Rodzaje ślimaków w ogrodzie: pożyteczne i szkodliwe

Niewiele gatunków ślimaków występujących w ogrodach żeruje na sałacie i innych roślinach zielonych. Wiele ślimaków jest nawet użytecznych i należy je zachęcać do ogrodów.

Ślimak to nie to samo co ślimak. Nawet jeśli często brzydzimy się tłustymi małymi zwierzętami, wiele gatunków ślimaków lądowych jest użytecznych i ważnych dla naszego ekosystemu. Niemniej jednak niektóre rodzaje ślimaków rozwijają się w prawdziwą plagę ślimaków w ogrodzie, zwłaszcza w mokrych latach. W tym artykule przyjrzymy się niektórym rodzajom ślimaków, które są powszechne wokół nas i pokażemy, które ślimaki są dla nas bardziej przydatne.

Rodzaje ślimaków w ogrodzie: ile ich jest?

Ślimaki, których naukowa nazwa to Gastropoda, tworzą odrębną klasę w obrębie mięczaków (Mollusca). Nie można dokładnie określić, ile jest w sumie gatunków ślimaków, ale ich liczba jest ogromna. Szacuje się, że istnieje co najmniej 85 000 gatunków. Szczególnie interesują nas ślimaki, które można spotkać w ogrodach. Należą do lądowych ślimaków płucnych (Stylommatopha), których na całym świecie występuje około 25 000 gatunków.

Ile gatunków ślimaków pochodzi z Niemiec?

W Niemczech występuje około 400 gatunków ślimaków lądowych, ale nie wszystkie z nich są rodzime. Niektóre z nich zostały wprowadzone i określane są jako neobiota lub neozoa. Należą do nich na przykład hiszpański ślimak (Arion vulgaris) lub cętkowany rzymski ślimak (Cornu aspersum). Około 50 gatunków lądowych ślimaków płucnych należy do neozoa w Niemczech, pozostałe uważa się za rodzime.

Przydatne gatunki ślimaków w ogrodzie

Do czego przydatne są ślimaki? Nie wszystkie gatunki ślimaków preferują świeży, zielony materiał roślinny. Niektóre gatunki żywią się głównie martwymi roślinami i padliną, a zatem są ważnymi rozkładnikami w cyklu materiałowym. Czasami przydatne ślimaki w ogrodzie zjadają nawet inne ślimaki lub ich lęgi, dzięki czemu aktywnie przyczyniają się do zmniejszenia liczby niechcianych gatunków ślimaków. Pożyteczne gatunki ślimaków występujące w naszych ogrodach pochodzą głównie z dwóch rodzin: ślimaków (Helicidae) i ślimaków (Limacidae).

Ślimaki ślimakowe (Helicidae)

Z tej rodziny pochodzą prawie wszystkie łuskane ślimaki, jakie można spotkać w naszych ogrodach. Jest bardzo bogaty gatunkowo i szeroko rozpowszechniony w Europie. Różne gatunki tych ślimaków żywią się głównie martwym materiałem roślinnym, dlatego zwykle nie powodują większych szkód.

Ślimak rzymski (Helix pomatia)

Ślimaki rzymskie to jeden z rodzimych gatunków ślimaków. Jednak liczba ślimaków rzymskich w ogrodzie znacznie spadła w ostatnich latach, czyli jeden ciągłe niszczenie siedlisk ślimaków rzymskich i skuteczna kontrola chemiczna jest należny. Dlatego ślimak rzymski jest obecnie objęty ochroną przyrody w Niemczech. Skorupy ślimaków rzymskich osiągają wielkość od 3 do 5 cm i są przeważnie zgodne z ruchem wskazówek zegara. Ponieważ ślimaki rzymskie zwykle przeżywają zimę, zamieniając się w zamrażać, w naturze ślimaki rzymskie mogą osiągnąć wiek do ośmiu lat. Siedlisko ślimaków rzymskich powinno mieć wapienną, raczej wilgotną glebę, najlepiej zacienione i ciepłe. Często można je znaleźć w rzadkich lasach lub krzewach. Ślimaki rzymskie mają wielu naturalnych wrogów. Na przykład mrówki, roztocza, ptaki drapieżne i małe ssaki atakują głównie młode ślimaki rzymskie o wciąż miękkiej skorupce. Z tego powodu tylko około 5 na 100 ślimaków żyje więcej niż dwa lata.

Wskazówka: Czy kiedykolwiek znalazłeś ślimaka na swojej sałatce i zastanawiałeś się, czy ślimaki są naprawdę przydatne? Jeśli ślimaki rzymskie nie znajdują wystarczającej ilości obumarłego materiału roślinnego, co ma miejsce np. w bardzo czystych i Tak jak w czystych ogrodach, czasami nie mają innego wyjścia, jak tylko ucztować na świeżych częściach roślin odejść Możesz więc zostawić kilka brudnych zakamarków, aby rzymski ślimak nie musiał z tobą konkurować o jedzenie.

Ślimak ogrodowy (Cepaea hortensis)

Przy średnicy muszli około 2,5 cm ślimaki ogrodowe są znacznie mniejsze niż ślimaki rzymskie. Etui charakteryzuje się jasną kolorystyką z ciemnymi paskami. Pysk muszli jest zwykle biały, co wyróżnia bardzo podobne ślimaki z gajów. Ślimaki ogrodowe mogą przystosować się do wielu różnych siedlisk, ale często można je spotkać w lasach, krzewach, żywopłotach lub wysokich rabatach ziół. Często znajdują się nieco wyżej na drzewach lub żywopłotach. Ponieważ żywią się głównie glonami, a nie zielnymi częściami roślin, zwykle nie powodują żadnych szkód w naszych ogrodach.

Ślimaki (Limacidae)

Wszystkie ślimaki bez muszli są często gromadzone razem i ogólnie przedstawiane jako szkodliwe i niepożądane. Istnieją jednak przydatne gatunki ślimaków, takie jak większość gatunków ślimaków. Obecnie znanych jest około 200 gatunków ślimaków. Żywią się głównie martwym materiałem roślinnym, glonami, grzybami, a czasem lęgami innych ślimaków. Rodzaje mają znaczenie ogrodnicze Lehmannia, Limacus, Limax, Malacolimax. ten ślimak tygrysi (Limax maximus) nie boi się również atakować i pożerać szalejących ślimaków hiszpańskich, co czyni go jednym z nielicznych naturalnych wrogów ślimaków hiszpańskich. Czarny ślimak (Limax cinereoniger) często znajduje się na kompostach, gdzie zjada resztki roślin i grzyby. Ślimak szklarniowy (Lehmannia walentynkowa) to jedyny znany gatunek ślimaka, który powoduje szkody - ale tylko w szklarni.

Jakie ślimaki stanowią zagrożenie dla roślin ogrodowych?

W przypadku zwiększonego występowania ślimaki (Deroceras reticulatum) i hiszpański ślimak (Arion vulgaris) stanowią zagrożenie dla roślin ogrodowych.

Należy pamiętać, że nie wszystkie rośliny są w równym stopniu dotknięte. Wiele z nich nie interesuje się ślimakami lub może nawet pomóc odstraszyć ślimaki od łóżka. Stworzyliśmy dla Ciebie artykuł, który dotyczy rośliny odporne na ślimaki zajmuje się i innym, który pokazuje, które z nich Rośliny odpędzają ślimaki.

W przypadku inwazji, uchwycenie kulek ślimakowych może być nieodzowne. Nasz Organiczne granulki na ślimaki Plantura niezawodnie zwalcza ślimaki nawet podczas deszczu i pozwala im wycofać się do swoich kryjówek bez tworzenia się śluzu. Jest łagodny dla pożytecznych owadów i zwierząt domowych, a nawet dopuszczony do upraw ekologicznych.

Ślimaki (Arionidae)

To, co łączy różne gatunki z rodziny nagich ślimaków, to fakt, że w dużej mierze znajduje się tam muszla ślimaka cofnął się i pozostał tylko tzw. płaszcz, który pokrywa przednią część ciała u dorosłych ślimaków został. Przetchlinka ślimaków znajduje się po prawej stronie, przed środkiem płaszcza. Inną cechą odróżniającą je od wielu innych gatunków ślimaków jest to, że ślimaki potrafią się zwijać. W ogrodzie jest pierwotny rodzaj Arion istotnych.

Ślimak hiszpański (Arion vulgaris)

Ślimaki hiszpańskie, powszechnie określane jako nasturcje, od dawna są używane jako doskonały przykład szkodliwego, inwazyjnego gatunku. Uważano, że ten gatunek ślimaka nagoskrzelnego został sprowadzony z Hiszpanii w latach 60. XX wieku i od tego czasu masowo się rozprzestrzenił, wypierając nasz rodzimy gatunek ślimaka. Jednak nowsze badania pokazują, że ślimak hiszpański nie występuje w Hiszpanii i nie można jednoznacznie udowodnić jego rzeczywistego pochodzenia. Nie można zaprzeczyć, że w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat rozpowszechnił się, tak że obecnie jest prawdopodobnie najpopularniejszym gatunkiem ślimaka w Niemczech.

Dorosłe zwierzęta to stosunkowo duże ślimaki o długości od 7 do 14 cm. Trudno jest je dokładnie zidentyfikować, ponieważ różnią się one znacznie kolorem - od brązowego przez pomarańczowe do szarozielonego - i dlatego są bardzo podobne do innych ślimaków. Dlatego często kojarzą się z czerwienią (Arion Rufus), brązy (Arion fukus) lub czarni (Arion ater) ślimak zdezorientowany. Gatunki te często powodują stosunkowo niewielkie szkody lub nie powodują żadnych uszkodzeń w łóżku, ale nadal zwalczane są z całych sił – i przeważnie niepotrzebnie. Czerwony ślimak jest nawet uważany za zagrożony i nie należy go eliminować, jeśli to możliwe.

Aby uniknąć nieporozumień, nasturcja powinna być dokładnie zidentyfikowana. Determinacja młodych zwierząt sprawdza się lepiej niż u zwierząt dorosłych, które są zwykle dużo jaśniejsze, prawie jasnopomarańczowo-żółte i mają dwa podłużne, kawowobrązowe paski. Hiszpańskie ślimaki są wszystkożerne, ale preferują świeży materiał roślinny i szczególnie je lubią nagietki (Aksamitka), waleriana (Walerianaofficinalis) oraz rośliny dyniowe (Cucurbita) oprócz. Hiszpańskie ślimaki są również kanibalami i zjadają łapy innych gatunków ślimaków, co daje im przewagę nad konkurencją.

Ślimak ogrodowy (Arion hortensis) i ślimak zwyczajny (Arion differus)

Te dwa gatunki ślimaków są bardzo blisko spokrewnione i trudne do odróżnienia, dlatego w przeszłości często nazywano je po prostu ślimakami ogrodowymi. Dorosłe zwierzęta osiągają maksymalnie 5 cm długości, ale często pozostają mniejsze. Grzbiet zwierząt jest przeważnie czarniawy do ciemnoniebieskiego z odcieniem brązowawym. Przedzielony jaśniejszym, żółtawym paskiem, po obu stronach znajduje się ciemniejszy podłużny pasek, tzw. bandaż. Podeszwa ma zwykle żółtawy kolor, a śluz ciała jest również żółtawy. Dwa gatunki ślimaków ogrodowych żywią się zielnym, bogatym w chlorofil – czyli zielonym, świeżym – materiałem roślinnym. Często żyją w ziemi, gdzie zjadają części roślin pod wierzchnią warstwą gleby. Ślimaki ogrodowe mogą zimować we wszystkich stadiach – od jaja do dorosłego zwierzęcia – dlatego możesz znaleźć wszystkie stadia w swoim ogrodzie o każdej porze roku. Z reguły ślimaki ogrodowe i ślimaki pospolite żyją około dziewięciu miesięcy.

Ślimaki polne (Agriolimacidae)

Płaszcz ślimaków polnych obejmuje zwykle co najmniej jedną trzecią ciała. Stosunkowo mały otwór oddechowy znajduje się w tylnej połowie płaszcza. Jego koniec ogonowy jest kilowany, to znaczy zwęża się do punktu, jak kil statku. Chociaż jest to największa rodzina ślimaków, szczególnie jeden gatunek jest postrzegany jako szkodliwy w naszych ogrodach - ślimaki.

Ślimak polny siatkowany (Deroceras reticulatum)

Ślimak polny w sieci ma długość od 3,5 do 6 cm i jest najpospolitszym rodzimym gatunkiem ślimaka w naszym kraju. Ich kolor waha się od kremowo-białego przez łupkowo-szary do czerwonawo-brązowego. Charakterystyczne są ciemniejsze plamki, które czasem dają prawdziwą siateczkę, oraz wyraźnie pomarszczoną skórę. Ślimaki polne są szczególnie zależne od wilgoci i wrażliwe na światło, dlatego prowadzą nocny tryb życia. Siateczkowane ślimaki polne są wszystkożerne, ale preferują świeży materiał roślinny. Ten gatunek ślimaków może również atakować nasiona i młode sadzonki, co często prowadzi do braku rozwoju kultury. Ślimaki polne składają jaja do jesieni. Wiosną młode ślimaki wylęgają się i w optymalnych warunkach tworzą od dwóch do trzech pokoleń rocznie.

Wskazówka: Powodem, dla którego ślimak polny ma tak duży potencjał do uszkodzenia, jest to, że w przeciwieństwie do innych ślimaków jest w stanie rozwinąć się kilka pokoleń rocznie.

Nawet dorosłe ślimaki przeżywają łagodne zimy i stają się aktywne w szczególnie ciepłe dni. Te ocalałe ślimaki mogą wyrządzić wiele szkód na początku roku.

Jeśli wiesz, jakie rodzaje ślimaków występują w Twoim ogrodzie, możesz w razie potrzeby podjąć środki kontroli. O tym, że nie musisz od razu sięgać do klubu chemicznego i co jeszcze możesz zrobić, mówimy w naszym artykule walczyć ze ślimakami wyjaśnione bardziej szczegółowo.