Pokrzywa indyjska: lokalizacja, pielęgnacja i rozmnażanie

Wieloletnia pokrzywa indyjska jest integralną częścią repertuaru bylin przyjaznych pszczołom. Z nami dowiesz się wszystkiego o doborze odmiany, sadzeniu i pielęgnacji pokrzywy indyjskiej.

Pokrzywa indyjska (Monarda) oferuje nie tylko kolorowe kwiaty i pachnące liście, ale także mnóstwo pokarmu dla pszczół i innych owadów. Przedstawiamy długowieczną bylinę kwitnącą oraz udzielamy wskazówek dotyczących sadzenia, pielęgnacji i użytkowania pokrzywy indyjskiej.

Pokrzywa indyjska: kwiat, właściwości i pochodzenie

Pokrzywa indyjska należy do rodziny miętowych (Lamiaceae) i pochodzi z Ameryki Północnej. Miejscowi wykorzystywali dziką pokrzywę indyjską do produkcji tzw. Oswegotee. Oprócz monardu nazywany jest również balsamem pszczelim i balsamem końskim lub w przypadku balsamu złocistego (

Monarda didyma) o nazwie pokrzywa indyjska bergamotka. Z tym prawdziwym bergamota (bergamia cytrusowa) nie jest spokrewniony, ale liście melisy pachną podobnie cytrusowo i owocowo.

Wieloletnia, krzaczasta rosnąca, a czasem odrastająca roślina wieloletnia tworzy wiele nierozgałęzionych, pędy czworokątne z owłosionymi, lancetowatymi i ząbkowanymi na brzegu liścia, decussate Zwój. Od czerwca, w zależności od odmiany, rozpoczyna się długi okres kwitnienia pokrzywy indyjskiej, który może trwać do października. W gęstych okółkach wiele pojedynczych kwiatów wargowatych siedzi razem jako główki, tworząc pseudo-kwiat z kołnierzem przylistków. Wysokość wzrostu pokrzywy indyjskiej wynosi 40 - 150 cm w zależności od odmiany i gatunku. Kwiaty pokrzywy indyjskiej mogą być białe, różowe, łososioworóżowe, fioletowe lub czerwone. Długotrwałe kwiaty przyciągają liczne pszczoły i inne zapylacze do kolorowych pokrzyw indyjskich przez całe lato. Po zapyleniu tworzą się niepozorne, drobne nasiona, tzw. owoce Klausa.

Najpiękniejsze rodzaje i odmiany

Większość oferowanych odmian pokrzywy indyjskiej to Monarda didyma x hybrydy fistulosa. Ponadto rzadko można kupić czyste gatunki, takie jak balsam pszczeli (Monarda didyma), który jest również znany jako szkarłatny monard. Poniżej prezentujemy najpiękniejsze Monarda-Gatunki i odmiany do ogrodu.

• „Piękno Cobham”: Odmiana o kontrastowych kwiatach w kolorze delikatnego różu z ciemnofioletowo-czerwonymi wypustkami; odmiana pochodząca z Anglii ma wysokość od 80 do 100 cm.
• "Pszczoła szczęśliwa": pokrzywa indyjska o zwartym wzroście do 60 cm wysokości; zaledwie kilkuletnia odmiana nie tylko inspiruje pszczoły purpurowymi kwiatami i pachnącymi liśćmi.
• „Szkarłatne Cambridge”: pokrzywa indyjska o wysokości wzrostu 80 – 100 cm i kwiatach szkarłatnych; rasa amerykańska z 1913 r. rośnie mniej energicznie, a także rozwija się w bardziej suchej glebie niż inne odmiany.

• 'kula ognia': pokrzywa indyjska z gatunku Monarda didyma o bardzo zwartym wzroście do 40 cm; jaskrawoczerwone kwiaty są szczególnie skuteczne w skrzynkach okiennych lub jako grupa w wieloletniej ramce.
• 'chmura burzowa': kwiaty jasnopurpurowe, nawet przylistki różowe; rozkwit pokrzywy indyjskiej 'Gewitterwolke' o wysokości do 100 cm przypada na okres od lipca do sierpnia.
• 'Świt': Odmiana o kwiatach łososiowoczerwonych i wysokości wzrostu do 100 cm; kwitnie od lipca do września.
• „Mała rozkosz”: Tylko około 25 - 30 cm wysokości pokrzywy karłowatej tego gatunku Monarda didyma o kwiatach różowych do fioletowych; może rozprzestrzeniać się przez biegaczy.
• „Różowa Koronka”: pokrzywa indyjska o zwartym wzroście do 40 cm, dzięki czemu idealnie nadaje się również na balkon lub taras; od lipca do września tworzy liczne różowe kwiaty.
• „noc prerii”: Kwiaty fioletowo-fioletowe od lipca do września; szeroka, krzaczasta, rozłożysta bylina może dorastać do 130 cm wysokości.
• 'Królewna Śnieżka': pokrzywa indyjska biała o wysokości wzrostu do 100 cm; okres kwitnienia trwa od lipca do września.

• „Koronka Cukrowa”: pokrzywa indyjska o wysokości 50 – 70 cm z licznymi różowymi kwiatami; Szczególnie atrakcyjne są czerwonozielone liście odmiany kompaktowej.
• „Balsam pszczeli”‘ (Monarda didyma): Archetyp Monarda, znany również jako szkarłatna pokrzywa indyjska; jest również stosowany w medycynie ludowej oraz jako roślina herbaciana.
• „Monarda cytrynowa”‘ (Monarda citriodora): Znana również jako melisa, która jest zwykle uprawiana w Niemczech jako jednoroczny letni kwiat i zioło ze względu na wymagania cieplne; do herbat wykorzystuje się aromatyczny cytrynowy aromat liści.
• 'sawantka': Kwiaty ciemnofioletowe i silny wzrost do 120 cm; odmiana, która jednak jest stabilna, kwitnie między sierpniem a wrześniem.

Posadź pokrzywę indyjską: lokalizacja i procedura

Pokrzywy indyjskie są zwykle rozmnażane wegetatywnie przez podział i sadzonki i dlatego oferowane są jako młode byliny. Jednak niektóre pokrzywy indyjskie są rozmnażane przez siew. Uprawa odbywa się wiosną od końca lutego na jasnym parapecie lub alternatywnie od połowy maja jako siew bezpośredni na zewnątrz. Nasiona należą do lekkich zarazków, dlatego nie należy ich przykrywać ziemią. W temperaturze 15 - 20 °C i dobrym zaopatrzeniu w wodę nasiona wykiełkują po 1-2 tygodniach. Uboga w składniki odżywcze gleba doniczkowa, taka jak nasza Plantura Organiczna gleba z ziół i nasion, wspomaga kiełkowanie i ukorzenianie. Po około czterech do sześciu tygodniach sadzonki można przekłuć i przesadzić do gleby bogatej w składniki odżywcze.

Wskazówka: Ślimaki unikają aromatycznych bylin, dlatego ochrona nie jest konieczna.

Idealnym miejscem dla pokrzywy indyjskiej jest gleba bogata w składniki odżywcze, bogata w próchnicę z dobrą zdolnością magazynowania wody oraz w miejscu nasłonecznionym lub częściowo zacienionym. Pokrzywy indyjskie lepiej sadzić wiosną niż późną jesienią, gdyż byliny w pierwszym roku są podatne na mróz. Młode rośliny nie powinny być sadzone na zewnątrz do połowy maja po lodowych świętych. Odległość sadzenia dla pokrzywy indyjskiej powinna wynosić co najmniej 50 cm, a dla odmian silnych i krzaczastych więcej. Często są umieszczane w małych grupach od trzech do maksymalnie pięciu roślin i bardzo dobrze pasują przetacznik (Weronika), jeżówka (Rudbekia), świerzb (scabiosa) lub różne trawy. Do uprawy w doniczkach, ale także do sadzenia pokrzywy indyjskiej w ogrodzie, polecamy wysokiej jakości ziemię doniczkową, taką jak nasza, w celu poprawy gleby Organiczna ziemia doniczkowa Plantura. Wolne od torfu i produkowane w sposób zrównoważony podłoże roślinne zwiększa magazynowanie wody dzięki zawartości kompostu i wspiera życie w glebie. Na przykład, może to mieć pozytywny wpływ na zbyt ciężką lub piaszczystą glebę.

Wskazówka: Aby wyhodować pokrzywę indyjską w doniczce, sadzarka powinna początkowo pomieścić co najmniej 10-15 litrów gleby i mieć dobry drenaż. Warstwa drenażowa o wysokości 5-10 cm z piasku, żwiru i keramzytu zapobiega zaleganiu wody i gniciu korzeni. Następnie wypełnij wysokiej jakości, bogatą w składniki odżywcze glebę doniczkową i umieść Monarda w doniczce.

Pielęgnacja pokrzywy indyjskiej

Pielęgnacja pokrzywy indyjskiej skupia się przede wszystkim na podlewaniu i ścinaniu. Przedstawiamy najważniejsze zabiegi pielęgnacyjne oraz podpowiadamy, kiedy i jak je wykonać.

Cięcie, nawozić i podlewać

Większość odmian Monarde jest wrażliwa na suszę, szczególnie krótko po posadzeniu. Pokrzywę indyjską należy zatem regularnie podlewać latem.

Nawożenie jest konieczne tylko wiosną dla nowego wzrostu, ponieważ rośliny żywią się dawką dojrzałego kompostu lub granulowanego nawozu przez cały rok. Zalecamy stosowanie głównie organicznego nawozu o powolnym uwalnianiu, takiego jak nasz Organiczny nawóz kwiatowy Plantura, który może być również używany do pokrzywy indyjskiej w wiadrze i podczas przesadzania. Przyjazny dla zasobów i całkowicie wolny od zwierząt granulat nawozowy dzięki specjalnemu składowi zapewnia długotrwałe kwitnienie i zdrowe rośliny. Po aplikacji nawóz wsypać do gleby. Organizmy glebowe powoli i delikatnie uwalniają zawarte w nich składniki odżywcze dla roślin i środowiska w ciągu kilku tygodni.

W okresie kwitnienia można regularnie odcinać wyblakłe części pokrzywy indyjskiej. Po kwitnieniu pokrzywa indyjska jest odcinana na szerokość dłoni. Pokrzywa indyjska powinna być odmładzana przez podział mniej więcej co pięć lat. W tym celu jesienią lub wczesną wiosną za pomocą ostrej łopaty odetnij kawałek istniejącej podkładki. Możesz przenieść to w nowe, odpowiednie miejsce.

Mączniak prawdziwy na pokrzywie indyjskiej: co robić?

Niewłaściwa lokalizacja jest zwykle przyczyną pokrzywy indyjskiej pleśń dostaje. To mączniak prawdziwy atakuje byliny. Rośliny stoją na zbyt suchej glebie lub są sadzone zbyt blisko siebie, co utrudnia im wysychanie, gdy jest rosa lub po deszczu. Zmiana lokalizacji lub przerzedzenie bylin, które stały się zbyt duże w wyniku podziału, mogą przeciwdziałać mączniakowi prawdziwemu.

Czy pokrzywa indyjska jest odporna?

Po terminowym przycinaniu jesienią pokrzywa indyjska jest odporna na temperatury poniżej -30 °C. Dlatego byliny zazwyczaj nie wymagają specjalnej ochrony na zimę, wystarczy warstwa liści. Jeśli pokrzywy indyjskie zimują w doniczce, należy je umieścić w miejscu wolnym od mrozu lub dobrze owinąć jutą, gałązkami igłowymi lub runem.

propagacja

Najprostszą i najszybszą metodą rozmnażania pokrzywy indyjskiej jest dzielenie. Istniejący materiał dzielony jest na nie za małe kawałki, które następnie są przesadzane w doniczkach lub przenoszone na nowe grządki i wkrótce tworzą tam samodzielną roślinę. Niektóre odmiany mogą być również rozmnażane zgodnie z odmianą przez siew, w tym w szczególności archetypy pokrzywy indyjskiej cytrynowej i melisy. Aby to zrobić, nie są one odcinane po wyblaknięciu, ale raczej pozwala się na dojrzewanie główek nasiennych. Nasiona pokrzywy indyjskiej należy zbierać dopiero wtedy, gdy strąki nasienne staną się brązowe i suche. Najlepiej oddzielić główki nasion rano i pozostawić je do wyschnięcia w pomieszczeniu, w suchym miejscu, w temperaturze pokojowej przez jakiś czas. Nasiona pokrzywy indyjskiej zwykle same wypadają z główek nasiennych i można je teraz pakować osobno i przechowywać w suchym, chłodnym i ciemnym miejscu.

Czy pokrzywa indyjska jest trująca czy jadalna?

Pokrzywa indyjska nie jest trująca ani dla ludzi, ani dla zwierząt domowych. Jej liście i kwiaty mogą być spożywane świeże lub suszone.

efekt i zastosowanie

Liście i kwiaty pokrzywy indyjskiej można stosować świeże lub suszone. Szczególnie aromatycznie smakują pokrzywa indyjska z bergamotki i melisa. Herbata z pokrzywy indyjskiej jest ceniona przede wszystkim ze względu na swój aromat przypominający bergamotkę, ale także wspomaga trawienie.

Oprócz pokrzywy indyjskiej istnieje wiele innych byliny przyjazne pszczołom. Przedstawiamy naszą top 10.