Sadzenie, pielęgnacja i zbiór piołunu

Wszyscy znają ten napój, ale rzeczywiste zioło piołunu jest stosunkowo mało znane. Tutaj dowiesz się wszystkiego o uprawie, pielęgnacji i zbiorze gorzkiego zioła leczniczego.

Dawniej znana jako upragniona roślina lecznicza, a dziś bardziej jako ładna roślina ozdobna, piołun (Artemizja absinthium) trudno dziś znaleźć w przydomowym ogródku. W drodze powrotnej do grządek pokażemy Ci, na co zwrócić uwagę przy sadzeniu, pielęgnacji i użytkowaniu tej różnorodnej rośliny.

Ziele piołunu: pochodzenie i właściwości

Wermut jest najbardziej znany ze swojego zastosowania w produkcji absyntu, likieru wytwarzanego głównie z anyżu (Pimpinella anisum), Koper włoski (Foeniculum vulgare), melisa (Melissa officinalis) i piołun. Usłyszany botanicznie Artemizja absinthium do rodziny stokrotek (astrowate) i jest blisko spokrewniony z bylica pospolita (Artemisia pospolita) i Southernwood (Artemisia abrotanum). Piołun pochodzi z bardziej suchych obszarów Europy, Azji Północnej i Afryki Północnej. Niepozorna roślina o matowozielonych i srebrzystoszarych, upierzonych liściach może osiągnąć wysokość do jednego metra i wytwarza od lipca małe żółte kwiaty na wiechach. W zimnych porach wieloletnia roślina jest zimowo zielona i wieloletnia. Z biegiem lat tworzy się kępa, a piołun osiąga rozmiary krzewiaste. Obecnie piołun występuje głównie jako domowa roślina ozdobna na rabatach, ale ma również cenne właściwości jako roślina lecznicza.

Odmiany piołunu

Istnieje bardzo niewiele odmian piołunu, ponieważ roślina ta jest prawie nie uprawiana. W handlu można znaleźć głównie żółto kwitnące prawdziwe piołun bez dalszego określania odmiany. W ostatnich latach z dzikiego piołunu wybrano dwie następujące odmiany.

• ‚Lambrook Srebrny‘ dorasta do 100 cm i ma białe kwiaty od lipca do września. Liście są turkusowo-zielone ze srebrnymi odcieniami i drobno pierzaste.
• ‚Gówno lambrook‘ dorasta do 80 cm wysokości jako zwarta roślina i przez lata nie zajmuje dużo miejsca. Kwiaty srebrzystożółte, liście drobno pierzaste.

Kup ziele piołunu: Musisz na to zwrócić uwagę

Nasienie Artemizja absinthium można go znaleźć w większości sklepów z narzędziami i centrach ogrodniczych, zwykle ma również dobrą zdolność kiełkowania. Młode rośliny prawdziwego piołunu są również dostępne od wiosny w stosunkowo niskich cenach na większości rynków roślinnych. Należy zwrócić uwagę na dobry rozwój korzeni oraz na nieskazitelne, nieuszkodzone, a przede wszystkim srebrnoszare liście bez pleśni. Opisane powyżej odmiany można uzyskać na przykład ze szkółki bylin Gaißmayer, Stauden Stade lub ze szkółki bylin Countess of Zeppelin.

Sadzenie piołunu: lokalizacja i procedura

Sadzenie niewymagającego piołunu jest stosunkowo łatwe. W kolejnych wierszach dowiesz się, gdzie dokładnie roślina lecznicza czuje się najbardziej komfortowo.

Piołun w łóżku

Prawdziwy piołun preferuje gleby gliniasto-piaszczyste i zwykle są to gleby wapienne, dobrze przepuszczalne w słonecznym miejscu. Szczególnie dobrze czuje się na glebach ubogich w składniki odżywcze, takich jak ogrody skalne lub stepy i może wyrosnąć na krzaczaste gniazdo. Piołun jest jednak samotnikiem, dlatego inne rośliny należy trzymać w odpowiedniej odległości (około 45 cm), ponieważ może zahamować ich wzrost. Do sadzenia wystarczy umiarkowane nawożenie z organicznym nawozem długoterminowym. Na przykład nasz nadaje się do tego Uniwersalny nawóz organiczny Plantura cienki.

Piołun w doniczce

Wermut można również przechowywać pojedynczo w doniczce. Jeśli jest chroniony przed deszczem, znacznie zmniejsza się również ryzyko inwazji pleśni. Jako podłoże nadaje się uboga w składniki odżywcze i przepuszczalna gleba ziołowa, taka jak Plantura Organiczna gleba z ziół i nasion. Jako kulturę doniczkową piołun powinien być jednak przechowywany w pomieszczeniach zamkniętych zimą, chroniony przed mrozem, w przeciwnym razie istnieje ryzyko całkowitego zamarznięcia podłoża i uszkodzenia korzeni.

rozmnażać piołun

Istnieje kilka sposobów na rozmnażanie piołunu. Oprócz siewu dobrze rozwinięte rośliny można również rozmnażać przez rozdzielenie kępy lub przez sadzonki. Tutaj wyjaśniamy dokładnie, jak działają te metody.

podziel się wermutem

Najprostszym sposobem rozmnażania jest dzielenie gniazda na wiosnę, przy czym istniejące stado dzielone jest łopatą na kawałki dowolnej wielkości i bezpośrednio przesuwane. Ponadto, gdy piołun staje się powolny, dzielenie się jest dobrym sposobem na jego odmłodzenie.

Rozmnażanie piołunu przez sadzonki

Jednak piołun można również rozmnażać za pomocą sadzonek. Aby to zrobić, latem odetnij niezdrewniałe pędy ostrym nożem i usuń liście aż do czubka. Sadzonki są następnie ukorzeniane w piaszczystym i stale wilgotnym podłożu. Ważna jest tutaj wysoka wilgotność, ponieważ sadzonki bez korzeni nie wchłaniają wody, ale tracą ją przez liście. Możesz stworzyć tak zwaną „napiętą atmosferę” z dużym nasyceniem wodą w powietrzu, zakrywając je przezroczystym plastikowym kapturem. Po kilku tygodniach małe, ukorzenione klony rośliny matecznej mogą migrować na zewnątrz.

Rozmnażanie piołunu przez nasiona

Piołun można również wysiewać w miskach od lutego do lipca. W tym celu należy umieścić brązowe, wydłużone nasiona na wilgotnej, ubogiej w składniki odżywcze glebie doniczkowej i docisnąć je tak, aby stykały się z podłożem. Nasiona kiełkują w świetle i dlatego nie należy ich przykrywać ziemią. Naczynia hodowlane są następnie umieszczane w jasnym miejscu bez bezpośredniego światła słonecznego i regularnie wilgotne. Przezroczysta plastikowa osłona zwiększa wilgotność wewnątrz, ułatwiając kiełkowanie nasion. W temperaturze od 10 do 18 °C i po około dwóch do trzech tygodniach następuje kiełkowanie. Od wielkości ok. 5 cm rośliny można wykłuwać.

Uprawiaj piołun

Ogólnie rzecz biorąc, ziele piołunu jest mało wymagającą rośliną, ale wymaga również uwagi, jeśli chodzi o pielęgnację.

Piołun wodny

Z wyjątkiem długich okresów suszy piołun nie musi być podlewany, ponieważ roślina z natury ma niskie zapotrzebowanie na wodę. W przypadku tej odpornej na suszę rośliny zdecydowanie należy unikać zalegania wody i nadmiernej wilgoci w podłożu.

Nawozić piołun

Zioło jest również niezwykle oszczędne, jeśli chodzi o zapotrzebowanie na składniki odżywcze, do sadzenia wystarczy aplikacja kompostu na cały rok. Regularne mulczowanie, takie jak ścinki trawnika lub liście, wystarcza, aby piołun dostarczał składników odżywczych po rozkładzie materii organicznej. Ewentualnie wystarczy mała porcja dojrzałej ziemi kompostowej lub nasza głównie organiczna Uniwersalny nawóz organiczny Plantura na wiosnę do pączkowania zgodnie z wymaganiami. Następnie wystarczy dodać od 30 do 50 g/m², aby uzyskać dodatkowe nawożenie² Rozprowadź granulki na powierzchni rośliny i lekko je podlej.

Wytnij piołun

Przycinanie wiosną lub jesienią sprzyja odnowie pędów, rozgałęzianiu i odmładzaniu ziół. Zaleca się również krojenie, aby zatrzymać pastę do smarowania. Do stosowania jako roślina lecznicza, świeże, jeszcze niezdrewniałe pędy mogą być również przycinane w sposób ciągły. Jednak najwyższą zawartość składników aktywnych osiągniesz, jeśli przytniesz roślinę do kwitnienia.

Ziele piołunu: ochrona roślin

Ponieważ piołun zawiera garbniki i substancje gorzkie, jest prawie nie atakowany przez choroby i owady. W mokrych latach występuje mączniak prawdziwy, który nie zagraża roślinie, ale zmniejsza jej żywotność. Za pomocą środków biologicznych - takich jak bulion warzywny ze skrzypu (Skrzyp polny) lub proszek do pieczenia - ale możesz powstrzymać chorobę grzybiczą. W przypadku bulionu namocz 300 g świeżego lub 30 g suszonego skrzypu w 10 litrach wody przez 24 godziny, a następnie gotuj przez 15 minut. Ochłodzony bulion rozcieńczony wodą w stosunku 1:5 można kilkakrotnie spryskiwać przeciw chorobom grzybiczym.

Zimowy piołun

Roślina lecznicza jest zimozielona i mrozoodporna w zakresie od -20 do -25°C, dzięki czemu może zimować na zewnątrz. Niektóre ściółki lub liście zapewniają piołunowi przetrwanie nawet w wysokich temperaturach. W doniczce roślina powinna idealnie zimować w oranżerii lub w domu lub alternatywnie stać dobrze zaizolowaną folią bąbelkową i materiałem roślinnym i zabezpieczoną przed warunkami atmosferycznymi.

Zbierz piołun

Jeśli ziele piołunu wykształci wystarczającą masę liści, roślinę można regularnie zbierać. Dzieje się tak zwykle w drugim roku po siewie. Zbiór najlepiej przeprowadzać w okresie kwitnienia od czerwca do września, ponieważ wtedy zawartość składników jest najwyższa. Za pomocą nożyc ogrodowych odcinasz liście i kwiaty na łodydze i układasz je do wyschnięcia.

Przechowywanie i konserwowanie ziół piołunu

Suszone zioła i kwiaty można długo przechowywać w szczelnie zamkniętych słoikach i wykorzystać jako przyprawę lub herbatę. Aby to zrobić, zwiąż luźno przycięte łodygi i zawieś je na zewnątrz, chroniąc przed warunkami atmosferycznymi lub obierz liście i kwiaty z łodyg i połóż je luźno na blasze lub gazecie rozprzestrzeniać się. Delikatne suszenie bez bezpośredniego światła słonecznego najlepiej zachowuje cenne składniki.

Świeże zioło zachowuje się przez długi czas, mocząc je w wysokoprocentowym alkoholu (więcej o stosowaniu ziela piołunu dowiesz się poniżej). Aktywne składniki wyjątkowo długo przechowują się w ciemnych butelkach.

Działanie i składniki ziela piołunu

Liście i kwiaty ziela piołunu zawierają olejek eteryczny, który pachnie bardzo pikantnie i trochę cierpko. Zapach odstrasza mole i muchy w domu oraz szkodniki w ogrodzie. Jednak utrzymuje również na odległość pożyteczne owady, takie jak dżdżownice i rozkładające się mikroorganizmy. Piołun nie powinien więc trafiać do kompostu.
Typowe gorzkie substancje zawarte w piołunu korzystnie wpływają na trawienie, uczucie pełności i skurcze w żołądku i jelitach. Ponieważ jednak piołun zawiera neurotoksynę tujon w swoim olejku eterycznym, nie należy go stosować długoterminowo. Kobiety w ciąży powinny całkowicie unikać jedzenia piołunu. Dzienna dawka 3 g ziela w herbacie lub 50 kropli nalewki jest uważana za nieszkodliwą. Nawet jako przyprawa do potraw o dużej zawartości tłuszczu spożywanie piołunu nie jest niebezpieczne, ale wręcz wspomaga pracę przewodu pokarmowego.

Stosowanie ziela piołunu jako herbaty i Co

Liczne zastosowania piołunu sprawiają, że jest atrakcyjnym dodatkiem do przydomowego ogrodu. Poniżej przedstawiamy różne możliwe zastosowania zioła.

Piołun jako roślina lecznicza

Piołun był znany jako roślina lecznicza od czasów starożytnych, zwłaszcza jako zioło w ekstraktach alkoholowych lub jako herbata. Hildegard von Bingen szczegółowo opisała piołun i jego działanie oraz poleciła go na wszelkiego rodzaju dolegliwości, zarówno do użytku zewnętrznego, jak i wewnętrznego.
Herbata składająca się z łyżeczki ziela piołunu w 125 ml wrzącej wody do dziś udowodniła swoją wartość na utratę apetytu i problemy z trawieniem. Po 10 minutach moczenia możesz wypić filiżankę dzień przed lub po posiłku.
Nalewka alkoholowa powstaje przez marynowanie świeżego piołunu i kwiatów w podwójnym ziarnie. Po czterech do sześciu tygodniach materiał roślinny odfiltrowuje się, a nalewką napełnia się nieprzezroczyste butelki. W przypadku problemów trawiennych zaleca się przyjmowanie od 10 do 50 kropli od jednego do trzech razy dziennie.

Wermut w napojach alkoholowych

Piołun jest również używany do produkcji sznapsów i likierów dla przyjemności i wspomagania trawienia. W tym celu świeże zioło pozostawia się do sześciu tygodni z podwójnym ziarnem, wódką lub innymi wysokoprocentowymi alkoholami. Absynt i martini to prawdopodobnie najbardziej znane napoje z piołunu.

Wermut w oborniku i bulionach

Piołun działa również odstraszająco na wiele owadów i dlatego jest stosowany w postaci wodnych bulionów przeciwko szkodnikom i patogenom. Wystarczy dodać 300 gramów świeżego lub 30 gramów suszonego ziela czystego lub razem z wrotyczem (Tanacetum vulgare L.) Fermentuj w szczelnym pojemniku z 10 litrami wody w nasłonecznionym miejscu. Przefiltrowany bulion jest rozpylany bezpośrednio przeciwko szkodnikom, takim jak mrówki, mszyce i gąsienice, a także jest skuteczny przeciwko inwazji rdzy kolumnowej (Ryba pospolita (Cronartium ribicola)) na agrescie (Żeberka uva crispa) oraz krzewy porzeczki (Żeberka sp.).