Jelängerjelieber: przycinanie, rozmnażanie i lokalizacja wiciokrzewu ogrodowego

Jelängerjelieber to przyjazne owadom, pachnące pnącze. Dowiesz się od nas jak prawidłowo sadzić i pielęgnować pnącą roślinę o nietypowej nazwie.

Pnący Jelongerjelieber inspiruje silnym wzrostem i pachnącymi kwiatami. Poniżej przedstawiamy wszystko na temat wymagań lokalizacyjnych, sadzenia, pielęgnacji i rozmnażania wiciokrzewu.

Jelängerjelieber: pochodzenie i cechy

Jelongerjelieber (Lonicera caprifolium) zwany jest również wiciokrzewem ogrodowym, wiciokrzewem prawdziwym lub wiciokrzewem pachnącym. Wieloletnia, wytrzymała roślina pnąca należy do rodziny wiciokrzewów (Caprifoliaceae). Pochodzi z dużej części Europy i Bliskiego Wschodu i rośnie dziko w żywopłotach lub w rzadkich lasach.

Roślina zdrewniała o wysokości od 3 do 6 m, w wyjątkowych przypadkach o wysokości 10 m, jest liściasta i zimą traci liście. Wraz z wiekiem pnącze osiąga szerokość od 1 do 3 m. Jelängerjelieber wykazuje silny wzrost i zwiększa długość pędów o 30 do 50 cm rocznie. Ciemnozielone liście wiciokrzewu są przeciwległe, jajowato-eliptyczne i zwężające się ku końcowi. Górne liście każdego pędu zrosły się razem poniżej kwiatostanu, tworząc krążek obejmujący łodygę.

Aż dwanaście pojedynczych kwiatów w kształcie trąbki razem tworzy terminalną, kręconą główkę kwiatową. Kwiaty Jelongerjelieber pojawiają się od maja do lipca. W zależności od odmiany są koloru od białego do żółtego i od czerwonego do różowego. Szczególnie w godzinach wieczornych kwiaty wiciokrzewu ogrodowego wydzielają silny zapach i przyciągają liczne ćmy i ćmy jastrzębie, takie jak gołąb kolibra (Macroglossum stellatarum) w. W ciągu dnia pszczoły, trzmiele i inne owady o krótkich pyskach również wykorzystują kwiaty, które są szczególnie bogate w nektar, robiąc dziurę z boku długiego kwiatu. Jesienią nasiona dojrzewają, tworząc pomarańczowo-czerwone jagody wielkości grochu. Ptaki zjadają owoce wiciokrzewu, które są umiarkowanie trujące dla ssaków, i dalej rozsiewają nasiona.

Najpiękniejsze odmiany Jelängerjelieber

rodzaj Lonicera caprifolium jest zwykle sprzedawany jako prototyp bez określenia odmiany. Istnieje jednak kilka wyhodowanych odmian, które chcielibyśmy Państwu przedstawić.

• „Anna Fletcher”: Najwcześniejsza odmiana wiciokrzewu ogrodowego z kremowożółtymi, różowopomarańczowymi pąkami od kwietnia do maja. Może dorastać do 6 m wysokości.
• „inga”: Odmiana Jelongerjelieber o późnym okresie kwitnienia od czerwca do września. Kwiaty żółto-kremowobiałe są czerwonawe w postaci zamkniętych pąków. 'Inga' osiąga wysokość wzrostu od 3 do 5 m.
• 'Poważny': Odmiana kwitnąca średnio późno, o jasnożółto-czerwonych kwiatach, silnie pachnących. 'Major' zaczyna kwitnąć w czerwcu.

Wskazówka: Równie przyjazną dla owadów i ptaków wiecznie zieloną alternatywą są pokrewne gatunki Lonicera henryi z żółtymi do czerwonych kwiatów.

Sadzenie wiciokrzewu ogrodowego

Wiciokrzew idealnie nadaje się do zazieleniania pergoli, kratek, ogrodzeń i elewacji. Optymalnym miejscem dla Jelängerjelieber jest stanowisko słoneczne lub lekko zacienione oraz przepuszczalna, świeża lub wilgotna, bogata w składniki odżywcze i bogata w próchnicę gleba. Wartość pH powinna zawierać się w przedziale neutralnym i zasadowym, ponieważ pnącze uwielbia wapno. Ponieważ większość gleb ogrodowych i doniczkowych ma lekko kwaśne pH, zaleca się stosowanie wapna ogrodowego. W tym celu nie należy używać drobnoziarnistego wapna ogrodowego, ponieważ inne rodzaje wapna mogą powodować korozję korzeni roślin i organizmów glebowych lub pracować zbyt wolno. Dobry wybór należy do nas na przykład Plantura ekologiczny ogród i wapno na trawnik, którego forma chemiczna nie działa zbyt szybko, ale mimo to niezawodnie zwiększa wartość pH dzięki drobnemu stopniowi zmielenia.

Wskazówka: W cieniu z niewielką ilością światła gorące liście w ogrodzie tworzą niewiele kwiatów lub wcale.

Idealny czas sadzenia roślin Jelängerjelieber to jesień lub wczesna wiosna, kiedy ziemia jest wolna od mrozu. Odległość sadzenia między dwoma wiciokrzewami dla gęstej roślinności wynosi 50 cm, do pozostałych roślin należy zachować odległość 100 cm. W przyszłym miejscu gruntownie spulchnić glebę i w razie potrzeby popracować w kompoście. Silnie piaszczyste gleby można poprawić za pomocą dobrej jakości ziemi doniczkowej, aby zatrzymać więcej wilgoci. Wykop wystarczająco duży otwór do sadzenia i włóż do niego bryłę korzeniową pnącza. Wypełnij ziemią i dociśnij podłoże dookoła. Następnie energicznie podlewaj. Poprowadź pędy Jelängerjelieber do kraty i lekko je obróć, aby wspięły się w górę.

Jelängerjelieber doskonale nadaje się do sadzenia w doniczkach i skrzynkach. Objętość sadzarki powinna wynosić co najmniej 40 litrów, aby można było w niej uprawiać pnącą roślinę przez kilka lat. Zalecamy używanie dobrej jakości ziemi doniczkowej, takiej jak nasza beztorfowa Plantura organiczna uniwersalna gleba. Wysoka zawartość kompostu magazynuje wilgoć i w razie potrzeby uwalnia ją do korzeni roślin. W celu dalszego zwiększenia zdolności magazynowania wody można również dodać bentonit.

Rośliny Jelongerjelieber w skrócie:

• Dobrze przepuszczalna, bogata w składniki odżywcze i bogata w próchnicę gleba o pH od obojętnego do zasadowego
• Lokalizacja słoneczna lub półcienista
• Czas sadzenia: Jesienią lub wczesną wiosną, gdy ziemia jest mrozoodporna
• Odległość sadzenia: 50 cm między dwoma wiciokrzewami, do pozostałych roślin 100 cm
• Rozluźnij glebę i w razie potrzeby pracuj w kompoście; ulepszyć bardzo piaszczyste gleby ziemią doniczkową
• Wykop wystarczająco duży dołek i umieść w nim bryłę korzeniową
• Wypełnij otwór ziemią i lekko dociśnij
• Energicznie podlewaj i podpieraj pędy za pomocą pomocy wspinaczkowej
• Roślina w doniczce lub skrzynce balkonowej o pojemności co najmniej 40 litrów i wysokiej jakości ziemi doniczkowej

Zadbaj o dłuższą galaretkę: przyciąć, nawozić i co.

Wiciokrzew jest łatwy w pielęgnacji i szczęśliwie kwitnie w miejscach nasłonecznionych. Jeśli Jelängerjelieber nie kwitnie, może to być również spowodowane wiosenną suszą lub brakiem składników odżywczych – oprócz światła. Przy przedłużającej się suszy wiciokrzew należy regularnie podlewać. Warstwa ściółki zmniejsza również parowanie i utrzymuje chłodną i wilgotną powierzchnię korzeni pnącza. Aby pokryć zapotrzebowanie na składniki odżywcze energicznego pnącza, wiosną należy nawozić meduzę. Przeważnie organiczny nawóz długoterminowy, taki jak nasz Uniwersalny nawóz organiczny Plantura, jest do tego idealny. Granulki są wciskane w powierzchnię wokół rośliny lub po prostu pod warstwę ściółki rozprowadzane, a zawarte w nim składniki odżywcze są powoli wchłaniane przez organizmy glebowe w ciągu tygodni i miesięcy wydany.

Cięcie Jelongerjelieber nie jest absolutnie konieczne. Po kwitnieniu pędy można skrócić, aby zachęcić do drugiego kwitnienia jesienią. Z wiekiem gałęzie zaczynają się odsłaniać od dołu. Podczas przycinania w celu odmłodzenia co trzy do czterech lat, całkowicie usuń około jednej trzeciej najstarszych pędów, aby zachęcić do nowego wzrostu. Jeśli trzymasz swojego Jelängerjeliebera w wiadrze, późną jesienią powinieneś pomyśleć o izolującej zimowej osłonie z polaru, juty lub gałęzi iglastych. Korzenie w doniczce są znacznie bardziej narażone na zimno i mróz niż na grządce i łatwiej ulegają uszkodzeniom.

Im dłużej tym lepiej się mnoży

Wiciokrzew ogrodowy może być rozmnażany przez nasiona, odkłady lub sadzonki. Nasiona znajdują się w trujących jagodach, więc podczas siewu noś rękawiczki. Nasiona są usuwane z miazgi i wysiewane na głębokość około 0,5 cm w ubogiej w składniki odżywcze glebie doniczkowej i kiełkują w temperaturze 18 do 20 °C. Po około czterech tygodniach pojawiają się pierwsze delikatne rośliny. Gdy tylko uformują się cztery prawdziwe liście, wiciokrzew można posadzić. Rozmnażanie poprzez nakładanie warstw i sadzonki jest łatwiejsze, szybsze i zgodne z odmianą.

ciężarek u wędki: Jesienią pochyl pęd, który jeszcze się nie zzdrewniał, i zdobądź przyszły pęd Lekko zaznacz nożem miejsce ukorzenienia i przykryj ziemią, pozostawiając tylko wierzchołek rozglądać się. Kamień lub kawałek drewna działa jak ciężarek utrzymujący pęd w ziemi. Po uformowaniu korzeni obciążnik można odciąć i przesunąć.

sadzonki: Sadzonki wycina się z miękkich, zielonych końcówek pędów. Powinny mieć co najmniej trzy pąki i mieć około 10 do 15 cm długości. Usuń wszystko oprócz wierzchołków liści i pąków kwiatowych. Następnie umieść kawałek pędu w wilgotnej ziemi doniczkowej, której połowa została wzbogacona piaskiem i odrobiną wapna, i pozostaw w jasnym, ok. 30 cm. Ukorzenić w ciepłym miejscu w temperaturze 20 °C.

Czy Jelongerjelieber jest trujący?

Pomarańczowo-czerwone jagody wiciokrzewu są lekko toksyczne dla ludzi i innych ssaków. Nadmierne spożycie może prowadzić do wymiotów, skurczów, zawrotów głowy i innych objawów zatrucia. Jednak Jelängerjelieber zawsze miał znaczenie w medycynie, ponieważ suszone kwiaty były podawane w medycynie ludowej jako środek napędzający wodę. W zasadzie jednak odradzamy spożywanie jakiejkolwiek części roślinnej wiciokrzewu.

Ekologizacja przez wiele lat odporne rośliny pnące ściany domów lub pergole. Przedstawiamy dziesięć pnących, wieloletnich gatunków do Twojego ogrodu.