Sadzenie, pielęgnacja i rozmnażanie wrzosu lawendowego

Lawendowy wrzos szybko przyciąga wzrok swoimi czerwonymi pąkami i kwiatami w kształcie dzwonu. To także doskonałe pastwisko dla pszczół.

Cienisty dzwonek, jak lawendowy wrzos (Pieris) zwany również, przekonuje pojedynczo lub jako żywopłot. Wiecznie zielone krzewy są łatwe w pielęgnacji i wytrzymują nawet mrozy. Tutaj dowiesz się, jak wygląda odpowiednia pielęgnacja i jak sadzić lawendę.

Wrzos lawendowy: kwitnienie, pochodzenie i właściwości

Na lawendowym wrzosowisku (Pieris) to rodzaj roślin składający się z siedmiu różnych gatunków z rodziny wrzosowatych (Ericacea). Pochodzą z Karaibów, Azji Wschodniej i Ameryki Północnej. Dwa rodzaje mianowicie

Pieris floribunda oraz Pieris japonica, może rosnąć również w naszych środkowoeuropejskich szerokościach geograficznych. Przy wzroście około dziesięciu centymetrów rocznie dzwony cieniowe rosną dość powoli. Wrzosy lawendowe to wiecznie zielone, wieloletnie krzewy, które mogą osiągnąć wysokość od dwóch do czterech metrów. Nie mają nic wspólnego z lawendą. Jedynie spiralne ułożenie liści przypomina lawendę. Liście skórzaste, całe, lancetowate. W zależności od gatunku liście jesienią przybierają kolor czerwonobrązowy. Wiosną zakwita lawendowy wrzos. Kwiaty w kształcie dzwonu są w gronach lub wiechach i mogą być białe lub różowe. Ze względu na swój kształt lawendowy wrzos nazywany jest również dzwonkiem cienia. Ale lawendowy wrzos przekonuje nie tylko wizualnie.

Czy lawenda wrzosowa jest przyjazna? Tak, owady również cieszą się rośliną ozdobną, która wiosną oferuje obfitość nektaru. Jest często używany jako pastwisko pszczele przez rodzime owady.

Najpiękniejsze odmiany lawendowego wrzosu

W naszych szerokościach geograficznych mogą rosnąć dwa rodzaje lawendowego wrzosu. Hodowla zaowocowała również kilkoma odmianami lawendowego wrzosu, które mają głównie różne rozmiary. Najpiękniejsze prezentujemy tutaj.

• Pieris japonica: Japońska lawenda wrzosowa ma luźny pokrój i produkuje białe kwiaty. Hodowla zaowocowała wieloma odmianami lawendowego wrzosu z tego gatunku. Jeśli zostanie posadzony w doniczce, jego wzrost będzie nieco ograniczony i pozostanie mniejszy. W łóżku osiąga około 2 - 3 metry wysokości i jest tak samo szeroki.
• Pieris floribunda: Lawendowy wrzos amerykański, znany również jako wielokwiatowy wrzos lawendowy, pozostaje nieco mniejszy niż japoński wrzos lawendowy, osiągając maksymalną wysokość 2 metrów. Ma również białe kwiaty, jest gęsto rozgałęziony i można go trzymać w wiadrze.
• Pieris japonica 'Karnawał': Odmiana o białych kwiatach i zielonym ulistnieniu z kremowobiałym brzegiem. Wysokość wzrostu: 80 - 100 cm.

• Pieris japonica „Mały Heath”: Tutaj również liście są zielone i mają białe brzegi. Świeżo kiełkujące liście są czerwonawe i nadają roślinie ciekawy wygląd. Kolor kwiatów jest biały. Wysokość wzrostu: 50 - 60 cm.
• Pieris japonica „Dolina walentynkowa”: Kwiaty tej odmiany są czerwone i pojawiają się nieco wcześniej niż innych odmian, od połowy marca. Wysokość wzrostu: 80 - 150 cm.
• Pieris japonica „Płomień lasu”: Tu nazwa mówi sama za siebie. Liście stają się jaskrawoczerwone iz wiekiem stają się jaśniejsze, najpierw różowe, później jasnozielone. Ponieważ odmiana ta nie jest bardzo mrozoodporna, nadaje się tylko na łagodne stanowiska. Wysokość wzrostu: 70 - 80 cm.
• Pieris japonica „Górski ogień”: Ta odmiana wygląda Pieris japonica „Forest Flame” jest dość podobny, ale jest nieco bardziej odporny na mróz. Jednak starsze liście stają się ciemnozielone zamiast jasnozielone. Wysokość wzrostu: 120 - 160 cm.

Pieris do sadzenia: lokalizacja, czas i procedura

Lawendowy wrzos to roślina bagienna, która do zdrowego wzrostu potrzebuje wilgotnych, zacienionych miejsc i kwaśnej gleby. Do roślin bagiennych należą również np. rododendrony, azalie (rododendron spec.), Skimmie (Skimmia spec.), borówka brusznica (Vaccinium vitis-ideaea) lub jagoda (Vaccinium myrtillus, V corymbosum). Wrzosowisko lawendowe preferuje miejsca w półcieniu. Zbyt dużo słońca lub cienia zaburza wzrost i tworzenie się kwiatów.

Lawendowy wrzos możesz posadzić na klombie lub w wiadrze. Najlepszy czas na to jest jesienią. Nadal można tworzyć pąki i już wiosną można cieszyć się kwiatami. Najpierw wykop dołek, zwracając uwagę na miejsce, które zajmie rosnący lawendowy wrzos. To może mieć 2 metry szerokości. Przygotuj wiadro wody bez wapna i namocz kulę korzeniową shadowbella. Roślina preferuje raczej kwaśne środowisko i nie radzi sobie z wapnem. Lawendowy wrzos umieszcza się w dołku, a wszelkie luki wypełnia kwaśna gleba. Na przykład nasz jest do tego Gleba z kwasem organicznym Plantura zalecane, co ma bardzo niską wartość pH. Jest zredukowany do zawartości torfu i został specjalnie opracowany, aby sprostać wymaganiom roślin wrzosowatych.

Wskazówka: Ze względu na gęsty wzrost, wiecznie zielony wrzos lawendowy doskonale sprawdza się jako żywopłot. Odległość sadzenia powinna wtedy wynosić 20 - 50 cm w zależności od odmiany. Żywopłot również powinien znajdować się w miejscu częściowo zacienionym.

Pielęgnacja lawendowego wrzosu

Pielęgnacja lawendowego wrzosu jest dość bezproblemowa. Szczególnie ważne jest odpowiednie zaopatrzenie w wodę. Ponieważ lawendowy wrzos jest trujący, najlepiej nosić rękawiczki podczas cięcia lub przesadzania.

Wytnij, podlej i nawozisz lawendowy wrzos

Przycinanie lawendowego wrzosu pozwala na dłuższe kwitnienie i krzaczasty wzrost. Zawsze usuwaj zwiędłe kwiaty nad następną parą liści, aby nowe kwiaty mogły się tu ponownie uformować. Po okresie kwitnienia należy również odciąć martwe lub nieestetyczne gałęzie. Jeśli pęd jest zbyt długi, można go odciąć nad zgrubieniem, tzw. okiem. Daje to równomierny wygląd.

Woda jest najważniejsza podczas podlewania. Powinno to być wolne od wapna, więc najlepiej używać wody deszczowej lub stojącej wody z kranu. Należy ją regularnie podlewać, ale tylko na tyle, aby nie doszło do nasiąkania wodą. Jeśli trzymasz w doniczce wrzosową lawendę, możesz usunąć nadmiar wody i stworzyć warstwę drenażową na dnie doniczki.

Shadowbells nie potrzebują wielu składników odżywczych. Niemniej jednak należy od czasu do czasu nawozić zwłaszcza rośliny doniczkowe, aby kwiaty i liście nadal bujnie rosły. Na przykład odpowiedni jest nasz lawendowy wrzos w doniczce Organiczny nawóz do hortensji Plantura, który zawiera wszystkie ważne składniki odżywcze, a także ma działanie zakwaszające. Najlepiej stosować nawóz przy sadzeniu, przesadzaniu i nawożeniu pielęgnacyjnym, aby wrzos lawendowy zawsze czuł się dobrze. Z lawendowym wrzosem na grządce wystarczy rozłożyć trochę liści lub ściółki na ziemi wokół rośliny. Ta warstwa ściółki przywraca glebie składniki odżywcze, a także pomaga w niskich temperaturach.

Lawendowy wrzos łysy: co robić?

To całkiem normalne, że lawendowy wrzos staje się pusty wraz z wiekiem i wzrostem. Wewnątrz krzewu tworzy się mniej liści i kwiatów, a lawendowy wrzos wydaje się nagi. Wtedy może pomóc cięcie. Najlepiej przycinać po kwitnieniu wczesnym latem. Odetnij gołe gałęzie u nasady i przytnij pozostałe pędy 1 do 2 cm nad następnym kwiatem. Cienisty dzwon znów wykiełkuje.

Żółte liście na lawendowym wrzosie: co robić?

Lawendowy wrzos może również przyciągać szkodniki lub choroby. Często objawia się to przebarwieniami liści. Jeśli lawendowy wrzos ma żółte liście, może to być spowodowane przez:

• zgnilizna korzeni: spowodowane głównie przez zalanie wodą. Dzieje się tak, gdy nadmiar wody nie może spłynąć. Zmniejsz ilość wody i, zwłaszcza w przypadku roślin doniczkowych, upewnij się, że woda odpływa, m.in. B. przez warstwę drenażową.
• błąd sieciowy (stefanitis): porażenie początkowo objawia się jedynie wybiórczym przebarwieniem liści. Tutaj robaki ssą liście. Później całkowicie żółkną. Larwy i jaja znajdują się głównie na spodniej stronie liści. Jeśli znajdziesz plagę, natychmiast usuń wszystkie zainfekowane liście, najlepiej do kwietnia. Nasze też Miodówka Plantura wolna od szkodników pomaga w walce z pokrzywą. Jest pozyskiwany z nasion drzewa neem i można go po prostu spryskać zaatakowaną rośliną.

• chloroza wapienna: Żółte liście są często również oznaką chlorozy wapiennej, ponieważ wrzosowiska lawendowe są na nią bardzo wrażliwe. Upewnij się, że lawendowy wrzos znajduje się w kwaśnej glebie i nie dodaje się wapna do nawozu.
• niedobór składników odżywczych: Brak żelaza, magnezu lub azotu może również prowadzić do przebarwień liści. Niedobór żelaza jest również spowodowany m.in. wapnem lub nadmiernie wysokim pH gleby spowodowane hamowaniem wchłaniania żelaza. Tutaj również kluczowy jest odpowiedni substrat i odpowiedni nawóz. W razie potrzeby przesadź wrzos lawendowy i posadź go w doniczce z kwaśną glebą.

propagacja

Jeśli chcesz rozmnożyć lawendowy wrzos, możesz użyć zarówno sadzonek, jak i ciężarków.

Najlepszy czas na rozmnażanie przez sadzonki to okres po okresie kwitnienia. To również najlepszy czas na przycinanie. Wycięty materiał można następnie wykorzystać do rozmnażania sadzonek.

• Użyj pędów, które nie są całkiem zdrewniałe, ale już zaczynają brązowieć
• Odetnij te pędy pod kątem ostrym narzędziem tnącym lub po prostu je odłam. Na większym obszarze cięcia lub rozbiórki można uformować więcej korzeni. Cięcie powinno mieć około 8 cm długości.
• Usuń wierzch i przepołowij większe liście. Podstawa jest uszkodzona cięciem 1-2 cm, aby stymulować tworzenie się korzeni.
• Ponieważ sadzonki lawendowego wrzosu mają trudności z ukorzenieniem, należy również użyć hormonów ukorzeniających: toczyć w nim podstawę sadzonek.
• Napełnij pojemnik luźną ziemią doniczkową, taką jak nasza Plantura Organiczna gleba z ziół i nasion. Aby zapewnić młodym roślinom wystarczające korzenie, nasza organiczna gleba jest specjalnie wyposażona w mniejszą ilość składników odżywczych. To stymuluje rośliny do energicznego rozwoju korzeni. Wymieszaj podłoże z jeszcze większą ilością piasku lub perlitu, ponieważ gleba musi być szczególnie dobrze osuszona dla lawendowego wrzosu.
• Pędy włożyć do połowy w podłoże, a następnie zwilżyć do nasycenia.
• Aby nastąpiło ukorzenienie, temperatura powinna wynosić od 12 do 15 °C.
• Utrzymuj glebę wilgotną, nie podlewając, aż wyrosną nowe liście. Może to zająć od 6 do 8 tygodni.
• Teraz możesz przesadzać rośliny w kwaśnej glebie.

Rozmnażanie przez obciążniki najlepiej przeprowadzać wiosną. Aby to zrobić, wykop małe zagłębienie w ziemi obok rośliny matecznej. Powinien mieć około 15 cm głębokości. Jeśli w tym momencie podłoże nie jest już kwaśne, umieść w dołku trochę kwaśnej gleby, aby poprawić warunki dla obciążnika. Znajdź roczne lub dwuletnie pędy na macierzystej roślinie lawendowego wrzosu. Ten pęd jest wygięty z rośliny matecznej i utrwalony ziemią w sąsiednim zagłębieniu. Koniec pędu powinien wystawać około 30 cm nad ziemię. Teraz zważ całość kamieniami lub drutem, aby pęd pozostał pewnie w ziemi. Podłoże musi być wilgotne do jesieni, aby pędy utworzyły korzenie i dały się oddzielić. Lawendowy wrzos, który wyłonił się z ciężarka, można teraz przesadzić.

Czy lawendowy wrzos jest odporny?

Z wyjątkiem odmiany „Forest Flame” wrzos lawendowy jest bardzo wytrzymały i nie wymaga ochrony przed mrozem. Jednak czasami mogą wystąpić problemy z mrozową suszą, jeśli płytko zakorzeniony wrzos lawendowy nie może już wchłaniać wody z zamarzniętej ziemi. Jeśli lawendowy wrzos i tak nie znajduje się w półcienistym miejscu, możesz zacienić roślinę zimą, aby mniej wody było uwalniane przez transpirację. Jednak większe podlewanie nie pomaga roślinie, ponieważ woda w glebie ponownie zamarzłaby.
Rośliny doniczkowe należy chronić w obszarze korzeniowym workiem jutowym, ponieważ podłoże w doniczce szybciej przemarza.

Czy dzwonki cieni są trujące?

Ponieważ lawendowy wrzos jest trujący, nigdy nie należy go jeść. W przeciwnym razie może prowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych lub w przypadku większych ilości nawet duszności. Kontakt soku roślinnego ze skórą może również prowadzić do podrażnień. Dlatego, aby być po bezpiecznej stronie, noś rękawiczki podczas obsługi dzwonka cienia. Dzwonek cienia jest również trujący dla zwierząt domowych.

Inną rośliną wrzosowatą, która dobrze komponuje się z lawendą wrzosową, jest azalia. Pokażemy Ci jak Azalie roślinne i zimowe.