Lawenda: toksyczna czy jadalna?

Wiele osób zastanawia się, czy intensywnie pachnąca lawenda jest jadalna, czy trująca dla kotów, psów lub ludzi. Wyjaśniamy.

lawenda (Lavandula) to cudownie pachnące zioło o szerokim zastosowaniu. A wielu ogrodników hobbystów z pewnością chciałoby mieć własny krzew lawendy do ogrodu lub na balkon. Zwykle jednak szybko pojawiają się obawy, czy lawenda nie jest trująca dla dzieci i zwierząt. W końcu może się czasem zdarzyć, że rośliny zostaną nadgryzione, gdy nie jesteś obserwowany.

Dlatego należy się spodziewać, że w naturalny sposób ma znaczenie, czy brane są liście i kwiaty lawendy, czy skoncentrowany olejek lawendowy. Ponadto istnieją również różnice w różnych rodzajach lawendy.

Lawenda francuska (Lavandula stoechas) i lawendowy kolec (Lavandula latifolia) zawierają na przykład bardzo wysokie stężenia olejków eterycznych. Łagodniejsza prawdziwa lawenda (Lavandula angustifolia) w większości lepiej.

Czy lawenda jest toksyczna dla dorosłych i dzieci?

Same rośliny lawendy nie są trujące dla dzieci i dlatego można je bez problemu zintegrować z rodzinnym ogrodem. Nic się nie dzieje, gdy maluchy wkładają do buzi poszczególne części roślin. Zapach śpiącej poduszki ziołowej wypełnionej suszonymi kwiatami lawendy może zdziałać cuda nawet dla wybrednych dzieci.

Zaleca się ostrożność podczas używania olejku lawendowego. Dzieci poniżej drugiego roku życia zasadniczo nie powinny być leczone żadnymi olejkami eterycznymi. Olejek lawendowy nie może być wdychany przez małe dzieci, nakładany na skórę ani używany do perfumowania łóżeczka. W najgorszym przypadku może to nawet spowodować, że dziecko przestanie oddychać. Starsze dzieci nie mają problemu z wysokimi stężeniami olejku eterycznego, ale powinny stosować znacznie niższe dawki niż dorośli.

Olejek eteryczny z lawendy jest otrzymywany przez destylację z parą wodną. Jest jednym z nielicznych olejków eterycznych, które można nakładać bezpośrednio na skórę. Oczywiście każda osoba reaguje inaczej i czasami mogą wystąpić podrażnienia skóry i wysypki. Ze względu na lekko korozyjne działanie, błony śluzowe nie powinny w ogóle mieć kontaktu z olejkiem lawendowym. Dorośli powinni przyjmować wewnętrznie tylko niewielkie ilości prawdziwego olejku lawendowego, ponieważ zbyt duża dawka może powodować podrażnienie żołądka. Olejek z kolca i lawendy francuskiej może być nawet toksyczny w dużych dawkach.

Osoby wrażliwe reagują bólem głowy, gdy olejek lawendowy spala się w lampie aromatycznej. Jeśli znana jest nadwrażliwość na lawendę, należy unikać stosowania lawendy w jakiejkolwiek postaci. Chociaż na rynku istnieje wiele produktów z olejkiem lawendowym dla kobiet w ciąży i karmiących piersią, czy zewnętrzna aplikacja powoduje skutki uboczne nie zostało jeszcze jednoznacznie ustalone sprawdzony. Jednak w tym czasie nie zaleca się używania lawendy czubatej lub lawendy kłującej. Generalnie radzimy: W przypadku chorób i poważnych dolegliwości – niezależnie od tego, czy na nie cierpisz Policz grupę ryzyka, czy nie - zdecydowanie powinieneś skonsultować stosowanie lawendy z lekarzem zorganizować.

Czy lawenda jest trująca dla kotów, psów i koleżanek?

Panuje powszechne przekonanie, że cudownie pachnące krzewy lawendy są trujące dla zwierząt. Wszystkie części rośliny lawendy są nieszkodliwe, przynajmniej dla kotów i psów. Jeśli twoi ukochani od czasu do czasu skubią go, nie ma ryzyka zatrucia. W przeciwieństwie do tego króliki i świnki morskie mogą bardzo dobrze cierpieć na zatrucie lawendą. To samo dotyczy innych małych gryzoni, takich jak myszy i chomiki. Nie tolerują wysokich stężeń olejków eterycznych, aw najgorszym przypadku mogą nawet z tego powodu umrzeć.

Lawenda trująca dla kotów

Dla miłośników kotów lawenda jest jedną z nieszkodliwych roślin na balkon i ogród. Jednak nie powinien być regularnie spożywany przez naszych czworonożnych przyjaciół ze względu na zawarte w nim olejki eteryczne. Wiele kotów i tak instynktownie unika lawendy - nie dlatego, że jest dla nich trująca, ale dlatego, że aksamitne łapki nie znoszą silnego zapachu tej rośliny.

Zwierzęta są bardzo wrażliwe na zapachy. Dlatego ostrożnie używaj lamp zapachowych z olejkiem lawendowym w pomieszczeniach. Jako właściciel kota powinieneś również dać swojemu pupilowi ​​możliwość opuszczenia pokoju, aby uniknąć silnego zapachu lawendy. Nie zaleca się stosowania wewnętrznego olejku lawendowego u niespokojnych kotów.

Lawenda jadalna: do użytku w kuchni

Lawenda jest generalnie jadalna w niewielkich ilościach. W kuchni jednak należy używać wyłącznie prawdziwej lawendy. Ze względu na swój intensywny smak, lawenda zazwyczaj pełni jedynie rolę towarzyszącą jako przyprawa. W najgorszym przypadku większe ilości mogą prowadzić do problemów żołądkowych i jelitowych. Dzieci, kobiety w ciąży i karmiące piersią najlepiej nie powinny spożywać lawendy lub tylko w bardzo niewielkich ilościach. Ze względu na swoje składniki, lawenda czubata i lawenda kolczasta są używane tylko przez bardzo doświadczonych kucharzy i tylko w bardzo małych ilościach jako zioło w kuchni.

Sam wysusz lawendę

Aby niektóre pachnące kwiaty wydłużyły się, możesz wysuszyć kwiaty prawdziwej lawendy. Czas zbiorów przypada na okres szczytowego kwitnienia od czerwca do sierpnia. Odetnij gałązki około 10 cm poniżej podstawy kwiatu i rozłóż je na szmatce. Po kilku dniach lawendę można powiesić w pęczkach. Wreszcie, po usunięciu szypułek, fioletowe kwiaty można przechowywać w słoikach lub puszkach w ciemności. Pozwala to na zachowanie koloru i aromatu przez dłuższy czas. Więcej informacji na temat Suszenie lawendy można znaleźć również w naszym specjalnym artykule.

Lawenda jako lekarstwo: składniki i składniki aktywne lawendy

Oprócz garbników i innych wtórnych substancji roślinnych lawenda zawiera dużą ilość olejków eterycznych. Jednak skład olejku lawendowego jest niezwykle złożony. Główne składniki linalolu i octanu linalylu razem stanowią około 75%. Ale inne składniki – takie jak cineol, borneol i kamfora – również wnoszą istotny wkład w ogólny aromat.

Olejek eteryczny ma działanie dezynfekujące i dlatego jest często stosowany w kosmetykach naturalnych. Podczas robienia domowych kremów i olejków do ciała nie należy jednak przesadzać z ilością olejku lawendowego. Ostrożnie podejdź do odpowiedniej ilości, ponieważ zwykle wystarczy kilka kropel.

Do użytku domowego możesz zrobić wyciąg olejkowy z kwiatów lawendy. W tym celu należy włożyć części rośliny do szklanki i całkowicie pokryć je rodzimym olejem roślinnym – np. oliwą z oliwek. Po około dwóch tygodniach domowy olejek lawendowy jest gotowy i można go odcedzić. Możesz go użyć np. do leczenia oparzeń i drobnych obrażeń. Można go również używać jako olejku do masażu na napięte mięśnie lub latem nakładać na nagie części ciała, aby odstraszyć komary.

W ekscytujących czasach zapach lawendy przynosi spokój i równowagę wielu osobom. Wypełnione pachnącymi saszetkami suszone kwiaty pomagają zasnąć. Jednocześnie zioło ma również działanie poprawiające nastrój. Lawenda to klasyczny środek rozluźniający nerwy, który działa relaksująco, nie męcząc nas. Zioło śródziemnomorskie może również zapewnić relaks przy bólach głowy. Oprócz stosowania (niezbędnego) olejku lawendowego, suszone kwiaty można również wypić jako herbatę lub dodać je do kąpieli.

Różnorodność Rodzaje i odmiany lawendy jest prawie przytłaczająca. Zebraliśmy dla Ciebie niektóre z najpopularniejszych.