stara nazwa gatunkowa jest nadal najczęstsza. Gatunek pochodzi z regionu śródziemnomorskiego od Grecji przez Cypr po Turcję i rośnie tam w górach na wysokości ponad 2000 m n.p.m. Dzikie populacje można teraz znaleźć również w Europie Środkowej, Ameryce Północnej i strefach umiarkowanych Azji.

Jak nazywa się hiacynt gwiezdny? Hiacynt gwiaździsty jest również znany jako śnieżny połysk lub śnieżna duma. Te synonimy pochodzą z języka angielskiego, gdzie hiacynt gwiaździsty jest określany jako „Chwała Śniegu”. Jednak za nazwą kiwającą gwiazdą hiacynt kryje się syberyjska cebulica (Scilla syberyka).

Wieloletnie, kwitnące rośliny zielne osiągają wysokość 5 - 35 cm. Podziemne, okrągłe lub jajowate cebulki wielkości orzecha laskowego często tworzą liczne cebulki potomne, co jest głównym sposobem rozprzestrzeniania się hiacyntów gwiaździstych. Kiełkują, gdy śnieg topnieje i tworzą dwa liniowe lub wydłużone liście na cebulkę. Snow Glory kwitnie od lutego do kwietnia. Kwiaty w kształcie gwiazdy są zebrane w luźne grona na bezlistnych, gładkich szypułkach. Składają się z sześciu płatków w kolorze białym, różowym lub niebieskim.

Czy pszczoła Snowglow jest przyjazna? Pszczoły, trzmiele i inne owady lubią odwiedzać wczesne źródła pożywienia, ponieważ hiacynty gwiaździste dostarczają większe ilości nektaru i pyłku.

Po zapyleniu tworzą się trzyczęściowe owoce otoczkowe z czarnymi, kulistymi lub eliptycznymi nasionami. Są one wyposażone w odżywczy wyrostek, elaiosom. To opakowanie nasion bogate w cukier, tłuszcz i białko przyciąga mrówki, które się nim żywią. Następnie wyrzucają nasiona na swoje wysypisko poza norą. Tam hiacynty gwiaździste znajdują optymalne warunki, takie jak bogate w składniki odżywcze, kruszące się podłoża i ochrona przed szkodnikami. Po sześciu do ośmiu tygodniach kwitnienia i dojrzałości nasion, rośliny Snowglow wycofują się do ziemi, przeżywają pod ziemią lato, a liście obumierają.

Najpiękniejsze odmiany i rodzaje połysku śniegu

Istnieje kilka rodzajów hiacyntów gwiaździstych. Do ogrodu przydomowego jest hiacynt pospolity (Scilla luciliae, Syn. Chionodoxa luciliae), hiacynt z ciemnej gwiazdy (Scilla sardensis, Syn. Chionodoxa sardensis) i duży lub szalony hiacynt gwiezdny (Scilla forbesii, Syn. Chionodoxa forbesii).

Różne odmiany hiacyntów gwiaździstych można łatwo odróżnić po kolorze kwiatów, liczbie i wysokości wzrostu. Hiacynt pospolity tworzy od jednego do dwóch kwiatów na kwiatostan i osiąga wysokość 15 cm. Z drugiej strony hiacynt gwiaździsty ma cztery do dwunastu kwiatów na łodydze kwiatowej i ma średnio do 35 cm wysokości. Na koniec przedstawiamy dziki hiacynt z ciemnej gwiazdy.

• Scilla luciliae 'Alba': Historyczna, biała śnieżna odmiana z 1885 r. o wysokości 5 - 15 cm. Okres kwitnienia przypada na okres od marca do kwietnia.
• Scilla forbesii „Niebieski Olbrzym”: Świecący śnieg do 35 cm wysokości i błękitne kwiaty z białym środkiem.
• Scilla forbesii„Różowy Gigant”: Delikatne, różowe kwiaty płatka śniegu, do 35 cm wysokości. Kwitnienie atrakcyjnej odmiany rozpoczyna się w marcu.

• Scilla luciliae„Różowa królowa”: hiacynt gwiaździsty z licznymi ciemnoróżowymi kwiatami z jasnym środkiem. ten Chionodoxa luciliae „Rose Queen” osiąga wysokość około 15 cm.
• Scilla luciliae„Fioletowe piękno”: hiacynt gwiaździsty o rzadkim purpurowym kolorze kwiatów. Kwitnie od połowy marca i osiąga wysokość do 15 cm.
• Hiacynt ciemna gwiazda (Scilla sardensis): Dzika forma hiacynta gwiaździstego bez oznaczenia odmiany lub przetwarzania hodowlanego. Rośliny o wysokości 5-15 cm są delikatniejsze i mniejsze niż Scilla luciliae i tworzą znacznie więcej kwiatów w kolorze głębokiej goryczki.

Roślinny hiacynt gwiaździsty: lokalizacja, czas i procedura

Hiacynty gwiaździste preferują bogatą w próchnicę, luźną glebę w miejscach ciepłych, nasłonecznionych. Dobrze dogadują się z większością gleb ogrodowych, o ile nie ma zalegania. Sadzenie odbywa się między wrześniem a listopadem, aby pierwsze kwiaty pojawiły się już następnej wiosny.

Hiacynty gwiaździste sadzi się w większych grupach po 10-20 sztuk, aby uzyskać gęsty rozkwit. Odległość sadzenia między poszczególnymi cebulkami powinna wynosić 5 - 10 cm. Głębokość sadzenia ok. 10 cm. Biedniejszą i cięższą glebę można przed sadzeniem jesienią potraktować dojrzałym kompostem, piaskiem i ziemią doniczkową jak nasza Organiczna ziemia doniczkowa Plantura Być włączone. Beztorfowe, bogate w składniki odżywcze podłoże jest również idealne dla plantatorów i śniegu doniczkowego. Ponadto niechciane chwasty należy usunąć z grządki przed sadzeniem. Cebulę nabija się ręczną łopatą, a następnie lekko podlewa.

W skrócie: hiacynty gwiaździste

• Stanowisko: Ciepła i słoneczna, bogata w próchnicę, luźna gleba, bez nasiąkania wodą
• Czas sadzenia: od września do listopada
• Przygotowanie: poprawa gleby ubogiej w składniki odżywcze i ciężkiej, usunięcie chwastów
• Używając ręcznej łopaty, posadź grupy 10-20 żarówek w odległości 5-10 cm
• Głębokość sadzenia: około 10 cm
• Podlewaj lekko

Połącz połysk śniegu: Cebule nabłyszczające są tradycyjnie sadzone pod drzewami lub żywopłotami jako podsadzenie. W połączeniu z żółtym kwitnącym forsycja (Forsycja) lub oczar wirginijski (oczar wirginijski) niebieskie odmiany Schneeglanz są szczególnie piękne, natomiast odmiany białe i różowe dobrze prezentują się pod drzewami i krzewami magnolia (magnolia) lub zima śnieżka (Kalina x bodnantense). Ty też możesz dołączyć przebiśnieg (Galanthus), krokus (Krokus), hiacynty winogronowe (Muscari) lub wcześnie żonkile (Narcyza) można sadzić razem, tworząc kolorowe dywany z kwiatów.

Hiacynty gwiaździste rozprzestrzeniają się w ogrodzie przez samosiew i cebulki córki S luciliae rozprzestrzenia się mniej niż S Forbesii, dzięki czemu nadaje się również do niewielkich nasadzeń w ogrodach skalnych i pod drzewami.

Właściwa pielęgnacja

Hiacynty gwiaździste są łatwe w pielęgnacji i nie trzeba ich ścinać nawet po posadzeniu. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze łatwych w pielęgnacji wczesnych roślin kwitnących jest średnio wysokie. Po kilku latach na lekkich, piaszczystych glebach zapasy składników odżywczych mogą się zatem wyczerpać. Niedobór składników odżywczych jest najpierw rozpoznawany przez zmniejszoną skłonność do kwitnienia lub przedwczesne żółknięcie liści. Przeważnie organiczny nawóz długoterminowy, taki jak nasz Organiczny nawóz kwiatowy Plantura można rozprowadzać luźno wokół uprawy od marca, jeśli podłoże jest wolne od mrozu lub umieścić w miskach roślinnych podczas przesadzania. Bezzwierzęce granulki nawozu powoli i delikatnie uwalniają zawarte w nich składniki odżywcze przez tygodnie i miesiące. To skutecznie zapobiega wypłukiwaniu i nadmiernemu nawożeniu.

Snowglow w doniczce, która jest uprawiana w pomieszczeniu, powinna być regularnie podlewana. Latem rośliny w mieszkaniu również przenoszą się do cebulek. Hiacynt gwiaździsty jest następnie sadzony na zewnątrz lub trzymany w pomieszczeniu, aby ponownie zakwitł następnej zimy. Dobrym miejscem dla cebulki Snow Gloss do stymulowania kwitnienia od jesieni jest lodówka. Upewnij się, że cebula nie jest zbyt wilgotna i nie zaczyna gnić. Po około ośmiu tygodniach hiacynt gwiaździsty można umieścić w jasnym i chłodnym miejscu. Po krótkim podlewaniu zaczyna rosnąć korzenie i formować pędy. Po około tygodniu od przyzwyczajenia się, możesz przenieść donicę do ciepłego salonu.

Cebula Schneestolz jest mrozoodporna do temperatury poniżej -25 °C i nie wymaga ochrony na zimę. Możesz przebywać w tym samym miejscu przez lata. Rozmnażanie odbywa się przez cebulki potomne, które są wykopywane pod koniec lipca po kwitnieniu i wciągnięciu rośliny i używane w odpowiednim miejscu lub przechowywane w suchym, chłodnym pomieszczeniu do czasu przesadzenia będzie.

Czy śnieżyca jest trująca?

Podobnie jak wiele roślin szparagowych, hiacynt gwiaździsty jest trujący. Nadmierne spożycie części roślin może prowadzić do wymiotów, nudności i innych objawów zatrucia. Cebulki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla zwierząt domowych i dzieci do momentu posadzenia. Jednak jest bardzo mało prawdopodobne, że zwierzęta jedzą i zatruwają się na zewnątrz na roślinach, ponieważ w naturalny sposób unikają cebulek i zielonych części.

Pokrewnym wiosennym bloomerem jest hiacynt (Hiacynt). Przedstawiamy w profilu roślinę cebulową oraz najpiękniejsze gatunki.