Postelein: Uprawa i wykorzystanie portulaki zimowej

Jednym z mniej znanych rodzajów warzyw zimowych jest Postelein, znany również pod nazwami takimi jak Winterpostelein lub Winterpurslane. Z nami dowiesz się, jak uprawiać, zbierać i wykorzystywać pospolite ziele talerzowe.

Szczególnie w mroźne zimowe miesiące radość ze świeżych warzyw z własnego ogrodu jest największa. Mały post (Claytonia), znana również jako kapusta talerzowa, może być używana jako chrupiąca sałatka lub jako gotowane warzywo. Oprócz szeroko rozpowszechnionego ziela pospolitego (Claytonia perfoliata) są również dostępnymi w handlu nasionami ziela syberyjskiego talerzowego (Claytonia sibirica), obie rośliny mogą być uprawiane i wykorzystywane w równym stopniu. Wyjaśnimy wszystko, co musisz wiedzieć o uprawie i pielęgnacji zimowych warzyw.

Postelein: pochodzenie, smak i właściwości

Szukając świeżych zimowych warzyw, szybko natrafisz na Postelein (Claytonia perfoliata), która pierwotnie pochodzi z górzystych i przybrzeżnych regionów zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej, ale przez wiele lat emigrowała do nas jako neofita. W zależności od regionu, jednoroczną roślinę zielną można spotkać również pod nazwami postelein zimowa, portulaka zimowa, szpinak kubański lub jako pospolite zioło talerzowe. Postelein należy do rodzaju ziół talerzowych (Claytonia) i dlatego należy do rodziny wiosennych (Monitaceae).

Odporny Postelein osiąga tylko około 30 cm wysokości i tworzy mięsiste liście zaczynające się od podstawowej rozety liściowej. Dzięki lekko soczystym liściom Postelein jest w stanie przetrwać krótkie okresy suszy bez szwanku. Niższe, starsze liście mają długie łodygi, podczas gdy młodsze liście rosną razem parami i obejmują łodygę. W ten sposób stają się wyróżnikiem i unikalnym punktem sprzedaży Postelein. Jednocześnie zrośnięte liście wyglądają jak talerz wyrastający na łodydze poniżej kwiatostanu. Nadali Posteleinowi trywialną nazwę „Tellerkraut”. Od lutego do maja, czasami do czerwca, Postelein kwitnie kępami od 5 do 40 białych lub lekko różowych kwiatów. Kwiaty same się zapylają i tworzą małe nasiona, którymi postelein rozsiewa się i kiełkuje w następnym roku.

Smak surowego Postelein przywodzi na myśl Roszponka (Valerianella locusta), choć jej aromat jest mniej intensywny. Kiedy liście są ugotowane, są aromatyzowane szpinak (Spinacia oleracea) porównywalne - wzbogacenie świeżej, lokalnej kuchni zimą.

Jaka jest różnica między Postelein a portulaką? Bo nazwa brzmi tak samo, Postelein z portulaką (Portulaka oleracea) z rodzaju portulaka (Portulaka) z rodziny portulakowatych (Portulaceae). Portulaka nazywana jest również portulaką letnią. Jednak rośliny wyraźnie różnią się od czysto wizualnego punktu widzenia: portulaka nie tworzy rozety liści i kwiatów żółtych, natomiast Postelein to wyjątkowy punkt sprzedaży w świecie roślin ze względu na liście w kształcie talerzy na łodygach posiada. Zastosowanie obu roślin jest podobne: obie mogą być używane jako zimowe warzywa i sałatki i były używane w medycynie w przeszłości.

Uprawa Postelein: siew, lokalizacja i nie tylko

Uprawa Posteleina zwykle przebiega bezproblemowo, ponieważ jest to roślina dość mało wymagająca. Najlepsze jest miejsce w półcieniu, które jest przynajmniej umiarkowanie ciepłe. Postelein naturalnie rośnie na bogatej w składniki odżywcze, piaszczystej glebie z dobrym zaopatrzeniem w wodę i niewielką ilością soli. Po prostu nie znosi tego dobrze. Uprawa jest również możliwa na balkonie lub w wiadrze, ponieważ system korzeniowy Posteleina jest bardzo płytki. Bogata w próchnicę, luźna gleba, która dobrze przechowuje wodę, ale nie ma tendencji do zapychania się, jest odpowiednia jako podłoże dla roślin zarówno w grządce, jak i w wannie. Do gleby przed siewem można dodać trochę kompostu lub ziemi doniczkowej, aby zapewnić roślinie składniki odżywcze przez cały okres wegetacji. Na przykład nasza doskonała podstawa Plantura ekologiczna ziemia pomidorowo-warzywna, który ma powoli uwalnianą zawartość składników odżywczych ze względu na wysoką zawartość kompostu. Dzięki zawartej w nim pulpie kokosowej gleba organiczna jest w stanie długoterminowo magazynować wodę i udostępniać ją roślinie. Dodatkowo nasza ziemia pomidorowo-warzywna wykonana jest w całości bez użycia torfu, co zmniejsza emisję CO₂ ogranicza i chroni środowisko.

Ponieważ Postelein potrzebuje zimnego bodźca do kiełkowania, najlepszy czas na Siać między wrześniem a marcem, o ile temperatury są poniżej 12 °C. ten Idealna temperatura kiełkowania wynosi od 8 do 12°C. Wysiew można wykonać w kanałach o głębokości około 1 cm, dzięki czemu nasiona można wysiewać dość gęsto z odległości około 5 cm. A Rozstaw rzędów od 10 do 15 cm Posteleinowi wystarczy. Pierwsze nasiona Postelein kiełkują po dwóch do trzech tygodniach, w zależności od pogody.

Ważne środki pielęgnacyjne dla portulaki zimowej

Portulaka zimowa jest jedną z roślin słabo żywiących się i do swojego wzrostu potrzebuje tylko kilku składników odżywczych, co sprawia, że ​​dodatkowe nawożenie nie jest konieczne. Zwłaszcza jeśli przed siewem zmieszano kompost lub ziemię doniczkową, portulaka zimowa może rozwijać się zdrowo i energicznie. Portulaka zimowa jest wrażliwa na suszę ze względu na płytki system korzeniowy, dlatego bardzo ważne jest stałe dostarczanie wody i regularne podlewanie. Chcąc zapobiec niekontrolowanemu rozmnażaniu się portulaki zimowej, należy regularnie odcinać kwiaty, zanim nasiona dojrzeją.

Zbiór i przechowywanie postelet zimowych

Pierwsze liście są już dojrzałe i można je zbierać sześć do ośmiu tygodni po siewie. Ważne jest przycinanie ostrym nożem liści powyżej 2 cm nad ziemią. Chroni to roślinę, a jednocześnie stymuluje tworzenie nowych liści, co umożliwia wielokrotne zbiory. Czas zbiorów postelein zimowych przypada na okres od października do kwietnia i zależy od terminu siewu.

Posteinę zimową najlepiej spożywać na świeżo, ponieważ nie można jej długo przechowywać. Pocięte liście można umieścić luzem w misce i przykryć wilgotną szmatką i przechowywać w lodówce przez około sześć do ośmiu dni.

Postelein: składniki i zastosowanie

Postelein można jeść na surowo lub gotować. Roślinę można wykorzystać prawie w całości: młode liście, łodygi i kwiaty świetnie smakują na surowo najlepsze, natomiast korzenie i starsze liście są pyszne po ugotowaniu, mają lekko gorzki smak na surowo mieć. Szczególnie popularna jest sałatka Postelein.

Oprócz wysokiej zawartości witaminy C Postelein zawiera dużo magnezu, potasu i żelaza, co czyni go niezwykle zdrowym. W przeciwieństwie do innych roślin sałaty Postelein nie ma problemów z wysokim spożyciem azotanów. Postelein był już używany jako roślina spożywcza i lecznicza przez Indian i inne ludy tubylcze. Stosowano go jako okład na reumatyzm i ból oczu lub sok jako lekarstwo na utratę apetytu.

Czy chciałbyś następnej zimy więcej warzyw z własnego ogrodu? Przeczytaj także nasz artykuł o Uprawa i pielęgnacja korzenia owsa.