Cranesbill: propagacja, efekt i wykorzystanie

Żuraw jest szeroko rozpowszechniony jako przyjazna pszczołom kwitnąca bylina i dziko rosnąca roślina. Z nami dowiesz się wszystkiego o wzroście, rozmnażaniu i użytkowaniu żurawi w ogrodzie.

Rachunek dźwigowy (pelargonia) był uważany za ważną roślinę leczniczą w średniowieczu i jest obecny w prawie każdym ogrodzie. Przedstawiamy różnorodne rodzaje żurawi oraz udzielamy wskazówek dotyczących rozmnażania i użytkowania.

Cranesbill: pochodzenie i charakterystyka

Cranesbills lub pelargonie są najbardziej bogatym gatunkowo rodzajem rodziny żurawi (Geraniaceae). Są spokrewnieni ze swoimi imiennikami, letnimi kwiatami balkonowymi pelargoniami (pelargonia), blisko związane. Cranesbill występuje na prawie każdym kontynencie i rośnie jako roślina jednoroczna, rzadko dwuletnia lub przeważnie wieloletnia. Formy wzrostu około 400

Gatunki żurawi różnią się znacznie, ponieważ mogą rosnąć pełzające, wyprostowane, krzaczaste, zwarte lub pnące. Pochodzący z nas i znaleziony na wysypiskach gruzu, na zacienionych krawędziach ścieżek i lasów, a także na polach, Ruprechtskraut (Geranium robertianum), krasnodziób żurawi (geranium pusilla), szczelinowy dziób żurawiowy (Dissectum geranium) i miękki dziób żurawia (geranium molle).

Na ogół żurawinodzioby osiągają wysokość od 15 do 70 cm. Są zwykle znacznie szersze niż wysokie. Rośliny są często owłosione na łodydze, liściu i kielichu i są miękkie w dotyku. Liście żurawinia zwykle składają się z pięciu części i są głęboko karbowane. Jednak niektóre gatunki mają również zaokrąglone liście z klapowanym brzegiem. Niektóre wieloletnie żurawie są wiecznie zielone, podczas gdy inne wykazują wspaniałe ubarwienie liści w odcieniach pomarańczy, żółci lub czerwieni jesienią.

Kwiat żurawiny jest okrągły, pięciokrotny i ma dziesięć pręcików, z których niektóre wystają daleko jak dziób żurawinowy (Geranium wielkokwiatowy). Kwiaty osiadają pojedynczo, często parami na końcu szypułki, rzadziej jako grono z kilkoma pąkami. W zależności od gatunku i odmiany okres kwitnienia żurawi rozpoczyna się w kwietniu i kończy w październiku. Wiele z nich kwitnie miesiącami, inne krótko, ale po wczesnym przycięciu mogą rozwinąć się drugi kwiat. Żurawice są roślinami przyjaznymi pszczołom, ponieważ kwitną, aby wypełnić ubogie w składniki odżywcze środek lata i dostarczyć nektaru i pyłku. Nasiona tworzą długie, rozdwojone owoce w kształcie dzioba, które po osiągnięciu dojrzałości eksplodują i wyrzucają nasiona kilka metrów dalej. Wydłużony owoc żurawiniaka znany jest zatem również jako owoc katapulty.

Który żurawin kwitnie najdłużej? Oprócz naszego rodzimego dzikiego gatunku, żurawiami o długim okresie kwitnienia są przede wszystkim żurawiny barwy popielatej (Geranium cinereum) i kochających wodę żurawi błotnych (Geranium palustre).

Chwast czy pożyteczny chwast?

Pytanie, czy żurawiak to chwast, czy przydatne dzikie zioło, może być dyskutowane przez długi czas. W rolnictwie niektóre gatunki są uważane za irytujące chwasty, które szybko i szeroko rozprzestrzeniają się na polach i łąkach. Jednocześnie niektóre żurawie, jako rośliny wskaźnikowe, dostarczają informacji o warunkach glebowych lub istniejących rezerwach składników pokarmowych. Kwiaty żurawiny żywią się licznymi owadami, w tym rzadkimi dzikimi pszczołami. Niektóre z naszych rodzimych gatunków można zbierać i wykorzystywać jako rośliny lecznicze.

Cranesbill jako chwast

Cranesbill na trawniku może stać się nielubianym chwastem. Ponieważ często jest zbyt niski, aby można go było skosić, a jednocześnie rozmnaża się przez nasiona rozrzucane na dużym obszarze. Najlepszym sposobem ich kontrolowania jest wycinanie roślin przed osiągnięciem dojrzałości nasion.

Wskazówka: Żuraw karłowaty jest uważany za roślinę wskaźnikową dla podwyższonego poziomu azotu w glebie. Odpowiednio zmniejszając to w nawożeniu, można spowolnić silny wzrost żurawi, który na dłuższą metę zanika.

Cranesbill kontra starszy ziemski

Zapadające się żurawie rachunki, takie jak wspaniały żuraw żurawi (pelargonia x Magnificum) dzięki silnemu wzrostowi do stłumienia podagra (Aegopodium podagria) są sadzone. Najpierw uwolnij dotknięty obszar od podagrycznika i spulchnij glebę, np. glebogryzarką. Posiekane kawałki korzeni są następnie ostrożnie zbierane za pomocą grabi do liści. Potem do tego dochodzi Sadzenie żurawi. W optymalnych warunkach dziób żurawia może z czasem rozprzestrzeniać się nad i pod ziemią, a tym samym wypierać podagrycznik.

Rozmnażanie Cranesbill

W zależności od gatunku żurawiny mogą być rozmnażane przez nasiona lub sadzonki. Najbardziej lubią siać w ogrodzie. W celu kontrolowanego siewu lub rozmnażania odmian, nasiona żurawi można sadzić jesienią wraz z prawie dojrzałymi, brązowymi Zbierz przebarwiony dziób owocu i pozostaw do wyschnięcia w woreczku, aż pęknięty owoc i zaokrąglone nasiona pękną uwolnienie. Wyjmij je i pozostaw do wyschnięcia przez kilka dni w temperaturze pokojowej. Wiele gatunków żurawi jest zimny kiełkownik. Oznacza to, że nasiona potrzebują zimnego bodźca do kiełkowania. Więc albo wysiewaj nasiona żurawi na zewnątrz jesienią, albo umieść je w wilgotnym piasku w lodówce na cztery do sześciu tygodni. Następnie nasiona wysiewa się na głębokość około jednego centymetra w ziemię i wszystko jest wilgotne w temperaturze 15 - 20 °C. Po około dwóch tygodniach pojawią się pierwsze delikatne sadzonki. Można je wykłuć po czterech do sześciu tygodniach i wystawić na zewnątrz.

Sadzonki Cranesbill najlepiej przyciąć latem przed kwitnieniem. Za pomocą ostrego noża oddziela się od rośliny matecznej kawałek pędu o długości 10 cm, jeszcze nie zdrewniałego, a następnie defoliuje się do młodych liści na końcu pędu. Pędy tkwią głęboko w podłożu i są utrzymywane w stanie wilgotnym w temperaturze około 20 °C przez nadchodzące tygodnie. Plastikowy kaptur zwiększa wilgotność względną i wspomaga wzrost.

Uboga w składniki odżywcze gleba doniczkowa, taka jak nasza, nadaje się zarówno do siewu, jak i do sadzonek żurawi Plantura Organiczna gleba z ziół i nasion. Luźna, przewiewna struktura wspomaga tworzenie się korzeni i zmniejsza ryzyko nasiąkania wodą.

Czy żurawiak jest trujący czy jadalny?

Cranesbills są w zasadzie nietoksyczne dla ludzi i zwierząt. Śmierdzący dziób żurawinowy jest jadalny i można go bez wahania dodawać do sałatek ziołowych lub soli kwiatowych. Wyjątkiem jest żuraw łąkowy (Geranium pratense), który jest trujący dla chomików, ale którego one również nie znoszą. Jednak żurawie zawierają różne olejki eteryczne, które mogą powodować kontaktowe zapalenie skóry wrażliwej skóry. Dlatego podczas sadzenia, przycinania i innych środków pielęgnacyjnych należy nosić rękawiczki dla bezpieczeństwa.

właściwości lecznicze i zastosowanie

Żuraw w średniowieczu miał duże znaczenie w medycynie ludowej w leczeniu ran i krwawień. Lecznicze działanie żurawi już dziś można wykorzystać w fitoterapii. Zwłaszcza cętkowany dziób żurawi (Geranium maculatum), żurawinek krwionośny i Ruprechtskraut mają wspomagać hemostazę i gojenie ran przy stosowaniu zewnętrznym oraz zwalczać stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej. Wewnętrznie w wyniku spożycia mogą powstać wrzody żołądka, biegunka i zapalenie nerek, a także kamienie nerkowe na pozytywny wpływ herbata żurawiowa z suszonych liści lub preparaty homeopatyczne będzie.

Jest to kolejna kwitnąca bylina odporna na cień trojanek (przylaszczka). Przedstawiamy mieszkańca fioletowego kwitnącego lasu oraz udzielamy wskazówek dotyczących sadzenia, pielęgnacji i rozmnażania.