Ciecierzyca: sadzenie, pielęgnacja i zbiór

Ciecierzyca jest obecnie bardziej popularna niż kiedykolwiek. Tutaj dowiesz się wszystkiego o zdrowej ciecierzycy i o tym, jak samodzielnie uprawiać ją w ogrodzie.

Ciecierzyca (Cicer arietinum) są szczególnie ważne w dietach wegetariańskich i wegańskich, ponieważ dostarczają cennego białka roślinnego. Ale także dla wszystkich innych, których oferują rośliny strączkowe smaczna i mile widziana odmiana w kuchni. Dlaczego więc nie wyhodować samemu orzechów w ogrodzie? To nawet nie jest takie trudne! Powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o pochodzeniu, różnych odmianach, sadzeniu, pielęgnacji, zbiorze i wykorzystaniu ciecierzycy.

Ciecierzyca to gatunek rośliny z rodzaju Ciecierzyca (cicer), należą do rodziny roślin strączkowych (Fabacaeae) i do podrodziny rośliny motylkowe (Faboideae). Nazywa się je również prawdziwym chichotem, rzymskim chichotem, chichotem Wenus lub groszkiem polnym. Ale nazwa nie ma nic wspólnego z tym, że ciecierzyca jest szczególnie zabawna. Raczej pochodzi z łaciny. Starożytni Rzymianie nazywali roślinę strączkową „cicer”, co wymawia się jak „kiker” i oznacza tylko groszek. „kiker” stał się następnie „kicher” w języku niemieckim. Tak więc dzisiaj ciecierzycę nazywamy „groszkiem”.

Z groszek (Pisum sativum), jednak ciecierzyca ma niewiele do zrobienia. Po prostu oboje pochodzą z tej samej rodziny roślin strączkowych. Ciecierzycę znamy z egzotycznych potraw z Orientu czy z Indii. Hummus (tłuczona ciecierzyca) lub falafel (smażone kulki z ciecierzycy) to dobrze znane przetwory z ciecierzycy. Dużą popularnością cieszą się również ogniste, gorące curry z treściwymi, orzechowymi roślinami strączkowymi.

Ciecierzyca: pochodzenie i właściwości

Ciecierzycę uprawiano w Azji Mniejszej około 8000 lat temu. To czyni je jedną z najstarszych roślin uprawnych na ziemi. Stamtąd rozpoczęli swój triumfalny marsz do wszystkich subtropikalnych rejonów świata - do Indii i regionu śródziemnomorskiego. Specjalny „groszek” przypłynął do nas na statkach handlowych we wczesnym średniowieczu. Choć nadal uważamy ją za egzotyczną roślinę strączkową, w wielu regionach świata jest podstawowym pożywieniem. Ciecierzyca, obok innych roślin strączkowych, jest szczególnie ceniona w Indiach i Meksyku ze względu na doskonałe składniki. Największe na świecie obszary uprawy ciecierzycy znajdują się w Indiach, Afryce Północnej i Meksyku.

Ciecierzyca to jednoroczna, zielna, wyprostowana roślina o silnym korzeniu palowym. Może osiągnąć wysokość od 40 do 60 centymetrów. Liście są imparipinate, naprzemienne i mają długość od pięciu do dziesięciu milimetrów. Wszystkie części rośliny ciecierzycy pokryte są małymi, lepkimi włoskami. W zależności od odmiany kwiaty są białe, czerwone lub fioletowe. Tworzy to strąki o cienkiej skórze, które przypominają włochate strąki grochu. Każdy strąk zawiera od jednego do trzech nieregularnych, pomarszczonych nasion o beżowej, brązowej lub czarnej skórce.

Odmiany ciecierzycy

W zależności od warunków klimatycznych w twoim regionie, do uprawy nadają się różne rodzaje ciecierzycy. O wyborze odmiany decyduje również wielkość i kolor nasion.

Najbardziej znane są następujące odmiany ciecierzycy:

• ˈKabuliˈ: Odmiana ta jest szczególnie powszechna w regionie Morza Śródziemnego i Ameryki Łacińskiej; nasiona są średniej wielkości do dużych i beżowe
• ametyst: Popularna odmiana w Australii, szczególnie dobrze znosi suszę; nasiona są raczej małe
• ˈDesiˈ: Ta odmiana, szczególnie popularna w Indiach, produkuje małe, ciemne lub czarne nasiona
• ˈGulabiˈ: Ta odmiana ciecierzycy wytwarza małe i średnie nasiona o gładkiej, beżowej skórce
• ˈGarbanzo Czarny Kabulˈ: Ta odmiana pochodzi z Bliskiego Wschodu, nasiona mają czarną skorupkę
• ˈSara: Ta odmiana z USA charakteryzuje się szczególną tolerancją na suszę

Kup roślinę ciecierzycy

Ponieważ ciecierzyca jest stosunkowo nowa w naszym ogrodowym krajobrazie, bardzo trudno jest znaleźć wyrośnięte młode rośliny, które można kupić. Prawie żadne rośliny ciecierzycy nie są nawet oferowane w Internecie. Na szczęście o wiele łatwiej jest samemu uprawiać ciecierzycę. Wszystko czego potrzebujesz to odpowiednie nasiona. Najłatwiej jest użyć nieprażonej ciecierzycy z supermarketu i wyhodować ją z tych roślin. Wyjaśnimy dokładnie, jak to zrobić w następnej sekcji.

Posadź ciecierzycę

Najlepszą porą na sadzenie ciecierzycy jest wiosna. Jeśli chcesz hodować młode rośliny w pomieszczeniu, możesz zacząć od połowy kwietnia. Rośliny strączkowe można następnie sadzić na zewnątrz od połowy maja lub wysiewać bezpośrednio. Ciecierzyca potrzebuje tego szczególnie ciepłego i lekkiego. Idealna temperatura do uprawy to 25°C, ale ważne jest, aby przez cały czas utrzymywać ją powyżej 5°C. Fałszywy groszek nie toleruje mrozu i dlatego nie jest odporny. Roślina dobrze znosi suszę, ale niezbyt wilgotne warunki. Ponadto gleba pod uprawę powinna być luźna, przepuszczalna i uboga w składniki odżywcze.

Instrukcja sadzenia ciecierzycy:

• nasiona w razie potrzeby pozwól kiełkować
• Uprawiaj w doniczkach w pomieszczeniach od połowy kwietnia
• Siew bezpośredni na zewnątrz od połowy maja
• Dobrze poluzuj grządkę i usuń chwasty
• Twórz bruzdy siewne o rozstawie rzędów 30 cm
• Głębokość siewu: 5 – 8 cm
• Odległość sadzenia: 20 cm
• Studnia

Szczegółowy przewodnik po Rośliny ciecierzycy możesz przeczytać tutaj.

W trosce o ciecierzycę

Ponieważ są oszczędne i wytrzymałe, ciecierzyca wymaga niewielkiej pielęgnacji po posadzeniu. Jednak ważne jest, aby regularnie pielić grządkę i utrzymywać ją w czystości, aby rośliny strączkowe mogły swobodnie rosnąć. W następnym rozdziale dowiesz się, na co jeszcze zwrócić uwagę podczas pielęgnacji ciecierzycy.

Wlać ciecierzycę

Specjalna roślina strączkowa znana jest z odporności na suszę i dlatego powinna być podlewana raczej za mało niż za dużo. Po siewie grządka powinna być oczywiście stale wilgotna. Jeśli ciecierzyca jest większa, możesz zmniejszyć podlewanie. Następnie podlewaj tylko wtedy, gdy jest suche i gorące przez dłuższy czas.

Podsumowanie zalewania ciecierzycy:

• Utrzymuj dobrze wilgotne po siewie
• Nie podlewaj zbyt dużo dużych roślin
• Podlewanie tylko podczas długich okresów suszy i upałów

Nawozić ciecierzycę

Ponieważ ciecierzyca jest rośliną strączkową, może zaopatrzyć się w azot. Działa to poprzez symbiozę z bakteriami brodawek na korzeniach rośliny. Wiążą one azot z powietrza i udostępniają go ciecierzycy. Dlatego rośliny strączkowe zwykle nie wymagają dodatkowego nawożenia. Ponieważ jednak wysoka zawartość fosforu jest ważna dla bakterii brodawkowych, można zastosować nawożenie, aby zapewnić jego wystarczającą ilość. To działa najlepiej z naszym Uniwersalny nawóz organiczny Plantura, który może dostarczyć glebie wystarczającą ilość fosforu lub mineralny nawóz fosforowy. Równie ważne jak fosfor jest właściwe pH ciecierzycy. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, w ogóle nie czuje się dobrze - pomaga tylko wapno. Dodanie limonki na wiosnę stwarza optymalne warunki dla Twojej ciecierzycy.

Podsumowanie nawożenia ciecierzycy:

• Brak konieczności nawożenia azotem
• Fosforowe nawożenie wiosną Nawóz o organicznym działaniu długoterminowym
• Wapno na wiosnę, jeśli gleba jest kwaśna

Pomnóż ciecierzycę

Ciecierzycę można łatwo rozmnażać z nasion. Po zbiorach po prostu zachowaj wystarczającą ilość nasion na przyszły rok. Możesz więc zacząć wysiewać własne nasiona ciecierzycy na wiosnę.

Zbierz ciecierzycę

Ciecierzycę można zbierać na dwa sposoby: można użyć nasion lub całych, wciąż zielonych strąków. Osiem do dwunastu tygodni po siewie ciecierzyca zaczyna być gotowa do zbiorów. W przypadku nasion pozwól strąkom zmienić kolor na żółty. Następnie możesz zebrać całą roślinę i powiesić ją do góry nogami, aby wyschła. Niektóre nasiona wypadają ze strąków, gdy wysychają, inne będą musiały być później zbierane ręcznie. Jednak ciecierzycę można również zbierać i używać, gdy jest niedojrzała i zielona – podobnie jak spadkobiercy.

Podsumowanie zbioru ciecierzycy:

• Dojrzałość zbiorcza: 8-12 tygodni po siewie
• Niech strąki zmienią kolor na żółty
• Zbierz całą roślinę i pozwól jej wyschnąć
• Lub zbieraj zielone strąki

Zachowaj i przechowuj ciecierzycę

Po wysuszeniu ciecierzyca będzie przechowywana przez cztery do pięciu lat. Ale są inne sposoby na konserwowanie ciecierzycy. Aby wysuszyć fałszywy groszek powiesić pocięte rośliny do góry nogami w suchym, ciepłym miejscu. Kiedy strąki zaczynają się samoistnie otwierać, a nasiona wypadają, są wystarczająco suche i można je przechowywać w suchym, chłodnym miejscu.

Innym sposobem na zachowanie roślin strączkowych jest ich zamrożenie. Dzięki temu zaoszczędzisz dużo czasu, ponieważ sucha ciecierzyca musi zostać namoczona przez noc, zanim będzie mogła zostać użyta w kuchni. Aby obejść ten problem, możesz namoczyć większe ilości ciecierzycy, wstępnie ugotować, a następnie zamrozić. Mrożoną ciecierzycę można od razu wykorzystać do gotowania. Ugotowaną, a następnie zamrożoną ciecierzycę można przechowywać w zamrażarce do sześciu miesięcy.

Pieczenie to także sposób na konserwowanie ciecierzycy. Działa to równie dobrze w piekarniku, jak i na patelni. Podgotowaną ciecierzycę piecze się w piekarniku w temperaturze 180 °C lub na patelni z odrobiną oleju, aż będzie chrupiąca, a następnie doprawiona według uznania. Daje to smaczną przekąskę, która przetrwa kilka tygodni.

Podsumowanie trwałości ciecierzycy:

• Suszone: 5-6 lat
• Mrożone: do 6 tygodni
• Pieczone: kilka tygodni

Ciecierzyca: składniki i zastosowania

Ciecierzyca to prawdziwe cuda żywieniowe. Dostarczają cennego białka roślinnego, a także są pełne minerałów. Szczególnie wegetarianie i weganie mogą używać ciecierzycy jako dobrego zamiennika białka zwierzęcego. Nawet Hildegarda von Bingen pisała o ciecierzycy i zalecała jej regularne spożywanie, ponieważ jest ciepła i przyjemna, a nawet podobno pomaga w gorączce.

Dzięki 100 gramom ciecierzycy pokrywasz następujące dzienne potrzeby żywieniowe:

• 70% kwas foliowy
• 25% żelaza
• 20% cynku
• 50% magnezu
• 50% wapnia
• 50% błonnika

Suszona ciecierzyca zawsze potrzebuje trochę czasu na przygotowanie, zanim będzie można ją przygotować w kuchni. Powinny być namoczone w wodzie przez 12 godzin, a następnie gotowane przez około 30 minut. Z orzechowych roślin strączkowych można wyczarować wiele wspaniałych potraw. Orientalny hummus dipowy jest puree z puree sezamowego, oliwy z oliwek, cytryny, czosnku i pietruszki. Z cebulą, pomidorami, imbirem i dużą ilością przypraw curry można wyczarować indyjską Chana Masala z ciecierzycą. Gotowana ciecierzyca jest również pyszna w różnych sałatkach.

Mit o trującej ciecierzycy

Czy jedzenie ciecierzycy może być niebezpieczne, ponieważ jest trująca? Nie, nie martw się. Niemniej jednak, jedząc ciecierzycę, należy wziąć pod uwagę coś, aby rośliny strączkowe nie zaszkodziły ci. Powodem tego są składniki: fazyna, która w rzeczywistości jest trująca, oraz gorzka substancja saponina. Oba znajdują się w surowej, niedogotowanej ciecierzycy. Dlatego surowa ciecierzyca jest w rzeczywistości szkodliwa dla zdrowia w dużych ilościach. Jednakże, jeśli rośliny strączkowe są gotowane lub kiełkują, faza jest rozkładana, a konsumpcja jest wtedy nieszkodliwa.

Podsumowanie toksyczności ciecierzycy:

• Surowy: zawiera fazinę, trujący
• Gotowane: Fazyna jest zdegradowana, nietoksyczna
• Kiełkujące: Fazyna jest zdegradowana, nietoksyczna

Teraz, jeśli ty też Wyhoduj własną ciecierzycę tutaj znajdziesz wszystkie ważne informacje.