Szalotki: uprawa, rozmnażanie i opieka

Szalotka pochodzi z Azji. Ale nawet w tym kraju bliski krewny cebuli kuchennej jest łatwy do uprawy w ogrodzie.

szalotka (Allium cepa zm. agregat) charakteryzuje się nieco łagodniejszym smakiem. Ale ma też wiele wspólnego z cebulą (Allium cepa). W związku z tym jest botanicznie klasyfikowana jako odmiana starszej siostry i do czasów, gdy szalotka otrzymała swój własny gatunek (dawniej Allium ascalonium) należą do historii. Oprócz smaku szalotkę można odróżnić od cebuli kuchennej różową skórką, często wydłużonym kształtem i dwuczęściowym charakterem cebuli. W kuchni rywalizują ze sobą dwa pory (Allioideae) wokół deski do krojenia. Szalotka może ubarwić kuchnię – w niektórych odmianach pojawia się nawet żółta cebula – ale po usmażeniu szybko staje się gorzka. Niemniej jednak warto uprawiać roślinę we własnym ogrodzie do celów kulinarnych.

Uprawiaj szalotki - krok po kroku

1. Lokalizacja:

Szalotka lubi słońce i ciepło. Im więcej z tych dwóch czynników dostanie, tym lepiej będzie się rozwijać. Gleba powinna być piaszczysta i niepodatna na nasiąkanie wodą. Dlatego zbyt zagęszczona gleba nie nadaje się do uprawy szalotki. Roślinę pora można uprawiać również w skrzynce balkonowej, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących podłoża. Dobrze nadaje się do tego specjalna gleba warzywna, taka jak nasza Plantura Ekologiczna gleba pomidorowa i warzywna.

Jeśli to możliwe, w bezpośrednim sąsiedztwie szalotki nie należy uprawiać kapusty ani innych roślin cebulowych. Z kolei bliskość marchwi sprzyja uprawie szalotki. Podobnie jak w przypadku niektórych roślin, szalotki należy unikać przez cztery do pięciu lat po ponownym zasadzeniu. Wielokrotne stanie w tym samym miejscu przez kilka lat z rzędu sprzyja pladze niechcianej muszki cebulowej lub nicieni. Ponadto powoduje to jednostronne wycofywanie składników odżywczych z gleby.

2. Rozmnażanie i rośliny:

W naszych umiarkowanych szerokościach geograficznych szalotka zwykle nie kwitnie. Jednak w przeciwieństwie do cebuli kuchennej szalotka nie wymaga indukcji przez kwiat, aby rozwinąć cebulę potomną nadającą się do rozmnażania. W ten sposób jesienią można zebrać od pięciu do siedmiu małych cebul, nawet bez kwitnienia. Wkłada się je do ziemi następnej wiosny od marca. Małe cebulki sadzi się w luźnej glebie na głębokość około 5 cm w odstępach od 15 do 20 cm w rzędzie. Przy uprawie w skrzynce balkonowej obowiązują oczywiście również odległości, aby móc uzyskać obfite plony. Uwaga: Należy zauważyć, że cebula jest wkładana w kierunku, w którym rośnie.

Jeśli odłożysz ją do góry nogami, cebula będzie miała niepotrzebnie utrudniony czas pączkowania lub nie będzie w stanie wypchnąć liści na światło dzienne. Niektóre stosunkowo odporne na mróz odmiany wytrzymują temperatury do -10 °C, dzięki czemu jesienią można je sadzić w cieplejszych regionach.

3. Podlewanie i nawożenie:

W łóżku małą cebulę należy podlewać tylko w ekstremalnie suchych warunkach. I tylko wtedy, gdy jest rośliną pora we wzroście liści. Należy unikać dostarczania wody bezpośrednio po posadzeniu lub tuż przed zbiorem, gdy cebula dopiero dojrzewa. Naraziłoby to cebulę na ryzyko gnicia lub skrócenie okresu przydatności do spożycia. W skrzynce balkonowej podlewanie może być oczywiście bardziej konieczne. Możesz stwierdzić, kiedy nadszedł czas, gdy liście zaczynają opadać.

Pod względem składników odżywczych szalotka jest równie łatwa w pielęgnacji. Przy uprawie w grządce wystarczy pracować w głównie organicznym nawozie o powolnym uwalnianiu, takim jak nasz Organiczny nawóz do pomidorów lub kompostować na wiosnę, gdy ogród jest przygotowywany do sadzenia cebul. Do skrzynki balkonowej wystarczy dobre podłoże, które zawiera wszystkie ważne składniki odżywcze w wystarczających ilościach. Oto nasza Plantura organiczna gleba pomidorowo-warzywna bardzo dobry wybór.

4. Opieka:

Podsumowując, szalotka jest niezwykle łatwa w pielęgnacji, nawet we własnym ogrodzie. Ma tylko coś przeciwko chwastom. Aby nie ograniczać zbytnio zbiorów z powodu zbyt dużej konkurencji ze strony niepożądanego dzikiego wzrostu, na porządku dziennym jest regularne odchwaszczanie szalotki.

5. Zbiór:

W zależności od odmiany i pogody cebulę można zbierać od 90 sierpnia do 120 dni po posadzeniu. Są po prostu wyciągane z ziemi przez liście, gdy nadziemna część zaczyna więdnąć i wysychać. Najlepiej zbierać w suchy i możliwie ciepły dzień. Sprzyja to przechowywaniu cebuli.

6. Przechowywanie:

Po kilkudniowym suszeniu szalotki można związać z liśćmi w pęczki lub warkocze. Cebule nadają się do nieograniczonego spożycia przez kilka miesięcy w stosunkowo chłodnym miejscu (10 do 15°C) i dobrej wentylacji.