Rdest świecowy: lokalizacja, pielęgnacja i odmiany

Niezwykle ozdobne kwiaty i duża różnorodność odmian sprawiają, że rdest świecznikowy jest coraz bardziej popularną byliną, co również jest mało wymagające.

Rdestowiec świecowy (Persicaria amplexicaulis) jest prawdziwym atutem w ogrodzie, ponieważ nie wymaga intensywnej pielęgnacji i jest generalnie bardzo wytrzymały. Ponadto przekonuje długotrwałym kwitnieniem i szybkim wzrostem. W połączeniu z innymi roślinami można stworzyć szczególnie atrakcyjne nasadzenia.

Rdest świecowy: pochodzenie i właściwości

Persicaria amplexicaulis należy do rodziny rdestowatych (Polygonaceae) i jest również jednym z synonimów ze względu na nowe ustalenia taksonomiczne

Bistorta amplexicaulis oraz Amplexicaule wielokąta słynny. Rdest zwyczajny występuje naturalnie w regionie Himalajów i rozciąga się od Afganistanu po Chiny. Tam woli rosnąć w świeżych lub wilgotnych, wieloletnich korytarzach oraz na krawędziach drzew na stanowiskach słonecznych lub zacienionych.
Bylina liściasta tworzy krzaczaste kępy o wysokości od 100 do 120 cm. Stopniowo rozprzestrzenia się poprzez krótkie ostrogi. Między gęsto rosnącymi, zielonymi liśćmi sięgają łodygi kwiatowe, na końcach których znajdują się wiechy kwiatowe w kształcie świec. W zależności od odmiany są koloru białego, różowego, różowego lub czerwonego. Kwitnący przepych byliny można podziwiać przez zaskakująco długi czas – od połowy lipca do końca października. Liście rdestowca mają długość od 5 do 15 cm i otaczają łodygę, dlatego mają kształt serca. Ta wieloletnia, silna roślina jest wytrzymała i dlatego nie wymaga specjalnej pielęgnacji w zimnych porach roku.

Czy Candleweed Bee jest przyjazny? Rdestowiec świecowy jest bardzo dobrą rośliną nektarową i pyłkową, dlatego jest źródłem pożywienia dla owadów, takich jak pszczoły i motyle. W zależności od odmiany ta właściwość jest mniej lub bardziej wyraźna.

Najpiękniejsze odmiany rdestowca do Twojego ogrodu

Najbardziej uderzającą cechą wyróżniającą odmiany Candleweed jest zwykle kolor kwiatów.

• Persicaria amplexicaulis alba: Ta przyjazna pszczołom odmiana zachwyca eleganckimi, białymi kwiatami od sierpnia do października. Dorasta do wysokości od 100 do 120 cm i nadaje się również na kwiat cięty.

• Persicaria amplexicaulis Ania: Odmiana 'Anna' osiąga imponującą wysokość od 120 do 140 cm i kwitnie na jasny róż od lipca do października. Owady też to lubią.
• Persicaria amplexicaulis ˈSaraˈ: Ta obficie kwitnąca odmiana przekonuje doskonałym zdrowiem i stabilnością. Od lipca do października nosi efektowne fioletowo-różowe kwiaty i dorasta do wysokości od 100 do 130 cm. Nadaje się również jako pastwisko dla owadów.
• Persicaria amplexicaulis byk: Rdest zwyczajny ˈBykˈ, który chętnie zakwitnie, jest nieco niższy, ma wysokość od 80 do 100 cm. Jej intensywnie ciemnoczerwone kwiaty zdobią również byliny od lipca do października. Odmiana ta często wykazuje również dekoracyjny czerwony jesienny kolor.

• Persicaria amplexicaulis ˈOrangopoleˈ: Niezwykła barwa kwiatów czyni tę odmianę szczególnie interesującą. Ponieważ dzięki łososiowemu kolorowi naprawdę przyciąga wzrok. Osiąga wysokość od 70 do 90 cm i bardzo chętnie zakwita.

Wskazówka: Spokrewnionym, a także popularnym gatunkiem jest rdest łąkowy (Persicaria bistorta), znany również jako rdest wężowy. Dobrze nadaje się do słonecznych i wilgotnych miejsc, takich jak brzegi wody. Popularną odmianą jest na przykład „Superba”.

Rdest roślinny

Roślina wieloletnia rośnie optymalnie w miejscu wymienionym poniżej, ale całkiem dobrze rozwija się również w innych miejscach. Tutaj możesz dowiedzieć się więcej o najbardziej odpowiedniej lokalizacji i udzielić wskazówek dotyczących sadzenia.

Wskazówka: Rdestowiec świecowy rośnie wraz ze swoimi kłączami i może się przedostać Pomnóż samosiew, ale z reguły nie staje się to uciążliwe i nadal jest dobre oswojony. Zaletą tego wzrostu jest skuteczne zwalczanie chwastów.

lokalizacja i procedura

Optymalnie będzie Persicaria amplexicaulis sadzi się na luźnej, świeżej lub wilgotnej glebie gliniastej, na stanowisku słonecznym do zacienionym i osłoniętym od wiatru. Najlepiej nadaje się gleba bogata w składniki odżywcze, bogata w próchnicę i głęboko gliniasta. Rdest czuje się szczególnie dobrze na zalesionych brzegach, ale także na brzegach wody i doskonale pasuje do rabat i rabat bylin wspaniałych bylin.
Aby poprawić jakość gleby na bardzo piaszczystej, jałowej glebie, można dodać dużo dojrzałego kompostu lub wysokiej jakości gleby próchnicznej. Na przykład nasz nadaje się również do tego Kompost organiczny Plantura, który zapewnia roślinie podłoże o dobrej zdolności magazynowania wody i dostępności składników odżywczych. Trochę piasku lub grysu należy przerabiać tylko na bardzo zbitą glebę, ponieważ rdest może dobrze rosnąć nawet w stojącej wilgoci.

Dobry czas na sadzenie byliny przypada na wiosnę, w połowie maja lub jesienią, około września. Jeśli kilka okazów łączy się w nasadzenia grupowe, należy zachować odległość około 50 cm. W żadnym wypadku nie należy sadzić więcej niż trzy byliny na metr kwadratowy, ponieważ poszczególne rośliny będą się rozrastać w czasie.

Połącz rdest: dobrzy partnerzy do sadzenia

Dobra kombinacja roślin z rdestem wynika na przykład z harmonijnego czasu kwitnienia jesienny zawilec (Anemone hupehensis). Ale również astry (aster), floks (floks) i srebrne świece (Actea simplex) dobrze nadają się jako partnerzy roślin. z trawy ozdobne można tworzyć ciekawe kombinacje. Z drugiej strony należy generalnie unikać mniejszych sąsiadów roślin z rdestem, ponieważ te zginą w krótkim czasie z powodu braku światła i przestrzeni.

Właściwa pielęgnacja: cięcie, nawożenie i Co.

Jak już wspomniano, podczas pielęgnacji rdestu świecowego nie są potrzebne żadne skomplikowane środki. Aby zapewnić Twojej wieloletniej jak najlepsze warunki do zdrowego wzrostu, poniżej wyjaśniamy kilka wskazówek.

Podlej rdest świecy

Świeżo posadzone okazy rdestowca nie powinny być narażone na dłuższe okresy suszy, dzięki czemu gleba jest lepiej wilgotna dookoła. Jednak dobrze ugruntowane byliny radzą sobie z sporadycznymi okresami suszy. Uporczywe nasiąkanie wodą może uszkodzić rdest - zwłaszcza jeśli gleba jest zbyt mokra w zimie, istnieje ryzyko, że kłącza rośliny zgniją z powodu zagrzybienia.

Użyźniać

Roślina wieloletnia nie jest uzależniona od regularnego stosowania nawozów na dobrej glebie, ale korzysta z dojrzałego kompostu lub granulek nawozów kwiatowych, takich jak nasz na wiosnę Organiczny nawóz kwiatowy Plantura włączone do podłoża. W rezultacie do gleby ponownie dodawane są ważne składniki odżywcze, a życie w glebie jest podtrzymywane.

Pokrój rdest świecy

Przycinanie w połowie wysokości pozwala zniwelować skutki silnych wiatrów lub opadów deszczu, a roślina w krótkim czasie ponownie wykiełkuje. Ten środek może również w niektórych przypadkach spowodować ponowne kwitnienie.

dobrze ühibernować

W przypadku zimowania zwiędłe liście można po prostu pozostawić na ziemi, dzięki czemu kłącza są dodatkowo chronione przed niższymi temperaturami. W szczególnie wilgotnych i chłodnych regionach roślina wieloletnia może być również pokryta chrustem.

Pomnóż rdest

Dzięki wspomnianemu już samosiewowi rdest świeczkowy niezawodnie rozmnaża się jesienią. Wiosną następnej wiosny wokół byliny pojawi się kilka sadzonek, które można łatwo usunąć lub po prostu przesadzić w przypadku niepożądanego rozmnażania.
Najlepszym sposobem na rozmnażanie jest dzielenie byliny, co i tak powinno być wykonywane co trzy do czterech lat, aby odmłodzić roślinę. Aby to zrobić, rdest świecowy jest wykopywany na wiosnę tuż przed kiełkowaniem, a ziemia jest trochę strząsana z korzeni. Teraz oddzielasz części rośliny, które już wykształciły dobry system korzeniowy. Wszystkie poszczególne części są teraz ponownie umieszczane w żądanej pozycji i dobrze odlane.

Czy Candleweed jest trujący?

W zasadzie rdest świecowy nie jest rośliną przeznaczoną do spożycia. Rdest zwyczajny i inne gatunki rdestowca nie zawierają jednak toksyn i dlatego nie stanowią zagrożenia dla ludzi i zwierząt. Należy jednak zauważyć, że rośliny mogą zawierać mniej lub bardziej wysoki poziom kwasu szczawiowego, który w wysokich stężeniach może powodować problemy zdrowotne. W szczególności dzieci, kobiety w ciąży oraz osoby po przebytych chorobach nie powinny spożywać żadnych części roślin. Koty również nie powinny jeść tej rośliny, ponieważ ich organizm nie jest w stanie rozłożyć kwasu szczawiowego. Jednak uszkodzenia pojawiają się tylko wtedy, gdy konsumowane są większe ilości.

Inną ciekawą rośliną z rodziny Polygonaceae jest dok krwi (Rumex sanguineus). Nie tylko ma ozdobne liście, ale można go również dodać np. do sałatek.