Określ rodzaje gleby: gleba gliniasta, gleba gliniasta i spółka

Czasami ważne jest, aby wiedzieć, jaki rodzaj gleby lub rodzaj gleby masz we własnym ogrodzie. Ale jakie są rodzaje gleby? Glebę można zbadać i określić za pomocą testu palcowego.

Czy masz „dobrą glebę”? Wielu - zwłaszcza nowych - właścicieli ogrodów nie potrafi odpowiedzieć na to pytanie lub z wielką niepewnością. Wiemy ze słyszenia, jaki rodzaj gleby znajduje się w okolicy. A co by było, gdyby cudza ziemia została rozprowadzona na własnej posesji? I czy to, co mówią sąsiedzi, jest naprawdę prawdziwe?
Możesz skorzystać z naszego krótkiego przewodnika po sprawdzaniu rodzaju gleby, aby dowiedzieć się, jaką masz glebę. Dzięki temu możesz zobaczyć, jak komfortowo czują się niektóre rośliny lub trawnik na twojej glebie.

Jakie są rodzaje gleby?

Gleby zbudowane są z bardzo różnych surowców, tj. skał i powstawały przez tysiące lat. Pogoda, temperatury, ruch wody, wnikanie pyłu skalnego i materiałów organicznych pozostawiły swoje ślady. Każda podłoga jest wyjątkowa ze względu na swoją indywidualną historię pochodzenia. Niemniej jednak dla porównywalności gleb ważna jest ich klasyfikacja – na typy gleb.

Rodzaje gleby są oparte na różnych rozmiarach ziaren występujących w glebie. Odzwierciedlają więc, ile bardzo małych, średnich lub bardzo dużych cząstek tworzy glebę. Cząsteczki gleby mogą mieć rozmiar znacznie mniejszy niż mikron, a nawet ponad 20 cm.
Wiele różnych rozmiarów ziaren jest pogrupowanych we frakcje, tj. grupy o podobnych rozmiarach ziaren i nazywane są piaskiem, mułem i gliną. Piasek jest najgrubszym ziarnem, muł jest średnio gruby, a glina jest najdrobniejszym ziarnem. Rodzaj gleby zależy od proporcji mieszania tych trzech składników gleby. Warto pamiętać o trójkątnym typie gleby.

Wskazówka: Ił nie jest odrębną frakcją ziarnową. Gleby to gleby, które łączą wszystkie trzy wielkości ziaren w podobnych proporcjach. Z grubsza rzecz biorąc, glina składa się z podobnych proporcji piasku, mułu i gliny. Uważane są za gleby szczególnie żyzne. Z drugiej strony gleby, które składają się głównie z jednego rozmiaru cząstek, są oceniane jako niekorzystne dla wzrostu roślin.

Piaszczyste dno

Piaski można znaleźć w lewym dolnym rogu trójkąta rodzaju gleby. Gleby z dużą zawartością piasku są bardzo przepuszczalne dla wody ze względu na ich przede wszystkim gruboziarnistą wielkość, więc prawie nie mogą gromadzić wody. Jednak na takich glebach rzadko dochodzi do podmoknięcia.

Gleby piaszczyste są bardzo dobrze napowietrzone, tlen może łatwo przenikać pomiędzy gruboziarniste ziarna piasku. Korzenie roślin mogą bardzo łatwo zakorzenić się w piaszczystej glebie, a mikroorganizmy oddychające powietrzem również czują się tu niezwykle komfortowo. Bardzo aktywne mikroorganizmy szybko rozkładają resztki organiczne w glebie, ale niestety prawie nie ma próchnicy. Ze względu na zwykle niską zawartość próchnicy, gleby piaszczyste są słabo magazynowane w składnikach pokarmowych i są ogólnie uważane za ubogie w składniki odżywcze.
Gleby piaszczyste są jednak łatwe w obróbce, ponieważ piasek nie skleja się ani ze sobą, ani z narzędziami ogrodniczymi. Ponadto nie staje się ciężki podczas deszczu, ponieważ prawie nie wchłania wody. Mówiąc o glebach lekkich, zawsze mamy na myśli gleby piaszczyste.

Gleby piaszczyste mają niestabilne pH i łatwo na nie wpływają wapno i kwasy.
Piaski obejmują piaski czyste, piaski gliniaste i piaski pylaste. Bardzo piaszczyste gleby można znaleźć w Niemczech, na przykład w Pustaci Lüneburskiej i całym Heidekreis, gdzie powstały z moreny czołowej lodowców ostatniego zlodowacenia.

Przy okazji: Gleby piaszczyste ze względu na niską zdolność magazynowania należy regularnie nawozić i podlewać, ale w małych dawkach.

ziemia mułowa

Namuły są pokazane w górnej części trójkąta rodzaju gleby. Ze względu na swój średni rozmiar ziarna muł jest również w swoich właściwościach pomiędzy gliną a piaskiem. Wielkość porów mułu jest szczególnie korzystna dla wzrostu roślin: przestrzenie między poszczególnymi cząsteczkami gleby mają wielkość, która dobrze wchłania wodę, podobnie jak gąbka. Ponieważ jednak pory nie są zbyt małe, oddają wodę bez większych oporów, np. gdy korzenie roślin wytwarzają podciśnienie, aby wchłonąć wodę. Z tego powodu gleby pylaste są często szczególnie dobrym miejscem dla roślin i przekształcają się w najbardziej urodzajne pola, łąki i naturalne krajobrazy. Podobnie jak gleby gliniaste, gleby pylaste zapewniają zadowalające siedlisko dla mikroorganizmów, a także mają tendencję do tworzenia dużej ilości próchnicy. Dzięki temu gleby pylaste są dobrymi zbiornikami składników odżywczych i wody, które są bardzo luźne, a także łatwe w obróbce.

Namuły obejmują namuły piaszczyste, namuły gliniaste i namuły gliniaste.
Żyzne namuły gliniaste można znaleźć na przykład u podnóża Alp wokół Memmingen w Bawarii.

Przy okazji: Niestety, muł może zostać zdmuchnięty, gdy jest suchy, ze względu na niski poziom przyczepności. Dlatego zawsze należy sadzić glebę mulistą i nigdy nie leżeć odłogiem.

gliniasta ziemia

Gliny można znaleźć w trójkącie rodzaju gleby w prawym dolnym rogu. Cząsteczki gliny to najmniejsza ziarnista frakcja występująca w glebie. Wszystko mniejsze niż 0,002 mm jest uważane za glinę. Ze względu na mały rozmiar ziarna glina ma również tylko małe pory między cząsteczkami, które wiążą dużo wody. Jednak woda będzie również trzymać się tak mocno, że większość roślin z trudem może z niej korzystać. Minerały ilaste mogą się kurczyć i pęcznieć. Kiedy wyssają wodę, w gliniastej glebie prawie nie ma już powietrza. Na glebach silnie gliniastych nie ma prawie żadnego napowietrzenia gleby, czego wiele roślin i mikroorganizmów nie toleruje dobrze.
Oprócz wody minerały ilaste mogą również bardzo dobrze magazynować niektóre składniki odżywcze i dlatego są często bogate w składniki odżywcze. Ponieważ glina wchłania tak dużo wody, a następnie skleja się i staje się niezwykle twarda po wyschnięciu z powodu skurczu, jest trudna w obróbce. Mówiąc o glebach ciężkich, oznacza to glebę bogatą w glinę.
Gleba zbyt gliniasta hamuje powstawanie próchnicy, ponieważ czysta gleba gliniasta jest zbyt niegościnna dla mikroorganizmów i innych organizmów glebowych. Jednak dobra proporcja gliny w glebie może również stabilizować próchnicę, ponieważ tworzą się również minerały ilaste Cząsteczki humusu tzw. „kompleksy glinowo-próchnicze”, które są bardzo trudne do rozbicia i wyjątkowo szkodliwe dla gleby urodzaj.

Gleby gliniaste mają bardzo stabilne pH i bardzo powoli ulegają wpływowi wapna lub kwasów. Gleby gliniaste obejmują gliny pylaste i gliny ilaste.
Na przykład ił pylasty można znaleźć na dużych obszarach po obu stronach Łaby na całej trasie od Morze Północne do Hamburga - nic dziwnego, że kwitnie tam sadownictwo, bo wiele drzew owocowych uwielbia te gliniaste podłogi.

Przy okazji: Chociaż glina może magazynować dużo wody, rośliny niekoniecznie muszą z niej korzystać. Aby móc uprawiać różne rośliny, często trzeba wymieszać ciężką glebę gliniastą z piaskiem. Jeśli rośliny mają być uprawiane na glebach gliniastych, szczególnie ważne jest zapewnienie odbudowy próchnicy lub użycie wysokiej jakości ziemi doniczkowej i kompostu.

gliniasta ziemia

Gliny znajdują się w środku trójkąta rodzaju gleby. Stanowią dobrą mieszankę mułu, piasku i gliny. Ich właściwości uważane są za szczególnie korzystne dla wielu roślin, ponieważ mają wszystko Średnia”: Przechowują średnią ilość wody, która może być również w dużym stopniu wykorzystana przez rośliny jest. Oferują z pomocą prawidłowa gospodarka humusowa wysoki potencjał do budowania dużej ilości żyznej próchnicy. Gleby gliniaste mogą przechowywać wiele składników odżywczych i wilgoci w zawartości gliny, a także w próchnicy, dlatego są zwykle bogate w składniki odżywcze. Dobre napowietrzenie gleby gwarantuje również zawartość piasku co najmniej 30%.
Jednak gleby gliniaste mogą być trudne w obróbce ze względu na ich właściwość magazynowania dużej ilości wody i cementowania się.

Gliny obejmują gliny piaszczyste, gliny normalne i gliny gliniaste.
Zwykłą glinę można znaleźć na przykład w szwabsko-bawarskim starym krajobrazie morenowym wokół Monachium i umożliwia rozkwit rolnictwa.

Wskazówka:Różnica między typami gleb a typami gleb
Terminy rodzaj gleby i rodzaj gleby są często używane zamiennie. Jednak typ gleby odnosi się tylko do wierzchniej warstwy gleby, czyli części gleby o najsilniejszej penetracji korzeniowej. Z kolei typ gleby zawiera wiele innych informacji, a mianowicie o „genezie gleby”, czyli o tworzeniu się gleby. Obco brzmiące nazwy, takie jak Rigosol, Gley, Anmoorgley, Pseudogley, Parabraunerde, Reductosol, Ranker czy nawet Schwarzerde, odnoszą się do materiału źródłowego gleby dla naukowców zajmujących się glebą. Ponadto dostarczają informacji o jego stanie rozwoju, a tym samym o jego wieku i zawartych w nim poziomach glebowych.

Określ rodzaj gleby: test palca na glebie

Testy palcowe to prosty i niezwykle niezawodny sposób na określenie rodzaju gleby. Im więcej różnych gleb masz w swoich rękach, tym bardziej wiarygodna staje się ocena. Aby móc zinterpretować test palcowy, należy zdawać sobie sprawę z właściwości 3 wielkości ziaren:

• piasek jest ziarnisty, szorstki i szorstki. Nie klei się w rowkach palców.
• muł jest aksamitnie mączysty i mało spójny. Kiedy rozmazujesz muł, zamazana powierzchnia nie błyszczy. Muł mocno wbija się w rowki palców.
• Tom jest lepki i mocno spójny. Dlatego łatwo go kształtować. Kiedy posmarujesz glinę, daje błyszczącą posmarowaną powierzchnię.

Wykonaj test palca: instrukcje krok po kroku

• Pobierz próbkę gleby: W tym celu należy pobrać próbki rozmieszczone na całym badanym obszarze. Na próbkę odpowiednia jest gleba z głębokości od 5 do 20 cm. Odrzuć górne 5 cm każdej próbki, ponieważ może być zbyt mocno zanieczyszczona materią organiczną i resztkami roślin. Wszystkie próbki dobrze wymieszać w wiadrze.

• Ustaw wilgotność: Zmieszana próbka powinna mieć średni poziom wilgoci, tzn. nie powinna być ani mokra, ani sucha. Mówi się o „wilgotności hodowli”, ponieważ zawartość wody wydaje się być odpowiednia dla roślin. Rozprowadź zbyt mokrą glebę i pozwól jej trochę wyschnąć, zwilż lekko zbyt suchą glebę za pomocą spryskiwacza.

• Próba 1 — próba rzutu: W tym celu część próbki wielkości orzecha włoskiego należy mocno zagniatać w dłoni. Następnie jest rozwałkowany w dłoni jak ciasto do zabawy w wałek o grubości ołówka.

obserwacja	interpretacja
Próbki w ogóle nie można wdrożyć	Podstawą gleby jest piasek
Próbka rozwija się tylko raz, kruszy się przy wielokrotnym rozwijaniu	Podstawa gleby to muł
Próbkę można wielokrotnie rozwałkować i zagnieść	Podstawa podłogi to glina

• Próbka 2 - Próbka pocierania: W tym celu brana jest pod uwagę garstka próbki.

test	obserwacja	interpretacja
Potrzyj próbkę między palcami	Podłoga jest głównie szorstka/zadrapana	Wysoka zawartość piasku
Podłoga jest wyjątkowo aksamitna	Wysoki udział mułu
Przede wszystkim podłoga wydaje się tłusta	Treść wysokich tonów
Podłoga wydaje się nieokreślona zarówno ziarnista, jak i tłusta i aksamitna	Gleba mieszana/gliniasta

• Próbka 3 - Porównanie wizualne i próbka przyczepności: W tym celu brana jest pod uwagę garstka próbki.

test	obserwacja	interpretacja
Spójrz na próbkę, przenieś ją w dłoni	Widoczne ziarna	zawierać piasek
Drobny kurz wbija się w rowki na palce	zawierają muł
podłoga jest bardzo ciemna	Zawiera stosunkowo dużą ilość próchnicy

Test palca jest podatny na błędy w niektórych przypadkach:

• Zbyt suche próbki szacuje się, że są bardziej ziarniste/piaskowe
• Zbyt mokre próbki szacuje się, że są bardziej spójne/stonowane
• Silne gleby humusowe są źle oceniane, ponieważ próchnica „pośredniczy” zarówno w glebach lekkich, jak i ciężkich: zawartość gliny i piasku jest wówczas oceniana jako zbyt niska, a zawartość mułu oceniana jako wyższa.

Każdy, kto nie ufa własnej ocenie rodzaju gleby lub potrzebuje więcej informacji na temat własnej gleby ogrodowej, wyspecjalizowane laboratoria, takie jak serwis laboratoryjny Raiffeisen, oferują dobre, ale oczywiście nie za darmo Alternatywny. Oprócz typu gleby analiza gleby określa również wartość pH i zawartość niektórych składników odżywczych.

Humus może nieco zakłócać analizę gleby, ale służy jako zbiornik składników odżywczych i wody w glebie i rozluźnia strukturę, dzięki czemu korzenie roślin lepiej rosną. Jest pokarmem dla organizmów glebowych i ważnym składnikiem żyznych gleb. Każdy rodzaj gleby jest ulepszany poprzez zwiększenie zawartości próchnicy - to wystarczający powód, nasz Instrukcja prawidłowego gospodarowania humusem do wykorzystania w celu zwiększenia zawartości próchnicy we własnej ziemi ogrodowej!