Odmiany kopru włoskiego: nowe, wypróbowane i przetestowane i odporne

Koper włoski może być uprawiany jako koper bulwiasty, koper dziki i koper przyprawowy na kwiaty i nasiona. Przedstawiamy odmiany i przedstawiamy przegląd najlepszych odmian kopru włoskiego.

ten koper ogrodowy (Foeniculum vulgare sp. wulgarny) występuje w trzech różnych odmianach: dziki koper włoski lub gorzki koper (Foenicum vulgare zm. wulgarny), słodki koper włoski, znany również jako koper rzymski lub fenkuł przyprawowy (Foeniculum vulgare zm. dulce) jest znany i koper warzywny (Foeniculum vulgare zm. azoricum). W kuchni koper warzywny, który ze względu na swoją strukturę nazywany jest również koprem cebulowym lub koprem bulwiastym, jest zwykle używany jako całość. Dziki koper włoski i koper korzenny są używane jako przyprawa do chleba, w deserach, herbatach oraz jako lekarstwo np. na problemy trawienne. W tym artykule podsumowaliśmy dla Ciebie najlepsze odmiany kopru włoskiego i ich właściwości.

Porównanie słodkiego kopru włoskiego, dzikiego kopru włoskiego i przyprawowego kopru włoskiego

koper warzywny	fenkuł przyprawowy	Dziki Koper
Foeniculum vulgare zm. azoricum	Foeniculum vulgare zm. dulce	Foeniculum vulgare zm. wulgarny
wykorzystanie bulw	wykorzystanie nasion	wykorzystanie całej rośliny
Jako warzywo, gotowane lub na surowo	Przyprawa, herbata, lekarstwo	Przyprawa, herbata, lekarstwo

Odmiany kopru włoskiego: dziki koper

Wieloletni dziki koper włoski jest nie tylko bliskim krewnym Anyż (Pimpinella anisum), kminek (Carum carvi) oraz koperek (Anethum graveolens), ale także archetyp dzisiejszych odmian kopru ogrodowego. Pochodzi z regionu Morza Śródziemnego na Bliski Wschód i już w starożytności był ceniony jako przyprawa i środek leczniczy. W tym czasie był używany głównie do aromatyzowania chleba i wina oraz do leczenia problemów trawiennych. Jest również znany jako gorzki koper włoski i tworzy tylko bardzo małą bulwę. Rośliny o wysokości do 150 cm są wieloletnie i ponownie kiełkują każdej wiosny. Obecnie dziki koper jest uprawiany dla nasion, które są bardziej aromatyczne w porównaniu z koprem hodowlanym i mają prawie ostry smak, podobny do lukrecji. Koper gorzki pochodzi od kamforowego i gorzkiego w smaku fenchonu zawartego w nasionach, który ma działanie antybakteryjne i pobudzające. Suszone, żółte, słodko-pikantne kwiaty kopru włoskiego mogą być również używane jako zioło. Nazywa się je „pyłkiem kopru włoskiego”.

fenkuł przyprawowy

Na fenkuł przyprawowy Jest to odmiana nastawiona na produkcję licznych, dużych, słodko-aromatycznych nasion. Koper przyprawowy jest koprem włoskim bez tworzenia bulw, ponieważ roślina kwitnie bezpośrednio. Ze względu na smak nasion i liści, koper przyprawowy nazywany jest również koprem słodkim. Stosowany jest w herbatach, jako przyprawa do mięs, ryb i sałatek oraz jako środek leczniczy np. na dolegliwości żołądkowe. Dziś uprawiana jest głównie we Francji, ponieważ do dojrzewania nasion potrzebne są długie, ciepłe lata. Dla ogrodników hobbystów uprawa kopru przyprawowego jest szczególnie atrakcyjna, ponieważ roślina jest solidna i łatwa w pielęgnacji. Dzięki swojej odporności na mróz dobrze znosi zimę u nas. Kwiatostany wydzielają również intensywny zapach i przyciągają liczne owady do zapylania. Przedstawiamy najlepsze odmiany kopru włoskiego do uprawy we własnym ogrodzie:

• „Dulce”: Słodki koper włoski z mocnymi pędami i delikatnie pierzastymi, zielonymi liśćmi. Rośliny dwuletnie, które osiągają wysokość do 200 cm, oprócz słodkich liści wytwarzają liczne aromatyczne nasiona kopru włoskiego.
• „Finokio”: Dwuletnia zielona przyprawa kopru włoskiego o aromatycznych, słodkich liściach i nasionach. Odmiana lubi się rozmnażać wysiewając w grządce.
• "Magnafena": Silna odmiana kopru włoskiego o błyszczących, turkusowo-zielonych liściach i bardzo dużych nasionach. Rośliny osiągają wysokość 80 cm, dzięki czemu pozostają raczej małe i zwarte.

• „Purpure”: Brązowy fenkuł z brązowymi lub miedzianymi liśćmi. Ten dwuletni wieloletni koper włoski może osiągnąć wysokość 200 cm i rozmnażać się przez samosiew, jeśli nie zebrano licznych nasion.
• rubrum: Koper brązowy o wysokości wzrostu 150 - 200 cm i zielonych liściach z delikatnym brązowym odcieniem. Odmiana tworzy duże, pachnące baldachy kwiatowe, które często tworzą tylko kilka nasion.
• „Zadymiony”: Brązowy koper włoski o szczególnie słodkich liściach. Koper miedziany o wysokości do 150 cm jest niezawodnie wytrzymały i wieloletni.
• „kamienny skryba”: Słodki koper włoski, który wysiewa się wczesną wiosną, dając nasiona nadające się do zbioru w pierwszym roku. Rośliny o wysokości do 200 cm przez wiele tygodni służą jako produktywne pastwisko dla pszczół.

Odmiany kopru warzywnego

Najbardziej znanym jest prawdopodobnie koper warzywny. Charakteryzuje się mocno pogrubionymi, biało-zielonymi bulwami pędów. Historycznie najmłodszy jest słodki koper włoski. Powstał przez skrzyżowanie różnych odmian dzikiego kopru włoskiego. Dziś jest uprawiana w dużej części świata i może być spożywana na surowo w sałatkach, ale także gotowana na parze, pieczona lub gotowana.

Liczne odmiany kopru włoskiego różnią się głównie czasem zbioru oraz kategoriami „odporne na śruby” lub „nie odporne na śruby”. W przypadku klimatu w Niemczech zalecamy stosowanie wyłącznie odmian odpornych na śruby. Nie mają one tendencji do tworzenia kwiatu zamiast grubej cebulki w pierwszym roku. Obecnie do uprawy dostępnych jest wiele odpornych na śruby odmian słodkiego kopru włoskiego:

• „Di Firenze”: Ta stara włoska odmiana tworzy aromatyczne, duże bulwy, ale jest niestety mniej odporna na kwitnienie niż dzisiejsze odmiany. Dlatego nadaje się tylko do uprawy jesiennej.
• 'Finał': Odmiana odporna na śruby, dobrze nadaje się do wczesnej uprawy. Okrągłe, jędrne i gęste bulwy charakteryzują się dobrą wielkością, wysoką wydajnością i aromatycznym smakiem.
• ‘cienki‘: Ta wyjątkowo odporna na śruby odmiana przekonuje bujnymi, jasnobiałymi bulwami. Może być uprawiana na początku roku i ma dobry gust.
• „Montebianco”: Ta wczesna do średnio dojrzewającej, szerokookrągła bulwiasta odmiana kopru włoskiego na zbiory jesienne. Pomiędzy siewem a zbiorem upływa 90-110 dni.

• „Orazio F1”: Odmiana mieszańcowa o jednakowej wielkości, grubych, zaokrąglonych bulwach. Prawie nigdy nie stają się zdrewniałe i mogą być zbierane jako mini koper lub dorosły słodki koper.
• 'Doskonałość': Ta dość odporna na śruby odmiana kopru włoskiego ma pięknie uformowane, białe, płaskie bulwy. Polecana do wczesnej uprawy i jesiennych zbiorów.
• „Preludium F1”: Hybrydowa odmiana z Włoch o średniej wielkości, okrągłych, białych bulwach. Odmiana odporna na śruby nadaje się do sadzenia od maja do sierpnia.

• „Romański”: Wcześnie dojrzewająca odmiana kopru włoskiego z okolic Rzymu z dużymi, grubymi bulwami pędów o masie do 400 g. Rośliny osiągają wysokość około 60 cm.
• „Rondo F1”: Odmiana mieszańcowa odporna na rygle na zbiór letni i jesienny charakteryzuje się wysokim plonowaniem i intensywnym smakiem bulw.
• ‘Selma‘: Odmiana odporna na śruby szybko rośnie z dużymi bulwami. Charakteryzuje się również wysokim plonowaniem przez całe lato oraz wyśmienitym smakiem.

Po wybraniu odpowiednich odmian kopru włoskiego nadchodzi czas na sianie i sadzenie. Bardziej dla Uprawa kopru włoskiego we własnym ogrodzie możesz przeczytać w naszym specjalnym artykule.