Pielęgnacja, rozmnażanie i zimowanie róż pustynnych

Nazwa róży pustyni (adenium) niekoniecznie to sugeruje, ale roślina kochająca suszęrozpieszcza cię licznymi kwiatami.

W zależności od odmiany róża pustynna może mieć kwiaty czerwone, różowe lub białe, a także najbardziej nietypowe formy łodyg. Pokazujemy, jak dbać o niewymagające sukulenty i prezentujemy najpiękniejsze odmiany.

Róża pustyni: pochodzenie i właściwości

Róża pustynna to rodzaj roślin występujących w niektórych częściach Afryki, a także na Półwyspie Arabskim. Należy do rodziny psich zgub (Apocynaceae) i zawiera mleczny sok typowy dla tej rodziny roślin. Ulatnia się, gdy rośliny są zranione i może podrażniać skórę, a nawet powodować zatrucie. Róża pustynna bez problemu znosi porę suchą w swojej ojczyźnie. Jest soczystą łodygą, co oznacza, że ​​może magazynować wodę w tzw. ogonku. Jest to organ magazynujący rośliny między korzeniem a łodygą. Caudex może być kształtowany i wymawiany na różne sposoby i wygląda bardzo dekoracyjnie.

Dlatego wiecznie zielony krzew czasami przypomina drzewo i w naturze może osiągnąć wysokość do pięciu metrów. Ale jak duża rośnie róża pustynna w kulturze indoor? Zależy to całkowicie od odmiany i może wynosić od 30 cm do 3 metrów. Liście są owalne, pogrubione, ciemnozielone. adenium zachwyca nie tylko ciekawymi formami łodyg i wiecznie zielonymi liśćmi, ale także pięknymi kwiatami. Kwiaty róży pustynnej pojawiają się od kwietnia i pozostają do lipca. Róża pustynna może kwitnąć we wszystkich odcieniach koloru od białego do fioletowego. Dzięki hodowli dostępne są nawet podwójne kwiaty.

Najpiękniejsze odmiany i gatunki róż pustynnych

Nadal istnieje spór dotyczący gatunków i odmian róż pustynnych. Czasami przyjmuje się, że istnieje tylko jeden gatunek róży pustynnej, a mianowicie pospolita róża pustynna (Adenium obesum). Wszyscy pozostali przedstawiciele byliby zatem podgatunkami. Jednak możliwe jest również, że istnieje kilka różnych gatunków. Odrębny gatunek lub podgatunek, wszystkie poniższe róże pustynne są odpowiednimi roślinami doniczkowymi i pięknymi dla oka.

• Adenium obesum: Zwykła róża pustynna jest uważana za prawdziwą różę pustynną. Kwiaty mogą mieć różne kolory, zwykle wewnętrzny kwiatek jest jaśniejszy niż na zewnątrz, co powoduje ładne przejście kolorów.

• Adium arabski: Ta somalijska róża pustynna widzi Adenium obesum bardzo podobny. Jeśli chcesz uprawiać różę pustynną jako bonsai, najlepiej Adium arabski chwyć, ponieważ najlepiej nadaje się do tych celów.

• Adenium wielokwiatowy: Jak sama nazwa wskazuje, ta róża pustyni wyróżnia się imponującymi kwiatami. Jednak w naturze gatunek ten nie rośnie aż tak duży i zwykle utrzymuje się na wysokości około trzech metrów.

• Róża Pustyni 'Królewna Śnieżka': Ta odmiana róży pustynnej ma białe kwiaty i pełne kwiaty. Tak to wygląda szczególnie cudownie.

• Róża Pustyni „Złoty Smok”: Dość niezwykła wśród róż pustynnych jest odmiana „Golden Dragon”, która wytwarza żółte kwiaty.

Uprawa, lokalizacja i gleba

adenium to bardzo oszczędna roślina doniczkowa, która nie sprawia większych trudności w pielęgnacji. Aby dołączyć do jednego adenium Nie musisz kupować gotowej rośliny, aby się nią cieszyć, możesz też wyhodować różę pustynną z nasion. Przy stosowaniu nasion ogonek małych roślin jest zwykle lepiej rozwinięty niż u potomstwa uzyskanego z sadzonek. Wiosną rozsmaruj nasiona na podłożu uprawowym i przykryj nasiona ziemią. Warstwa powinna mieć maksymalnie jeden centymetr grubości. Utrzymuj glebę wilgotną i umieść doniczkę w ciepłym i jasnym miejscu w temperaturze około 20 do 25°C. Pierwsze sadzonki mogą pojawić się po tygodniu. Kiedy pojawią się pierwsze pary liści, możesz przesadzić małe różyczki pustynne. Podczas sadzenia część ogonka, w której znajduje się większość korzeni, powinna być przykryta ziemią. Możesz także zostawić nieco większą część ogoniastego na powierzchni i po prostu odciąć górne drobne korzenie. Płaska doniczka sprawia, że ​​ogonek nie rozwija się zbyt długo i nie ma kształtu słupka.

Róża pustynna potrzebuje ciepłego i bardzo słonecznego miejsca. Można go więc bez problemu postawić bezpośrednio na południowym oknie, o ile nie ma tam stałego przeciągu. Zalecane są temperatury około 20 °C, ale może być też cieplej. Nawet suche powietrze nie stanowi problemu. Gdy temperatury w lecie osiągną dwucyfrowe wartości, można również wystawić różę pustyni na zewnątrz. Tam radość ze światła jest zwykle wyższa niż przy oknie i adenium otrzymuje najlepsze warunki do silnego, choć powolnego wzrostu.

Aby warunki były odpowiednie w obszarze korzeni, podłoże musi być przepuszczalne, a doniczka musi mieć otwór drenażowy. Podobnie jak w przypadku większości roślin, zalecana jest warstwa drenażowa z grubego materiału, takiego jak kamyki na dnie doniczki. Następnie posadź różę pustynną w mieszaninie dwóch trzecich ziemi doniczkowej i co najmniej jednej trzeciej piasku kwarcowego, co zwiększa przepuszczalność. Na przykład możesz użyć naszej jako podstawy Plantura organiczna uniwersalna gleba zastosowanie, którego wartość pH jest w optymalnym zakresie dla róży pustynnej i jest wytwarzana głównie z przetworzonych surowców roślinnych.

uprawiać różę pustyni

Jeśli szukasz niewymagającej rośliny doniczkowej, z różą pustyni jesteś we właściwym miejscu. Suchość i ciepło to dwa podstawowe wymagania skutecznej pielęgnacji róż pustynnych.

Przycinanie, podlewanie i nawożenie róży pustynnej

Najważniejszą rzeczą podczas podlewania róży pustynnej jest unikanie zalegania wody. Usuń wodę, która spływa po wlaniu do podstawki. Podlewanie odbywa się tylko wtedy, gdy podłoże jest suche. W każdym razie róża pustynna lepiej znosi suszę niż mokrą. Zimą dopływ wody można prawie całkowicie zatrzymać. Jeśli robi się zbyt zimno i jest mało wody, róża pustynna przechodzi w fazę uśpienia i zrzuca liście. Wykiełkuje ponownie wiosną przyszłego roku.

Róża pustynna jest nawożona tylko w fazie wzrostu. Podczas hibernacji nie jest potrzebny nawóz. Okres wegetacyjny trwa od marca do października, w tym czasie można nawozić mniej więcej co cztery tygodnie. Użyj nawozu do kaktusów, jeśli jest dostępny, lub użyj połowy dawki nawozu do roślin zielonych. Na przykład nasz jest do tego idealny Plantura organiczny nawóz do roślin wewnętrznych i zielonych który jest odpowiedni dla prawie wszystkich roślin domowych. Oprócz ważnych składników odżywczych, azotu i potasu, zawiera również mikroorganizmy wspierające wzrost korzeni.

Nie trzeba przycinać róży pustynnej, ponieważ i tak rośnie bardzo wolno. Jeśli jednak chcesz ingerować w kształt, możliwe jest cięcie, ponieważ w tym miejscu róża pustyni ponownie wykiełkuje. Najlepszy czas to kwitnienie. W przeciwnym razie powstałe pąki kwiatowe mogą zostać odcięte.

W tym czasie można również przesadzić różę pustynną. Jest to jednak wystarczające co kilka lat, gdy korzenie wyrastają z dna doniczki, ponieważ wzrost jest bardzo powolny.

Żółte liście i utrata liści na pustyni róży: co robić?

Czy twoja róża pustyni traci liście lub żółknie? To nie musi być powodem do niepokoju.

• Żółte liście: Jeśli umyślnie wprowadzisz różę pustynną w stan hibernacji zimą poprzez zatrzymanie podlewania, liście żółkną i opadną. Innym razem jednak zbyt dużo lub zbyt mało składników odżywczych lub zgnilizna korzeni z zalegania wody może być wyzwalaczem zmiany liści.
• Brak kwiatów: Róża pustyni nie kwitnie? Zimowa faza uśpienia ma kluczowe znaczenie dla obfitego kwitnienia wiosną. Jeśli nie dojdzie do prawidłowego zimowania, może to prowadzić do zaniku kwiatów i liści.
• utrata liści: To całkiem normalne, że róża pustynna jako roślina doniczkowa traci liście zimą, jeśli nie jest już podlewana. W zimnych porach roku robi się też za mało światła. Jeśli jednak liście opadną wiosną lub latem, może wystąpić błąd w pielęgnacji.
• szkodniki: Róża pustynna jest rzadko atakowana przez choroby lub szkodniki. przędziorków lub wełnowiec szczególnie lubią suche powietrze zimą. W przypadku porażenia roślinę należy umyć ostrożnie, ale dokładnie.

Pomnóż różę pustyni: nasiona, sadzonki i Co.

Zarówno sadzonki, jak i nasiona nadają się do rozmnażania róży pustynnej. Decydującą zaletą nasion jest silniejszy rozwój ogonka.

Róża pustynna jest rozmnażana przez sadzonki latem lub wiosną. Stosuje się pędy bez kwiatów, ale z co najmniej dwiema parami liści. Odetnij pęd ostrym narzędziem i pozostaw do wyschnięcia na dzień lub dwa. Następnie możesz umieścić sadzonki w ziemi doniczkowej i utrzymać je w cieple i lekko wilgotnym.

Obiecujące jest również używanie własnych nasion. Między lipcem a sierpniem dojrzewają nasiona, które znajdują się w podłużnych, brązowych torebkach. Zbiera się dojrzałe kapsułki i ekstrahuje nasiona. Następnie można rozpocząć siew bezpośrednio, ponieważ zdolność kiełkowania jest najwyższa w przypadku świeżych nasion. Możesz dowiedzieć się, jak to zrobić, w powyższym akapicie dotyczącym uprawy, gleby i lokalizacji.

Zimowa róża pustyni

Zimowanie róży pustynnej ma kluczowe znaczenie dla kwitnienia w przyszłym roku. W zimnych porach roku ten kochający słońce soczysty i tak nie dostaje wystarczającej ilości światła do wzrostu i dlatego przechodzi w fazę uśpienia.

Ważne jest, aby temperatura nie spadła poniżej 15°C, nawet zimą. W zimnych porach nie ma nawożenia, a podlewanie jest bardzo ograniczone. Podczas hibernacji - w przypadku róży pustynnej nazywanej także spoczynkiem suchym - opadają liście faktycznie wiecznie zielonych roślin. Po udanej hibernacji kwiaty i liście ponownie obficie wyrastają od wiosny, jak tylko zacznie się podlewanie. Co kilka lat, kiedy doniczka staje się zbyt mała, różę pustynną można przesadzać po hibernacji, ale przed nowym wzrostem.

Czy róża pustyni jest trująca?

Ze względu na swój mleczny sok róża pustyni jest trująca. Nie należy go dotykać ani jeść, ponieważ może powodować podrażnienie i zatrucie skóry. Rękawiczki można nosić podczas pracy w celu ochrony przed sokami. Róży pustynnej nie należy umieszczać w zasięgu dzieci lub zwierząt domowych.

Jest ich znacznie więcej kwitnące sukulenty, z których niektóre są nawet odporne. Przygotowaliśmy dla Ciebie mały przegląd.