Żurawina: sadzenie, pielęgnacja, zbiór i nie tylko - Plantura

Żurawina jest modna nie tylko ze względu na zdrowe owoce. Przyciągają również wzrok jako roślina okrywowa. Pokazujemy, jak najlepiej je sadzić.

Chociaż od jakiegoś czasu jest uprawiana komercyjnie w USA i Kanadzie, żurawina (Makrokarpon Vaccinium) dopiero niedawno zyskała na znaczeniu w Europie. Nic dziwnego – w końcu smakuje jak lokalna żurawina (Vaccinium vitis-idaea) bardzo podobny. Warunki uprawy również są podobne, wszak żurawina należy do tego samego rodzaju roślin co borówka uprawna (Vaccinium corymbosum) i borówki brusznicy. Podpowiemy Ci, jak możesz naśladować warunki panujące w lesie w swoim ogrodzie i samodzielnie sadzić żurawinę.

Żurawina: pochodzenie i opis

Żurawina, która pochodzi z północno-wschodniej Ameryki Północnej, swoją nazwę zawdzięcza imieniu żurawia.

dźwig) przypominający kształtem kwiat. Żurawiny tworzą wąsy i osiągają tylko około 25 cm wysokości. Z tego powodu są często używane jako roślina okrywowa. W związku z tym robią dużo dzięki pięknym kwiatom i czerwonym, bardzo zdrowym jagodom. Żurawiny tworzą płytko pod ziemią gęsty system korzeniowy. Liście żurawiny są wiecznie zielone, nieco skórzaste i woskowate w dotyku i odrastają tylko co kilka lat. Jesienią na pędach bocznych rozwijają się pąki liściowe i kwiatowe na kolejny rok.

Odmiany żurawiny: przegląd

W specjalistycznych sklepach ogrodniczych i szkółkach internetowych można wybierać spośród wielu odmian żurawiny. Mamy dobre doświadczenia z następującymi trzema odmianami i dlatego z przyjemnością je polecamy:

‚WczesnyCzarny‘: Wcześnie dojrzewająca odmiana o jagodach ciemnoczerwonych do lekko czarniawych; owoce bardzo aromatyczne, średniej wielkości; bardzo mrozoodporna

‚Stevens‘: Odmiana szybko rosnąca i bardzo wydajna; polecany na suche gleby i surowsze klimaty

‚Bergman‘: Wysoko plenna odmiana o średniej wielkości, ciemnoczerwonych owocach; rośnie płasko i tworzy dużo listowia - dlatego idealnie nadaje się jako roślina okrywowa

Sadzenie żurawiny: warunki terenowe

Jak ich przynależność do rodziny wrzosów (Ericaceae) sugeruje, że żurawina preferuje naturalne wrzosowiska. Gleby piaszczyste i torfowe należą do pierwotnych siedlisk żurawiny, chociaż nie toleruje ona długotrwałej podmoknięcia ani suszy.

Żurawina lubi stanowiska słoneczne do lekko zacienionych o pH gleby 5. Normalnie tylko gleby leśne mają tak niską wartość pH. Istnieje jednak kilka sztuczek, które można zastosować, aby nieco zakwasić glebę ogrodową, czyli obniżyć pH z typowego 6-7 do 5. Jednak w glebach bardzo wapiennych o pH 8 lub wyższym te sztuczki nie działają na dłuższą metę. Po pewnym czasie gleba wyrównuje zakwaszenie i w tych warunkach nie nadaje się już dla żurawiny. W glebach ogrodowych o pH 7,5 lub wyższym, bardziej efektywne może być sadzenie żurawiny w doniczkach lub doniczkach z kwaśną glebą rododendronów.

Wskazówka: Aby stworzyć dobre warunki dla Twojej żurawiny, możesz użyć wysokiej jakości gleby organicznej, takiej jak nasza Plantura Organiczna gleba uniwersalna wymieszać z piaskiem i próchnicą z kory, igłami świerkowymi, wytłokami z winogron lub podobnym materiałem.

Jak poznajesz pH swojej gleby?

• W sklepach ogrodniczych można kupić tak zwane mierniki pH zawierające określoną substancję. Substancja ta miesza się z niewielką ilością ziemi i powoduje reakcję chemiczną. Następnie możesz użyć wykresu kolorów do odczytania wartości pH badanej gleby.
• Alternatywnie można kupić w aptekach niewielkie ilości 10% kwasu solnego. Jeśli to kropla na ziemię za pomocą pipety, również zachodzi reakcja chemiczna. Im wyższa zawartość wapna w glebie, czyli również wartość pH, tym więcej bąbelków. Jeśli tworzy się dużo bąbelków, gleba nie nadaje się do żurawiny. Jeśli w ogóle nie ma formy, jest bardzo dobrze dopasowany. Lekkie spienienie świadczy o tym, że sadzenie żurawiny jest możliwe przy odpowiednim przygotowaniu gleby.

Aby uzyskać miarodajny wynik i wykluczyć błędy w aplikacji, zalecamy wykonanie obu testów w dwóch do trzech miejscach na obszarze przewidzianym dla żurawiny.

Stosunkowo odporne żurawiny zwykle nie są zagrożone mrozem. Rośliny są wrażliwe tylko na wczesne przymrozki jesienią lub późne przymrozki podczas pączkowania i dlatego cieszą się ciepłą ochroną przed runem, rozdarciami lub podobnymi materiałami.

Sadzenie żurawiny: instrukcje

Żurawinę sadzi się wiosną od marca do maja lub jesienią od września do połowy października. Jednak przed sadzeniem należy najpierw przygotować glebę. Glebę na całym obsadzanym obszarze wykopuje się na głębokość około 15 do 20 cm. Ta gleba może być następnie wykorzystana na inne grządki, takie jak podniesione grządki. Należy go wymienić, ponieważ nie jest wystarczająco kwaśny. Ta głęboka warstwa gleby od 15 do 20 cm jest teraz pokryta mieszaniną piasku i zgniłej kory ściółki lub próchnica z kory, zgniły kompost, ściółka igłowa i kwaśna gleba rododendronowa wypełniony. Piasek jest mieszany w proporcji około 10 procent. Teraz czas na sadzenie. Odległość sadzenia od 20 do 30 cm okazała się skuteczna w przypadku szybkiego okrywania gruntu, które zwalcza chwasty. Żurawina tworzy wiele rozłogów i dobrze się rozprowadza. To kolejny powód, dla którego dobrze nadają się jako okrywy naziemne.

Po posadzeniu należy obficie podlać młode sadzonki żurawiny. Następnie przykryj ziemię ściółką z kory. Gleba jest również zakwaszana przez rozkład ściółki z kory. Nie należy jednak nadmiernie używać ściółki z kory, ponieważ bakterie rozkładające ściółkę z kory wiążą azot. W najgorszym przypadku może to prowadzić do braku optymalnego zaopatrzenia żurawiny w azot.

Zbiór i przechowywanie żurawiny

Wiśniowo-czerwone jagody o wielkości od 1 do 2,5 cm są zbierane od początku września do końca października. Jeśli nie zbierzesz żurawiny, będą one ozdobą rośliny do wiosny. Ale to by było naprawdę wstyd, bo żurawina zawiera stosunkowo dużą ilość jodu i wiele witamin. Jagody są świeże i można je przechowywać w lodówce do dwóch miesięcy, ale nie nadają się do spożycia w dużych ilościach. Dzięki naturalnym konserwantom (np. kwas benzoesowy) żurawina może być bardzo dobrze przetwarzana bez cukru na soki, kompoty, dżemy i tym podobne.