Uprawa waleriany w ogrodzie

click fraud protection

Waleriana pomaga przy wewnętrznym niepokoju i zaburzeniach snu. Łatwo uprawiać we własnym ogrodzie - pokażemy Ci jak.

Waleriana w ogrodzie
Waleriana łatwo się rozwijać [Zdjęcie: Andris Tkacenko/ Shutterstock.com]

Do prawdziwego Kozłek lekarski (Walerianaofficinalis) istnieje wiele mitów i opowieści. Mówi się, że pomógł uduchowionym katom stać się krwiożerczymi, a Pied Piper z Hamelin podobno wywabił szczury z ich nor za pomocą waleriany. W każdym razie dzięki zawartym w nim substancjom działa na koty jak afrodyzjak. Jako roślina lecznicza jest bardzo popularna w przypadku niepokoju i zaburzeń snu. Może być stosowany jako tabletka, herbata, kapsułka lub nalewka. A kiełkujące młode wiosenne zioło można wykorzystać również w kuchni jako sałatkę – na przykład z blisko spokrewnionymi Roszponka (Valerianella) - być użytym. Aby móc z powodzeniem zbierać waleriany z domowej uprawy, należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy. Poprowadzimy Cię krok po kroku do udanej uprawy popularnego zioła leczniczego we własnym ogrodzie.

zawartość

  • 1. Lokalizacja
  • 2. propagacja
  • 3. podlewanie i nawożenie
  • 4. Opiekować się
  • 5. Do zbiorów
  • 6. Przechować

1. Lokalizacja

Valerian najlepiej czuje się w słonecznym miejscu. Ale nawet w półcieniu dobrze się rozwija. W przeciwieństwie do ziół śródziemnomorskich, waleriana, która pochodzi z Europy i zachodniej Azji, preferuje wilgotne miejsca od kamienistych i suchych. W naturze często występuje w pobliżu zbiorników wodnych. Jednak zbyt ciężka gleba, na przykład gliniasta, wpływa również na waleriana. Ponieważ te gleby uniemożliwiają mu rozwój korzeni i upragnionego kłącza. Zamiast w pełni rozwinąć siłę wzrostu przekraczającą jeden metr, zahamowany wzrost błyszczy iw rezultacie daje mniejsze plony.

2. propagacja

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania waleriany jest siew. Wysiewać w marcu lub na początku kwietnia, najlepiej w domku na nasiona. W przypadku wysiewu na zewnątrz w tym czasie delikatne sadzonki mogą być zagrożone przez mróz. W grządce można jednak bez problemu rozsiewać nasiona już w maju. Ponieważ waleriana kiełkuje w świetle, siew nie może być przykryty podłożem. W przeciwnym razie proces kiełkowania nasion byłby utrudniony. Dlatego konieczne jest regularne sprawdzanie, czy nasiona są wystarczająco wilgotne. Aby osiągnąć jak najlepsze wyniki w ciągu czterech do sześciu tygodni kiełkowania waleriany, w miarę możliwości należy używać wyłącznie świeżych nasion z poprzedniego roku. Nasiona waleriany bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania, tak że wkrótce żadne małe rośliny nie wyrosną z nasion, jeśli były tam przez kilka lat.

Pszczoła na walerianowym kwiecie
Filigranowe kwiaty waleriany mają kolor jasnoróżowy [Zdjęcie: lenic/ Shutterstock.com]

3. podlewanie i nawożenie

Chociaż waleriana preferuje wilgotne miejsca, nie lubi również nasiąkania wodą. Dlatego trzeba go regularnie podlewać, ale nie w taki sposób, aby jego lokalizacja groziła całkowitym zamoczeniem. Nie wytrzymuje jednak dłuższych okresów suszy tak jak jego śródziemnomorscy koledzy. Ekstremalna susza może nawet stosunkowo szybko doprowadzić do śmierci waleriany. Od czasu do czasu należy ją podlewać, gdy waleriana jest sadzona w grządce. Przy uprawie w doniczce należy ją podlewać znacznie częściej. Dlatego pula nie powinna być od początku za mała.

Przy uprawie na rabatach zwykle wystarcza dobre, bogate w próchnicę podglebie, aby zapewnić wystarczającą podaż składników odżywczych. Można to osiągnąć np. dzięki zastosowaniu na wiosnę materiałów organicznych takich jak: kompost lub obornik lub organiczne nawozy komercyjne, takie jak wióry z rogów lub mączka kostna.

W odniesieniu do nawożenia obowiązuje to samo, co przy podlewaniu: tutaj również trzeba częściej pomagać ludzkim rękom niż przy uprawie na wolnym powietrzu. Używaj głównie organicznego nawozu organicznego, takiego jak nasz Uniwersalny nawóz organiczny Plantura, wystarczy nawożenie wiosną na początku fazy wzrostu.

4. Opiekować się

W rzeczywistości uprawa waleriany we własnym ogrodzie nie wymaga żadnych większych zabiegów pielęgnacyjnych. Klasyczny problem hibernacji również nie ma zastosowania, ponieważ naziemne części waleriany obumierają jesienią. Podziemne kłącza, które przetrwają zimę, są odporne. Jednak waleriana może czasami zostać zaatakowana przez szkodliwe organizmy. Jeśli pojawią się mszyce, najlepiej i najdelikatniej można je spryskać. W przypadku mączniaka prawdziwego na powierzchni liści tworzy się biały trawnik. W takim przypadku należy natychmiast przerwać nawożenie i odseparować rośliny, jeśli są zbyt gęste.

5. Do zbiorów

Przy uprawie waleriany należy w szczególności zbierać kłącze. Dlatego zbiera się ją dopiero w drugim roku uprawy, po przezimowaniu rośliny. Wtedy będzie miała więcej czasu na właściwe wyszkolenie systemu metra. To czyni bogatym Żniwa waleriany. Części roślin są następnie starannie wykopywane jesienią i można je przechowywać. Można jednak użyć również dojrzałych nasion rośliny (działają tak samo jak kłącze). Gdy kwiatostany wraz z nasionami zbrązowieją jesienią, można je zbierać.

Kwiaty waleriany w koszu
Jesienią zamierają naziemne części waleriany [Fot.: petratrollgrafik/ Shutterstock.com]

6. Przechować

Zarówno podziemne części rośliny, jak i nasiona są suszone przez pewien czas po zbiorach. Nasiona można łatwo usunąć, kłącza można zetrzeć. Oba mogą być następnie przetwarzane w różnych formach. Używany jako herbata, nic nie musi być przetwarzane. Jeśli jednak chcesz zrobić maści lub nalewki z waleriany, nasiona i części kłącza nadal muszą być sproszkowane.

Nie potrzeba więc żadnych nadzwyczajnych umiejętności ogrodniczych, aby z powodzeniem uprawiać waleriany we własnym ogrodzie. Nie należy jednak lekceważyć tego kojącego zioła, które jest nagrodą za regularne zaopatrzenie w wodę przy obfitych zbiorach.

Zapisz się do naszego newslettera

Pellentesque dui, non felis. Mecenas męski